'afdwinggedrag' 8 maanden?

Ik weet even niet zo goed hoe ik het moet noemen, maar mijn zoontje van 8 maanden lijkt echt al te gaan drammen als hij iets probeert voor elkaar te krijgen.

Bijvoorbeeld als hij aan het kattenvoer zit, en ik zeg dat dat niet mag en zet hem ergens anders neer. Hij kruipt er ranzendsnel weer naar toe en probeert het weer om te goooien. Ik pak het daar weer weg en hij probeert er weer naartoe te kruipen. Als ik dan zeg 'Luuk, nee' kijkt hij mij aan en gaat huilen.

Ook fruit eten wil hij bijvoorbeeld neit meer. Hij gooit de stukken van zijn blad en houd zijn mond stijf dicht als ik hem wil helpen. Behalve als ik dan zelf elke keer een hapje neem, dan zit hij ineens met zijn mond wijd open omdat hij ook wil.

Kan het dat babietjes van 8 maanden dit begrip al hebben? Ik vind hem nog zo klein

Afdwingen kan hij nog niet, daar is hij echt te klein voor. Hij doet toch ook niets verkeerd?

Logisch toch, je ziet kattenvoer, en elke keer als je er bent word je weggehaald... dan ga je er nóg een keer naartoe. Helaas snapt hij nog láng niet dat iets niet mag. Echt, tot een jaar of 1,5 is het vooral echt herhalen, herhalen, herhalen en dan nog 100x herhalen in de hoop dat het blijft hangen. Een kind van 8 maanden of 14 maanden snapt écht niet na 1x zeggen 'dat mag niet' dat hij dat dus ook niet mag doen

Ik zie het zeker niet als afdwingen. Je kindje is de wereld aan het ontdekken, daar horen dit soort dingen ook bij. Zelf zeg ik nooit zomaar 'nee', ik geef altijd uitleg. Dit houdt in dat ik alles heel vaak moet herhalen, maar uiteindelijk ziet dochter zelf in waarom iets niet mag. Ook vertel ik dochter niet wat ze niet mag, maar juist wat ze wél mag, desnoods in combinatie met afleiding. Daarnaast zorg ik ervoor dat dochter zo min mogelijk in 'verleiding' wordt gebracht. In jouw kattenbroekjes-verhaal zou ik zelf de kattenbrokjes even wegzetten, op een plek waar de kat wel weer bij kan.

Wat veel mensen zien als uitproberen/uittesten/ondeugend gedrag zie ik persoonlijk gewoon als het ontdekken van de wereld en het ontdekken van reacties/emoties op hun handelingen. Ik vind dat heel normaal voor kleine kinderen. Ik probeer er dan ook zo positief mogelijk mee om te gaan. Het lijkt mijzelf vreselijk om de hele dag van iedereen 'nee, niet doen' te horen te krijgen bij alles wat ik doe, dus dat ik doe ik bij mijn dochter zo min mogelijk.

Het is inderdaad niet ondeugend. En ik zette ook gewoon dingen waar ze niet aan mochten komen weg hoor, gewoon omdat ik geen zin had om de héle dag 'nee, niet doen, zet maar terug' te zeggen. Je moet het jezelf niet te moeilijk maken en ze worden ook best leuk groot als je niet als een dolle bovenop de opvoeding zit om te zorgen dat het geen ongemanierde etterbakjes worden. Ik ken mensen die dan gewoon alles laten staan en dan zeggen dat hun kind niet 'luistert' en het daar straf voor geven. Dat is echt onzinnig, een baby kruipt naar dingen en probeert dingen, dat hoort, dat is gezond, alles wat gevaarlijk is of stuk kan gaat uit de weg, bij alle andere dingen herhaal je gewoon 300.000x dat ze er níet aan mogen komen. En tegen de tijd dat ze 3 of 4 zijn heb je kans dat dat is blijven hangen (en dan heb je weer andere dingen).

