Wat dacht je omgeving en klopte het? (uitslag pag. 3)

Iedereen, maar dan ook werkelijk iedereen denkt dat ik een meisje krijg inclusief mijn man. Ik spreek allemaal mensen los van elkaar en keer op keer zeggen ze dus dat ze niet weten waarom maar dat ze denken dat ik een meisje krijg. Mensen van koor, mensen van mijn therapiegroep, vriendinnen noem het maar op. Ik heb nog niet 1 keer gehoord dat ze een jongetje dachten.

Nu ben ik benieuwd, wat dachten de mensen bij jullie? Was dat ook zo allemaal 1 richting op? En klopte het?
Ik moet nog 3 weken wachten helaas voor ik het te weten kom!

Bij onze dochter weet ik niet meer.

Nu denkt mijn zus dat het een jongetje wordt,
andere zus dat het een meisje is
Denk dat mijn moeder weer denkt dat het een jongetje is.
verschillend dus, maar ze weten dat wij het weten, dus wie weet als we over "hij" praten oid, ze gelijk denken dat het een jongetje is...

Bij mij dachten veel een jongetje, dit dacht ik zelf ook en dat bleek ook zo te zijn.

Bijna iedereen dacht een jongen en het is toch echt een meisje.

Happydobby schreef:Bij mij dachten veel een jongetje, dit dacht ik zelf ook en dat bleek ook zo te zijn.

Hier net zo. Bijna niemand dacht een meisje, zelf ging ik ook echt uit van een jongen.

Bij D. waren de meningen zwaar verdeelt.
Mijn man en ik zeiden direct dat het een meisje zou zijn, en ja hoor.. ons gevoel klopte!
tot de geboorte hebben we het niet geweten en ik denk dat we ook beide het even moesten laten bezinken als het een jochie zou zijn geweest.

Nu weet iedereen het al dat we een jochie krijgen, maar voordat iedereen het wist zei de meerderheid ook dat het een jochie zou zijn omdat ik me heel anders voelde in de zwangerschap dan bij D.

Van m'n dochter weet ik het niet meer. Maar nu dacht echt iedereen in m'n omgeving dat we weer een meisje zouden krijgen. Ik dacht zelf een jongen, dat bleek ook zo te zijn.

Ik denk zelf eigenlijk ook dat ik een meisje krijg, maar ik durf daar niet zo goed op te vertrouwen op de een of andere manier. Ik heb ook eerst heel hard geroepen dat het vast een jongen werd. Ik ben denk ik bang dat dat gewoon is omdat ik dat graag wil ofzo (terwijl ik ook hartstikke graag een jongetje wil) en dat ik mezelf voor de gek houd en dan straks teleurgesteld ben. Haha lekkere kronkel eigenlijk maar wel herkenbaar want voordat ik de test had gedaan wist ik eigenlijk ook al dat ik zwanger was maar durfde ik daar ook niet op te vertrouwen omdat ik me dat vast inbeeldde omdat ik het zo graag wilde...

Bij de eerste dacht iedereen incl. ikzelf een jongen, dat klopte.

Bij de tweede waren de meningen verdeeld, ik dacht een jongen. En het werd een jongen.

Deze keer denkt iedereen een meisje en mijn gevoel zegt dat ook heel sterk. We zullen het pas 22 december weten

Bij de eerste zei iedereen dat het een meisje zou zijn en dat is ook zo. Nu denken veel mensen dat we een jongen zullen krijgen, maar het is een meisje. Ook ik dacht bij deze zwangerschap een jongen. Bij de eerste had ik wel gelijk.

Bij de 1e sterk het idee een meisje; en iedereen om ons heen zei het ook, terwijl we juist toen onze mond stijf dicht lieten. Nu zei weer iedereen om ons heen een meisje en ik twijfelde eerst nog, maar op de echo werd het heel duidelijk haha.

Bij de echo met 12 weken werd gezegd dat de kans erg groot was dat het een jongen was en eigenlijk ging iedereen daar vanuit. Ik weet nog dat mijn nichtje van toen een jaar of vijf zei: 'Jullie krijgen een jongen.' Ik zei: 'Dat is nog helemaal niet zeker.' Zij: 'Jawel, want oma zegt het.'

De tweede keer dacht ze weer een jongetje te zien met 12 weken, maar wel minder overtuigd, toen waren we zelf ook minder overtuigd, al was het toch nog wel een verrassing dat het een meisje bleek bij de 20 weken echo.

