Alles vragen?

Hahaha Sarahkey dat doen mijn kleuters ook. Dan zeg ik bijv. Jij mag nu een puzzel gaan maken... Zegt dat kind mag of moet??

@Lennox; ik wil hem ook leren dat hij keuzes heeft. Als hij lekker aan het spelen is in een koud bad, vind ik dat prima. Als hij nu geen schone luier wil, ook best, vraag ik het 10 min later nog een keer. En of ik nu boodschappen ga doen of over een half uur, zal me een rotzorg zijn. Meestal dan. Want ik zit vast naast dat bad zolang hij er niet uit wil, hij heeft nu diaree dus een luier later met risico dat mama alles kan schoonmaken zie ik niet zo zitten en vrijdag moesten we op tijd bij de HA zijn en konden we niet later weg. Misschien ben ik teveel bezig met hem keuzes geven en beperkt het zich op deze leeftijd gewoon tot zelf speelgoed kiezen en zelf bepalen hoeveel hij eet/drinkt?

Oh ja, hij loopt dus nooit met 1 luier de hele dag of zit in een koud bad, want hij heeft pas een paar keer 'nee' gezegd en dan ging ik hem zitten overhalen met argumenten/aandringen/grapjes etc en dat vind ik van mezelf weer stom.

En jullie hebben gelijk, iets niet vragen maar zeggen hoeft echt niet altijd boos/onvriendelijk/commanderend te klinken. Ik ben er alleen zelf allergisch voor en dat projecteer ik blijkbaar op hem

@Printje; maar iets mogen is toch 'goed' ipv iets moeten? "We gaan boodschappen doen, je mag je jas aan gaan doen" is toch goed? Ik ben ook allergisch voor moeten, 'ik moet niks', haha!

Supertalentje schreef:@Lennox; ik wil hem ook leren dat hij keuzes heeft. Als hij lekker aan het spelen is in een koud bad, vind ik dat prima. Als hij nu geen schone luier wil, ook best, vraag ik het 10 min later nog een keer. En of ik nu boodschappen ga doen of over een half uur, zal me een rotzorg zijn. Meestal dan. Want ik zit vast naast dat bad zolang hij er niet uit wil, hij heeft nu diaree dus een luier later met risico dat mama alles kan schoonmaken zie ik niet zo zitten en vrijdag moesten we op tijd bij de HA zijn en konden we niet later weg. Misschien ben ik teveel bezig met hem keuzes geven en beperkt het zich op deze leeftijd gewoon tot zelf speelgoed kiezen en zelf bepalen hoeveel hij eet/drinkt?

Oh ja, hij loopt dus nooit met 1 luier de hele dag of zit in een koud bad, want hij heeft pas een paar keer 'nee' gezegd en dan ging ik hem zitten overhalen met argumenten/aandringen/grapjes etc en dat vind ik van mezelf weer stom.

Maar je kunt hem toch met andere dingen keuzes geven, niet met álle dingen? Hij zal ook moeten leren dat mama's wil uiteindelijk wet is, dat krijgt hij nu natuurlijk niet mee.

Klopt idd, ik kan ook niet tegen mensen die zeggen jij moet dit... Dan word ik meteen dwars hahahaha.

Lennox schreef:

Supertalentje schreef:@Lennox; ik wil hem ook leren dat hij keuzes heeft. Als hij lekker aan het spelen is in een koud bad, vind ik dat prima. Als hij nu geen schone luier wil, ook best, vraag ik het 10 min later nog een keer. En of ik nu boodschappen ga doen of over een half uur, zal me een rotzorg zijn. Meestal dan. Want ik zit vast naast dat bad zolang hij er niet uit wil, hij heeft nu diaree dus een luier later met risico dat mama alles kan schoonmaken zie ik niet zo zitten en vrijdag moesten we op tijd bij de HA zijn en konden we niet later weg. Misschien ben ik teveel bezig met hem keuzes geven en beperkt het zich op deze leeftijd gewoon tot zelf speelgoed kiezen en zelf bepalen hoeveel hij eet/drinkt?

Oh ja, hij loopt dus nooit met 1 luier de hele dag of zit in een koud bad, want hij heeft pas een paar keer 'nee' gezegd en dan ging ik hem zitten overhalen met argumenten/aandringen/grapjes etc en dat vind ik van mezelf weer stom.

Maar je kunt hem toch met andere dingen keuzes geven, niet met álle dingen? Hij zal ook moeten leren dat mama's wil uiteindelijk wet is, dat krijgt hij nu natuurlijk niet mee.

