Hoe gaan jullie om met driftbuien?

Sinds twee weken heeft Lauren.s ontdekt dat hij een eigen willetje heeft. En als hij zijn zin niet krijgt, zet hij het op een krijsen. Echt hardstikke irritant, en ik vind het ook best wel moeilijk om dan consequent te blijven, maar goed.

Nu begint hij driftbuien te krijgen. Om de meest stomme dingen in mijn ogen. Vraag ik wat hij op brood wil, zegt hij pindakaas. Doe ik er pindakaas op, is dat opeens niet goed meer en wil hij appelstroop. Ziet dat er geen appelstroop op zit, dan gaat hij krijsen en met zijn hoofd tegen de leuning van de kinderstoel bonken. Ik vraag me af hoe jullie je kindje dan weer rustig krijgen? Laten zitten is volgens mij geen optie, hij doet alleen maar zichzelf pijn. Vasthouden en/of op schoot nemen helpt ook weinig,dan kan hij wel een kwartier doorrazen. Als ik hem in zijn bed zet, is het meestal na 5 minuten wel over. Het ligt dan voor de hand om deze optie te kiezen, ware het niet dat ik eigenlijk niet wil dat zijn bed zijn strafplek wordt, plus dat hij over een maand een peuterbed krijgt waar hij vast in zijn woede uit gaat klimmen.

Pfff, graag even ideeen hoe jullie dit hebben aangepakt!

Negeren.

Ik doe werkelijk helemaal niets, alleen iets voor mezelf.
Mijn dochter kan ook zo ontploffen, soms houdt ze het 1,5 uur vol (heel soms hoor, gemiddeld zo'n 15/30 minuten)! Ze gooit soms met spullen, slaat, schreeuwt, krijst.. Ik negeer het allemaal, want niets werkt.

Negeren heb ik ook wel over gedacht, maar omdat hij met zijn hoofd gaat bonken (tegen de kinderstoel, tegen de keukenkastjes, desnoods op de grond) moet hij wel iets hebben waar hij zichzelf geen pijn kan doen.

Maarre, ik vind het wel fijn om te horen dat andere peuters dit ook hebben en dat dit dus ook gerust een half uur kan duren!

Mijn dochter doet zichzelf geen pijn, alleen soms als ze iets slaat. Dan nog negeer ik het, want in mijn eigen 'beloon' ik haar dan met mijn aandacht op negatief gedrag. Ik reageer pas weer als ze rustig wordt.

Haha dat van die pindakaas en appelstroop hebben wij precies hetzelfde gehad hier vanochtend! Hij doet het er dan echt om! Ook met kleren. 'Wil je de blauwe trui aan?' 'Nee, paars t-shirt.' 'Oke dan pak ik het paarse t-shirt' 'NEEEE BLAUWE TRUI!' *zucht* Herkenbaar dus Darius!

Tomas doet het vooral als hij net wakker is, en als hij moe is. Ik haal dan maar een keer diep adem en bedenk met dat het blijkbaar met zijn humeur te maken heeft, en niet met mij. Soms maak ik de fout om te denken 'ik doe zo mijn best en dan is het nog niet goed!' maar met zulke gedachten komen we niet verder natuurlijk.

Wat ik nu doe:
- 1 keer duidelijk zeggen wat er gaat gebeuren ('je krijgt pindakaas')
- even kijken of afleiden helpt ('kijk we hebben een nieuwe pot, er zit nog folie overheen!')
- als dat niet helpt: negeer ik hem compleet tot de driftbui over is. Ik ga dan bijvoorbeeld de krant lezen, en maak niet eens oogcontact met hem.
- als hij tijdens de driftbui iets doet wat niet mag (bijvoorbeeld met speelgoed gooien) zet ik hem zonder iets te zeggen in de kinderstoel en ga dan verder met hem negeren
- na een paar minuten stopt hij gelukkig.

Misschien dat de échte vreselijke peuterdriftbuien nog moeten komen, want ik vind het tot nu toe best te doen.

O ik lees nu dat je je druk maakt om dat zichzelf pijn doen. Daar zou ik verder geen aandacht aan besteden, dan leert hij snel genoeg dat hij er niks mee opschiet. Een plek waar hij zichzelf geen pijn kan doen bestaat denk ik niet, overal is wel iets hards om tegenaan te bonken toch? Als hij er echt iets aan over lijkt te houden zou ik misschien even op het CB vragen wat ze ervan vinden, maar zolang hij geen blauwe plekken oploopt... Kinderen hebben een hard hoofd hoor. (of ben ik nu te nuchter?)

Filoria schreef:Kinderen hebben een hard hoofd hoor. (of ben ik nu te nuchter?)

Nee hoor

Dank je wel filoria! Zoals jij het doet doe ik het meestal ook hoor. Even afleiden en soms gaat dat wel goed, al is dat de laatste tijd dus niet meer. Ik zal morgen eens kijken wat de dag brengt!

Ik negeer het ook meestal, maar als ze het heel bont maakt gaat ze de gang op. Dan moet ze op de onderste trede gaan zitten tot ze weer rustig is. Dat kan soms een tijdje duren, maar over het algemeen is de lol er dan snel vanaf. Dan vertelt ze zelf waarom ze daar zat, zegt sorry en gaat weer lekker verder spelen. Meestal heeft het hier ook echt met moeheid te maken.
Ik vind het hier gelukkig nog reuze meevallen, ik wacht nog steeds tot de echte peuterpuberteit gaat beginnen!

Ik heb het idee dat de driftbuien hier ook al beginnen.. Kan dat al met 13/14 maanden?
Soms als ze maar iets haar zin niet krijgt of op haar kop krijgt (een Nee kan al genoeg zijn) gaat ze helemaal overstuur huilen. Als ik haar dan vast heb doet ze alsof ze op de grond wil, laat ik haar gaan is helemaaal verkeerd.
Of ze loopt naar haar kinderstoel omdat ze honger heeft en als ik haar erin wil zetten gaat ze ook helemaal tekeer.
Vorige week was het zo erg dat ik haar er maar uit haalde, ze overstrekte zich zo erg en hard dat ik dacht dat ze zich ook erg pijn zou doen.

Toen ik zwanger was van Yrsa had Ezra ook vaak vreselijke driftbuien, soms wel van een uur of langer. Ik probeerde dan ook alles, maar eigenlijk hielp niets, alleen uit laten razen en zorgen dat hij zichzelf en mij geen pijn kon doen. Het is een vervelende fase, maar het gaat wel weer over op den duur.

Yrsa kan ook al wel driftig reageren, maar bij haar is er dan een duidelijke aanleiding (meestal iets wat ze niet mag) en als het moment voorbij is, is de boosheid ook voorbij. Al met al duurt het niet langer dan een paar minuten. Dat versta ik dan zelf nog niet echt onder driftbuien.

Een uur, wat lang zeg Susan! Ik vind het knap als je daar goed mee om weet te gaan. Respect hoor!

Nou ja, zo makkelijk vond ik het ook niet, ik heb ook echt wel een paar keer zitten janken van machteloosheid hoor (overigens was hij dan wel op slag stil als hij dat merkte).

Idd negeren. Zo doe ik het ook. Gelukkig duren ze hier vaak niet langer dan een kwartier tot een half uur.

Pff ik heb dan zelf wel geen kind, maar wel een nichtje waar ik regelmatig mee op stap ga.
En die kan er ook aardig wat van met haar driftbuien, en negeer haar dan.
Alleen jammer genoeg denkt haar moeder daar wat anders over (als ze gilt "mama optillen" ) dan doet ze dat..