Ik loop tegen dingen aan

Hé hallo meiden!

Ik weet niet heel goed waar ik moet beginnen dus sorry voor het misschien wat warrige verhaal wat komen gaat.

Ik ben nu ruim een maand bezig met stage lopen in de horeca. Ik loop stage in een restaurant op een superleuke camping. Mijn bazin is een hele leuke, spontane en jonge vrouw van 28. Echt een gezellig en aanwezig type. Haar man en tevens mijn baas heeft grotendeels de leiding in de horeca en hij begeleid mij dus ook en ik loop tegen dingen aan die voor mij niet onbekend zijn maar wel ontzettend frustrerend. Ook in het dagelijks leven loop ik tegen dingen aan & ik weet niet heel goed wat ik er mee aan moet. Ik zal even de punten benoemen met uitleg.

- Het allereerste contact met iemand, maakt niet uit wie, gaat altijd heel goed! Ik ben heel spontaan, maak leuke opmerkingen en ik kan dan hele leuke, goede gesprekken met iemand hebben. Maar zo gauw ik die persoon vaker zie en in dit geval mee werk klap ik op de één of andere manier dicht. Na een paar keer weet ik niet wat ik moet zeggen, word ik onzeker en dan lijkt het wel alsof ik diegene liever mijd. Ik word dan bijna bang voor iemand, heel stom! Dit heb ik overigens ook met vriendschappen. Ik heb eigenlijk maar 1 vriendin en haar zie ik 1x in de 2 á 3 maand en dat vind ik ook goed. Verder ga ik alleen maar om met de vrienden+vriendinnen van mijn vriend. Ik merk ook aan mijzelf dat ik die behoefte niet voel -om dingen te doen met vrienden/familie- ik ben liever alleen en lekker veilig thuis, mijn eigen ding doen. Zo vind ik het heerlijk om alleen te winkelen. En als we bijv. uitgaan vind ik het eerste half uur doodeng! Ik heb geen idee waarom maar ik vind het echt eng, daarna kan ik mij wel een beetje ontspannen maar ik blijf altijd op mijn hoede zeg maar terwijl ik ook wel eens enorm los wil gaan. Meer het gevoel alsof iedereen op mij let. Grote mensenmassa's ontloop ik al helemaal omdat ik dat echt te eng vind.

- Daarnaast ligt mijn tempo lager dan de gemiddelde persoon. Geen idee hoe of wat maar het is gewoon zo en als ik sneller wil gaan werken dan begin ik enorm te klungelen en fouten te maken.

- Onzeker: Ik kan met vlagen echt enorm onzeker zijn over alles. Maar ik vind het ook heel moeilijk om sommige dingen als een grapje te zien. Ik neem alles, zeg maar, vrij letterlijk of het kwartje van een grapje valt veel later. Ook in de relatie met mijn vriend ben ik heel onzeker. Ik ben er eigenlijk elke week wel van overtuigd dat hij vreemdgaat Niets wat daarop wijst maar puur mijn gevoel die dat zegt (wat niet klopt trouwens) en ik denk altijd dat hij liever leuke dingen gaat doen met vrienden ofzo dan met mij.

- Piekeren: Elke, in mijn ogen, rare opmerking of gezichtsuitdrukking kan ik mij druk om maken. En dat betrek ik eigenlijk op mijzelf en ik vind het dan ook heel erg moeilijk als ik geen hoogte krijg van mensen. Ook dan ga ik fouten maken. En ik kan hier echt nachten van wakker liggen dat het maar blijft malen in mijn hoofd. Hierdoor ben ik vaak ook, in de ogen van andere mensen, een hele erge dromer. Ik denk dan na over dingen etc.

- Impulsief: Ik ben echt heel impulsief en ik ben heel erg van het 'eerst doen & dan denken' type en ik besef later eigenlijk pas dat iets niet handig was. Zo kan ik heel slecht met geld omgaan. Elke maand neem ik mij voor om flink te sparen en niks te kopen maar ik zie altijd wel iets wat ik moet hebben, de onrust van binnen, en als ik het heb ben ik er niet eens blij mee. De enige schuld die ik heb is een studieschuld en dat wil ik ook graag zou houden!

Ja, dit waren toch wel de punten waar ik écht tegen aan loop en ik zou graag jullie tips&adviezen willen horen
Want ik vind het namelijk echt frustrerend en ik moet mijn stage afronden maar ik vraag mij soms echt af hoe.