Werk van man en bevallen

De weeen begonnen 06.00, dus mijn man was gewoon thuis. Toen we om 08.00 naar het ziekenhuis gingen fietste er op dat moment net een collega van mijn man langs (mijn man werkt vlak bij huis). Dus het wat meteen duidelijk dat hij niet op zijn werk zou komen.

Annemie schreef:Mijn vriend lag naast me in bed

Hiér ook, bij R lag hij in het ziekenhuis en nu lagen we in bed.

Rejoy. schreef:Beide keren zijn de weeën s avonds begonnen. Hij zorgde de laatste weken trouwens wel dat hij niet te ver van huis was. Uurtje reistijd maximaal.

+1

Mijn vriend had toen bouwvak, dus die kon er gewoon bij zijn hoe dan ook. Het gaf me wel veel rust, want hij werkte namelijk een uur rijden verder op en bij de eerste leek het me ook zo moeilijk om in te schatten wanneer je moet bellen.

Mijn man heeft een eigen bedrijf, dus dat is wel een voordeel. Mocht het zo zijn dat ik overdag weeen krijg, kan hij gewoon gaan en dit aan de klanten door geven. Ben benieuwd wanneer het gaat gebeuren :-)

Lejow schreef:Wat leuk dat je weer reageert Miccie, ik vroeg me al af of je ondertussen al bevallen was!

Haai, ja morgen is hij alweer een maand oud. Ik reageer inderdaad niet zoveel. Druk druk natuurlijk :-) maar daar weet je alles van :-)

mijn vriend werkte toevallig thuis op de dag dat t. geboren werd,
maar anders was hij wel optijd thuis geweest, om 16:30 braken de vliezen en om 18uur begonnen de eerste weeën.
weet eigenlijk niet meer waarom hij thuis werkte (was iig niet zwangerschaps/bevallings gerelateerd), maar het was wel fijn dat hij al thuis was.

Bij D. Begon het snachts dus hij was thuis, hij was alleen de volgende dag vergeten om zijn werk te bellen de volgende dag. Toen hij om 10 uur door zijn werk werd gebeld waar hij leef kon hij direct vertellen dat hij vader was geworden.

Bij J. Was ik in de ochtend gestript maar mijn man is gewoon naar zijn werk gegaan en toen heb ik hem na 2 uur een sms gestuurd dat hij maar thuis moest komen.

Ik werd ingeleid, hij had school gebeld dat hij niet zou komen.

De eerste keer begon het 's nachts. De tweede keer zou ik ingeleid worden, dus kwam hij 's ochtends naar het ziekenhuis toe. Tip is wel om tegen je man te zeggen dat hij zijn telefoon op moet nemen, ook al is het een anoniem nummer , ik werd opgenomen in het ziekenhuis vanwege een dreigende vroeggeboorte, maar man was dus niet te bereiken, ik heb een paar uur alleen op de verloskamer gelegen toen (het zette gelukkig niet door, maar toch...)

Ik heb inderdaad al tegen mijn vriend gezegd, altijd de telefoon opnemen! Ook de telefoon van het werk, maakt niet uit wat je aan het doen bent of hoe druk je het hebt.

Ik had een geplande ingeleidde bevalling dus dat was nogal makkelijk voor mijn man. Deze keer zal dat weer zo zijn!

We waren samen op controle en ik ben toen gelijk in het ziekenhuis gebleven. Mijn man is toen naar huis gegaan om spullen te halen en heeft toen zijn werk gebeld dat hij niet meer kwam.
Hij had anders gewoon gelijk weggegaan op zijn werk, dat lijkt me logisch.

We waren in het ziekenhuis, werd beiden keren ingeleid..

Ik was tegen de middag gestript en rond drie uur begon het. Mijn vriend was toevallig een half uur eerder thuis van zijn werk rond 4 uur. Zijn toen rond half 5 naar het ziekenhuis gereden. Had hem nog niet gebeld, omdat ik al eerder flinke voorweeen gehad had, dus dacht dat het nu ook misschien vals alarm zou zijn.

De eerste keer lag ik net in bed toen mijn vliezen braken en mijn man was beneden. De tweede keer was ik voor controle in het ziekenhuis en mijn man was mee, daar bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben en zijn we snel naar huis gegaan.

Bij de 1e was hij bij zijn ouders thuis, aan het slapen. Ik belde dat ik weeën had, het was 's nachts. Toen heeft hij gezegd dat ik maar weer moest bellen als ze heviger werden (dit kan hij zich zogenaamd niet meer herinneren). Na een uur weer gebeld en toen kwam hij, hij was ruim op tijd.

Bij de 2e lagen we net in bed toen mijn vliezen braken, hij sliep net.

Bij mij begon het de 1e keer om 23.00 's avonds, dus is hij de volgende morgen thuisgebleven.

