Hoe doe jij dat in de praktijk..?

Voorkom ook (zo veel mogelijk) bukken, hurken,
knielen en tillen. Is tillen toch nodig? Til dan nooit meer dan 10
kilo. Bovendien mag je vanaf je 20e week niet vaker dan 10 keer
per dag tillen. Vanaf je 30e week is dat niet vaker dan 5 keer per
dag en maximaal 5 kilo.

Bovenstaand stukje heb ik uit een nieuwsbrief die ik ontvang, omdat ik zwanger ben. Maar hoe ga ik dat überhaupt in de praktijk uitvoeren? Mijn zoon til ik toch nog behoorlijk veel door de dag heen. Ik weet dat het niet verstandig is met het oog op de harde buiken die ik al weer heb...

Ik heb me daar nooit aan gehouden, kon dat ook niet met een kleuterklas ( fietskarren in de schuur, uit de schuur etc etc) en een eigen rondlopende peuter. bij R trouwens ook nooit aan gehouden. Ik heb nooit ergens last van gehad.

Edit; je schijnt ook meer recht te hebben op pauzes maar dat deed ik ook niet, zoiets kan ook niet met mijn werk.

Ik heb bij de tweede zwangerschap ook veel harde buiken gehad en probeerde het tillen wel zoveel mogelijk te beperken. Mijn dochter moest ook wel af en toe getild worden maar ik liet haar wel zoveel mogelijk zelf doen. Zelf de trap op en af, zelf op haar kinderstoel klimmen enz.
En dan had ik ook nog mijn werk op een kdv waar ik toch ook wel regelmatig moest tillen. Het meeste tilwerk liet ik aan mijn collega's over en de kinderen liet ik zoveel mogelijk zelf klimmen, maar je ontkomt er gewoon niet aan om te tillen/bukken.

Met een ouder kind is dit niet te doen lijkt me. Ik stimuleerde haar wel zoveel mogelijk zelf te klimmen, maar je ontkomt er gewoon niet aan om een kind van onder de twee jaar te moeten tillen.

Ik heb best wel veel getild en gebukt. (ik denk zelf) daardoor ook met 33 weken al in de ziektewet. Een volgende keer zal ik het zeker anders doen.

Ik moet voor mijn werk constant tillen, bukken, hurken, knielen enz. ben benieuwd hoelang ik het volhoudt. Bij mijn eerste zwangerschap had ik een kantoorbaan, dus toen had ik daar geen last van.

Ik ben hier okk benieuwd naar (al ben ik nog niet zwanger). Ik werk in de zorg en ik ontkom er gewoon echt niet aan. Op andere woongroepen vallen de vrouwen tussen de 20 en 30 weken uit.

Ik sjouwde op het einde van mijn zwangerschap nog steeds met de boodschappen. Tot groot ongenoegen van mijn vriend, liet me niet zo tegenhouden door mijn lijf. Lette alleen wel op dat ik niet te ver ging.

Ik had veel last van harde buiken en lette er dan ook wel op. Joris klom altijd zelf de trap op en af, en ik had een trapje op zijn kamer bij de commode gezet zodat hij daar ook zelf op kon klimmen. Boodschappen deed ik in het weekend samen met mijn man het meeste voor een week, en dan ging ik tussendoor kleine dingen bij halen. De was deed ik ook in kleinere hoeveelheden naar de zolder brengen ipv een overvolle mand te verzamelen en dan te sjouwen. Dus ik probeerde toch wel op te letten. Maar het gaat gewoon niet altijd. En degene die er geen last van hebben snap ik dat ze het wel gewoon doen. En als het met werk niet anders gaat gaat het niet anders. Maar daar waar mogelijk merkte ik gewoon wel duidelijk verschil of ik het wel of niet deed.

Ik heb tot het einde mijn dochter regelmatig opgetild. Verstandig is het niet, maar dat kon niet anders.

Ik leer Tomas nu alvast om zelf te klimmen op alle plekken waar ik hem anders zou tillen (op het achterzitje van de fiets, op een kruk om handen te wassen etc.)

Maar hij is ook al zo groot dat het eigenlijk slecht is dat ik hem nog wel eens optil

Ik heb hem gewoon opgetild. Tja, zolang je er geen last van hebt.. Zware tassen enzo deed ik natuurlijk niet, maar verder..

