Weer niet gelukt...wat nu

Kennissen van mij hadden ook problemen met zwanger worden, hij had ook zwaar overgewicht. Toen ze hulp zochten om zwanger te raken kregen ze ook te horen dat hij eerst moest afvallen. Als ik het goed heb moest zijn bmi in elk geval onder de 30 komen voordat ze voor vruchtbaarheidsbehandelingen in aanmerking kwamen. Maar dat weet ik niet 100% zeker. Hij is in elk geval flink afgevallen zo'n 30 kilo totaal en zij is spontaan zwanger geworden. Inmiddels hebben ze 3 gezonde kinderen

Idd, dat is redelijk overgewicht, het is idd zo dat de vruchtbaarheid van de vrouw in de loop der jaren achteruit gaat, maar ook dat van mannen gaat achteruit... dus hoop voor jullie dat je man zich goed kan motiveren om af te vallen.

Misschien door te sporten... of samen een bepaald dieet gezondere levenstijl ?? Dit hebben mijn vriend en ik ook samen gedaan en moet zeggen dat we daar erg gemotiveerd door werden.

Heel veel succes iig.

Nog los van het feit of het in de weg staat om zwanger te worden: een BMI van boven de 35 neemt voor hem zelf al zeer ernstige gezondheidsrisico's mee. Volgens internet kom je bij die BMI in aanmerking voor een overgewichtsoperatie, daar schrik ik zelf toch wel van. Het is dus zéker aan te raden om af te vallen, al was het alleen maar voor z'n eigen gezondheid.

Ik zou in jouw geval bij de huisarts langsgaan. Ook al zijn jullie er vanaf september pas bewuster mee bezig, je bent toch al een jaar gestopt met voorbehoedsmiddelen. Aan temperaturen heb jij niks, ivm het onregelmatig werken. Je kunt dan geen goede temperatuurcurve bijhouden als je bijv nachtdiensten draait. Je zou evt een keer ovulatietesten kunnen gebruiken, dat je zeker weet dat je de vruchtbare dagen goed benut. Maar een huisarts neemt na een jaar vaak wel het initiatief om het zaad van de man te testen, heb ik bij twee bevriende stellen van ons ook gezien. Dan is dat in ieder geval duidelijk!

voor jou, het is ook iedere keer weer zo'n tegenvaller.

SleepingBeauty schreef:We proberen het wel regelmatig maar goed sons missen we dus een dag door onregelmatige diensten...
Maar goed laatste maanden in de vruxhtbare tijd zoveel mogelijk wel!

Overgewicht in de zin van 120 kg, niet heeeel extreem maar ik vind het wel te veel en het is zeker overgewicht. Denk dat hij zo'n 1.85 is

Dat is wel fors overgewicht, mijn man is 1.95 en weegt bijna 120 kilo en die is écht te zwaar! Hij moet ook gaan afvallen van de doktoren (hij heeft hart- en vaatproblemen).
Overigens was hij nog zwaarder toen ik zwanger raakte, maar dat zegt niks, het heeft niet bij iedereen invloed en soms is het gewoon net een lucky shot!

Ik zou wel eens gaan kijken naar ovulatietesten en een afspraak maken bij de huisarts. Dan kun je sowieso je zorgen uiten en kijken wat voor stappen het nu wijsheid is om te nemen.
Het is natuurlijk wel zo dat de kans om zwanger te raken ook minder groot is als je rond de vruchtbare dagen weinig seks hebt.

Overigens zal hij zelf vooral in moeten zien dat afvallen goed voor hem is en wellicht ook voor de vruchtbaarheid. Je kunt hem wel attent maken erop, maar hijj zal er zelf voor moeten kiezen en een motivatie vinden!

Ik herken wel wat je schrijft sleeping beauty. Het is elke keer een domper als het weer niet gelukt is. Dat heb ik zelf nu ook. Mijn man en ik zijn sinds juni bezig voor een kindje en ik ben ook elke keer dus niet zwanger. Het irritante is dat ik een cyclus heb tussen de 26 en 32 dagen. Ik krijg dus elke maand na dag 26 hoop, ook al weet ik dat ik het beste kan wachten tot dag 33 om te testen. Ik heb ook niet echt tips voor je maar ik wilde even aangeven dat ik jouw gevoel wel heel erg herken en begrijp.

