Pijn in mijn lichaam

Als ik stress heb, dan slaat mijn lichaam op slot. Zo weet ik inmiddels dat mijn nek en schouders (schouderbladen) op slot slaan en dat ik ze dan ook amper kan bewegen. Maar ik heb sindsdien ook last van mijn polsen en ellenbogen. Ik kan me niet voorstellen dat dit stress is of kan dit wel?

Nyx schreef:Als ik stress heb, dan slaat mijn lichaam op slot. Zo weet ik inmiddels dat mijn nek en schouders (schouderbladen) op slot slaan en dat ik ze dan ook amper kan bewegen. Maar ik heb sindsdien ook last van mijn polsen en ellenbogen. Ik kan me niet voorstellen dat dit stress is of kan dit wel?

Lijkt me juist logisch, ze zitten aan je schouders vast.

Ow, toch wel?

Het begint gewoon echt vervelend te worden. Eerst was het alleen mijn nek, maar het lijkt zich steeds verder uit te breiden. Maar goed, ik weet dat er niets aan te doen is. Gewoon uitzitten en wachten tot ik weer stressvrij ben. Wist ik maar waarom ik stress had....

Zoek hulp en doe ontspanningsoefeningen. Stress kan overal pijn veroorzaken.

Hulp heb ik allang gevonden en ook ontspanningsoefeningen doe ik.

Het gaat me er puur om dat ik niet altijd door heb dat ik stress heb. En aangezien steeds meer van mijn lichaamsdelen problemen veroorzaken en onlangs mijn tweede ouder is gediagnostiseerd met fybromyalgie, vind ik dat soms wel een beetje eng worden. Want wat als ik niet altijd stress heb, maar er meer aan de hand is?

Ja, dat antwoord ligt voor de hand; Naar de huisarts gaan. Maar ik wilde gewoon even weten of dit stress kan zijn. Nou dat kan, ben ik voor nu even gerustgesteld.

Ik heb fibromyalgie, bij mij hóeft het niet perse door stress erger te worden, maar gebeurd vaak wel.
Tot een paar weken geleden had ik alleen maar last van mijn rug, van de bovenste tot de onderste wervel.
Nu is het helaas aan het uitbreiden...

Voorbeeld dat het erger kan worden zonder stress:

Vrijdagmiddag: in de tuin gezeten en een boek gelezen (erg ontspannend)
Vrijdagavond: gewerkt (3uurtjes)
Zaterdagmiddag: met vriend naar de stad geweest, geluncht in de zon (ontspannend)
Zaterdagmiddag/avond: verjaardag bij vrienden in de tuin (gezellig, wel last van het zitten)
ZOndagmorgen: uitgeslapen en brak (kater)
Zondagmiddag: verjaardag stiefvader (gezellig, lekker in de tuin gezeten)
Zondagavond: lekker met vriend op de bank

Al met al: een heeeerlijk weekend gehad, zondag avond begon de pijn in mijn schouder/bovenarm/sluitelbeen.


Maandag: PIJN!!!! 
Ik heb de huisarts gebeld omdat het niet meer te doen was. Het kon óf een beginnende slijmbeurs ontsteking zijn óf toch de fibromyalgie.
Toch maar (weer) een diclofenac-kuurtje.

Dinsdag: Pijn weer voorbij...
Vanmiddag maar weer naar t werk toe...
Pff

(sorry, ik moest even mijn verhaal kwijt...)



Ik heb nu oefentherapie/mensendieck en het help wel, ik krijg oefeningen om mijn rugspieren en buikspieren sterker te maken en ga elke week minimaal 1x zwemmen!
Ik heb ook de tip gekregen om yoga te gaan doen, maar dat is in dit durpje alleen maar op zaterdagochtend en aangezien ik op vrijdagavond en zaterdagmiddag/avond werk komt mij dat totaaaaal niet uit...

Mrs. Lovett, bedankt voor jou reactie. Soms kan het gewoon even ontzettend opluchten om het gewoon maar gezegd te hebben.

Ik heb al vanaf mijn zeventiende last van mijn lichaam. Het begon op het moment dat ik een glasplaat uit de koelkast van het bedrijf waar ik werkte wilde pakken en deze gewoon van mijn handen liet glijden. Er zat absoluut geen kracht in mijn handen en ik weet nog niet hoe ik het heb gehad, maar opeens lag hij op de grond.

Daarna ben ik van mijn scooter gevallen. Ik was een schoffie die een auto probeerde op te jagen en lag zo op de grond. Sindsdien heb ik last van mijn nek. Niet verwonderlijk, omdat ik een beste smakker heb gemaakt.

Het probleem met de nek is nooit overgegaan en na een dag van inspanning moest ik altijd even liggen om mijn nek rust te gunnen. Volgens de huisarts was het stress, toen ik vertelde er last van te hebben. En ik vond het wel prima.

Het nekprobleem is nooit opgelost, maar als dat het enige was? Wel kon ik nooit aardappelen stampen, want ik had de kracht niet, en na een avondje stappen was ik brak en kon ik mijn lichaam amper bewegen. Maar he, ben ik de enige? Mijn moeder zei altijd dat haar lichaam het pas na twee dagen begaf, bij mij was het gelijk de volgende dag, dus dan zal ik geen Fybromyalgie hebben. Ik heb me zelfs laten testen. Uitkomst was dat ik het niet had. Goed prima, dan zal het wel stress zijn.

Sinds januari gaat het steeds slechter met me. In januari kon ik me zelfs niet aankleden. Alles deed me zo zeer. Ik deed het wel en bikkel gewoon door, want stress. Ik was onlangs bij een kraker geweest en zo snel als hij me had gekraakt, schakelde ik weer in stresspositie, zoals hij zei. Maar sinds januari is het lichamelijk gewoon echt slecht met me. Ik weet dat ik erg beweeglijk ben, altijd geweest, en weiger ik op te geven, keerzijde ervan is dat ik overal last van heb. Ik houd vocht vast, mijn benen zijn net pudding, mijn heupen doen zeer, gisteren was het nog één pols en elleboog, vandaag zijn het alle twee, kramp tussen de schouderbladen en pijn in schouders/nek en ik kan mijn handen amper bewegen. In één stand, net als de rest van mijn lichaam, gaat het prima, maar als ik ze probeer te buigen of niet iets anders wil doen... (Met tien vingers tikken doet ook pijn, want moet continu van positie veranderen. Maar ik doe het wel, het moet toch)

Mijn vader kreeg pas in april de diagnose fybromyalgie. Dus het kan ook niet dat ik door de stress opeens iets voel wat niet normaal is. Ik ben vandaag zo ver om weer naar de huisarts te lopen, om te vragen om een doorverwijzing. Maar eigenlijk wil ik eerst weten of dit niet onder de noemer stress kan voelen, die ik dus absoluut niet voel, omdat ik het geld voor mijn eigen risico niet heb. En dat vind ik ook nog eens verrot aan ons zorgstelsel, want ik ga nu mijn eigen gezondheid na het financiele stellen.

Langs de huisarts voor een doorverwijzing dus. Succes.