Niet helemaal niet mee krijgen, ik zit vaak zat met een krijsend kind, want een schone luier vindt hij ook niet leuk nadat hij 'ja' heeft gezegd
En is mijn wil wet? Ik vind het ook een fijn idee dat hij zich niet altijd conformeerd aan mij, zijn eigen keuzes maakt en daarvoor kan staan en de consequenties draagt (fijn of niet fijn). Dat hij onafhankelijk van mij kan en durft te denken. Maar, zoals ik zei, dat is blijkbaar van veel latere zorg (al leg je al jong een basis denk ik dan).

Misschien zeg ik nu iets geks hoor. Maar het is juist toch ook goed om grenzen aan te geven aan je kind? Soms valt er gewoon niet te kiezen. Als je je kind altijd maar vragen stelt en daarmee het gevoel geeft dat hij mag bepalen (zo komt het op mij over 'hij wil nu geen luiers dus dan maar over 10 minuten' zoon bepaald dus) dan lijkt het me steeds lastiger worden als hij ouder wordt. Ga maar eens grenzen stellen als hij altijd gewent is te mogen kiezen en in zijn ogen te mogen 'bepalen'.

Ezzer schreef:Misschien zeg ik nu iets geks hoor. Maar het is juist toch ook goed om grenzen aan te geven aan je kind? Soms valt er gewoon niet te kiezen. Als je je kind altijd maar vragen stelt en daarmee het gevoel geeft dat hij mag bepalen (zo komt het op mij over 'hij wil nu geen luiers dus dan maar over 10 minuten' zoon bepaald dus) dan lijkt het me steeds lastiger worden als hij ouder wordt. Ga maar eens grenzen stellen als hij altijd gewent is te mogen kiezen en in zijn ogen te mogen 'bepalen'.

Ik denk niet dat dit zo werkt. Juist als je kind mee mag denken leert je kind keuzes maken en leert een kind omgaan met gevolgen van bepaalde keuzes. Onze dochter wilde laatst haar laarzen niet aan toen ze uit de auto stapte, terwijl ik dat liever wel had. Zij is toen op sokken naar de deur gelopen, waarbij ze halverwege aan het huilen was omdat ze natte sokken had, laarzen uiteindelijk toch aan gedaan en nu zegt ze bij voorbaat al dat ze haar laarzen aan wil voordat we uit de auto stappen.

In het geval van een vieze luier gaan haar billen kapot. Daar heeft ze vaker last van (schimmeltje) en weet hoeveel pijn dit doet. Ik hoef nu alleen maar te zeggen dat ze zere billen krijgt van te lang in een vieze luier lopen en wil ze vaak vrij snel een schone luier aan.

Sommige dingen is geen overleg mogelijk, 's ochtends móet ze uit bed als ik moet werken bijvoorbeeld, maar alles waarin ze kán kiezen, probeer ik haar zelf een keuze te laten maken, ook als de gevolgen niet fijn zijn. Ik probeer haar soms wel een richting op te duwen door consequenties uit te leggen, maar als zij niet wil, dan moet ze die vervelende consequentie maar ervaren.

Ik ben het deels wel met je eens supertalentje, maar ik denk dat je op den duur jezelf dan tegenkomt. Dat het met een kind van net een jaar makkelijker is dan bijvoorbeeld een kind van 4. Want een kind van 4 moet nu eenmaal dingen. We kunnen niet elke ochtend te laat op school aan komen kakken omdat ze de keuze had om wel of niet een jas aan te trekken.
Maar daar staat tegenover, dat als ze zo oud zijn, en je zegt dat we weg gaan omdat juf wacht, dat je kind zo snugger is om te bedenken dat ze haar jas aan moet doen. Zo gaat dat hier tenminste wel.

Ik vraag echt heel weinig maar praat wel hele dag tegen hem. Hij zegt wel ja maar hij kan geen nee zeggen...maar hii snapt niet echt wat ja betekend hoor.

Ik vraag hem bijv. Wel ' vind je het gezellig met mama wandelen' en dan is het leuk als hij toevallig ja zegt.

Ik stimuleer hem wel met de betekenis van ja is.

Nee snapt hij wel meer maar misschien is dat meer of dat je nee zegt en ik hem afhoud van iets of nee zeg op een strenge toon.

Rejoy: ik ben wel met je eens dat kinderen leren door keuzes te maken. En soms maken ze de verkeerde keuze en daar leren ze ook weer van. En dat is ook goed.
Maar als je als ouder altijd je kind laat kiezen wat betekent een ja of nee van jouw als ouder dan nog op den duur? Ik vind dat je kinderen moet leren dat ze een eigen keuze hebben maar dat ze soms ook gewoon moeten doen wat papa of mama van ze vraagt. Als er boodschappen gehaald moeten worden, dan moeten ze ook gehaald worden en niet over een half uur pas omdat zoonlief dat wil.

