huilbaby en oppas

Dag dames,

Nog steeds ben ik zoekende naar de oorzaak van het huilen van onze kleine man.. Het is even een tijd goed gegaan maar het gaat steeds slechter, probleem is echter dat ik over 3 weken weer aan het werk moet. Allebei de oma's passen een dag op, de andere dag is mijn man thuis. Maar ik vind het zo moeilijk hem dan achter te laten, voel me zo bezwaard hen op te schepen met een krijsende baby. Meer mensen hier ervaring mee, en hoe opgelost?

Mijn dochter was ook een huilbaby en ik heb gemerkt dat mijn ouders (of nou ja, mijn moeder want die paste het meeste op) er veel minder 'moeite' mee hadden omdat ze niet continu in het gehuil zitten om het zo maar even te zeggen. Voor mij was het 24/7 maar voor haar was het 1 dag per week en dat was goed vol te houden. Daarnaast sliep ze gewoon goed 's nachts en dan kon ze het best een dag hebben. En zij probeerde alles zo te plannen dat ze de dag dat ze oppaste niks hoefde te doen en alle aandacht aan dochter kon geven. Thuis heb je natuurlijk ook een huishouden draaiende te houden waardoor het veel moeilijker is om je kind continu de aandacht te geven die het nodig heeft/wil.

Besprek je zorgen ook eens met je (schoon)moeder, bespreek hoe zij erin staan. En probeer het anders eens een dagje proef terwijl jij nog verlof hebt. Dan kunnen zij wennen en je meteen bellen als ze er niet uit komen en jij duikt je bed in en probeert even te ontspannen voor je weer aan het werk moet en hopelijk helpt het je om gerust naar je werk te kunnen straks.

Heel veel succes, ik weet hoe het voelt maar geloof me, het wordt echt beter!

Hoe oud is je zoontje nu Sun?

Hier ook veel huilen de eerste 12 weken maar daarna ging het echt steeds beter.

Heb je hem al eens een dagje weg gebracht om te proberen?

Y. was ook een huilbaby (van 7.00 tot middernacht en alleen stil tijdens de fles) en was heel rustig als mijn ouders bv even op kwamen passen als wij even het huilen wilden ontvluchten door bv even naar de stad te gaan ofzo. Hij is ook 1 week opgenomen geweest op de huilpoli in het ziekenhuis en ook daar was hij rustig. Gewoon door de verandering van omgeving en de aanwezigheid van rustige mensen ipv een mama en papa die 'stress' hebben en niet meer weten wat ze aanmoeten met het kindje.

Hebben jullie niet toevallig ook een huilpoli in het ziekenhuis? Wij zijn er erg tevreden over en ik kan het iedereen aanraden die een huilbaby heeft.

Annie; jeetje dat klinkt enorm heftig, en een week bij de huilpoli was dus DE oplossing?

Hier was het trouwens ook anders wanneer mijn moeder op aan het passen was, net alsof ze dat toch aanvoelen.

Printje; het waren allemaal kleine dingen bij elkaar waar wij nog niet aan gedacht hadden, terwijl we toch écht al 100000 dingen geprobeerd hadden. Al die kleine dingen samen en een weekje rust voor Y. hebben hem goed gedaan toen en ons ook. Hij was overdag in het ziekenhuis zodat wij konden proberen te ontspannen: winkelen, bios, huis goed opruimen e.d. Door al dat huilen werden we zelf ook helemaal gek en dat voelde Y. ook aan. 's Middags om 17 uur gingen we 'm weer ophalen en dan sliep hij 's nachts thuis.

Hij was daar een voorbeeldig kind, maar zodra we thuiskwamen begon het weer Dat heeft een week of 1,5 geduurd en daarna was het zo goed als over. We hebben de tips toegepast die we gehad hebben en voelden onszelf ook weer goed door gesprekken met de psycholoog en verpleging en zijn erg fijn geholpen daar.

De huilpoli hier bestaat trouwens uit een kinderarts, kinderpsycholoog, volwassenen psycholoog en kinderfysiotherapeut.
Bij de 1e afspraak zijn ze allemaal aanwezig, dus je hoeft niet allemaal verschillende afspraken te maken. Na de afspraak (van toen bijna 2 uur) werd er gelijk aangegeven wat het stappenplan was. Heel fijn dus door het snelle handelen.

R huilde ook veel, en ik heb altijd de stress situatie als oorzaak gezien.

Fijn dat het zo geholpen heeft de huilpoli.

Fiwen; dat is inderdaad een goed idee, dat waren we ook van plan om te doen.. Gister heeft mijn schoonmoeder in de avond opgepast en het was niet goed gegaan. 2 uur lang gekrijst. Haar reactie toen we thuiskwamen gaf mij wel het gevoel dat ze het niet echt ziet zitten.

