knop om de tijd even stil te zetten

als je die mogelijkheid had, op welke leeftijd van jouw kind(eren) zou je die knop indrukken?

Voor J nu, omdat hij met de dag minder baby lijkt te zijn

Voor L half jaar geleden, toen zat hij beter in zijn vel en was de peuterpuberteit nog niet echt begonnen

Ook nu voor R, ik vind deze leeftijd geweldig.

Ik denk dat ik me aan kan sluiten bij jou flower_l, om precies dezelfde redenen. Voor zowel de jongste als de oudste.

Voor beide kinderen toen ze ongeveer 1,5/2 jaar waren, dat vond/vind ik zo'n leuke leeftijd. Ze leren elke dag wat bij, beginnen steeds meer te praten, kunnen zo lekker ondeugend doen vlak voor je neus.
Maar eigenlijk als ik nu terugdenk aan de afgelopen 4 jaar dan zou ik op een heleboel leeftijden de tijd even stil willen zetten.

Hier al vanaf week één.... vind de tijd veel te snel gaan al vind ik het steeds leuker worden maar als ik me bedenk dat al deze fases snel gaan en nooit meer terug komen kan ik daar best verdrietig van worden.

De tijd net na de geboorte van de tweeling, ook de leeftijd van de oudste 2 dus. Die tijd was erg druk, maar ik mis het wel!

Bij mijn zoon roep ik dat elke week haha; 'dit is echt de leukste leeftijd!'. Bij mijn dochter ben ik lang op zoek geweest naar een knop om de tijd sneller te laten gaan, maar nu ze eindelijk goed in haar vel lijkt te zitten heb ik daar gelukkig geen behoefte meer aan

chococupcake schreef:Hier al vanaf week één.... vind de tijd veel te snel gaan al vind ik het steeds leuker worden maar als ik me bedenk dat al deze fases snel gaan en nooit meer terug komen kan ik daar best verdrietig van worden.

Dit heb ik ook. De tijd vliegt Pff. Sommige dingen zou ik graag nog eens over willen doen, maar dit gaat helaas niet. Dit zal alleen nog maar meer worden.

Ik had graag de tijd stil gezet rond 3 maanden. Toen was ik nog niet aan het werk en was mijn man ook tijdelijk thuis. Wat hebben we genoten...
Al vind ik het wel super leuk om elke week weer ontwikkeling te zien. Dus daarin moet het niet stil staan haha.

LDJ schreef:

chococupcake schreef:Hier al vanaf week één.... vind de tijd veel te snel gaan al vind ik het steeds leuker worden maar als ik me bedenk dat al deze fases snel gaan en nooit meer terug komen kan ik daar best verdrietig van worden.

Dit heb ik ook. De tijd vliegt Pff. Sommige dingen zou ik graag nog eens over willen doen, maar dit gaat helaas niet. Dit zal alleen nog maar meer worden.

Hier hetzelfde, het gaat zo hard allemaal..

Dat hij net geboren was,heb de eerste weken/maanden niet echt kunnen genieten van hem

Ach kon dat maar! Zou t zo doen!

De tijd, of laat ik het zo zeggen, de ontwikkeling stilzetten wil ik niet, maar ik vind het ook wel moeilijk dat de jaren zo snel gaan.

Ik zou wel weer N. als baby in mijn armen willen hebben. Rustig, slapend terwijl ik op de bank/bed hang. Ik kan me daar nu echt weinig meer van herinneren, kan het me niet eens meer voorstellen dat ik een baby in mijn armen heb gehad. Ja, ik mis mijn baby. Die tijd is eigenlijk heel erg aan me voorbij gegaan, ben heel veel dingen vergeten. Jammer.

PapillonRose schreef:

LDJ schreef:

chococupcake schreef:Hier al vanaf week één.... vind de tijd veel te snel gaan al vind ik het steeds leuker worden maar als ik me bedenk dat al deze fases snel gaan en nooit meer terug komen kan ik daar best verdrietig van worden.

Dit heb ik ook. De tijd vliegt Pff. Sommige dingen zou ik graag nog eens over willen doen, maar dit gaat helaas niet. Dit zal alleen nog maar meer worden.

Hier hetzelfde, het gaat zo hard allemaal..

Dat heb ik ook! Het gaat zo ontzettend snel en ze wordt al zo groot!

Parisienne schreef:Ik zou wel weer N. als baby in mijn armen willen hebben. Rustig, slapend terwijl ik op de bank/bed hang. Ik kan me daar nu echt weinig meer van herinneren, kan het me niet eens meer voorstellen dat ik een baby in mijn armen heb gehad. Ja, ik mis mijn baby. Die tijd is eigenlijk heel erg aan me voorbij gegaan, ben heel veel dingen vergeten. Jammer.

+1

Toen ze net geboren waren, vond dat moment zo speciaal, de eerste ontmoeting, eerste slokjes aan de borst

Dat moment vlak na de geboorte. De eerste uren. En dan in slow motion... Die eerste uren zijn zo in een roes aan me voorbij gegaan en dat vind ik echt jammer. Intens gelukkig was ik, trots en blij. Nieuwsgierig en gerustgesteld dat het allemaal goed is gegaan. Voor het eerst mijn kleine mannetje op mijn buik, de eerste begroeting en de eerste oogopslag. Hem voorstellen aan mijn ouders ( en schoonouders). Ik zou het zo graag allemaal nog eens meemaken en dan bewuster.