Nee hoor Pompoen, dat ben je helemaal niet als het toch een zoontje is! Ik zei altijd als het een jongen is, zet ik hem op MP haha. Zo overtuigd was ik van het feit dat het een meisje zou worden, mijn man en ik konden toch géén zoon krijgen, kóm óp zeg! En toen, jawel.. een zoon. Míjn zoon. Ben daar zo gelukkig mee, wil jij niet weten. Nooit verwacht.

Bij ons dacht bijna iedereen een jongen inclusief wij zelf en het klopte!

Ik was ervan overtuigd dat twee jongens zou krijgen. Ik wilde ook altijd graag een zoon (of twee dan in dit geval). Ik had ook al echt in mijn hoofd dat er een Jantje en een Nilsje in mijn buik zaten. Was er zelfs een beetje bang voor als ik ooit een meisje zou krijgen. En toen hoorde ik dat er een jongetje en een meisje in mijn buik zaten! En ik vond het METEEN helemaal geweldig. En dat is de hele tijd zo gebleven, en nu ze er is kan ik me al helemaal niks mooiers voorstellen. Nu vind ik het gek dat ik zo'n voorkeur had voor jongetjes, het is gewoon allebei echt super en heel anders.

Bij ons dachten de meesten een jongetje, op het laatst wij zelf ook, en het klopte.

Paper Crown schreef:Nee hoor Pompoen, dat ben je helemaal niet als het toch een zoontje is! Ik zei altijd als het een jongen is, zet ik hem op MP haha. Zo overtuigd was ik van het feit dat het een meisje zou worden, mijn man en ik konden toch géén zoon krijgen, kóm óp zeg! En toen, jawel.. een zoon. Míjn zoon. Ben daar zo gelukkig mee, wil jij niet weten. Nooit verwacht.

Ja maar daar ben ik ook van overtuigd, iedereen in mijn omgeving vind mij ook meer een jongensmoeder trouwens. Maar toch denken ze allemaal dat het een meisje word . Mijn man zegt ook elke keer: "ja maar het ís ook een meisje". Maar ik ben gewoon bang dat ik als ik me daar teveel op instel dat ik dan straks toch teleurgesteld ben. Terwijl ik echt zeker weet dat ik net zo dolgelukkig ben met een zoon.

heel veel mensen dachten een jongen. Sommige zagen een jongenskoppie op de 3d echo, een ander zag het aan de vorm van mijn buik of vonden mij echt een jongensmoeder. Ze hadden gelijk

Mijn moeder dacht de hele zwangerschap een meisje. Had ook roze inpakpapier gekocht voor de 10 dagen kraammand Toen S geboren was belde ik haar op: Mam je kleinkind is geboren. Ja mooi een meisje he!! Ja dacht het al wel, een meisje! 'Nee een jongen...' 'Oh' En toen bleef het lang stil.... wat leuk..... haha ze was zo in de war.
Later vroeg ik haar: waarom dacht je stellig dat het een meisje zou worden? Nou, zei ze, omdat jij na de 3d echo (toen wisten we het de rest niet) vertelde: het is wat ik al hoopte dat het zou worden. En mijn moeder had in haar hoofd dat ik graag een meisje zou willen.

Mijn ouders denken dat we een meisje krijgen, mijn schoonouders en mijn zus denken dat we een jongen krijgen. In onze vriendengroep denkt de meerderheid dat we een meisje krijgen. Verdeelde meningen dus.

Heel mijn familie had gelijk. Ik was de enige die ongelijk had haha

Hier zijn de meningen heel erg verdeeld. De 1 denkt dit en de ander denkt dat.
Zelf hebben wij echt geen flauw idee.
Moet zeggen dat ik er wel heel erg nieuwsgierig naar ben nu hoor!

Iedereen incl wijzelf dachten een jongen, het is toch echt een meid volgens de echo's

Hier dacht bijna iedereen een jongen. Maar het is een meisje.

Iedereen dacht een meisje! En het klopte.

Hier klopten het beide keren. Bij de eerste zeiden de meeste mensen een jongetje en dat klopte en nu zeiden de meesten een meisje en dat klopte dus ook.

Ik zou die verhalen over de vorm van je buik met een grote korrel zout nemen, bij beiden zwangerschappen dachten sommigen het zeker te weten aan de vorm vd buik maar dan klopte het echt niet altijd.