Geef jij vaak complimentjes? Meen je ze dan meestal ook?

Geef jij vaak complimentjes / zeg je vaak dat je iets bv leuk vind qua kleding, gedrag of wat dan ook? Opmerkingen als: he, dat heb je goed gedaan! Wat staat die jurk jou leuk!

Zowel in het gewone leven als op internet.

En even eerlijk: meen je ze dan meestal ook? of geef je ze ook uit routine? Of omdat je bij iemand goed wilt overkomen?

en buiten het gewone dagelijkse leven om: geef je op internet / het forum bv sneller een complimentje? Reageer je daar wel eens op foto's met een opmerking van wat een leuk shirtje of staat je goed terwijl je dat niet zo meent?

Ik geef niet heel veel complimentjes denk ik, maar als ik ze geef meen ik ze wel. Alleen bij mijn baas niet altijd, dan zeg ik het meer om positief over te komen. Hij is kok, dus dan zeg ik dat het eten lekker was, terwijl het misschien niet echt mijn smaak was. Sowieso kan ie niet met kritiek omgaan, dus zeggen dat iets te zout wat heeft bijvoorbeeld geen zin, dan wordt ie boos.
Op internet geef ik niet zo veel complimentjes en ik zou zeker geen complimentje geven als ik het niet meen.

Nee, ik geef ze niet vaak en als ik ze geef dan meen ik ze ook. Nu moet ik ook wel onderscheid maken tussen : "wat een gave tas heb je"  en "wat heb je dat goed gedaan".
Dat laatste vind ik pas echt een compliment. Die tas hebben ze immers niet zelf gemaakt...

(En het is niet zo dat ik mensen niet zeg dat ze het goed doen of zo, maar ik zeg liever eens in de zoveel tijd dat ik iets fantastisch vind dan dat ik elke dag zeg dat ze goed bezig zijn)

Op internet geef ik ze ook niet snel, want daar ken ik mensen nog minder goed om ze 'verdient' te geven.

Als ik complimentjes geef meen ik het ook echt. Ik ga niet roepen dat iemand een leuk shirtje/broek aan heet als ik het maar niks vind.
Ik denk niet dat de hoeveelheid complimentjes anders is op internet dan in het echte leven.

Ik ben heel makkelijk in het uitdelen van gemeende complimenten. Het is zoals het is en als ik vind dat het beloond moet worden, dan doe ik het ook. Ongemeende complimenten vind ik heel veel moeilijker. Soms moeten ze, om, nou ja, welke reden dan ook. Maar ik krijg ze bijna mijn bek niet uit.

Ik geef alleen n compliment als ik het ook meen. Volgens mij geef ik wel redelijk vaak een compliment, als ik enthousiast over iets ben laat ik dat meteen weten.

Ik geef veel complimentjes en meen ze ook altijd. Ik vind het heerlijk om te doen, vooral als mensen het niet verwachten. De meeste gaan naar mijn kinderen en man maar ook veel naar collega's.  Wat ik ook weleens doe is vreemden complimenteren. Bijvoorbeeld een serveerster met leuke schoenen, iemamd in de trein met een fantastisch kapsel, of een moeder met lieve kinderen in een winkel.  Juist omdat mensen dat absoluut niet verwachten denk ik dat ze daar blij van worden.

Ik geef regelmatig complimentjes en als ik er een geef dan meen ik het ook.

Ik geef regelmatig complimenten en meen ze dan ook.

Ik geef alleen gemeende complimenten in m'n privéleven. Op m'n werk deel ik wel eens complimenten uit die niet helemaal 100% gemeend zijn, omdat we met mijn leerlingen veen aandacht besteden aan positiviteit.

Bisq schreef:Ik geef alleen gemeende complimenten in m'n privéleven. Op m'n werk deel ik wel eens complimenten uit die niet helemaal 100% gemeend zijn, omdat we met mijn leerlingen veen aandacht besteden aan positiviteit.

Hier eigenlijk hetzelfde. De kinderen waarmee ik werk hebben al zo een negatief zelfbeeld dat je bijna om alles een compliment geeft. Op het moment dat ze  al naar mij toe komen om te zeggen dat iets niet lukt o.i.d. In het begin vond ik het heel moeilijk om dan een compliment te geven omdat het zo overdreven was. Nu merk ik dat ik het sneller doe. Ik zie de kinderen dan ook groeien.

Alleen gemeende complimenten. En ik zeg het ook als ik iets niet mooi/goed oid vind.

Ja ik geef veel complimentjes! Ik meen ze hoor, maar ik heb wel laatst gezocht naar kloppende bewoordingen bij iemand. Ik wilde graag iets zeggen om haar beter te laten voelen, maar ik wilde ook niets niet gemeends zeggen.

