Gedrag van jullie kindjes....

Misschien raar hoor, maar ik vroeg mij iets af.

Iedereen vindt zijn of haar kindjes de liefste leukste etc...logisch, ik ook
maar wat wanneer jouw kindje een 'naar' karakter heeft of naar gedraagt. En naar kan vanalles zijn, iig iets waar je moeilijk mee om kunt gaan.

op kdv van l zit een, voor mijn gevoel, vervelend kindje. Op 1 of andere manier vind ik m heel irritant. Is een gevoel wat ik erbij krijg. Vervelend, rare manier van aandacht vragen, nare gezichtsuitdrukking...

vroeg me af of ik er ook zo over zou denken wanneer dit mijn kind was geweest. Wat denken jullie? Zou het gedrag van jouw kind je echt tegen kunnen staan? Ik kan het mij namelijk niet voorstellen.

Pfff ik denk aan de ene kant dat iedereen wel karaktereigenschappen heeft die een ander niet leuk vindt. Zo is R vrij snel bang en in paniek en dan denk ik ook weleens (als ik andere kinderen hoor/zie) kom niet zo flauw maar ja hij 'zit' ermee.

Ik denk dat het deels ook opvoeding is, ik ken een kindje van de opvang nou serieus daar zou dat kindje bij mij echt niet mee weg kunnen, moeder lacht alles weg...

overigens denk ik wel dat je het anders ziet als het je eigen kind is, je hebt dan toch meer oogkleppen op en/of ziet het anders.

Die van mij kan af en toe best zeuren om bijv. een koekje of gewoon omdat hij gewoon even wil zeuren

Als Tomas moe is en/of op nieuwe plekken is kan hij enorm aanhankelijk, verlegen en pieperig doen. Zo van: 'wil bij mama blijven, kan niet zelf. Optillen!' Hij gaat dan ook praten alsof hij een dreumes is. En met een heel hoog stemmetje. Ik heb er mee leren omgaan, maar op dat soort momenten schaam ik me wel voor hem.

Hij is gelukkig nooit agressief of gemeen. Als ik kindjes zie die dat wel zijn vraag ik me hetzelfde af als jij Flower.

Mij lijkt agressief of gemeen wel heel erg, ik zal er alles aan doen om hem dat dan af te leren.

Ik vind andere kindjes ook wel eens naar overkomen, vooral inderdaad als ze gemeen naar andere kinderen toe zijn. Denk dat bij je eigen kind de positieve eigenschappen normaal altijd opwegen tegen de negatieve. Waar ik bijvoorbeeld een naar, gemeen kind zou zien, zal zijn moeder vast denken dat hij wel eens wat rot kan doen tegen andere kinderen, maar dat hij wel altijd behulpzaam is of iets dergelijks.

Ik ken ook een heel vervelend kindje,maar zijn moeder vindt hem fantastisch. ,Ja hij luistert soms niet, maar kijk nou, hij is zo leuk.'
Komt mijn inziens voornamelijk door de opvoeding.

Printje schreef:Mij lijkt agressief of gemeen wel heel erg, ik zal er alles aan doen om hem dat dan af te leren.

onze dochter heeft de neiging om heel snel te duwen, vind ik ook een hele nare eigenschap van haar.

Ik denk eerlijk gezegd niet dat een kind van een jaar of twee al echt gemeen kan zijn. Ik denk ook niet dat je dan al kan zeggen dat het door de opvoeding komt.

Susan schreef:Ik denk eerlijk gezegd niet dat een kind van een jaar of twee al echt gemeen kan zijn. Ik denk ook niet dat je dan al kan zeggen dat het door de opvoeding komt.

dat denk ik ook niet, het zijn hele impulsieve acties op zulke momenten. Als ik naar onze dochter kijkt, heeft ze een ander kindje al een zet gegeven voor ze goed en wel in de gaten heeft wat ze nou eigenlijk doet. Ik denk dat het ook een stukje karakter is, een stukje pit, een stukje impulsiviteit.

en niet luisteren vind ik ook zoiets subjectiefs, welk kind luistert wel altijd even goed met een jaar of twee jaar oud?

Flower_L schreef:Misschien raar hoor, maar ik vroeg mij iets af.

Iedereen vindt zijn of haar kindjes de liefste leukste etc...logisch, ik ook
maar wat wanneer jouw kindje een 'naar' karakter heeft of naar gedraagt. En naar kan vanalles zijn, iig iets waar je moeilijk mee om kunt gaan.

op kdv van l zit een, voor mijn gevoel, vervelend kindje. Op 1 of andere manier vind ik m heel irritant. Is een gevoel wat ik erbij krijg. Vervelend, rare manier van aandacht vragen, nare gezichtsuitdrukking...

vroeg me af of ik er ook zo over zou denken wanneer dit mijn kind was geweest. Wat denken jullie? Zou het gedrag van jouw kind je echt tegen kunnen staan? Ik kan het mij namelijk niet voorstellen.

ik denk dat datgene wat jij beschrijft vooral je eerste indruk is, en de band en de liefde die de moeder voor dat kindje voelt gaat wel wat verder dan eerste indrukken Misschien ziet ze die kanten heus wel, maar ik denk dat ze haar kind niet als irritant beschrijft omdat ze ook nog tig andere eigenschappen van het kindje kent, die jij tijdens breng- en haalmomenten nooit te zien krijgt. Ik vind dat dus eigenlijk niet met elkaar te vergelijken...