Vorige keer heb ik er niet heel erg op gelet. Op het eind sjouwde ik ook met zware wasmanden enzo, dit tot groot ongenoegen van mijn zwangerschapsgyminstructrice (mooi galgjewoord ). Ik heb toen nooit harde buiken gehad ofzo.

Deze keer merk ik ook dat ik er meer bedacht op moet zijn. Pas wilde ik onder het bed stofzuigen dus heb ik daar flink tegenaan staan duwen en trekkken om hem van z'n plek te krijgen. Ook liep ik met zware dozen boeken te sjouwen. Toen vroeg ik me wel even af vanaf wanneer je eigenlijk geen zware dingen meer mag tillen. Maar goed, op dat moment was mijn vriend niet thuis en die boeken moesten toch echt naar de zolder.

Met N. tillen probeer ik er wel op te letten en geef ik haar zodra dat kan aan m'n vriend of iemand anders. Maar ze zit nu in een mama-fase dus meestal wil ze toch bij mij. Hier ontkom je niet aan denk ik. Persoonlijk denk ik dat als je je goed voelt het niet meteen kwaad zal kunnen. Maar als je last hebt van harde buiken, helemaal met deze termijn al, dan zou ik toch proberen het echt zo min mogelijk te doen. Ik zou het ook uitleggen naar je zoon toe, ze snappen vaak veel meer dan je denkt.

Ik heb gewoon alles getild/gebukt enzo, heb tot 34 weken gewerkt in de zorg, fulltime. Achteraf misschien ook wel de reden dat ik met 35 weken bevallen ben, maar dat kun je nooit met zekerheid zeggen. Bij een eventuele volgende zwangerschap zal ik eerder eraan toegeven dat niet alles kan/moet.

Ik let er wel op. Maar vooral omdat ik met het werken al snel last kreeg van buikpijn, onderin mijn buik. Veel steken en een constante heftige menstruatiepijn. Ik leg laminaat vloeren en ontkom er gewoon niet aan om met pakken van 15 kilo te sjouwen. Ben daarom ook nadat ik hoorde dat een van de kindjes geen hartactie meer had, volledig gestopt met werken. Dat was met 12 weken. ben nu 18 weken. En verder laat niemand in mijn omgeving het toe ook maar iets te tillen ( tot ergernis aan toe van mijn kant)

Ik heb 3 keer verhuisd in m'n zwangerschap

Ik heb er wel goed opgelet. Soms, moest ik wel qat boodschappen sjouwen, maar het meeste heeft mijn vriend overgenomen.

Ik heb geen andere kindjes thuis natuurlijk.

In mijn vorige zwangerschap heb ik nergens op gelet, deed met 42 weken nog de hele tuin, poetste de badkamer en sjouwde met de boodschappen. Verder heb ik gewerkt tot 34 weken en deed ik tot 32 weken gewoon de slaapdiensten en dergelijke.

Deze zwangerschap ben ik misschien mede door de mk veel voorzichtiger. Verdeel netjes de boodschappen over meer kratjes en ook op het werk voelde ik mij niet goed en ben ik deze maand even wat minder gaan werken. Het hoeft allemaal van mij niet meer zo. Thuis en de zwangerschap heeft voor mij nu hoogste prioriteit. Gelukkig heb ik een leidinggevende die daar begrip voor heeft. Nu werk ik ook op een groep met kinderen/ jongeren met een verstandelijke beperking en gedragsproblematiek. Wij werken met 3 a4 collega's incl stagiaire op 5 kinderen, dus zegt denk ik genoeg over de zwaarte van de groep.
Nu ik wat meer rust heb gaat het met mij wel beter.

Maar even terug op het topic, ik ben er mij deze zwangerschap veel meer bewust van en merk ook dat ik ook gewoon niet zoveel kan.

In mijn werk is dit vrijwel onmogelijk, zeker niet op een babygroep.

Ah ja daar heb ik wel wat op gelet, lag toch voornamelijk op de bank.

De boodschappen laat ik de laatste weken mooi staan in de auto mijn vriend mag ze dan uitladen (ik haal zelf het diepvriesspul er wel uit) Voor de rest denk ik er wel om wat ik doe.
Op mijn werk moet ik ook wel bedden opmaken, als een hoog/laag bed er staat doe ik ze op goeie werkhoogte en is dat er niet, dan maar op de knieën, dat werkt zoveel beter dan bukken.

Ik heb dan nog geen kindjes dus geen idee hoe het met een evnt 2e zou gaan.