Dipje?

Hoi,

Ik ben absoluut geen zomertype. Het is niet dat ik de zomer niet leuk vind, want dat vind ik wel. De wereld lijkt dan zoveel vrolijker en de mensen zijn op de één of andere manier vriendelijker, maar ik vind de korte dagen en lange avonden op de één of andere manier fijner. Halverwege de zomer fantaseer ik dan ook alweer over de herfst/winter.

Maar elk jaar, wanneer de temperaturen dalen, en het weer vroeger donker wordt, lijkt het wel of ik in een dip raak. Ik ben verdrietig, heb even nergens zin in en alles lijkt teveel moeite. En dat terwijl we naar mijn twee seizoenen afstevenen.

Hebben meer mensen er last van? Of hebben jullie het met andere jaargetijden? Of helemaal niet?

Wordt het nu niet echt getriggerd ook doordat je thuis zit, weinig te doen hebt en daardoor tijd hebt om je rot te voelen? Juist dat zal je extra ervaren als het vroeg(er) donker wordt en de dagen korter zijn, ik vind het sowieso meer depri op de een of ander manier dan.

Ik vind het altijd heerlijk als de temperaturen gaan dalen en de dagen weer korter worden, ik kijk dan echt uit naar de knusse avonden met warme chocolademelk enzo. Dips zijn bij mij ook zelden weers- en seizoensgerelateerd, gelukkig.

Neemt niet weg dat ik nu even een mega-dip heb, maargoed, dat ff terzijde.

Pippa - Ik heb het echt elk jaar nog gehad. Zelfs vorig jaar toen ik nog aan het werk was. Toen heb ik een middag vrijgenomen om gewoon op bed te liggen. Hoe triest is dat?

En het duurt niet lang. Het is een paar weken. En dan opeens moet ik weer lachen en is de dip ook weer over.

Maura schreef:Hoi,

Ik ben absoluut geen zomertype. Het is niet dat ik de zomer niet leuk vind, want dat vind ik wel. De wereld lijkt dan zoveel vrolijker en de mensen zijn op de één of andere manier vriendelijker, maar ik vind de korte dagen en lange avonden op de één of andere manier fijner. Halverwege de zomer fantaseer ik dan ook alweer over de herfst/winter.

Maar elk jaar, wanneer de temperaturen dalen, en het weer vroeger donker wordt, lijkt het wel of ik in een dip raak. Ik ben verdrietig, heb even nergens zin in en alles lijkt teveel moeite. En dat terwijl we naar mijn twee seizoenen afstevenen.

Hebben meer mensen er last van? Of hebben jullie het met andere jaargetijden? Of helemaal niet?

Ik heb dit ook altijd, alleen is zomer wél mijn favoriete seizoen en heb ik in de winter last van depressies. Dit is voor mij altijd het moment dat ik bij mijn daglichtlamp ga zitten voor een kuur, want anders word het alleen maar erger!

Ik vind de winter ronduit koud en ellendig en heb van ook elk jaar last van een winterdepressie. De aanloop daar naartoe vind ik ook niet leuk, maar ik merk dat ik nu nog genoeg licht krijg om niet in een depressie te raken. De enige manier voor mij om er overheen te komen is genoeg afleiding te zoeken.

Ik kan nu ook aan mezelf merken dat dingen veel meer moeite kosten en dat ik me niet zo prettig voel. Wat mis ik de zonnestralen!

Ik heb er ook last van. Winterdepressie elk jaar weer . Ik heb echt een hekel aan kou!!! Het is zelfs zo erg dat ik nu al onder een elektrische deken lig:oops:

Gelukkig blijft het bij mij enkel bij een dipje. Het lijkt me heel erg vervelend om door het weinig licht/zonnestralen, de hele koudere periode depressief te zijn. voor iedereen die daar wel last van heeft.

Vandaag heb ik een grote schoonmaak gehouden voor de koudere periode. Mijn balkondeur heeft natuurlijk maanden opengestaan, dus het werd tijd om de vitrage te wassen. Ik bleek daarin niet de enige te zijn en doordat het nog aardig weer was, heb ik buiten een tijdje met de ouders van de buurman gesproken (Ze waren daar om een paar klusjes te doen voor de buurman). Maar nu is het wel koud genoeg om de deuren weer dicht te doen en daar kan ik best verdrietig van worden. Zo dom. Net alsof ik een periode afsluit. Terwijl ik, toen het 30 graden was, niets liever wilde dan dat het dit weer was.

Het is gelukkig maar een korte periode. Al ben ik nu wel blij dat mijn huis weer goed schoon is.

Heeft het dan niets iets met de buurman te maken?

Caulfield schreef:Heeft het dan niets iets met de buurman te maken?

Nee. Dit gevoel heb ik elk jaar.

Edit; Ik geloof te weten wat het wel is.

