Verplicht steun zoeken bij vrienden en familie

Gemeenten moeten de mogelijkheid krijgen om mensen die langdurige zorg aanvragen te verplichten om steun bij hun familie en vrienden te zoeken. Volgens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) kunnen gemeenten de bezuinigingen op de AWBZ alleen dan halen.
http://www.nu.nl/politiek/3421645/hardere-eisen-langdurige-zorg.html

Argh, hier kan ik me zó boos om maken! Lang niet alle zorg is te verlenen door familie en vrienden en sommige mensen hébben mede door hun situatie helemaal geen vrienden en familie. En dan nog... vaak helpen familie en vrienden al enorm met allerlei zaken en is het al een grote belasting, en dat dan nog náást de professionele zorg. En hoe denken ze dan dat mensen dat allemaal kunnen combineren én werken, én een gezin én nog een hulpbehoevende broer/vader/moeder, die eigenlijk 10 uur op een dag geholpen moet worden. Nee, het gaat lekker met Nederland

Ik denk dat het heel erg afhankelijk is van de zorg die er nodig is. Toen mijn opa en oma nog zelfstandig woonden en hulpbehoevend waren ( Oma had Afasi en opa botkanker), was er iedere dag van de week iemand van de familie om voor ze te zorgen. De zussen van mijn oma kwamen, mijn moeder zat er 1 dag in de week, mijn tantes hadden ook een dag of meer en in het weekend werd er gekeken wie nog een keer extra kon. Wat deden hun, de boodschappen en koken. Plus wat papierwerk.
Ze hadden een schoonmaakster ( al voordat ze echt hulpbehoevend waren) en ze hadden alleen thuiszorg voor het wassen en wat huishouden.
Het was een hele opgaven, maar iedereen deed het met liefde en plezier.

Ik denk dat er dit soort zorg echt wel meer vanuit de familie mag komen. Natuurlijk kunnen familieleden niet alles doen, maar wat meer betrokkenheid mag wel.

Na het overlijden van mijn oma werd mijn moeder gevraagd of ze nog wilde komen naar het verzorgingstehuis om te helpen eten gegeven aan de mensen daar, want hun eigen familie had geen tijd. Mijn moeder heeft daar voor bedankt, maar een zorg instelling heeft hier geen tijd en ook geen budget meer voor. Sommige dingen, daar mag de familie echt wel meer bij helpen.

Het ligt er een beetje aan hoe het in de praktijk werkt. Als er gewoon wordt onderzocht in hoeverre iemand die zorg nodig heeft mogelijk hulp zou kunnen krijgen binnen de familie dan vind ik het wat anders dan dat familie verplicht wordt die zorg te leveren. Stel dat er in de familie wel mensen toe bereid zijn en er genoeg tijd en capaciteiten voor hebben terwijl aan die optie niet voldoende is gedacht, dan denk ik dat het goed is dat op die manier AWBZ-zorg wordt bespaard, maar het moet niet zo zijn dat de AWBZ gewoon maar komt te vervallen en dat het verplicht op de schouders van familie komt, of zij dat nou aankunnen/aanwillen of niet.

Precies wat Susan zegt eigenlijk. De situaties zijn zo verschillend, dat kun je niet over 1 lijn trekken.

Het plan is ook niet om de AWBZ en WMO volledig af te schaffen, maar er is wel een trend gaande dat mensen meer wordt gewezen op hun eigen verantwoordelijkheid en hulp zoeken in eigen kring. Dat vind ik een goede zaak. Als ik kijk naar bijvoorbeeld zoiets als hulp bij het huishouden, wat hier in Nederland gewoon aangevraagd kan worden bij de gemeente. Er zijn situaties waarbij dit echt nodig is, hulp bij maaltijden bijvoorbeeld. Maar een groot deel van de gezinnen/mensen die hulp bij het huishouden heeft, heeft gewoon tijdelijk een (hele dure) schoonmaakster dat voor een groot deel voor de gemeenschap wordt betaald, terwijl ze geen geld gebrek hebben. Voor de schrijnende gevallen moet de hulp uiteraard blijven, maar in de andere gevallen zeg ik, zoek de hulp zelf. Schoonmaaksters zijn gewoon zelf in te huren, en vaak zijn vrienden, familie en kennissen best bereid om af en toe een doekje door het huis te halen en een wasje te draaien.