Ik zou gelijk beginnen met tempraturen/ovulatietesten, zodat je ook wat kan laten zien als je naar de Gyn wordt doorgestuurd. En blijven proberen natuurlijk

Ik hoop voor je dat je dit jaar wel zwanger wordt!

Ik moet eerlijk zeggen dat temperaturen écht inzicht heeft gegeven. Ik wist precies wanneer ik mijn eisprong had gehad en wanneer ik dus ongesteld moest worden. Ik rekende op internet uit wanneer ik mijn eisprong verwachtte.
Wij hebben allebei overgewicht en ik ben nu wel zwanger. Je zegt dat je sinds september serieus bezig bent? Daarvoor ook? Het duurt *gemiddeld* een half jaar voor een vrouw zwanger is. De eerste keer was het bij ons in twee maanden raak en na de miskraam heeft het zeven maanden geduurd. [En ik vind dat we van geluk mogen spreken]
Ik vind wel dat je vriend ook zijn aandeel in het geheel serieus moet nemen. Hij kan niet het probleem wegwuiven alsof zijn gezondheid geen deel van 'het probleem' kan zijn.

Overigens wil ik niet zeggen dat je niet teleurgesteld mag zijn hoor, totaal niet! Ik weet precies hoe je je voelt.

Overigens is je cyclus best ok, ik ben zwanger geraakt met een cyclus van tussen de 21 en 31 dagen. Maar het is wel lastig als je niet precies weet hoe die loopt, zeker als het toch al moeilijk is om vaak genoeg seks te hebben.

Overigens ben ik in het jaar dat ik gestopt was met de pil maar we niet echt probeerden ook niet zwanger ben geraakt. Ik raakte zwanger op het moment dat we écht er voor gingen. Was gelijk raak. Kan gewoon geluk zijn geweest. Maar als niet serieus er mee bezig net zulke frequentieloze seks inhield als bij ons zou ik het niet voluit meetellen. Dan nog kun je natuurlijk rustig eens met de huisarts gaan praten hoor, maar mijn eerste stap zou wel zijn om te gaan temperaturen en/of ovulatietesten te gaan gebruiken. Zeker voordat ik de hele medische molen in zou stappen (huisarts is niet gelijk hele medische molen).

Bij zo'n gewicht en lengte kan je inderdaad spreken van fors overgewicht.
Dat is absoluut belangrijk dat hij afvalt, niet alleen voor de kwaliteit van z'n sperma, maar van z'n hele leven natuurlijk.

Mijn vriend heeft ook zwaar overgewicht en door samen te sporten, merk ik dat ik hem heel erg motiveer. Voor mezelf is het ook fijn om af te vallen, maar uiteindelijk vind ik het ook echt heel prettig en belangrijk om hem hierbij te steunen. Door samen bewust om te gaan met gezonde voeding en bewegen, creeer je een sfeer waarin het echt niet erg is als je iets over de ander z'n gewicht zegt. Je bent er namelijk samen bewust mee bezig en dan mág je ook er over praten vind ik.

Ik weet niet hoe het met jouw gewicht/conditie is, maar misschien kan je voorstellen om samen te gaan sporten? In elk geval tot je zwanger bent. Ik merk dat ik het zelf heel erg belangrijk vind om hierin steun te kunnen geven en ook andersom te krijgen, en dat je echt wel moet kunnen aangeven dat je vind dat de ander af moet vallen, dat ís ook gewoon zo. Ik krijg het idee dat je man een beetje z'n kop in 't zand aan het steken is, maar dit (kindje proberen te krijgen en z'n eigen gezondheid natuurlijk) zijn gewoon wel echt belangrijke serieuze dingen waar je over moet kunnen praten en actie voor moet willen en kunnen ondernemen.

Naast dat mijn vriend overgewicht heeft, rookt hij ook, maar zodra we aan kinderen gaan beginnen, gaat hij daar ook absoluut mee stoppen. Ik ben ook wel eens bang voor de kwaliteit van zijn sperma, maar dat merken we tegen die tijd wel, en hopelijk is hij dan al flink afgevallen en wordt het beter doordat ie stopt met roken. Maar vind het in elk geval fijn dat we daar open over kunnen praten, merk ik.