Mijn zoontje is nu 12 weken..

Vanaf kerst tot het eerste weekend van januari is het super gegaan, daarna steeds minder goed. Toen had ik de hoop dat het inderdaad minder werd, maar helaas.

Heb je al eens nagedacht over andere voeding, hier hielp het bijv. ook al om over te gaan naar de Omneo voeding. Of een osteopaat, daar hebben veel meiden hier goede ervaringen mee volgens mij.?

Wat lastig zeg dat je het gevoel kreeg dat ze het niet ziet zitten.

Annie24 schreef:Printje; het waren allemaal kleine dingen bij elkaar waar wij nog niet aan gedacht hadden, terwijl we toch écht al 100000 dingen geprobeerd hadden. Al die kleine dingen samen en een weekje rust voor Y. hebben hem goed gedaan toen en ons ook. Hij was overdag in het ziekenhuis zodat wij konden proberen te ontspannen: winkelen, bios, huis goed opruimen e.d. Door al dat huilen werden we zelf ook helemaal gek en dat voelde Y. ook aan. 's Middags om 17 uur gingen we 'm weer ophalen en dan sliep hij 's nachts thuis.

Hij was daar een voorbeeldig kind, maar zodra we thuiskwamen begon het weer Dat heeft een week of 1,5 geduurd en daarna was het zo goed als over. We hebben de tips toegepast die we gehad hebben en voelden onszelf ook weer goed door gesprekken met de psycholoog en verpleging en zijn erg fijn geholpen daar.

De huilpoli hier bestaat trouwens uit een kinderarts, kinderpsycholoog, volwassenen psycholoog en kinderfysiotherapeut.
Bij de 1e afspraak zijn ze allemaal aanwezig, dus je hoeft niet allemaal verschillende afspraken te maken. Na de afspraak (van toen bijna 2 uur) werd er gelijk aangegeven wat het stappenplan was. Heel fijn dus door het snelle handelen.

Wat fijn Annie dat het daarna beter is gegaan. Hier is het gelukkig niet de hele dag. We zijn bij een osteopaat geweest 4x en die heeft wel voor meer rust gezorgd. Hij slaapt nu overdag van 9-11 12.30-14.30 en eind van de middag nog een uurtje. dan van 20.00 tot 23.30 en dan van 0.00 tot 7.00, dus dat is best netjes. Overdag slaapt hij wel heel onrustig, moet er vaak heen. Maar de tijd dat hij wakker is, dus zeg maar van 16.00 tot 19.30 is het krijsen en tussen 11.00 en 12.30. Het valt denk ik nog wel mee, de eerste weken waren veel erger.. Maar toch is dit erg vervelend, ook voor de oma's. Ben echt ten einde raad.. Hopelijk gaat het oppassen straks goed..

Sun88 schreef:Fiwen; dat is inderdaad een goed idee, dat waren we ook van plan om te doen.. Gister heeft mijn schoonmoeder in de avond opgepast en het was niet goed gegaan. 2 uur lang gekrijst. Haar reactie toen we thuiskwamen gaf mij wel het gevoel dat ze het niet echt ziet zitten.

Mijn zoontje is nu 12 weken..

Vanaf kerst tot het eerste weekend van januari is het super gegaan, daarna steeds minder goed. Toen had ik de hoop dat het inderdaad minder werd, maar helaas.

Als ze het echt niet ziet zitten vind ik het heel vervelend van je schoonmoeder dat ze dat dan niet tegen jullie zegt. Nu kunnen jullie nog proberen een andere oplossing te zoeken maar de tijd begint nu wel te dringen, 3 weken is echt niet lang en ik kan me voorstellen dat jij op deze manier straks niet met een gerust hart op je werk zit.
Ik zou echt morgen al met je schoonmoeder gaan praten en ook tegen haar zeggen dat als ze het niet zit zitten ze het NU aan moet geven zodat jullie kunnen gaan kijken hoe het dan moet.

Heel veel succes meid, ik hoop dat je snel een oplossing vind waar je 100% vertrouwen in hebt.

Tuurlijk is het kei vervelend, en huilen maakt je inderdaad vreselijk wanhopig. Kun je niet nog een keer naar de osteopaat gaan?

Fiwen schreef:

Sun88 schreef:Fiwen; dat is inderdaad een goed idee, dat waren we ook van plan om te doen.. Gister heeft mijn schoonmoeder in de avond opgepast en het was niet goed gegaan. 2 uur lang gekrijst. Haar reactie toen we thuiskwamen gaf mij wel het gevoel dat ze het niet echt ziet zitten.