Kortom, afschaffen is een slecht idee, want er zijn zat vormen van hulp die noodzakelijk zijn en situaties waarbij het nodig is, maar mensen in eerste instantie wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid vind ik niet meer dan normaal.

SuperGrover schreef:Het plan is ook niet om de AWBZ en WMO volledig af te schaffen, maar er is wel een trend gaande dat mensen meer wordt gewezen op hun eigen verantwoordelijkheid en hulp zoeken in eigen kring. Dat vind ik een goede zaak. Als ik kijk naar bijvoorbeeld zoiets als hulp bij het huishouden, wat hier in Nederland gewoon aangevraagd kan worden bij de gemeente. Er zijn situaties waarbij dit echt nodig is, hulp bij maaltijden bijvoorbeeld. Maar een groot deel van de gezinnen/mensen die hulp bij het huishouden heeft, heeft gewoon tijdelijk een (hele dure) schoonmaakster dat voor een groot deel voor de gemeenschap wordt betaald, terwijl ze geen geld gebrek hebben. Voor de schrijnende gevallen moet de hulp uiteraard blijven, maar in de andere gevallen zeg ik, zoek de hulp zelf. Schoonmaaksters zijn gewoon zelf in te huren, en vaak zijn vrienden, familie en kennissen best bereid om af en toe een doekje door het huis te halen en een wasje te draaien.

Kortom, afschaffen is een slecht idee, want er zijn zat vormen van hulp die noodzakelijk zijn en situaties waarbij het nodig is, maar mensen in eerste instantie wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid vind ik niet meer dan normaal.

Af en toe een was doen of boodschappen halen zal geen probleem zijn. Maar vaak gaat het om hulp die structureel noodzakelijk is. Ik zie bij mijn schoonmoeder dat dat een enorme belasting is (mantelzorger voor haar vader die aan kanker leed en terminaal was, inmiddels overleden, en voor haar moeder die aan Alzheimer lijdt). Een dag niets doen is daar geen optie. Daaronder valt boodschappen doen, koken, schoonmaken, onderhoud aan het huis, ze runde gewoon een compleet tweede huishouden voor twee en later een persoon die volledig van zorg afhankelijk was. Zelfs nu haar moeder in een verzorgingstehuis woont komt er nog ontzettend veel op haar neer. Daar zit niets vrijblijvends bij.

Dit raakt mij zo, omdat mijn broer zwaar gehandicapt is en héél veel zorg nodig heeft, eigenlijk bij alles wat hij doet. Het zou een enorme druk op ons allemaal leggen, wanneer wij dit moesten overnemen als familie. Ik vind het gewoon zó makkelijk gezegd van de één of andere omhoog gevallen politicus: laat de familie meer helpen. Ja, hallo, als je ziet wat wij nu allemaal al voor mijn broer doen (vooral mijn moeder), dan komt dit wel even hard aan. Hij heeft dat geld voor alle zorg gewoon echt nodig, anders krijg je een mensonterende situatie. Het is niet dat mensen voor de grap aanspraak doen op de AWBZ

ellibre schreef:

SuperGrover schreef:Het plan is ook niet om de AWBZ en WMO volledig af te schaffen, maar er is wel een trend gaande dat mensen meer wordt gewezen op hun eigen verantwoordelijkheid en hulp zoeken in eigen kring. Dat vind ik een goede zaak. Als ik kijk naar bijvoorbeeld zoiets als hulp bij het huishouden, wat hier in Nederland gewoon aangevraagd kan worden bij de gemeente. Er zijn situaties waarbij dit echt nodig is, hulp bij maaltijden bijvoorbeeld. Maar een groot deel van de gezinnen/mensen die hulp bij het huishouden heeft, heeft gewoon tijdelijk een (hele dure) schoonmaakster dat voor een groot deel voor de gemeenschap wordt betaald, terwijl ze geen geld gebrek hebben. Voor de schrijnende gevallen moet de hulp uiteraard blijven, maar in de andere gevallen zeg ik, zoek de hulp zelf. Schoonmaaksters zijn gewoon zelf in te huren, en vaak zijn vrienden, familie en kennissen best bereid om af en toe een doekje door het huis te halen en een wasje te draaien.