Sterkte, ik kan me nog niet voorstellen hoe frustrerend het moet zijn, dat lijkt me erg naar.

Ooh wat vervelend dat je je zo voelt .
Als ik jou was zou ik beginnen met temperaturen en misschien ook wel zn ov test, en zou daarnaast denk ik ook een afspraak maken bij de huisarts. Ik zelf zou dat denk ik wel doen, wij zijn sinds november bezig en moet wel zeggen dat ik laatste maand wel last gehad heb van stress dus kan zijn dat dat ook invloed heeft . Ik hoop voor de zomervakantie een positieve test te hebben en anders ga ik ook kijken wat ik dan ga doen (huisarts ).
Ik zelf heb ook overgewicht en ben vorig jaar 17 kilo afgevallen en wil dit jaar ong nog 10 kwijt mits ik niet zwanger ben aangezien het anders afgeraden word. Moet wel zeggen dat ik weight watchers heb gedaan dus geen crashdieet ofzo. Mijn vriend is gewoon gezond ook kwa gewicht, echter doet hij wel met mij mee en dat stimuleert wel hij eet soms wel extra chips ofzo maar vaak ben ik er dan niet dus dan word ik ook niet in verleiding gebracht.

Hoe is je eigen gewicht?

Je man is niet een béétje te zwaar, 120 kg is echt flink veel te zwaar. En ja, dat kan nadelige effecten hebben. Een kennis van me zit nu met zijn vrouw in de medische molen, hij heeft te weinig testosteron en daardoor vrijwel geen levende zaadcellen en wat er leeft is erg traag. Ik weet niet of er een relatie is tussen overgewicht en te weinig mannelijke hormonen, deze kennis is wel wat te zwaar, maar hij hoeft er niet voor af te vallen, want die hormoonkwestie wordt er niet mee opgelost, hoogstens dat het íets verbeterd.

Ik vind wel dat je man erg luchtig oppert dat hij te weinig testosteron heeft, waarop baseert hij dat? Is dat ooit getest of is dat iets wat hij zelf denkt? Want als dat echt het geval is kan hij zomaar eens heel verminderd vruchtbaar zijn. Bij mijn kennis was er bij zijn vrouw niets aan de hand, maar door zijn nagenoeg onvruchtbaar zijn zijn ze aangewezen op IVF.

Ik zou overigens gewoon ovulatietesten gebruiken, dan weet je hoe het bij jou zit. Ik vind een cyclus van 30-36 dagen helemaal niet zo fantastisch klinken. 36 dagen is vrij lang toch? En een schommeling van 6 dagen vind ik ook niet erg regelmatig. Met een ovutest weet je zo hoe het zit.

Eucalypta schreef:Hoe is je eigen gewicht?

Je man is niet een béétje te zwaar, 120 kg is echt flink veel te zwaar. En ja, dat kan nadelige effecten hebben. Een kennis van me zit nu met zijn vrouw in de medische molen, hij heeft te weinig testosteron en daardoor vrijwel geen levende zaadcellen en wat er leeft is erg traag. Ik weet niet of er een relatie is tussen overgewicht en te weinig mannelijke hormonen, deze kennis is wel wat te zwaar, maar hij hoeft er niet voor af te vallen, want die hormoonkwestie wordt er niet mee opgelost, hoogstens dat het íets verbeterd.

Ik vind wel dat je man erg luchtig oppert dat hij te weinig testosteron heeft, waarop baseert hij dat? Is dat ooit getest of is dat iets wat hij zelf denkt? Want als dat echt het geval is kan hij zomaar eens heel verminderd vruchtbaar zijn. Bij mijn kennis was er bij zijn vrouw niets aan de hand, maar door zijn nagenoeg onvruchtbaar zijn zijn ze aangewezen op IVF.

Op ICSI dan toch?

