Inslapen en doorslapen bij 9 maanden

Onze zoon heeft altijd goed geslapen maar nu hij 9 maanden is ineens veel minder goed. Inslapen duurt vooral 's avonds minimaal een uur en overdag gaat het tot nu meestal goed maar vanmiddag dus ook niet, hij ligt nu nog wakker.. 's Avonds huilt hij dan ook steeds. We laten hem dan vaak wel even jengelen maar vaak wordt dat al gauw overstuur huilen. Soms is het ook meteen overstuur huilen en dat vind ik zielig, ik wil hem dan ook niet zo overstuur laten huilen. Vaak is hij vrij gauw te troostem maar zo gauw je aanstalten maakt om zijn kamer uit te gaan dan is hij meteen weer overstuur. De laatste 4 dagen zijn we dan ook bij hem blijven zitten tot hij sliep, hij gaf zich gewoon niet over.

's Nachts is hij nu ineens ook vaker wakker, en ook dan hetzelfde verhaal met weer inslapen. Dit is nog nooit zo gegaan, hij sliep altijd lekker door.

Komt het doordat ze rond deze leeftijd gaan dromen? Of omdat ze nu doorhebben dat je 'weggaat'?

Wat kan ik eraan doen? Ik laat hem nu vaak max 5 minuten huilen en ga er dan weer heen. Maar hij is soms zo overstuur... ik weet niet goed meer wat ik moet doen.

Heeft hij geen knuffeltje of een tutje ofzo?

Ik heb er geen ervaring mee, H. heeft altijd perfect geslapen en A. heeft alleen de eerste maanden problemen gehad met inslapen en doorslapen.

Wij wel weer met 9 maanden, dan hebben ze weer zo´n berucht sprongetje. Ook kunnen de tanden natuurlijk doorkomen ..

Waar zij vooral last van had, en heeft, is dat ze het dromen heeft ontdekt en snachts de prikkels verwerkt. Ook heeft ze onwijze verlatingsangst.

Onze zoon is een ramp met slapen dus ik kan je geen tips geven helaas.

Onze zoon is bijna 8 maanden, en heeft sinds een paar dagen precies hetzelfde!
Hij werd 's avonds of 's nachts eigenlijk nooit wakker, maar nu al een dag of 6 elke avond/nacht.
Hij is dan ook helemaal overstuur, hysterisch gewoon, zo zielig..
Heb dus ook geen tips wat je kan doen, want heb hetzelfde probleem.
Wij blijven ook bij hem totdat hij weer slaapt, verder lijkt weinig te helpen.

Volgens mij kan dat de leeftijd zijn, dat baby's beter snappen dat ze echt alleen zijn. Mijn oudste heeft ook wel eens zo'n fase gehad (weet niet precies meer wanneer of hoe lang het duurde) en dan bleef ik er even bij zitten tot ze rustig was: eerst over haar hoofdje aaien, dan een hand op haar buik, dan alleen langs het bed zitten en als ik dan aan haar ademhaling hoorde dat ze rustig was, liep ik weg.

Ik denk inderdaad ook dat het heeft te maken met verlatingsangst en het verwerken van prikkels/dromen.

Het werkt hier helaas niet wat jij zegt, Tuinstoel. Hij is helemaal rustig na een tijdje, maar zo gauw je maar gaat staan is hij meteen weer hysterisch.. en blijft dat tot je weer komt. We blijven nu dus vaak maar zitten tot hij echt slaapt maar dat moet ook niet een gewoonte worden lijkt me.

Hier vorig jaar ook last van gehad van de een op andere dag werd hij 's nachts wakker. We hebben toen vanalles geprobeerd. Wat het beste hielp was langs zijn bedje gaan liggen. Soms blijf dan nog wel lang 'spelen'. Als ik zelf ook nog een beetje wilde slapen of het te lang duurde dan nam ik hem mee naar het logeerbed (kon mijn man ook verder slapen). Hier heeft het denk ik wel een maand of 3 geduurd.