Ik heb jullie hulp nodig!

Ik ben al zo'n 100 jaar bezig met mijn studie, na 4 jaar pauze de boel weer opgepakt, ging best goed, de meeste studiepunten haalde ik makkelijk, en toen moest ik naar het laatste semester van het jaar, en daar ging het mis. Bonje met mijn werkbegeleider, zelfvertrouwen op nul, had sowieso het hele jaar al niets aan mijn werkbegeleider, maar dat was te doen, toen hij me echt tegen begon te werken ging het mis.
Andere baan gevonden, gelukkig de meeste praktijk dingen af, dus ik hoefde geen nieuwe werkbegeleider, maar ik zit al een jaar (!!!!!!!!!! !!!!!!!) vast op hetzelfde punt. In dat jaar heb ik nog een opdracht ingeleverd, en that's it.
En het stomme is, ik moet nog een scriptie, waarvoor ik al best wat werk heb gedaan, ik heb een plan van aanpak en de literatuur, ik moet nog 2 opdrachten die ik beide voor meer dan 50% af heb, en ik moet nog een ingeleverde opdracht aanpassen.
Helemaal niet zoveel werk, maar het lukt me niet. Afgelopen week heb ik voor het eerst in maanden weer wat gedaan, en dan verbaas ik me, want het is helemaal niet moeilijk! Dus waarom stel ik het uit?
Ik ben er onredelijk bang voor, gesprekken met een psycholoog gehad, deze raadt me aan, om me te laten testen op ADD, vorig jaar gesprekken met de huisarts gehad, deze raadde me hetzelfde aan. Ga ik ook wel doem, maar ondertussen moet ik iets, want het moet af!

Dus mijn plan was om een topic te openen en dan maar hier te melden wat ik wil gaan doen, en dat af te checken. Misschien zijn er nog meer mensen die net zo vastlopen ergens in als ik, en kunnen we elkaar een schop onder de derrière geven waar nodig.
Plus, het helpt me om het op te schrijven, want feitelijk schaam ik me er enorm voor, ik ben namelijk niet lui of dom. Dus waarom lukt het niet?

Nou ja, ik ga straks iig verder aan een van die opdrachten, en ik meld me daarna hier

Overigens heb ik nu een week vakantie, dan gaat het wel, maar ik ga de mist in als ik weer gewoon 28/32 uur onregelmatig werk en daarnaast de kinderen en het huishouden heb, oh ja, en een man die ook afstudeert momenteel.

Is het geen idee dat je ook een plan van aanpak voor jezelf maakt? Dat je puntsgewijs aangeeft voor jezelf welke zaken je de komende week MOET doen van jezelf?

Ik vind het trouwens knap hoor, studeren, moeder zijn van twee kinderen, een baan (die ook best heftig is volgens mij), etc.

Als ik dat soort klussen had liggen, waar ik tegenop zag, of wanneer de hoeveelheid me gewoon wat teveel werd, dan maakte ik hele dagschema's (tot een aantal weken vooruit), waarin precies stond wat ik die dag moest doen. Als het dan voorspoedig ging en ik op tijd klaar was, voelde ik me ook niet zo schuldig als ik even wat anders ging doen. Of ik werkte vast wat vooruit, voor als ik een keer een dag had waarop het niet lekker ging.

Misschien is dat wat voor je? Dat je de opdrachten in kleine te behappen stukjes onderverdeelt? En dan gewoon per stukje aan de slag gaat. Dan is het idee van blok aan je been misschien weg. En als je een paar kleine stukjes hebt gedaan (en dat gaat goed, want je kunt het wel), dan ebt dat gevoel van 'angst' misschien ook wel weg.

Ik ben een drama in plannen, dus ik probeer altijd tijd te plannen, dus niet een doel als in 'dit moet vandaag af' maar 'ik ga vandaag 2 uur aan mijn studie' en dat deel ik dan op in telkens een kwartier of half uur, met 5 minuten pauze tussendoor, of een uur ineens, afhankelijk van mijn concentratieniveau.

Dat is alleen lastig bij van die grote opdrachten omdat het zo lang duurt voordat je 'erin' zit.

En het is potverdorie onder andere mijn werk om anderen hiermee te helpen

Ik moet eerlijk bekennen dat ik mijn schema's liet maken door mijn vriend
Ik zat er naast en zei of het teveel of te weinig was, maar zodra ik zelf aan het plannen ging, maakte ik het gelijk veel te zwaar voor mezelf.

Wat is de makkelijkste opdracht? Kun je die als eerste doen? En hoeveel tijd denk je nog aan die opdracht te moeten besteden?

De makkelijkste opdracht ben ik nu mee bezig. Dat is twee casussen uitwerken, een analyse maken van beide casussen en een begeleidingsgesprek voeren en dit opnemen, en uittypen en daarna de verantwoording erbij doen.