Wat betreft die cycli, voor ik voor het eerst zwanger raakte had ik dat ook, soms vier weken, soms vijf, soms zes, maar ik ben desondanks toch vrij snel zwanger geraakt, dus volgens mij hoeft het niet echt iets te zeggen over je vruchtbaarheid. Na de eerste zwangerschap kreeg ik een vrij regelmatige cyclus van vier weken, één keer had ik een cyclus die een weekje langer duurde en precies in die maand raakte ik voor de tweede keer zwanger. Ik snap dat het onhandig is, maar een cyclus van 36 dagen is volgens mij niet een 'te' lange cyclus, niet een cyclus die het zwanger raken bemoeilijkt.

Susan schreef:

Eucalypta schreef:Hoe is je eigen gewicht?

Je man is niet een béétje te zwaar, 120 kg is echt flink veel te zwaar. En ja, dat kan nadelige effecten hebben. Een kennis van me zit nu met zijn vrouw in de medische molen, hij heeft te weinig testosteron en daardoor vrijwel geen levende zaadcellen en wat er leeft is erg traag. Ik weet niet of er een relatie is tussen overgewicht en te weinig mannelijke hormonen, deze kennis is wel wat te zwaar, maar hij hoeft er niet voor af te vallen, want die hormoonkwestie wordt er niet mee opgelost, hoogstens dat het íets verbeterd.

Ik vind wel dat je man erg luchtig oppert dat hij te weinig testosteron heeft, waarop baseert hij dat? Is dat ooit getest of is dat iets wat hij zelf denkt? Want als dat echt het geval is kan hij zomaar eens heel verminderd vruchtbaar zijn. Bij mijn kennis was er bij zijn vrouw niets aan de hand, maar door zijn nagenoeg onvruchtbaar zijn zijn ze aangewezen op IVF.

Op ICSI dan toch?

Oh ja, klopt Ik haal die altijd door elkaar

Susan schreef:Wat betreft die cycli, voor ik voor het eerst zwanger raakte had ik dat ook, soms vier weken, soms vijf, soms zes, maar ik ben desondanks toch vrij snel zwanger geraakt, dus volgens mij hoeft het niet echt iets te zeggen over je vruchtbaarheid. Na de eerste zwangerschap kreeg ik een vrij regelmatige cyclus van vier weken, één keer had ik een cyclus die een weekje langer duurde en precies in die maand raakte ik voor de tweede keer zwanger. Ik snap dat het onhandig is, maar een cyclus van 36 dagen is volgens mij niet een 'te' lange cyclus, niet een cyclus die het zwanger raken bemoeilijkt.

Nee, ok, dat kan hoor. Ik vind 36 dagen best lang. Maar goed, ik ben dan ook zelfs met de mirenaspiraal gewoon om de 29 dagen precies ongesteld

Ik denk dat mensen erop doelen dat haar cyclus niet duid op iets ongezonds, niet qua lengte of qua onregelmatigheid. Handig is het niet en ook vrij lang idd, maar niet gelijk slecht of een teken dat er iets mis is!

Maar je bent ook pas vanaf augustus 'echt' bezig dus dat is ook nog niet zo super lang. Over het algemeen staat er een jaartje voor om zwanger te raken (gemiddeld genomen).

Verminderd testosteron kan zeker de zaadproductie aantasten maar dat moet je goed uit laten zoeken bij de huisarts dmv bloedonderzoek.

M@niek schreef:Maar je bent ook pas vanaf augustus 'echt' bezig dus dat is ook nog niet zo super lang. Over het algemeen staat er een jaartje voor om zwanger te raken (gemiddeld genomen).

Verminderd testosteron kan zeker de zaadproductie aantasten maar dat moet je goed uit laten zoeken bij de huisarts dmv bloedonderzoek.

Dat klopt niet wat je zegt. Je hoeft namelijk niet 'echt bezig' te zijn om zwanger te raken. Ze gebruiken al een jaar geen voorbehoedsmiddelen. Dat je moet letten op je vruchtbare dagen is echt kolder, als je een normaal seksleven hebt met regelmatig seks (en dat hoeft echt niet om de dag), dan is 80% van de vrouwen die géén voorbehoedsmiddelen gebruikt binnen een jaar zwanger. Zonder 'echt' bezig te zijn met vruchtbare dagen enzo, want de meeste vrouwen zitten er tóch naast als je willen berekenen wanneer hun eisprong is.