Mijn zoontje is nu 12 weken..

Vanaf kerst tot het eerste weekend van januari is het super gegaan, daarna steeds minder goed. Toen had ik de hoop dat het inderdaad minder werd, maar helaas.

Als ze het echt niet ziet zitten vind ik het heel vervelend van je schoonmoeder dat ze dat dan niet tegen jullie zegt. Nu kunnen jullie nog proberen een andere oplossing te zoeken maar de tijd begint nu wel te dringen, 3 weken is echt niet lang en ik kan me voorstellen dat jij op deze manier straks niet met een gerust hart op je werk zit.
Ik zou echt morgen al met je schoonmoeder gaan praten en ook tegen haar zeggen dat als ze het niet zit zitten ze het NU aan moet geven zodat jullie kunnen gaan kijken hoe het dan moet.

Heel veel succes meid, ik hoop dat je snel een oplossing vind waar je 100% vertrouwen in hebt.

Ze heeft het niet zo gezegd en ze zal zeker oppassen, ze wilt helpen waar ze kan, maar het geeft mij geen goed gevoel.



Printje: ja dat gaan we ook doen.. Eerst morgen langs de huisarts. Toen hij drie weken was al bij de huisarts geweest, toen werden we meteen doorgestuurd naar spoedeisende hulp van HA dacht aan liesbreuk, dit bleek een niet ingedaald balletje te zijn, wordt hij als hij 1 is aan geholpen en doet voor nu geen pijn. Verder is hij niet onderzocht door de huisarts.

Hij heeft altijd slijm in zn keel, zo klinkt het.Laat wel 100 scheten per dag en heeft huiduitslag(misschien door normaal wasmiddel), geeft voeding terug ondanks JHBPM, komt voeding omhoog en hij slikt het in, dus wil even uitsluiten dat het niet iets als koemelkallergie is.. Denk zelf van niet, want dan was het die twee weken denk ik ook niet goed gegaan, maar toch eerst alles uitsluiten dan weer naar de osteopaat..

Heb je wel eens een draagdoek of een ergonomische drager geprobeerd? Dat ding was hier echt heilig, was de enige manier om haar stil te krijgen en te laten slapen.

En wat voor voeding krijgt ze? Borst- of flesvoeding? Heeft ze verder geen klachten als spugen, uitslag, problemen met ontlasting? (dingen die kunnen wijzen op een allergie).

Wat trouwens hier ook veel rust heeft gebracht is het accepteren, hier waren met name de nachten rampzalig en elke nacht hoopte ik weer dat het beter zou gaan. Die teleurstelling elke nacht was nog veel vermoeiender dan de gebroken nacht op zich. Vanaf het moment dat ik die hoop liet varen en dacht "ooit gaat ze beter slapen, maar nu nog niet en dat is nou eenmaal zo" en lekker op tijd naar bed ging (slapen als zij sliep) kon ik het veel beter aan en doordat de stress bij mij minder was ging het met J ook beter. Ze voelen dat echt aan die spanningen.

Ik zou de klachten die je nu opnoemt zeker bij de huisarts neerleggen. Daarbij zou het wel koemelkallergie kunnen zijn. Hij krijgt steeds meer voeding tot zich.
Je kan hem zo niet met een gerust hart achter laten dus zeker actie ondernemen!

Fiwen schreef:Heb je wel eens een draagdoek of een ergonomische drager geprobeerd? Dat ding was hier echt heilig, was de enige manier om haar stil te krijgen en te laten slapen.

En wat voor voeding krijgt ze? Borst- of flesvoeding? Heeft ze verder geen klachten als spugen, uitslag, problemen met ontlasting? (dingen die kunnen wijzen op een allergie).

Wat trouwens hier ook veel rust heeft gebracht is het accepteren, hier waren met name de nachten rampzalig en elke nacht hoopte ik weer dat het beter zou gaan. Die teleurstelling elke nacht was nog veel vermoeiender dan de gebroken nacht op zich. Vanaf het moment dat ik die hoop liet varen en dacht "ooit gaat ze beter slapen, maar nu nog niet en dat is nou eenmaal zo" en lekker op tijd naar bed ging (slapen als zij sliep) kon ik het veel beter aan en doordat de stress bij mij minder was ging het met J ook beter. Ze voelen dat echt aan die spanningen.

Ik denk Fiwen dat we gelijk gepost hebben. Hij heeft inderdaad wel andere klachten, zie post hierboven..

Inderdaad accepteren, dat probeer ik ook te doen. Gelukkig gaan de nachten goed, dus voel me niet oververmoeid.. maar tot op heden wordt het weer met de dag erger..