De eerste casus en analyse heb ik net afgerond. Het gesprek is uitgetypt en had ik vorig jaar al opgenomen, nu wil ik die casus uitwerken en de verantwoording erbij doen, en dat wil ik vandaag afkrijgen, want eigenlijk wil ik morgen een opdracht gaan inleveren op school.

Herkenbaar hoor, Artemis. Ik heb ook echt klusjes die ik moet doen die ik al een jaar lang moet doen. Maar ik kom er gewoon niet aan toe en als ik tijd over heb ga ik gewoon wat anders doen. Dan zit ik er tegenaan te hikken en feitelijk gezien kost het helemaal niet zoveel tijd. Maar bah, plannen ben ik wel goed in. Uitvoering des te slechter...

Uiteindelijk is het bij mij gewoon een kwestie van doen. Maar ik ben heel goed in uitstellen ''oh de was moet plotseling ook gedaan worden'' of ''oh het is hier een bende, eerst even opruimen'' en dan kom ik weer tijd te kort om aan de studie te gaan . Maar als je eenmaal bezig bent valt het hartstikke mee. Suf eigenlijk.

Daarom post ik zo vaak in het top of the hour - topic . Overigens, was dat topic ooit niet jouw idee?

In jouw geval zou ik nu vooral kleine (of makkelijke) taken plannen en weer een beetje ritme opbouwen om met de studie bezig te zijn. Daarnaast misschien het top of the hour principe. 3 kwartier aan de casus werken, 1 kwartier pauze en dan proberen jezelf echt te focussen en aan de slag te gaan.

Ja,dat topic kwam van mij, en dat gebruik ik nog steeds vaak.

En vandaag ben ik een eind op weg

Lees dat je toch al heel goed bezig bent vandaag!
Kun je niet 1 vast moment in de week inplannen, ondanks je onregelmatige werk?

Same here.
Moet al 6 jaar een diploma halen. Heb in tussen tijd 5x examen gedaan, examen bestaat uit 2 delen. 1 keer het eerste deel gehaald, maar het 2e verknald. Toen de herkansing niet binnen bepaalde tijd gedaan, dus eerste behaalde cijfer was niet meer geldig. En elke keer haal ik het niet, doordat ik een 5,2-5,4 heb... Echt
Inmiddels is het weer 9 maanden geleden dat ik examen heb gedaan, ondertussen echt niet meer gestudeerd eraan en ik kan mij zelf wel wat doen.

Wat vervelend dat het je zoveel moeite kost om je studie af te ronden, terwijl je weet dat je het makkelijk aankunt qua stof. Ik kan me zo voorstellen dat de hele afronding van je studie nu een eigen leven (bijna) is gaan leiden in je hoofd - feitelijk gezien valt het mee wat je nog moet doen, maar in je hoofd is het heel groots geworden en dat werkt verlammend. Plannen en naleven daarvan is vaak het enige wat je kunt doen, maar zorg wel dat je planning realistisch is. Persoonlijk werk ik hooguit met een planning voor max 3 dagen; anders overzie ik het niet en lijkt het alsnog erg veel. En weet je, het doel heiligt de middelen, dus desnoods ga je met jezelf afspreken dat als je per dag je planning nakomt, dat je jezelf mag belonen met iets. Ik zou het trouwens dan ook realistisch houden en dus niet jezelf een eindbeloning in het vooruitzicht stellen van dat ene mooie horloge of dat ene lekkere geurtje wat je dan van jezelf mag kopen. Het lijkt me fijner om jezelf dagelijks te belonen met iets waar jij van ontspant en blij van wordt. Dat kan een warm bad zijn, tutten met maskertjes, lievelingsgerecht maken; je begrijpt me wel. Wat ook nog wel eens zou kunnen helpen, om je schaamte bloot te leggen. Wat je nu dus ook hebt gedaan en wat ik heel knap van je vind. Niemand die om jou geeft zal je afbranden hierop, dus door het bespreekbaar te maken dat je hiermee zit en wat je moet doen, gebeurt het doorgaans automatisch dat mensen met je mee gaan denken en zo kun je ook enthousiast(er) gemaakt worden voor de opdrachten die je nog moet doen en wellicht zelfs nieuwe input krijgen qua creativiteit. Uiteindelijk moet jij het doen en uiteindelijk studeer je echt af; dat weet ik zeker!

Hoe is het vandaag gegaan? Heb je nog wat werk kunnen verzetten?

Nee, niet echt, morgen gaat ook niet lukken, zit aardig volgepland dit weekend.
Maandag en dinsdag heb ik nachtdienst, dan neem ik een opdracht mee, en daarna ben ik weer een tijdje vrij. Dus dan wil ik eigenlijk alle opdrachten af hebben. Op de scriptie na.