Binnen 2 jaar is dan 95% van de vrouwen zwanger, en de overige 5% heeft hulp nodig, 2 % daarvan zal nooit kinderen krijgen, de resterende 3% krijgt met medische hulp alsnog een kind.

Dus ik kan me goed voorstellen dat als je een jaar geen voorbehoedsmiddelen gebruikt en je bent nog niet zwanger, dat je dan zenuwachtig wordt, zou ik ook zijn, normaal gesproken zou je verwachten dan al zwanger te zijn. De kans dat je tot die 5% gaat behoren die niet zomaar zwanger wordt is dan opeens een stuk reeeler geworde nameljik.

De meeste huisartsen gaan je pas naar een jaar doorverwijzen.

Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar via internet schijn je ook thuis-vruchtbaarheidstesten te hebben voor mannen.

M@niek schreef:De meeste huisartsen gaan je pas naar een jaar doorverwijzen.

Ik hoor vaak genoeg dat dit ook gewoon eerder is. Ik ben zelf na 8 maanden naar de huisarts gegaan en die deed nergens moeilijk om en heeft me gelijk door gestuurd. Ik denk wel dat het gewoon per huisarts verschilt.

Je kan altijd een afspraak maken hoor, ik snap dat je er wel mee zit. Het kan nooit kwaad je verhaal te doen en informatie te winnen.

Puggle schreef:

M@niek schreef:De meeste huisartsen gaan je pas naar een jaar doorverwijzen.

Ik hoor vaak genoeg dat dit ook gewoon eerder is. Ik ben zelf na 8 maanden naar de huisarts gegaan en die deed nergens moeilijk om en heeft me gelijk door gestuurd. Ik denk wel dat het gewoon per huisarts verschilt.

Je kan altijd een afspraak maken hoor, ik snap dat je er wel mee zit. Het kan nooit kwaad je verhaal te doen en informatie te winnen.

Oja dat zal zeker per huisarts verschillen.

Gewoon bellen en ook om eventueel te testen voor je man.

Eucalypta schreef:

M@niek schreef:Maar je bent ook pas vanaf augustus 'echt' bezig dus dat is ook nog niet zo super lang. Over het algemeen staat er een jaartje voor om zwanger te raken (gemiddeld genomen).

Verminderd testosteron kan zeker de zaadproductie aantasten maar dat moet je goed uit laten zoeken bij de huisarts dmv bloedonderzoek.

Dat klopt niet wat je zegt. Je hoeft namelijk niet 'echt bezig' te zijn om zwanger te raken. Ze gebruiken al een jaar geen voorbehoedsmiddelen. Dat je moet letten op je vruchtbare dagen is echt kolder, als je een normaal seksleven hebt met regelmatig seks (en dat hoeft echt niet om de dag), dan is 80% van de vrouwen die géén voorbehoedsmiddelen gebruikt binnen een jaar zwanger. Zonder 'echt' bezig te zijn met vruchtbare dagen enzo, want de meeste vrouwen zitten er tóch naast als je willen berekenen wanneer hun eisprong is.

Binnen 2 jaar is dan 95% van de vrouwen zwanger, en de overige 5% heeft hulp nodig, 2 % daarvan zal nooit kinderen krijgen, de resterende 3% krijgt met medische hulp alsnog een kind.

Dus ik kan me goed voorstellen dat als je een jaar geen voorbehoedsmiddelen gebruikt en je bent nog niet zwanger, dat je dan zenuwachtig wordt, zou ik ook zijn, normaal gesproken zou je verwachten dan al zwanger te zijn. De kans dat je tot die 5% gaat behoren die niet zomaar zwanger wordt is dan opeens een stuk reeeler geworde nameljik.

Eens.

Daarbij vind ik ook niet dat ze tegen de huisarts hoeft te zeggen dat ze pas sinds augustus echt op haar cyclus is gaan letten. Het zou wat anders zijn als ze er echt over zou liegen en zou zeggen dat ze een jaar bezig is terwijl ze pas in augustus met de pil is gestopt, maar stoppen met anticonceptie is in mijn ogen gewoon bezig zijn, tenzij je nooit seks hebt of 100% zeker niet zwanger kunt raken.