Een beetje ondersteboven

Deze ochtend kreeg ik het bericht dat een oud klasgenoot van mij is overleden. Ze had een hersentumor en uiteindelijk is ze daaraan ook overleden. Tot vandaag dacht ik dat het juist goed ging met de tumor. Ze hield me op de hoogte en we hebben vaak gesprekken gevoerd tijdens het traject waarin de tumor werd bestreden. We hadden het vooral over haar wens voor een gezin en hoe moeiijk ze het zou vinden als ze zou weten dat ze zou overlijden. Een maand geleden is ze bevallen van een prachtige zoon.

Ik vind het zo onwerkelijk, we waren geen vrienden, maar wel goede kennissen en ze was een fijne gesprekspartner. Het grijpt me ontzettend aan dat haar zoontje haar nooit zal leren kennen. Dat zij niet aanwezig zal zijn bij alle belangrijke gebeurtenissen. Haar vriend die alleen achterblijft, haar tweelingzus die kapot gaat van de pijn.

Op dit soort momenten besef ik weer dat ik echt in mijn handjes moet knijpen dat mijn (borst)tumor goedaardig was en ik nog kan genieten van mijn gezin.

Ik weet niet precies wat ik met dit topic wil, het van me afschrijven voelt wel lekker.

Oh god.. wat heftig..
Sterkte

Jeetje wat heftig... krijg er tranen van in mijn ogen.... Sterkte

Bah, wat een ontzettend naar bericht! Krijg ook altijd de kriebels als ik zulke dingen hoor, dan besef je weer even extra hoe kwetsbaar het leven is. Het leven is soms zo oneerlijk.. ik prijs mezelf ook regelmatig gelukkig dat ik tot nu toe al 2 mooie jaren met A. heb gehad en ben voor iedere dag dankbaar, en hoop er natuurlijk nog veel meer jaren van te gaan maken.

Sterkte met het verwerken van dit nieuws, wat ontzettend heftig moet dit ook zijn voor de familie

He men wat heftig, zo wordt je weer even met beide benen op de grond gezet. Sterkte!

pff dat is zeker even heftig en confronterend zeg. I kkan me voorstellen dat het je erg aangrijpt. Dat doet het verhaal alleen mij al.sterkte!

Mijn hemel, wat verschrikkelijk. Met zo'n jong kindje nog, wat onwerkelijk. Die arme vriend en familie

Wat heftig zeg,

Verschrikkelijk zeg! Sterkte!

Jeetje wat heftig

O bah, wat naar is dat. Zo kort geleden ook nog maar bevallen. Wat erg! Ook voor die familie, wat moeten die het moeilijk hebben nu.

Veel sterkte!

Jeetje Vreselijk! Kan me goed voorstellen dat je even helemaal van de wap bent

Wat is het leven dan oneerlijk he, vreselijk. Sterkte!

Wat verschrikkelijk ... Zo jong, een gezin dat achterblijft. Kippenvel. Heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat het je niet onberoerd laat.

Jeetje wat een heftig nieuws! Veel sterkte

wat een vreselijk nieuws. vooral omdat ze nog maar net bevallen is. Ik kan me voorstellen dat je dit hard raakt. sterkte!

Jeetje man, wat een verschrikkelijk nieuws.

Wat verdrietig. Erg heftig.

Echt vreselijk zulkde dingen.

Vanndaag heeft een jongetje in de klas van mijn middelste (6 jaar) verteld dat zijn moeder dood gaat. Ze was al lang ziek en is nu haar laatste levensfase ingegaan. Echt hartverscheurend!

Ja ik vind het zo verschrikkelijk! Ik kan het gewoon niet uit mijn hoofd zetten. Ook zulk nieuws als dat van jou Mamsie, gadverdamme het zal je maar overkomen. Hoe ga je daarmee om? Ik kan er echt om huilen, niet alleen om haar maar ook om de situatie van haar vriend en haar pasgeboren zoontje (die sinds haar overlijden bijna alleen maar huilt), haar tweelingzus waar ze alles mee deelde en over haar moeder nog maar te zwijgen..

Wat heftig en oneerlijk. Ik word al verdrietig van zo'n bericht, dus logisch dat het je diep raakt

Wat heftig zeg, ook dat van Mamsie.. wie/wat verzint dat toch he. Zulk nieuws/gebeurtenissen is toch niet te verteren denk ik dan..

Bah ik word gewoon echt verdrietig van dit soort berichten..
Sterkte!

Steep, dit verhaal had ik op een ander forum ook gelezen, zo oneerlijk ook altijd dit.

Ook het verhaal van Mamsie trouwens, bah.

Pff, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Wat verschrikkelijk. En nog zo'n klein babytje, die zijn mama nog zo hard nodig heeft. Wat vreselijk oneerlijk zeg. Sterkte met dit verlies, ik kan me goed voorstellen dat je hier even ondersteboven van bent.