Rejoy. schreef:

Susan schreef:Ik denk eerlijk gezegd niet dat een kind van een jaar of twee al echt gemeen kan zijn. Ik denk ook niet dat je dan al kan zeggen dat het door de opvoeding komt.

dat denk ik ook niet, het zijn hele impulsieve acties op zulke momenten. Als ik naar onze dochter kijkt, heeft ze een ander kindje al een zet gegeven voor ze goed en wel in de gaten heeft wat ze nou eigenlijk doet. Ik denk dat het ook een stukje karakter is, een stukje pit, een stukje impulsiviteit.

en niet luisteren vind ik ook zoiets subjectiefs, welk kind luistert wel altijd even goed met een jaar of twee jaar oud?

Dit vind ik ook wel maar toch denk ik dat de thuissituatie waarin ze opgroeien soms mee kan spelen, nu denk/weet ik dat dat bij jou Rejoy niet het geval is maar ik heb ooit een kleuter gehad dat met nep geweertjes mocht spelen en broertje lief van 1,5 jaar deed ook niets anders dan iedereen 'dood'maken. Ik vind dat niet normaal en dat lag zeer zeker wel aan de situatie thuis.

Statler; jij omschrijft het mooi. Ik denk dat alle kinderen in wezen gewoon echt 'goed' zijn en pas later, ook wel mede door karakter en situaties in de omgeving, anders worden.
Ik heb een kleuter in de klas en die is ook echt erg gemeen, ik denk overigens wel dat er 'meer' meespeelt want ze zit nu bijna 2 jaar bij mij in de klas en ze blijft hetzelfde gedrag vertonen, wel in mindere mate maar ze valt continue terug in haar oude gedrag. Ze gooit torens van andere kinderen om, tekent op tekeningen vn een ander etc. dat kan als 4 jarige voorkomen maar niet wanneer ze bijna 6 jaar zijn en weten wat ik daarvan vind.

Ja, oké, dat is ook wel erg extreem, maar in de meeste gevallen denk ik niet dat een peuter die duwt of slaat dat doet omdat hij niet goed is opgevoed of geen leuk karakter heeft. Kinderen reageren op die leeftijd nou eenmaal nog erg primair. Het kost wel tijd voor een kind om zich te ontwikkelen en voor een ouder om een kind op te voeden, bij een peuter al dat soort conclusies trekken vind ik meestal kort door de bocht.

Wat jij beschrijft Flower heb ik ook. Ons zoontje heeft een vriendje en dat vind ik zo'n vervelend ventje. Hij heeft hele irritante trekjes en dingen die hij doet. Hij krijgt ook echt alleen maar straf en zit meer op de trap dan dat ze samen spelen, maar een paar van die gedragstrekjes heeft J. toch overgenomen en daar kan ik me wel heel erg aan irriteren. Ik negeer het en beloon het positieve, want hoe meer nadruk ik erop leg hoe meer hij het gaat doen.

Maar dat zijn alleen die trekjes, verder kan ik me ook niet voorstellen dat ik mij ooit zou irriteren aan het karakter van mijn kind.

Susan schreef:Ja, oké, dat is ook wel erg extreem, maar in de meeste gevallen denk ik niet dat een peuter die duwt of slaat dat doet omdat hij niet goed is opgevoed of geen leuk karakter heeft. Kinderen reageren op die leeftijd nou eenmaal nog erg primair. Het kost wel tijd voor een kind om zich te ontwikkelen en voor een ouder om een kind op te voeden, bij een peuter al dat soort conclusies trekken vind ik meestal kort door de bocht.

Dat klopt ook en ik denk ook dat het karakter zeker meespeelt maar toch zie je verschil in kinderen en hun gedrag en als je kijkt naar de omgeving waar ze vandaan komen. Het zal wel een mix van alles zijn.

Ik heb overigens ook ooit op een studiedag een soort discussie meegemaakt over dit onderwerp. In hoeverre is iets aangeboren/aangeleerd....

Blijft toch lastig omdat verschillende onderzoeken ook totaal verschillende uitkomsten gaven. Wat wel een grote rol speelde was dat jongens te veel als jongens benaderd worden..en zich daardoor soms ook anders gedragen. Andersom natuurlijk ook.

@ Printje: ik denk dat jij, door je werk, nu met een andere leeftijdscategorie in je hoofd zit. Als een kindje van een jaar of 6 net zulk gedrag vertoont als een kindje van een jaar of 2, dan zou ik me wel even achter de oren krabben. Het empatisch vermogen is dan bijvoorbeeld al veel verder ontwikkeld. Van een kindje van 1.5 of 2 kun je niet verwachten dat hij de gevolgen van zijn daden overziet en nadenkt voordat hij iets doet. Ik vind dat je dat bij een kind van 6 al veel meer kan verwachten.
Al denk ik wel dat je al heel vroeg bepaald (agressief) gedrag in de hand kunt werken hoor.

Klopt Rejoy ik had het nu idd over oudere kinderen maar dat je dus ziet dat bijv. Agressie soms al jong wordt aangeleerd.

Maar denken jullie dan een kindje van twee niet bewust iets gemeens kan doen? De dingen die mijn dochter doet (loopt wel tegen de drie) zijn echt bewust, als ze een andere kindje zou schoppen bijvoorbeeld zou ik ook zeker weten dat ze het gemeen bedoelde.

Ik heb er laatst al een topic over geopend, maar ik heb dit op het moment echt met mijn nichtje.
Ze kan niet meer gewoon spelen, is alleen maar bezig met schoppen, slaan, knijpen en speelgoed afpakken. Ze doet het bij mijn zoontje, waardoor het mij pissig maakt, maar het viel me op dat ze ook naar de hond van mijn schoonouders schopt en slaat en haar eigen moeder knijpt.
In hoeverre ze zit bewust doet weet ik niet, maar ik vind haar daardoor wel minder leuk