sterke eigen wil met 8 maanden

T.ies is nu net 8 maanden en heeft sinds een paar weken echt een ontzettend eigen willetje. Heel leuk natuurlijk maar niet altijd handig..

Zojuist gaf ik hem stukjes brood. Na 2 stukjes weigerde hij. Ok kan eens gebeuren dus toen wilde ik hem zijn fles geven. Nou zijn lippen stijf op elkaar. Daarna heb ik hem maar weer in de kinderstoel gezet en geprobeerd een broodje te geven. Van mij wilde hij het niet maar toen hij een stukje van mij had gepikt ging het supersnel zn mond in. Ook de rest van het broodje heeft hij zelf opgegeten. Jammere was dat er appelstroop op zat en alles maar dan ook echt alles onder zit



Maar mijn vraag: hoe gaan jullie hiermee om. Hij doet dit ook met aankleden enzo. Alles doen wat niet de bedoeling is.

Of is dit gewoon heel normaal?

Echt heel herkenbaar! En het wordt alleen maar erger

Ja maar mijn lieve beeldige zoontje doet dat soort dingen toch niet?!

Ohja gillen doet hij ook als hij iets niet snel genoeg krijgt...

Leuk die opvang

haha heeft niets met opvang te maken hoor, mijn zoontje gaat niet naar de opvang en doet dat soort dingen ook.
Ze krijgen gewoon door dat ze controle kunnen uitoefenen, en daar gaan ze mee experimenteren Zelf willen eten, niet willen aankleden, etc.

M. heeft het vooral met aankleden dat wil ze echt niet en spartelt alle kanten op. Met eten wordt hier niet geklierd, alles wat ze ziet gaat regelrecht haar mond in en als het op is wil ze vooral meeeer

Dat heeft toch niets met sterke eigen wil te maken? En al helemáál niet met de opvang.

Dat is gewoon normaal en gezond, een kind gaat ontdekken dat hij een eigen mensje is, dat hij zelf kan kiezen of hij iets wel of niet doet, dat hij zélf en niet mama, bepaalt wat er in zijn mond gaat en dat hij dus ook gewoon nee kan zeggen.

Heel gezond en niet iets waar je iets tegen moet doen, maar juist heel prima! Een baby heeft de eerste maanden nog niet door dat hij een eigen persoon is en mama een ander persoon. Dat komt pas later, dus komt er opeens ook voorbij dat je dingen wél of níet kunt doen en dat er dan een reactie komt vanuit de omgeving (mensen denken dat pasgeborenen dat al doen, huilen zodat mama komt, maar dat is onzin, dat kunnen ze nog niet overzien).

Gewoon lekker zelf laten aanmodderen met z'n brood, voor hem neerzetten en zelf laten eten, af en toe een hap erbij en vooral niet teveel strijd aangaan.

Eucalypta schreef:Dat heeft toch niets met sterke eigen wil te maken? En al helemáál niet met de opvang.

Dat is gewoon normaal en gezond, een kind gaat ontdekken dat hij een eigen mensje is, dat hij zelf kan kiezen of hij iets wel of niet doet, dat hij zélf en niet mama, bepaalt wat er in zijn mond gaat en dat hij dus ook gewoon nee kan zeggen.

Heel gezond en niet iets waar je iets tegen moet doen, maar juist heel prima! Een baby heeft de eerste maanden nog niet door dat hij een eigen persoon is en mama een ander persoon. Dat komt pas later, dus komt er opeens ook voorbij dat je dingen wél of níet kunt doen en dat er dan een reactie komt vanuit de omgeving (mensen denken dat pasgeborenen dat al doen, huilen zodat mama komt, maar dat is onzin, dat kunnen ze nog niet overzien).

Gewoon lekker zelf laten aanmodderen met z'n brood, voor hem neerzetten en zelf laten eten, af en toe een hap erbij en vooral niet teveel strijd aangaan.

Nou dit zijn maar 2 voorbeelden. Maar sinds 2 weken doet hij echt alleen wat hij zelf wil. En soms dan moet het toch echt gebeuren (neus afvegen, handjes schoonmaken etc) en dan wordt hij echt woest!

Met de opvang bedoel ik meer dat als ik daar kom het zo'n geschreeuw en gekrijs is dat hij dat natuurlijk ziet en nadoet. Maar als kindjes dit ook doen zonder opvang dan heb ik dat dus mis.

Ik laat M. trouwens ook altijd zelf eten. Al vanaf dat ze brood eet krijgt ze gewoon haar boterhammen voor haar neus en eet ze zelf. Wordt wel een zooitje vaak maar ze vindt het geweldig om zelf te eten (en ik heb ook gewoon geen zin om haar elke keer hapjes te geven ). Twee boterhammen op mekaar en in vieren snijden en het gaat zo naar binnen. Alleen avond eten geef ik wel omdat ze anders bijna niks binnenkrijgt en ze dan honger heeft na het eten. Als ze dan gaat zitten klieren geef ik haar ook zelf een bordje met een beetje eten en dan geef ik haar ondertussen hapjes. Gaat prima.

Helaas, baby's blijven niet altijd even makkelijk Dus ja, dan worden ze woest als je ze probeert schoon te maken, in bad te doen, aan te kleden of te verschonen. Wordt erger Succes.

Oh, herkenbaar! Vooral erg leuk bij het verschonen van luiers Is namelijk helemaal niet leuk als je eigenlijk vooral alleen maar wilt kruipen en staan.
Als ze iets wil wat niet mag, zet T het op het moment ook op een krijsen. Inclusief 'hikkend' huilen - zonder tranen. Andere momenten is het wel handig - als ze zich ergens aan heeft opgetrokken en het lukt haar niet om weer zelf te gaan zitten dan 'roept' ze ons ook op die manier. Of als er ergens speelgoed ligt waar ze niet bij kan.

Joh, zo gaat dat hier al maanden!
Het wordt idd alleen maar erger, ze worden ook alleen maar sterker!

Ze heeft zo`n eigen wil dat ze met 11 maanden geen enkele fles meer pakte, dus we zijn maar gelijk met alle flesvoeding gestopt. Van de nood een deugd maken zeg maar..

Ik probeer maar in gedachten te houden dat het later heel goed voor haar is dat ze zo`n eigen wil heeft, en ik duim dat ze dat ook bij opdringerige jongens weet toe te passen later

Hier krijgt onze dochter ook steeds meer een eigen wil. Met aankleden kruipt ze zo het hele bed over en de commode gebruik ik daardoor ook niet meer omdat ze alle kanten op gaat.
Ze wil in bad los zitten terwijl ze eerst wel in het zitje wilde.
Met eten gaat het wel goed de korstjes doet ze zelf en de rest eet zij of geef ik met een vorkje.
Ze wordt wel altijd boos als ze ergens mee speelt en ik haal haar dan weg bijvoorbeeld om te eten dan zet ze het op het huilen.

H. laat ook steeds duidelijker zien wat ze wel en vooral wat ze niet wil. Op de commode kronkelt ze ook alle kanten op, maar meestal blijft ze rustiger liggen als ze wat in haar handen krijgt en ik ondertussen met haar speel. Op het KDV weet ze ook al heel goed duidelijk te maken wat ze wil. Als de andere kinderen een koekje krijgen met ranja, gaat ze net zo hard lopen gillen (en huilen zonder traantjes) tot zij haar cracker heeft gekregen. Ik moet er wel om lachen, zo'n klein kindje met een eigen wil. Net wat Parel zegt, eigenlijk hoop ik dat ze later niet zo makkelijk over zich heen laat lopen.