Zou jij een orgaan doneren aan fam?

Voor mijn broer en kinderen zou ik dat sowieso doen. Voor anderen misschien ook wel, maar dan zou ik eerst even een overweging moeten maken. Bij hun zou ik zonder nadenken 'ja' zeggen.

Ja

Antibes schreef:

Bubbelicious schreef:Waarom Antibes?

Omdat zij de zestig gepasseerd zijn en ik nog een heel leven voor me heb. Als ik een nier weggeef en later problemen krijg met mijn andere nier, dan ben ik in de aap gelogeerd en dan maar hopen dat je weer een donor vindt. Dat zou voor hen nooit opwegen tegen de kans hun eigen leven te verlengen.

Voor mijn geliefde/zus/kind zou ik het wel doen, maar niet voor mensen die beduidend ouder zijn dan ik.

Plus dat de artsen zelf daar ook niet direct voorstander voor zijn.

Mijn vader heeft 2 jaar geleden een nieuwe nier gekregen op zijn 48e, ik was toen dus 27. Hij dus ook nog behoorlijk jong. Maar de artsen gaven in de periode daarvoor al aan dat kinderen niet aangeraden wordt een nier af te staan. (hij stond toen op de wachtlijst) En mijn vader wilde het zelf idd ook niet. Uiteindelijk heeft hij er gelukkig 1 gekregen via de wachtlijst.
Ik heb dezelfde ziekte, en mijn man zegt nu dat hij er 1 aan me af zou staan, maar ik weet niet of ik dat aan zou kunnen nemen. Ook met het oog op ons gezin. Wat als er iets mis gaat, of als hij daarna zelf problemen krijgt. Zit je met 2 zwakker personen. Denk niet dat ik dat risico durf te nemen. (maar ws. is een nieuwe nier bij mij ook pas nodig als ik de 50 ben gepasseerd)

Ja hoor, dat zou ik vrijwel direct doen.
Ik denk ook dat als ik het niet zou doen en het gaat slechter met diegene, ik me altijd schuldig zou voelen: ik had immers kunnen helpen.

Alleen aan mijn zus zolang haar kinderen nog niet volwassen zijn, mits mijn man in goede conditie is. Ik houd mijn nieren gewoon liever zelf aangezien ik ook twee kinderen heb waar ik de rest van mijn, hopelijk nog lange, leven voor wil zorgen en dan wil ik absoluut niet onnodig risico lopen dat mijn overgebleven nier het begeeft en ik in de problemen kom. Dit is ook een reden waarom mijn man en ik elkaar niets zullen afstaan.

De reden waarom ik alleen aan mijn zus zou afstaan is omdat zij alleenstaande moeder is en ik het niet zou kunnen verdragen als mijn ex-zwager de volledige zorg over hun zou krijgen en mijn zus daar ook nooit gerust over zou kunnen zijn.

Ja, zonder twijfel.

Ja, ik zou dat doen.

Mijn zusje heeft zelf maar 1 nier. Waarschijnlijk een genetisch foutje, mijn oom is er recent achter dat hij er ook maar 1 heeft. Ik ben ook onderzoek en heb er wel 2. Mocht mijn zusjes nier uitvallen dan heeft ze een nieuwe nodig en zal ik zeker overwegen om haar een nier te geven (als dit medisch ook kan).

ja!!!

Ja, dat zou ik zeker doen.

Hangt er echt vanaf hoe dichtbije familie het is. Voor mijn man of kind zou ik het zeker doen.

Maar verder: mijn vader is overleden aan nierkanker. Om zijn leven te rekken, hebben ze de verkankerde nier (nier was zeer sterk vergroot door de kanker, was niks gezonds meer van over) verwijderd. Als hij maar één nier meer had gehad, was dit niet mogelijk geweest en had hij hooguit nog een paar weken gehad. Nu was dat een jaar.

Aan de andere kant: ik weet dus ook van dichtbij dat zo'n transplantatie een leven vele malen aangenamer kan maken. Een ander familielid zit nu 3 of 4 keer per dag aan de dialyse, omdat de ene nier die ze heeft niet meer functioneert.

Vind het daarom een heel moeilijk dilemma. Toch denk ik dat ik het verder niet snel zal doen. Vooral omdat ik ook de verantwoordelijkheid heb naar mijn dochter toe. Ik heb nog een heel leven voor me en ik wil gewoon het risico niet lopen dat over een x aantal jaar mijn overgebleven nier het begeeft.

Niet quoten a.j.b.

Voor mijn ouders en zusje wel.

Moeilijk. Voor mijn man zou ik er niet over twijfelen. En voor nabije familie als in broer/zus zou ik het ook serieus willen overwegen. Ik ben echter nu onvoldoende op de hoogte van risico's en evt. gevolgen die dit voor mijn leven hebben om nu keihard ja te zeggen.

Ja absoluut

Ja absoluut, voor familie, maar ook voor vriendinnen. Ik ben jong, gezond en heb alleen de verantwoordelijkheid over mezelf.

Ja, daar hoef ik niet over na te denken.

Ja, maar het ligt er wel een beetje aan om wie het gaat.
Ik denk eigenlijk dat ik dit alleen zou doen bij mijn ouders en mijn vriend..

SuperGrover schreef:Ja absoluut, voor familie, maar ook voor vriendinnen. Ik ben jong, gezond en heb alleen de verantwoordelijkheid over mezelf.

Maar dat hoeft de rest van je leven toch niet zo te blijven? En dan?

May schreef:Ik zou het doen, zonder daar over te moeten nadenken!

+1

Als het gaat om mijn zus, nichtje, neefje of ouders hoef ik geen moment te twijfel.

Aan mijn kinderen (waarvan 2 met afwijking aan de nieren ) direct.

Aan andere: Nee, niet direct. Ik zou daar heel goed over na moeten denken zeker omdat we niet weten wat de afwijkingen bij onze kindjes in de loop der jaren gaat doen. Nu ziet alles er nog rooskleurig uit en ziet het er naar uit dat ze er oud mee kunnen worden... maar wie weet....

Aan mijn zusje en moeder zou ik direct doneren. Ook al heb ik de kans dat ik mijn nier bijvoorbeeld zelf nodig krijg later. Ik zou het mezelf nooit vergeven dat mijn moeder of zusje het niet zouden overleven omdat ik niks wil doneren.

Aan mijn dochter zou ik direct doneren (zij heeft een nierafwijking). Aan familie zou ik er wel wat langer over nadenken. Hetzelfde als bij Roodkapje: het zou eraan liggen hoe de situatie bij mijn dochter op dat moment is en hoe de toekomst er voor haar uit ziet.

Ja, voor mijn ouders en broer zou ik dat doen.

Ja voor mijn ouders en zusje zou ik dat zeker doen.