Mijn zoon heeft ook veel gehuild. Ook toen ik aan het werk moest huilde hij nog veel, al werd het toen wel al wat minder. Hij zou eigenlijk naar een kdv gaan voor 1 dag, maar omdat hij zoveel huilde en heel slecht tegen prikkels kon heb ik besloten om voor die dag ouderschapsverlof op te nemen. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van die beslissing.
Op de andere dagen dat ik werk past oma 1 dag op en mijn man is 1 dag thuis. Ik droeg mijn zoon heel veel in de draagdoek, hij heeft de eerste maanden niet in de kinderwagen gelegen, dat wilde hij ook absoluut niet. Voor mijn moeder en man heb ik toen een ergonomische drager gekocht zodat zij hem ook makkelijk konden dragen (draagdoek zagen ze allebei niet zitten).
Erg naar dat jouw zoontje nog zo onrustig is, ik snap dat het niet leuk is om dan aan het werk te moeten gaan. Hopelijk vindt hij nog wat rust in de komende weken.

Dat klinkt verdacht veel als kMA in combi met (verborgen?) reflux.

Heb je zijn bedje al eens aan het hoofdeind hoger gezet? En een drager is idd een uitkomst.
Dan komt het niet steeds omhoog en doet het ook minder pijn.

Hier gaat bij mij ook gelijk het KMA belletje rinkelen.
En dat het eerst wel goed ging hoeft niets te zeggen, een allergie wordt opgebouwd.
B kreeg in het begin ook normale voeding, dat ging ook goed, en ineens was het krijsen krijsen krijsen, krampjes, wisselende ontlasting en uitslag op haar lijfje.
We zijn over gegaan op Nutramigen en het ging meteen een stuk beter!

Lejow schreef:Hier gaat bij mij ook gelijk het KMA belletje rinkelen.
En dat het eerst wel goed ging hoeft niets te zeggen, een allergie wordt opgebouwd.
B kreeg in het begin ook normale voeding, dat ging ook goed, en ineens was het krijsen krijsen krijsen, krampjes, wisselende ontlasting en uitslag op haar lijfje.
We zijn over gegaan op Nutramigen en het ging meteen een stuk beter!

Oké, hier was het vanaf week 2 krijsen toen is het van week 9 tot week 11 goed gegaan. Nu is het weer krijsen, maar voor die voeding heb je een verwijzing nodig of niet?

Voor die voeding heb je je een recept nodig zodat je het kan halen bij de apotheek.
Wanneer heb je de afspraak staan bij de huisarts? ik zou dit zeker opnoemen en je niet weglaten sturen!
Daarbij dacht ik ook aan de combi kma/reflux.
Hier hadden beide meiden het.

meisjesmama schreef:Voor die voeding heb je je een recept nodig zodat je het kan halen bij de apotheek.
Wanneer heb je de afspraak staan bij de huisarts? ik zou dit zeker opnoemen en je niet weglaten sturen!
Daarbij dacht ik ook aan de combi kma/reflux.
Hier hadden beide meiden het.

Straks om 11,40. Ben ook niet van plan me te laten wegsturen, vind het wel lastig onze ha is het type alle baby s huilen wordt vanzelf minder.

Sun, daar werden wij ook mee afgescheept toen, al klopte het hier wel gelukkig dat het nu 12 weken opeens veel minder werd. Mocht het nu hetzelfde gaan wil ik me ook echt net meer laten afschepen met het hoort erbij, na drie mnd heb je het ergste gehad.

Succes bij de dokter.

Ja, al kun je het ook wel zelf kopen bij de apotheek, maar dat is een dure grap (pot kost geloof ik 23 euro), maar mocht de huisarts weigeren en je kunt het missen, raad ik het wel aan eens te proberen! Met zo'n pot doe je 3 dagen ongeveer.

Komt het bij jullie voor in de familie?
Ik zou gewoon al de klachten opsommen, het krijsen, de onrustige huid, onrustige ontlasting enz en zeggen dat je aan KMA denkt.

Lejow schreef:Ja, al kun je het ook wel zelf kopen bij de apotheek, maar dat is een dure grap (pot kost geloof ik 23 euro), maar mocht de huisarts weigeren en je kunt het missen, raad ik het wel aan eens te proberen! Met zo'n pot doe je 3 dagen ongeveer.

Komt het bij jullie voor in de familie?
Ik zou gewoon al de klachten opsommen, het krijsen, de onrustige huid, onrustige ontlasting enz en zeggen dat je aan KMA denkt.

Het komt niet voor in de familie. Ontlasting is wel goed, alleen heel veel scheten. Maar is die voeding hetzelfde als nutrilon pepti? Ik zou het zeker proberen23 euro is nog wel te doen.