risico's van s'nachts en in het weekend bevallen..

Normaal gesproken ga je wel naar het ziekenhuis als er ontlasting in het vruchtwater zit, maar ik kan me voorstellen dat als je al 10 centimeter ontsluiting en persdrang hebt, ze de baby eerst geboren laten worden. Ik denk dat ze dan alleen maar onnodige risico's nemen als ze de geboorte gaan tegenhouden.

Printje schreef:Ik had eigenlijk een superbevalling maar toen op het allerlaatste de vliezen werden gebroken bleek dat hij in het vruchtwater gepoept had en kelderde zijn hartslag opeens flink. Ze wilden toen een keizersnee doen maar ik wilde dat absoluut niet, manlief was al doodziek, en toen mocht ik het heel even proberen en was hij er binnen 5 minuten persen. Maar was ik thuis geweest was het allemaal wel lastiger zeiden ze, al heeft hij gelukkig geen zuurstof oid hoeven te krijgen.

Wat zou er thuis dan lastiger zijn gegaan? Je had geen spoedsectio kunnen ondergaan, maar dat hoefde nu toch ook niet?

Purpleflower schreef:Het gaat mij er ook een beetje om dat veel in het ziekenhuis willen bevallen omdat daar alles bij de hand is..
Ja dat klopt...
Maar dan moet je buiten " kantoor " uren wel even max 30 minuten wachten op de gynaecoloog die de spullen ook kan gebruiken.

Daarvoor heb ik gekozen voor een ziekenhuis waar 'buiten kantooruren' ook altijd iedereen in huis is.

Ik moest de tweede keer in het ziekenhuis bevallen, vanwege het feit dat ik een keizersnee heb gehad. Maar ook dan moet je uiteindelijk toch tijdens je bevalling na het ziekenhuis? Of je nou op medische of poliklinische indicatie bevalt, in een auto zitten moet je toch!Ik heb meer dan 24 uur weeën gehad voor ze regelmatig genoeg kwamen om me in het ziekenhuis te melden. Ik vond het achteraf jammer dat dit beleid is, ik was er op medische indicatie, zonder een enkele medische ingreep. Ik zal dus nooit weten hoe het is om thuis te bevallen, ergens wel jammer.

Ikzelf zou het heel erg eng vinden om thuis te bevallen. Wij gingen naar een ziekenhuis waar ook altijd een gynaecoloog en verloskundige aanwezig was 24/7.

Rejoy. schreef:

Printje schreef:Ik had eigenlijk een superbevalling maar toen op het allerlaatste de vliezen werden gebroken bleek dat hij in het vruchtwater gepoept had en kelderde zijn hartslag opeens flink. Ze wilden toen een keizersnee doen maar ik wilde dat absoluut niet, manlief was al doodziek, en toen mocht ik het heel even proberen en was hij er binnen 5 minuten persen. Maar was ik thuis geweest was het allemaal wel lastiger zeiden ze, al heeft hij gelukkig geen zuurstof oid hoeven te krijgen.

Wat zou er thuis dan lastiger zijn gegaan? Je had geen spoedsectio kunnen ondergaan, maar dat hoefde nu toch ook niet?

Ik heb er zelf niet veel van meegekregen omdat ik helemal in mezelf gekeerd was, volgens manlief. Kan me er niet veel van herinneren maar zijn hartslag stortte naar beneden dus hij moest er meteen uit. Ze wilden eigenlijk helemaal niet meer wachten maar ik wilde het, met steun van de vk die zei ook pers maar snel, toch proberen. Ze zeiden toen dat het maar goed was dat ik in het ziekenhuis was omdat ze daar dus eventueel alles bij de hand gehad hadden mocht eht nodig zijn geweest. Als ik thuis was geweest en de vliezen waren gebroken en ik kreeg hem er niet uit zeg maar had hij het daarna niet overleefd om eerst nog met een ambulance naar het ziekenhuis te gaan voor een keizersnee. Dit is wat manlief zegt.. ikw eet er niets meer van.