In het dagelijkse leven geef ik best vaak complimentjes, die ik dan ook echt meen. Kleine moeite en een complimentje is altijd leuk om te krijgen!

Op het forum heb ik wel eens niet zo gemeende complimentjes gegeven, bijvoorbeeld in een fototopic. Iemand plaatst een foto en niémand reageert daarop. Dan bestudeer ik die foto en ga ik echt zoeken naar iets aardigs om te zeggen. Dan meen ik het alsnog wel, maar het is toch anders. Omdat ik het sneu vind dat er verder niemand op die foto reageert.

silly-one schreef:

Bisq schreef:Ik geef alleen gemeende complimenten in m'n privéleven. Op m'n werk deel ik wel eens complimenten uit die niet helemaal 100% gemeend zijn, omdat we met mijn leerlingen veen aandacht besteden aan positiviteit.

Hier eigenlijk hetzelfde. De kinderen waarmee ik werk hebben al zo een negatief zelfbeeld dat je bijna om alles een compliment geeft. Op het moment dat ze  al naar mij toe komen om te zeggen dat iets niet lukt o.i.d. In het begin vond ik het heel moeilijk om dan een compliment te geven omdat het zo overdreven was. Nu merk ik dat ik het sneller doe. Ik zie de kinderen dan ook groeien.

Ik denk dat het eigenlijk voor kinderen in het algemeen zo is. 
"Wat een mooie tekening!" 
 Gruwelijk lelijk natuurlijk.

Als ik kinderen op de foto zet, zeg ik ook vaak dingen van "wat zie je er mooi uit, wat kan je mooi lachen" (tegen hele kleintjes dan) en ik meen het wel, maar het zijn van die complimenten die een kind nodig heeft en daarom zeg ik het. Niet omdat ik het perse wil zeggen.

Ja, als ik complimentjes geef meen ik ze ook, anders hou ik liever mijn mond. Ik zou ook niet willen dat iemand mij complimenteerd en er geen zak van meent.

In mijn privéleven geef ik complimentjes die ik echt meen. Vaak gaat zo'n complimentje over mooie kleding, haardracht o.i.d. Af en toe geef ik een compliment over een persoonlijke eigenschap van iemand. Complimentjes geven gaat vanzelf. Ik ga niet naar een complimentje zoeken.

Tijdens mijn werk geef ik veel complimentjes. Dat hoort ook bij de methodiek waarmee wij werken. Cliënten groeien enorm van een compliment. Ook hier geldt dat ik het compliment wel meen. Maar de complimentjes zijn vaker klein.

Ik geef veel complimentjes en alleen als ik het meen (ben niet zo'n slijmerd). Vaak ben ik dan zo enthousiast over iets (leuke kleding, goed idee etc), dat ik het tegen die persoon zeg. Ik zeg het ook als ik het geen goed idee vind of die jurk totaal niet vind staan. Ik geef meer complimenten in real life, dan op internet.

Ik geef niet zo vaak complimenten, maar als ik ze geef dan meen ik ze wel.

Ik geef best vaak complimenten en dan meen ik ze ook, zowel in mijn privéleven als hier op het forum.

Poubelle schreef:Ik geef alleen n compliment als ik het ook meen. Volgens mij geef ik wel redelijk vaak een compliment, als ik enthousiast over iets ben laat ik dat meteen weten.

Dit geldt ook voor mij.

Ik geef wel regelmatig complimentjes. Vind dat leuk om te doen en gaat ook bijna altijd wel vanzelf. Als ik een complimentje geef meen ik het ook altijd wel.
Hier op het forum geef ik volgens mij nooit echt complimentjes, doe dat toch liever in real life aan iemand die ik ken. Dat voelt toch oprechter.

Ik geef wel redelijk vaak complimenten en ik meen ze allemaal. Ik vind het leuk om ze te geven. Ik zou nooit iemand een complimentje geven als ik er geen zak van meen.

Carrie schreef:In het dagelijkse leven geef ik best vaak complimentjes, die ik dan ook echt meen. Kleine moeite en een complimentje is altijd leuk om te krijgen!

Op het forum heb ik wel eens niet zo gemeende complimentjes gegeven, bijvoorbeeld in een fototopic. Iemand plaatst een foto en niémand reageert daarop. Dan bestudeer ik die foto en ga ik echt zoeken naar iets aardigs om te zeggen. Dan meen ik het alsnog wel, maar het is toch anders. Omdat ik het sneu vind dat er verder niemand op die foto reageert.

Oei, nu hoop ik heel hard dat je nooit op een van mijn foto's gaat reageren

Ik geef alleen complimentjes als ik ze meen, geen idee of ik ze vaak geef eigenlijk.

Nou als verder niemand op jouw foto reageert, wie weet. Maar ik zal bij dezen nooit op een foto van jou reageren. Ik bedoel het alleen maar goed.