Wat zouden jullie doen?

.

Oei, lastig, want aan de ene kant vind ik het heel onprofessioneel dat je verder las nadat je je eigen naam gelezen had. Je had toch de opdracht om ze te archiveren, niet om alles door te lezen? Maar goed. Verder zou ik de eer aan jezelf houden. Het is inderdaad rot dat ze kennelijk zo achter je rug om over je praat, dat siert haar niet en zou mij ook erg tegenvallen van iemand. Maar nu je dit weet, weet je dus een beetje hoe ze in elkaar zit. Ik zou zoveel mogelijk afstand van haar nemen zolang je daar nog werkt en met opgeheven hoofd vertrekken.

.

Nee oké, dan snap ik het beter. Dan zou ik het met de leidinggevende bespreken. Kan die haar erop aanspreken zodat je collega haar excuses aanbiedt.

.

Oh, en als je dat liever niet met een leidinggevende of iemand van personeelszaken bespreekt, haar er toch zelf op aanspreken. Zij vindt kennelijk dat jij niet goed je best doet, dat had ze beter rechtstreeks tegen jou kunnen zeggen ipv achter je rug om. Dan kun jij dit misschien beter ook rechtstreeks tegen haar zeggen.

Oh haha, nu praten we langs elkaar. Je moet doen waar jij je het best bij voelt. Persoonlijk zou het er voor mij vanaf hangen op welke voet ik met die collega sta en vind ik confrontaties niet gemakkelijk. Vandaar dat ik voor de leidinggevende zou kiezen, maar uiteindelijk zou denk ik de collega zelf aanspreken het beste zijn.

.

Dat is echt een zeer smakeloze grap. Ik zou met die opmerking in mijn gedachte ook zeker niet naar haar toe stappen. Nog gecondoleerd trouwens met je opa.

.

Goed idee van je moeder, dat zou ik ook doen. Mijn leidinggevende zou als eerste vragen of ik getal met de desbetreffende persoon besproken had, namelijk. Dat is meestal de juiste 'route', bespreken met de persoon zelf en als je er niet uitkomt pas met de leidinggevende.

Reken maar dat ik haar zou aanspreken! Ik zou even aan haar vragen: 'Truus, heb je een minuutje?!'

En dan heel rustig maar hard zeggen: 'He, ik las wat mailtjes tijdens het archiveren, ik snapte eigenlijk niet waar dit opeens vandaan komt..' en dan haar reactie afwachten. Laat haar maar even zweten, jij gaat toch weg en je hoeft geen vrienden te blijven met zulke mensen. Ik zou het niet aan me voorbij laten gaan.

.

.

Sushi schreef:

Paper Crown schreef:Reken maar dat ik haar zou aanspreken! Ik zou even aan haar vragen: 'Truus, heb je een minuutje?!'

En dan heel rustig maar hard zeggen: 'He, ik las wat mailtjes tijdens het archiveren, ik snapte eigenlijk niet waar dit opeens vandaan komt..' en dan haar reactie afwachten. Laat haar maar even zweten, jij gaat toch weg en je hoeft geen vrienden te blijven met zulke mensen. Ik zou het niet aan me voorbij laten gaan.

Ik vind jou stoer. Jij doet dat zo denk ik inderdaad, ik vind dat heel erg knap.

Ik ben namelijk wel een beetje bang dat ik dichtklap, rood word of nog erger... ga janken (van woede he, niet van verdriet, want ik word niet verdrietig van d'r maar wel witheet!).

Waarschijnlijk omdat je een lieverd bent pakken ze jou denk ik 'zo'. Lekker dingen lopen verzinnen omzichzelf beter te voelen. Je hoeft niet te huilen, je hoeft ook niet woedend te worden want moet je horen, JIJ doet je werk goed. Ik werk in een mannencultuur en ik moet ze afentoe ook zo aanpakken want ze gaan al gauw te ver. Ik ben niet geboren met die hardheid maar ik háál altijd mijn gelijk als ik er van ben overtuigd dat ik goed zit. Je hoeft niet in een onaardige bitch te veranderen, het mooiste is als je rustig blijft en haar recht aan kijkt. Je mag dit best van haar vragen, zij zal het nooit meer doen roddelen over een werknemer en jij laat het niet aan je voorbij gaan.

Wat onvoorstelbaar dom trouwens, om in de mails die jij moet archiveren over jou te gaan zitten roddelen

Paper Crown schreef:Reken maar dat ik haar zou aanspreken! Ik zou even aan haar vragen: 'Truus, heb je een minuutje?!'

En dan heel rustig maar hard zeggen: 'He, ik las wat mailtjes tijdens het archiveren, ik snapte eigenlijk niet waar dit opeens vandaan komt..' en dan haar reactie afwachten. Laat haar maar even zweten, jij gaat toch weg en je hoeft geen vrienden te blijven met zulke mensen. Ik zou het niet aan me voorbij laten gaan.

Ik zou dit ook zo aanpakken. Ik heb het ook 1 keer eerder meegemaakt op mijn toenmalige werk maar helaas is dit niet goed uitgepakt.
Maar goed, ik zou haar dus zeker aanspreken, je hoeft niet boos te worden ofzo, maar wel laten weten dat je hier absoluut niet van gediend bent. Wat ontzettend smakeloos en dom van haar.

.

Niet slim van haar en vooral erg onprofessioneel. Jammer dat dat nu gebeurt, Sushi!
Jij hebt echter niets te verliezen, want je bent daar over een week toch weg.

Wat je zou kunnen doen (heb je printjes gemaakt van de mailtjes?) is tegen haar zeggen dat je de mailconverstatie hebt gelezen en dat je gráág van haar zou horen wanneer je chagrijnig bent en de kantjes er vanaf loopt, zodat je daar de laatste week nog even wat extra aandacht aan kunt besteden. Je wilt tenslotte met een goed gevoel weg. Als ze dan zegt van "dat heeft geen zin meer want je bent toch snel weg" kan je misschien iets terugzeggen van ja dat weet ik wel, maar ik wil graag met een positief gevoel hier weg en bij mijn nieuwe werkgever starten.

Of heb je het gesprek/de confrontatie al gehad?

Succes iig!

.

Heel goed dat je de confrontatie aan gaat! Je hoeft niet zomaar over je heen te laten lopen!! Ben benieuwd hoe dit allemaal afloopt, succes morgen in ieder geval.

Lady1984 schreef:Dat is echt een zeer smakeloze grap. Ik zou met die opmerking in mijn gedachte ook zeker niet naar haar toe stappen. Nog gecondoleerd trouwens met je opa.

+1 Ik was er echt op gesprongen. En dat mag zichzelf leidinggevende noemen. Leer eerst maar eens met je personeel om te gaan. Wat een troela.

.

Nou wat raar zeg, ben inderdaad maar blij dat je daar weg bent. Echt een vreemde gang van zaken.

Idd wat een rare gang van zaken. Misschien dat je leidinggevende ook niet veel doet omdat je toch weggaat. Niet leuk om zo weg te gaan maar wel goed van je dat je wat gezegd hebt!