Kortom, afschaffen is een slecht idee, want er zijn zat vormen van hulp die noodzakelijk zijn en situaties waarbij het nodig is, maar mensen in eerste instantie wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid vind ik niet meer dan normaal.

Af en toe een was doen of boodschappen halen zal geen probleem zijn. Maar vaak gaat het om hulp die structureel noodzakelijk is. Ik zie bij mijn schoonmoeder dat dat een enorme belasting is (mantelzorger voor haar vader die aan kanker leed en terminaal was, inmiddels overleden, en voor haar moeder die aan Alzheimer lijdt). Een dag niets doen is daar geen optie. Daaronder valt boodschappen doen, koken, schoonmaken, onderhoud aan het huis, ze runde gewoon een compleet tweede huishouden voor twee en later een persoon die volledig van zorg afhankelijk was. Zelfs nu haar moeder in een verzorgingstehuis woont komt er nog ontzettend veel op haar neer. Daar zit niets vrijblijvends bij.

Dat is natuurlijk zo, maar er is natuurlijk een wereld van nuances tussen één persoon alle zorg op zich laten nemen of de overheid alles op zich laten nemen. Als meerdere mensen bereid zijn om te helpen, is er al meer mogelijk, en wat niet mogelijk of haalbaar is, dat kan de overheid alsnog op zich nemen.

Het gaat niet om wasjes draaien, bij sommige mensen gaat het om álles. Ik ben gewoon heel bang dat mijn broer door al die achterlijke bezuinigingen in de problemen gaat komen. Door de hele toon die zo'n minister aanslaat merk je gewoon dat ze nog nooit een zwaar gehandicapte 24/7 van dichtbij hebben gezien...

KimRosenberg85 schreef:Dit raakt mij zo, omdat mijn broer zwaar gehandicapt is en héél veel zorg nodig heeft, eigenlijk bij alles wat hij doet. Het zou een enorme druk op ons allemaal leggen, wanneer wij dit moesten overnemen als familie. Ik vind het gewoon zó makkelijk gezegd van de één of andere omhoog gevallen politicus: laat de familie meer helpen. Ja, hallo, als je ziet wat wij nu allemaal al voor mijn broer doen (vooral mijn moeder), dan komt dit wel even hard aan. Hij heeft dat geld voor alle zorg gewoon echt nodig, anders krijg je een mensonterende situatie. Het is niet dat mensen voor de grap aanspraak doen op de AWBZ

Maar ze gaan echt de AWBZ niet afschaffen hoor! Er zijn gewoon dingen die je als familie niet op je kunt nemen, sommige taken zijn te zwaar, soms is de zorgbehoefte te groot, soms de draagkracht van de familie te laag, of is er specialistische hulp nodig. Maar vragen te helpen waar het in redelijkheid kan, vind ik iets heel anders. Maar nee, natuurlijk zou het onmogelijk zijn om alle taken over te laten nemen door de familie.

KimRosenberg85 schreef:Het gaat niet om wasjes draaien, bij sommige mensen gaat het om álles. Ik ben gewoon heel bang dat mijn broer door al die achterlijke bezuinigingen in de problemen gaat komen. Door de hele toon die zo'n minister aanslaat merk je gewoon dat ze nog nooit een zwaar gehandicapte 24/7 van dichtbij hebben gezien...

Dat weet ik wel, dat het niet alleen gaat om wasjes draaien in de AWBZ, ik noemde alleen het voorbeeld van hulp bij het huishouden van de WMO waar op dit moment enorm in bezuinigd wordt. Ze gaan je broer echt niet al zijn hulp afpakken, daar hoef je je echt geen zorgen over te maken.

Nou ik verbaasde me er wel over hoe makkelijk 2 collega's van mijn thuiszorg kregen moet ik zeggen. De een verdiende in ieder geval meer dan genoeg om voor die 6 weken (gebroken schouder) een schoonmaakster in te huren en ze heeft ook genoeg vrienden om zich heen die haar met gemak even wilden helpen, dat vind ik dan wel zonde.