Bij de 2e begon het 2.00 's nachts, ik had zelf al door dat het weer erg langzaam ging, dus hij is 's morgens nog een paar uur gaan werken. Hij was er voor de middag weer, en toen kwam het ook goed op gang.

Bij de laatste 2 werd ik ingeleid, dus was hij sowieso vrij.

Caroow schreef:

Susan schreef:De eerste keer was hij al thuis, we stonden net op het punt om naar de verloskundige te gaan. De tweede keer heb ik gebeld toen de weeën om de vier minuten kwamen.

Edit: en natuurlijk mocht hij meteen weg, als ik veel eerder had gebeld had hij ook weg gemogen. Lijkt me raar als een baas je dan gaat tegenhouden.

Mijn vriend wordt niet tegengehouden door de baas, maar is vaak de enige aanwezige leidinggevende en het is niet heel verantwoord om dan gelijk weg te gaan zonder dat er een vervanger is. Als we geluk hebben is de vervanger iemand die er binnen een half uur is, maar met een beetje pech moet er iemand van ver komen en dan duurt het al snel meer dan een uur.

Edit: en het lijkt me eigenlijk dat er best wel veel beroepen zijn waar je niet op stel en sprong weg kan. Zoals een tandarts, rijinstructeur, chirurg..

Ja, oké, maar als je bijvoorbeeld staat te opereren kun je sowieso niet weg, ook niet als je vrouw 10 centimeter ontsluiting heeft. Jouw vraag kwam over alsof je bedoelde dat de baas bepaalde wanneer de vrouw ver genoeg was. In die voorbeelden gaat het ook om weg kunnen en niet om weg mogen.

Caroow schreef:Ik heb inderdaad al tegen mijn vriend gezegd, altijd de telefoon opnemen! Ook de telefoon van het werk, maakt niet uit wat je aan het doen bent of hoe druk je het hebt.

Ja, dat vond ik wel zeer frustrerend, zeker de laatste keer met toch een groter risico op te vroeg bevallen. Hij is zoooo slecht bereikbaar als hij aan het werk is. Soms kon hij gewoon echt niet oppakken en belde hij zo een paar uur later pas weer. Maar hij komt helaas soms op plekken waar hij gewoon echt niet mag bellen. Als de nood echt aan de man is, zou ik naar zijn werk moeten bellen, en deze bellen dan de uitvoerder van de bouw waar hij op dat moment is. (kraanmachinist, dus dat kan overal zijn)

De mijne is telefonisch wel goed beriekbaar over t algemeen, en de laaste weken moet ie er gewoon nog attenter op zijn.
Enigste nadeel is at hij bij zn oom werkt, en die dus ook meteen weet hoe en wat (en ergens vind ik t niet eerlijk dat hij het wel weet, en schoonmoeder niet, wil eigenlijk helemaal niet dat iemand t verder weet. En zn oma woont ook langs zn werk, en die is ook niet dom)

Allebei de keren begon het 's nachts, dus hij was gewoon thuis.

Bij l was ik hele middag met hem op msn. Dat is het communicatiemiddel Bij vriend op werk, vandaar. Op gegeven moment zei ik dat ik toch wel veel kramp had, en toen stond hij al rap voor de deur spontaan hij vond zo spannend

Bij j braken donderdagochtend vliezen, toen is hij thuisgebleven....helaas twee dagen voor niets, gezien ik zaterdagochtend ingeleid werd.

Ik ben trouwens wel bang dat als ik nu weeën krijg, mijn vriend de avond/nacht werkt. Het is sowieso al héél moeilijk hem te kunnen bereiken op het werk (hij mag geen gsm dragen wegens brandgevaar), ik kan wel bellen naar de controlekamer, maar alleen in noodgevallen; als hij dan ook nog stalen is gaan afnemen, moet hij eerst helemaal terugkomen, zich douchen, zich omkleden en dan terugkomen. Dat allemaal duurt toch een dikke 2u :p

De weeën begonnen rond 6.30 uur 's morgens, ik heb mijn vriend om 10 uur wakker gemaakt. Toevallig was dat het weekend van de uitgerekende datum en hij riep al maanden dan moet ik vrij zijn omdat de baby komt. Ik ging er nog vanuit dat we een weekend samen zouden hebben als hij had gewerkt had ik hem op de zaak gebeld, hij had twee telefoons mee (zakelijk en mobiel) en was ook op de zaak bereikbaar. Mijn vriend is restaurant manager en heeft met zijn supervisor van het hoofdkantoor afgesproken hem te Bellen, hij zou dan vervanging regelen of zelf draaien in het restaurant. Meestal beginnen de weeën al 's nachts zei mijn yoga docente, dus heb me altijd voorgehouden dat mijn vriend bellen tot plan B behoorde...