Maar er is niets mis met je kind, hij is niet ondeugend, hij is niet stout, aan het afdwingen of manipuleren, hij is gewoon een baby

Het meeste waarvan ik niet wil dat T eraan zit heb ik buiten haar bereik geplaatst. Uitzondering: het kattenvoer en de X-box, en die vindt ze beide reuze interessant. Als ze daarnaartoe kruipt, dan vertel ik haar dat ze daar niet mee mag spelen, maar wel met... (vult maar in). Niet dat ik denk dat ze het al begrijpt hoor, maar het werkt wel op deze manier. Af en toe blijft het interessant, maakt ze er ook een spelletje van. Kruipt ze naar de X-box en heeft ze de grootste lol als ik haar kom pakken. Dan zet ik haar aan dr andere kant van de kamer weer neer en trekt ze er weer een sprintje naartoe met wéér de grootste lol als ik haar pak
Ik denk.dat het heel.normaal, zelfs goed gedrag is voor een baby. Ze zijn aan het.ontdekken, en.begrijpen nu echt nog niet wat wel.en niet mag en waarom.

Mijn dochter vindt het ook niet leuk als ze ergens naartoe gekropen is en ik haal haar steeds weer weg. Ze wil gewoon heel graag kijken en voelen wat daar nou toch staat. Dan gaat ze huilen en me heel zielig aankijken, logisch ook want ze wil zo graag. Dat is volgens mij ook niet echt afdwingen.
Eten gooit ze ook op de grond maar ik weet nog van mijn zoontje dat die ook fases had dat hij alles op de grond gooide. Gewoon omdat dat zo leuk is. Want ze willen hier wel gewoon eten en zitten ook te wachten tot ik het weer opraap. Speelgoed gooit ze ook uit haar stoel of box, ik denk omdat het zo leuk klinkt

Hier is het ook zo. Met eten heb ik het idee dat ie doorheeft dat ie een keuze heeft niet voor alles zn mond open te doen Zo van ik hoef mijn mond niet open te doen, ik kan 'm ook dichthouden. Alles wat ik eet blijft reuze interessant gelukkig!
En met spelen ook, voorheen gaf ik hem een speeltje en daar speelde hij mee. Nu pakt hij steevast iets anders binnen handbereik. En net heb ik voorgelezen, maar hij probeert altijd het boekje te pakken en op te eten, dus dan geef ik hem iets anders in zn handen. Hij pakte het net niet eens aan, wrong zich in 600 bochten om maar dat boekje te pakken. Ik heb het opgegeven en het boekje met 2 handen vastgehouden zodat hij het niet uit mn handen kon trekken (of de blz kon scheuren). Gewoon ontdekken, de wereld wordt steeds groter
Persoonlijk denk ik dat op deze leeftijd 'nee' zeggen geen enkel effect heeft, behalve dan dat je je gaat ergeren omdat je al 3 keer 'nee' hebt gezegd. Afleiden gaat ook minder makkelijk merk ik, dus tegen de tijd dat deze gaat kruipen ga ik dingen wegzetten of barricaderen.

Supertalentje; herkenbaar met het lezen! Ik lees nu aan tafel voor. Dan krijgt ze haar rijstwafel en dan ga ik lezen. Dan is ze alsnog drukker met haar rijstwafel dan met mijn winnie-the-poeh imitatie, maar goed!

Ik heb hier ook het meeste weggezet. Heb geen zin om telkens nee te zeggen. De playstation staat hier wel in zicht. Als ze daar aandacht aan besteed haal ik haar weg en bied ik wat ander speelgoed aan. Soms helpt dat na 1 keer, soms na 10 keer. Ik ga ervan uit dat als ze 4 is ze wel weet dat ze ervan af moet blijven.

Haha! Ik heb net Winnie de Poeh en de honingboom voorgelezen Slim idee, mute!

Oh ja, naast ontdekken ook een langer concentratievermogen en korte termijngeheugen, het lijkt me juist geruststellend dat ie het kattenvoer weer opzoekt!

