Is dit alles?

Mijn man en ik zijn al 10 jaar bij elkaar. Vanaf mijn 17e.
We hebben het leuk samen, kunnen met elkaar lachen, goed met elkaar praten, we liggen min of meer op een lijn wat de kinderen betreft... Kortom, een prima relatie!
Maar... Het vliegt me de laatste tijd een beetje aan.
Ik zou nog makkelijk 10 jaar zo door kunnen gaan, maar ik mis de laatste tijd het gevoel van spanning, het moeite doen voor elkaar.
Altijd als we weggaan, moet ik het regelen. Tafel/kaarten reserveren, oppas regelen...
Ik heb dat al een aantal keer aangegeven, dat ik wat samen wil doen en het leuk zou vinden als hij eens wat regelt, maar we zitten dus nog steeds op de bank...
Ik kan wel weer wat regelen, maar dan heb ik weer het gevoel dat hij geen moeite voor mij doet. Of zie ik dat nou verkeerd?

Och Prittje, wat vervelend zo'n gevoel voor je!
Voor mij erg herkenbaar... misschien zijn mannen een beetje zo?

@Studiebol: dat is ook bij ons zo, dat hij het altijd leuk vindt als we samen iets doen. En een paar jaar terug deed hij ook echt wel moeite, maar nu dus niet meer. Als ik zeg dat ik dat jammer vind, krijg ik als antwoord dat ik dat beter kan regelen dan hij of: 'als je wat wil doen, moet je het zeggen dan ga ik wel mee'.
Dat wil ik niet! Ik wil verrast worden!!

@Jip: ik weet niet of het typisch mannelijk is, want het is niet altijd zo geweest.
Hoe gaat het nu tussen jullie?

Op zich gezellig, maar dat is het dan ook wel. Geen goedemorgen, welterusten of tot vanavond kusjes...

Mijn vriend is daar nooit goed in geweest overigens..

Heb je er met hem over gesproken?

Hmmm... ik snap je gevoel ergens wel hoor... Maar denk opzich dat het in een lange relatie ook wel normaal is dat je dit soort momenten hebt... Alles word gewoon normaler, minder spannend en je moet er meer moeite voor doen. En als dat inderdaad vanuit jou komt, en je dat al hebt aangegeven is dat natuurlijk niet zo leuk. Ik moet zeggen dat ik hier ook meer onderneem wat dat betreft, dat zit meer in mij. Maar mijn vriend probeerd er ook zo nu en dan aan te denken en dan komt het ook heel onverwachts en is het ook heel erg leuk. Ik probeer hier te accepteren dat het initiatief meer bij mij vandaan komt en andere dingen die ik vergeet of niet zo goed in ben weer te waarderen dat hij die oppakt... Maar soms is het niet makkelijk natuurlijk, ik merk soms dat ik alleen maar zie wat ik doe en niet wat de ander doet...

Hier hetzelfde. Wij zijn 8 jaar samen en ik regel ook alles. Het zit er bij mijn vriend blijkbaar niet in, of hij vindt het wel makkelijk zo. Ik ben bijna jarig en dan zegt ie altijd dat ik zelf maar wat leuks moet kopen.
Ik zou het erg leuk vinden als ie zelf een cadeautje zou kopen.

Ik heb helaas geen tips voor je, zou ze zelf ook wel kunnen gebruiken helaas.

Ik zou er gewoon nog een keer over praten. Dan niet zeggen ik zou het leuk vinden als jij het is een keer regelt, maar zeggen waarom je dat vindt. Hij vind het ook leuk om verrast te worden. Jij dus ook. Leg hem uit dat het jou ook een speciaal gevoel geeft. Sommigen mannen zien dat niet 123.
Het geeft echt weer een boost aan je relatie. Hopelijk kan je hem duidelijk maken waarom je het graag wilt en niet alleen maar vanwege het samen weg zijn.

Hoe reageert hij dan als je aangeeft dat je verrast wilt worden?

Volgens mij heeft iedereen weleens dit soort momenten in een relatie, zeker wanneer je op jonge leeftijd al bij elkaar bent gekomen. Mijn vriend en ik hebben hier een tijd geleden ook mee gezeten. Echt.. Het enige wat helpt is praten, tijd maken voor elkaar, naar elkaar luisteren. Vertellen wat je verwachtingen zijn maar ook luisteren naar hem.. Wat wil hij.. Is er iets wat hij mist/anders zou willen? Probeer in dit soort gesprekken geen verwijten te maken zoals: "Ja, jij verrast mij toch nooit" Dat kan weerstand opwekken en dan blijf je in een cirkeltje zitten..

Succes, hopelijk komen jullie er samen aan uit.

Ohh Prittje! Ook zooo herkenbaar. Eigenlijk zo goed als vergelijkbaar. Wij zijn komende november ook 10 jaar samen en ik heb er ook last van. Ik noem het, de vanzelfsprekendheid in onze relatie. Het feit dat het vanzelfsprekend is dat ik er ben, dat we de boodschappen doen, dat we de kinderen naar bed doen etc.
Ik zou zo graag weer een beetje vernieuwing, iets nieuws, spannende dingen terug willen hebben maar ik vraag me wel af of dat haalbaar is?
Het is ook vanzelfsprekend en we zijn na al die jaren zo ontzettend op elkaar ingespeeld dat dingen als vanzelf lijken te gaan.
Dus ik maak er zo nu en dan enorme ruzie over en dan komt hij weer een keer met een bosje bloemen aanzetten en dat is het dan weer voor het half jaar.....
En als ik dat zo type of zeg tegen mensen dan vind ik tegelijk ook dat ik hem tekort doe. Want hij is naast die dingen ook heel lief, zorgzaam, grappig, ik kan goede gesprekken met hem voeren en ik zou hem niet willen inruilen. Maar toch, dat gevoel....

Ik kan je dus ook niet echt raad of daad geven haha, maar wel je gevoel delen. Liefde is een werkwoord zeggen ze....maar HOE dan?