Maar zoals bij mijn oom, of de broer van Kim, dan kan het gewoon niet anders. Ik ga er van uit dat daar niks aan zal veranderen. Ik vind het alleen helemaal geen slecht plan om de situatie wat beter te bekijken voordat er zomaar (dure) hulp geboden wordt.

Gisteren zag ik op tv weer een documentaire waar ik zó kwaad om werd. Die zorginstellingen sjoemelen met de statussen van hun cliënten. Ze zeggen dan bijvoorbeeld dat iemand veel minder kan, dan hij daadwerkelijk kan, zodat zij meer geld krijgen, maar dat geld wordt vervolgens niet vertaalt in zorg... Dat de zorgkosten zo zijn gestegen komt door dit soort sjoemelpraktijken, net als dat de directie boven de Balkenende norm verdiend, terwijl het voor verplegers steeds lastiger is om rond te komen, of voldoende uren te krijgen. Nou lekker dan. Komt er dus op neer dat er mensen lekker hun zakken aan het vullen zijn met ons belastinggeld, maar dat het niet bij de mensen terecht komt die het zo nodig hebben. Ik vind de hele situatie zó belachelijk, waarom pakken ze die fraudeurs niet gewoon kéihard aan, het hele systeem leidt eronder

Ja, dat is ook zo Kim. Maar andersom is ook weer vervelend. Mijn vriend werd geopereerd aan zijn knie (nieuwe kruisbanden en meniscus werd verwijderd) en daar staat 6 tot 9 maanden revalidatie voor maar geen extra recht op zorg (want niet chronisch). Voor een net iets andere ingreep die net zo lang duurt om te revalideren vinden ze weer wel dat het chronisch is en krijg je wél meer recht op fysio en zorg. Dat vind ik ook echt te gaar.

Ik kan me wel voorstellen dat er bij het toekennen aan AWBZ-uren rekening mee wordt gehouden dat iemand een sociaal vangnet heeft, maar ook dat dat sociale vangnet niet alles op kan vangen. Wij krijgen ook 3,9 uur per week AWBZ-hulp en ik vind het op zich wel logisch dat wij minder krijgen dan iemand die helemaal niemand heeft om op terug te vallen, maar ik vind het ook logisch dat er wordt gekeken naar wat wij redelijkerwijs kunnen vragen van de mensen in onze omgeving. Daar wordt ook wel op gelet, dat er niemand overbelast raakt.

KimRosenberg85 schreef:Gisteren zag ik op tv weer een documentaire waar ik zó kwaad om werd. Die zorginstellingen sjoemelen met de statussen van hun cliënten. Ze zeggen dan bijvoorbeeld dat iemand veel minder kan, dan hij daadwerkelijk kan, zodat zij meer geld krijgen, maar dat geld wordt vervolgens niet vertaalt in zorg... Dat de zorgkosten zo zijn gestegen komt door dit soort sjoemelpraktijken, net als dat de directie boven de Balkenende norm verdiend, terwijl het voor verplegers steeds lastiger is om rond te komen, of voldoende uren te krijgen. Nou lekker dan. Komt er dus op neer dat er mensen lekker hun zakken aan het vullen zijn met ons belastinggeld, maar dat het niet bij de mensen terecht komt die het zo nodig hebben. Ik vind de hele situatie zó belachelijk, waarom pakken ze die fraudeurs niet gewoon kéihard aan, het hele systeem leidt eronder

Dat is natuurlijk ook schandalig, de mensen die het echt nodig hebben lijden helaas onder de mensen die overal schijt aan hebben. Mij is ook aangeraden dat ik onze situatie flink moest aandikken en moest overdrijven om maar meer AWBZ-uren te krijgen (en dat zou dan natuurlijk wel worden vertaald in zorg) maar dat wilde ik niet, ik wil niet liegen over onze situatie, ik vertel gewoon zoals het is. Heel spijtig als we dan minder krijgen, maar als iedereen zo denkt dan gaat het hele zorgsysteem helemaal over de kop. Ik wil dat niet.