Vier maanden lang is mijn balkondeur open. Dan is het 'lekker' weer en hoor ik iedereen buiten. Ik woon in het centrum. Mensen die winkelen, mensen die elkaar tegenkomen en even praten, mensen die op een terras zijn neergestreken. Ik hoor het allemaal en word daar vrolijkl van. En nu, nu het koud is, ook in huis, is de balkondeur weer dicht en is het absoluut en compleet stil. Ik woon in het centrum, maar krijg niets meer mee van wat er beneden gebeurd. Gewoon absolute stilte. Ik moet daar gewoon even weer aan wennen.

Ik heb precies het tegenovergestelde. De eerste echte lentedagen voel ik me wat somber. Terwijl ik gisteren, toen het wat herfsteriger werd, vrolijk werd van het weer.

Ik vind dit weer ook drie keer niks, moet er ook elk jaar weer aan wennen.
Heb dan echt dat ik het liefst me een week opsluit op de slaapkamer met thee en de tv aan, verder helemaal niks!
Ben ook wat `gevoeliger` met dit weer lijkt het wel, teveel ga nadenken in me hoofd enz

Megara schreef:Ik kan nu ook aan mezelf merken dat dingen veel meer moeite kosten en dat ik me niet zo prettig voel. Wat mis ik de zonnestralen!

Dit heb ik ook. Ik ben gevoelig voor het donkere, regenachtige weer. Het beïnvloed mijn stemming negatief, vooral als ik me al niet zo lekker voel geestelijk gezien. Ik heb nu geen baan al solliciteer ik me rot en als je dan veel thuis zit wordt het nog erger.

Ik probeer afleiding te zoeken door te lezen, wandelen, hardlopen, muziek luisteren, films te kijken, het dorp in te gaan, bij de bieb te snuffelen, afspreken met vrienden.. Etc.

Ik heb altijd bij de wisselingen van de seizoenen een dipje. Vooral aan het begin van de zomer en aan het begin van de winter. Lente en herfst zijn meer aan mij besteed.

Ik geloof dat ik er ook alweer last van begin te krijgen. Ik voel me in het najaar altijd depri. Nukkig, zie alles zwart en het leven is zo zwaar dan. Er hoeven dan ook maar kleine dingen te gebeuren om mij in een negatieve spiraal te krijgen. Ik kan er vervolgens maar moeilijk uitkomen.
Echt stom, want op andere momenten kan ik me ook kiplekker voelen en vrolijk zijn.

Is hier wat aan te doen?

Lichttherapie schijnt te helpen bij een winterdip/depressie. Maar op zich zou je nu nog licht genoeg moeten hebben zeg maar.

Ik ben vandaag ook nog 4 uur buiten geweest. Mijn gedachten gaan ook weer wat met me op de loop. Plus dat het ook wel bekend is dat je nadat je je doel (sportbericht) hebt behaald in een zwart gat kan vallen. Ik ervaar het nu nog niet zo, en ik wil het eigenlijk ook voorblijven dit keer.

Ik hou echt wel van de herst, lekker weer vroeg kaarsjes aan, mooie natuur, veel leuke feestjes enz. Vooral van een zonnige herfstdag kan ik heel blij worden. Ik begrijp echt wel dat sommmigen een beetje depri ervan kunnen worden, maar je kan ook weer nieuwe kleding aan enzo, toch? Postief blijven!


Wat ik wel heel vervelend vind is dat mijn lichaam kan niet tegen de temperatuursveranderingen en heeft veel moeite om warm en doorbloed te blijven. Vorig jaar was dat al een probleem maar nu is het weer heel erg. Vorige weer reed ik met 15 graden op de fiets, na 15 minuten waren mijn handen helemaal bleek en gevoelloos en blijven dat wel even. Ik slaap ook alweer met een dubbel dekbed en een pyjama. Ik kijk al uit naar de winter..

Ja hoor ik blijf ook positief!

Mijn handen zijn nu al blauw van de kou in de ochtend/avond. Overdag zijn ze zelfs koud als het hoog zomer is.

Ik heb in het najaar ook vaak een dipje en tevens in de aanloop naar het voorjaar (wanneer de winter nét even wat te lang blijft doorkwakkelen). Afgelopen jaar heb ik het voor het eerst in jaren NIET gehad, dus ik heb goede hoop dat het nu ook goed zal gaan....

Vooral positief blijven denken!

voor de mensen die in een dip verkeren. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik eigenlijk niet zo veel last heb van het weer met een dip. Maar meer, last heb van het weer. Dat de winter te koud is. de herfst vind ik heerlijk om de bomen te bekijken. Hoe ze hun bladeren weer verliezen. De lente vind ik het prettigste seizoen,
Maar de mensen die het nu moeilijk hebben een dikke knuffel

Dat is lief sterremaan! Dank je!

Ik heb er nu (nog) geen last van, maar normaal gesproken, zodra de herfst eraan komt, krijg ik ook last van zo'n dipje. Er komt vanzelf wel weer verbetering in, maar het kost soms wat moeite. Ik heb nu alleen zoveel aan mij hoofd, wat ik nog gedaan wil hebben en wat er nog geregeld moet worden i.v.m. de 2e spruit, waardoor ik genoeg afleiding heb. Dat helpt me enorm, het is natuurlijk ook iets moois om naar uit te kijken!