Ooh ik bedoel het ook zeker niet als 'wat is er mis met mijn kind?!', maar ik vind het zelf zo gek om te zien dat mijn kleine baby'tje die gewoon maar wat deed en wat ontdekte, nu ook kleine oorzaak-gevolg relaties gaat ontdekken. Dat maakt hem ineens zoveel minder klein!
Ik word ook heus niet boos op hem ofzo hoor, hij hoeft ook nog niet op de trap of gang te zitten Maar voor het kattenvoer kunnen we helaas echt geen andere plek vinden, en zal hij dus wel moeten leren eraf te blijven.

Mijn broer heeft de kat een tijdje uit de vensterbank laten eten

Voor kattenvoer verkopen ze ook van die emmers met een deksel erop en anders de zak dichttapen

Edit: je hebt de hele dag kattenvoer staan in zo'n voerbakje? Als het in de keuken staat kun je misschien met een hekje de keuken afsluiten?

Supertalentje schreef:Voor kattenvoer verkopen ze ook van die emmers met een deksel erop en anders de zak dichttapen

Ik denk dat het om de bakjes met voer gaat. Een zak voer is natuurlijk makkelijk weg te zetten.

Rush schreef:

Supertalentje schreef:Voor kattenvoer verkopen ze ook van die emmers met een deksel erop en anders de zak dichttapen

Ik denk dat het om de bakjes met voer gaat. Een zak voer is natuurlijk makkelijk weg te zetten.

Haha idd. De ton met voer staat gewoon in de voorraadkast, maar de bakjes zullen toch op een plek moeten staan waar de katten zelf bij kunnen

Rush schreef:Mijn broer heeft de kat een tijdje uit de vensterbank laten eten

Wij hebben ramen tot aan de grond En op tafel wil ik ze niet hebben, omdat ik ook niet wil dat ze daar komen als wij zitten te eten. De waterbakjes staan al op de krabpaal, maar volgens de DA willen katten hun eten en drinken niet bij elkaar hebben (?)

Ik weet alleen dat katten hun eten en kattenbak meestal niet naast elkaar willen. Eten en drinken heb ik nog nooit van gehoord. Heb ik trouwens ook nog nooit bij iemand gezien.

Supertalentje schreef:Voor kattenvoer verkopen ze ook van die emmers met een deksel erop en anders de zak dichttapen

Edit: je hebt de hele dag kattenvoer staan in zo'n voerbakje? Als het in de keuken staat kun je misschien met een hekje de keuken afsluiten?

Oh je hebt ge-edit! Dat hebben we ook hoor, een traphekje naar de keuken. Deze zit bijna altijd gewoon dicht, maar vaak als ik z'n fles maar ofzo, dan kruipt hij even mee de keuken in.

Rush schreef:

Supertalentje schreef:Voor kattenvoer verkopen ze ook van die emmers met een deksel erop en anders de zak dichttapen

Ik denk dat het om de bakjes met voer gaat. Een zak voer is natuurlijk makkelijk weg te zetten.

Ik ging de discussie niet aan dat iets weg te zetten is had niet gedacht aan katten die de hele dag toegang hebben tot voer, tot jouw reactie

Ik noem dat ook eerder ondernemen. Maar vind het zelf soms ook best 'lastig'. Lastig meer in de vorm van, nu moet ik echt steeds op hem letten. Voorheen legde ik hem in de box of op het kleed en meneer bleef wel liggen. Maar nu niet meer.
Bij ons is vooral de hondenmand en hondenbench erg populair. Die kunnen we beide niet verplaatsen dus er zitten dagen bij dat ik hem wel 60 keer er vandaan pluk. En als ik dan Nee zeg, dan kijkt hij me lachend aan. Ik word dan gewoon uitgelachen Hij vind elke dag wel weer wat nieuws wat hij prachtig vind.

Voorlezen doe ik elke ochtend als hij bij mij nog even in bed lig. Jip en Janneke het grote boek. S vind dat prachtig, als ik hem zijn gang laat gaan dan ligt hij boven op het boek. Ik geef hem nu zelf een zacht boekje en daar is hij dan druk mee. S is nu lid van de bieb dus kan ook nog eens afwisselen.