Manderijn schreef:Ik ben het deels wel met je eens supertalentje, maar ik denk dat je op den duur jezelf dan tegenkomt. Dat het met een kind van net een jaar makkelijker is dan bijvoorbeeld een kind van 4. Want een kind van 4 moet nu eenmaal dingen. We kunnen niet elke ochtend te laat op school aan komen kakken omdat ze de keuze had om wel of niet een jas aan te trekken.
Maar daar staat tegenover, dat als ze zo oud zijn, en je zegt dat we weg gaan omdat juf wacht, dat je kind zo snugger is om te bedenken dat ze haar jas aan moet doen. Zo gaat dat hier tenminste wel.

Wat jij zegt bedoel ik dus, alleen jij zegt het wat korter

@Ezzer, je hebt gelijk. Er zijn ook grenzen, ik ga de deur niet uit zonder dat hij zn jas aan heeft, ik vraag hem mijn mes terug geven of de afstandsbediening terug te leggen. En er zijn consequenties. Als hij iets op de grond gooit (koekje in de supermarkt) dan zeg ik dat dat niet mag, vraag ik of hij het nog wil omdat ik het anders in de tas/prullebak doe. Als hij het terug wil en het weer op de grond gooit, zeg ik weer dat dat niet mag, vraag ik of hij het wil, maar zeg ik ook dat ik het weghaal als hij het nog een keer op de grond gooit. En dat hij het aan mama mag geven als hij het niet meer wil. Als hij het dan weer binnen afzienbare tijd op de grond gooit dan krijgt ie het ook niet meer. Mijn grens aangegeven, maar ook met keuze en alternatief ipv op de grond gooien. Ik denk dat meer het probleem is hoe ik het breng dan dat er geen grenzen zijn. Maar misschien ben ik blind en geef ik hem alsnog teveel keuzes hoor.

Wat zn luier betreft, hij is aan het spelen en ik bedenk dat hij een schone luier moet. Hij wordt boos, want ik haal hem uit zn spel, hij heeft zn aandacht op dat moment elders of wil gewoon even niet. Moet het dan echt op dat moment omdat ik dat wil? Ik vind van niet. Een schone luier moet en ook binnen afzienbare tijd, maar perse dan en niet over 10 min als ie alle blokjes in de vakjes heeft gestopt?

Ik denk dat ik probeer te bereiken wat Rejoy zegt, al is mijn zoon ook nog te klein voor veel consequenties. Met kapotte billen heb ik hem en mezelf, maar ik denk niet dat hij dat al snapt bijv.

@Rejoy; Op welke leeftijd ben jij begonnen met keuzes en in wat voor dingen dan?

@Ezzer; qua 'nee dat gebeurd echt niet' ben ik anti-up, van mijn 'nee' schrikt ie en kijk ik ook boos. Zoals met een speelgoed auto in mijn gezicht slaan of mij bijten. Ik hoop dat ie snapt straks dat veel kan, mama is heel makkelijk, sommige dingen moeten uiteindelijk toch (en dat mag je niet leuk vinden) maar dat als ik 'nee' zeg dat ie ook echt snapt dat dat dan niet kan. Juist omdat ik het bijna nooit zeg en het in contrast staat met mijn ja, vragen en 'doe het toch maar wel'-geneuzel

Rejoy. schreef:Over dingen waar geen discussie over mogelijk is, stel ik geen vraag. Als ik een vraag stel, kan het antwoord 'nee' zijn. Als ik geen nee wil horen, moet ik geen vraag stellen.

Ik probeer wel zoveel mogelijk de kinderen een keuze te geven, dus ik stel ook veel vragen. Soms een vraag waar ze met ja of nee op kan antwoorden, maar ook wel eens een vraag met een keuze uit twee dingen (wil je kaas of worst op brood).

+1

Luce schreef:

Rejoy. schreef:Over dingen waar geen discussie over mogelijk is, stel ik geen vraag. Als ik een vraag stel, kan het antwoord 'nee' zijn. Als ik geen nee wil horen, moet ik geen vraag stellen.

Ik probeer wel zoveel mogelijk de kinderen een keuze te geven, dus ik stel ook veel vragen. Soms een vraag waar ze met ja of nee op kan antwoorden, maar ook wel eens een vraag met een keuze uit twee dingen (wil je kaas of worst op brood).

Dit.

Ook dit, al betrap ik mijzelf er weleens op dat ik een vraag stel...waar geen discussie over mogelijk is. Heb ik op moment zelf niet altijd door.

Als je geen nee wil horen, gewoon geen vraag stellen.

Je kan een kind niet leren dat hij bij alles een eigen keuze heeft als dit niet het geval is.