Geen baby meer...

...

De laatste keer flesvoeding, vanaf nu gaan ze waarschijnlijk alleen maar beter slapen (en minder overdag!), ze kunnen zichzelf steeds beter vermaken, je kan gaan genieten van de eerste keer school, de eerste keer een afspraakje, de eerste keer fietsen zonder zijwieltjes..
Ik snap het wel hoor, het zijn ZOVEEL hoogtepunten in het 1ste jaar, maar kijk eens naar hoeveel er nog gaan komen! Elke leeftijd heeft zijn leuke en minder leuke dingen. Je gevoel kan je niet uitschakelen, maar je kan ook geen babytje meer krijgen, dus moet je relativeren.

...

Trap er niet in Smupkes!!! De hormonen nemen 't over en dan zit je in de slapeloze nachten, twee peutertjes en krampjes.. Haha!

Nee zonder dollen, als julian een goede dag heeft denk ik: oh wil er nog één! Maar met een slechte dag denk ik: hoe lang zou ik moeten zitten als ik hem verkoop

Wanneer is de fabriek gesloten bij je man? Wellicht is 't nog niet heel lang geleden en grijpt dat 'definitieve' je aan?
En trouwens, maak je niet druk, als je echt nog een wil zoek je een andere man..
(Sorry ben supermelig vandaag haha!)

Haha, je hebt ook helemaal gelijk hoor PC.
Ik zeg ook wel eens tegen mijn man: Pfff, als we er nog zo'n jankbal bij zouden hebben dan zou ik mijn spullen pakken. Of als hij voor de 600e keer in de nacht wakker is: Morgen een foto maken en op marktplaats.
En nee, natuurlijk meen ik dat niet want ik ben dol op mijn ventje.
En dat brengt me dan ook weer redelijk met beide benen op de grond. Ik wil NOOIT meer zo'n tijd als dat we met A. hebben en hebben gehad. We mogen blij zijn met deze twee gezonde kindjes.

In november is er een knoopje in gelegd. Het is dus ook nog niet zo heel lang geleden.

Aan de ene kant herken ik het wel, tenminste het idee van nooit meer een baby voelen in de buik, nooit meer die bijzondere echo's. Maar aan de andere kant lijkt het me nu al heerlijk als ze wat ouder zijn. Iedere leeftijd heeft zijn mooie dingen, en zijn minder mooie dingen en aan de ene kant vind ik het enorm jammer hierna nooit meer een baby maar aan de andere kant lijkt het me heerlijk.

Daarnaast wil ik het ' lot' niet meer tarten, twee geweldige zwangerschappen en bevallingen en twee gezonde kinderen.

Het lijkt mij ook wel super definitief. Mijn man wil dit, na een 3e, ook laten doen. Dat lijkt me wel heel gek.
Duurt voor ons nog even hoor. Maar ik denk dat het inderdaad heel gek is dat het dan zo definitief is.

hier heel bekend wat je schrijft. maar ik weet dat hier ook geen derde komt omdat mijn man zich heeft laten steriliseren stond ik 100% achter maar nu t ook geen baby meer is vind ik het soms weleens moeilijkhelaas geen tips

Zou je het niet altijd ook een beetje zo houden? Bij de 3e zou je denk ik ook denken dat je het jammer vind dat je het nooit weer mee gaat maken. Trucje der moeder natuur vrees ik!

Soms denk ik ook wel eens zo van nooit meer een baby en al de kleine kleertjes, knusse voedingsmomenten... Maaaaaar ik ben toch wel realistisch en ik ben degene geweest die het woord sterilisatie hier heeft aangekaart. Ik wíl gewoon geen baby meer! En mijn man trouwens ook niet, dus het was geen welles- nietes verhaal. Nu hoeven we ons geen zorgen meer te maken en geen gepruts meer met condooms, wat een verademing!

Het accepteren en loslaten is het lastige deel.
Dat gevoel zal met de tijd slijten denk ik zo

Theeleut schreef:
Dat gevoel zal met de tijd slijten denk ik zo

Ik hoop het, maar ik denk het eigenlijk niet.

Darius schreef:

Theeleut schreef:
Dat gevoel zal met de tijd slijten denk ik zo

Ik hoop het, maar ik denk het eigenlijk niet.

Het zal inderdaad ook een trucje van moeder natuur zijn zoals iemand al zei.

Ikzelf heb er geen last van eigenlijk. Ik vind andermans baby schattig, maar ik denk dan altijd aan alle rompslomp die erbij komt kijken en dan sta ik weer met beide benen op grond

Herkenbaar!
Ik zou ook alles nog een keer (of vaker) mee willen maken, maar ik wil qua het lichamelijke gedeelte nooit meer zwanger zijn.
Daarnaast vind ik 2 kids nu ook wel zwaar genoeg!

Ik denk inderdaad dat ik het zelfde na een 3e zou hebben.

Pip: Dat is inderdaad wat hier ook speelt.
Lichamelijk (maar ook qua ruimte en financieel) is een zwangerschap gewoon echt niet slim.

Nou ja, hopelijk slijt het langzaam.

Hier zijn de kamers ook op en redden we het zo net financieel (op basis van de lonen zonder extra`s).
Ik heb nog geen echte kriebels, maar S gaat nu zo in een sneltreinvaart dat ik wel eens denk, ik wil weer een babbbyyyy.
Kriebels zullen vast nog komen, hij is nog maar 7 maand!

Manderijn schreef:Zou je het niet altijd ook een beetje zo houden? Bij de 3e zou je denk ik ook denken dat je het jammer vind dat je het nooit weer mee gaat maken. Trucje der moeder natuur vrees ik!

Ik heb dat gevoel nog na 4 kinderen, mijn moeder na 7, dus ja, dikke kans dat dat zo blijft. En ja, waar is dan het einde? Dan zou ik er zo 10 hebben. :-)

Sterrin_ schreef:

Manderijn schreef:Zou je het niet altijd ook een beetje zo houden? Bij de 3e zou je denk ik ook denken dat je het jammer vind dat je het nooit weer mee gaat maken. Trucje der moeder natuur vrees ik!

Ik heb dat gevoel nog na 4 kinderen, mijn moeder na 7, dus ja, dikke kans dat dat zo blijft. En ja, waar is dan het einde? Dan zou ik er zo 10 hebben. :-)

Ja dan is het einde zoek! Goed plekje opzoeken voor die gevoelens en dan veilig opbergen maar