Brand

2 weken geleden is er brand geweest bij de onderbuurvrouw in het appartementencomplex.
Mijn vriend en ik werden wakker in de koolmonoxide en een nare geur. Doordat we zuurstof tekort kregen hebben we het raampje open moeten doen welke we in onze vlucht vergeten zijn dicht te doen.
Eenmaal buiten bleek het appartement schuin onder ons in lichterlaaie te staan.
Nu een aantal weken later heb ik er eigenlijk nog steeds 'last' van. We hebben (gelukkig) alleen rookschade gehad in onze woning.
Maar er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk. Ik droom er soms over en ik voel me niet meer zo veilig in huis.
De geur, sirenes etc. vind ik nog steeds vervelend.
Ook check ik waar ik ben waar de rookmelders hangen en waar ik naar buiten zou kunnen als dat moet.

Gelukkig gaan we binnenkort samenwonen, en hoop ik wel mijn veiligheid meer terug te krijgen.

Wie heeft ook wel eens een dergelijke ervaring gehad en hoe ben je daarmee om gegaan?

Ja, ik heb wel eens zoiets meegemaakt, toen ik nog met mijn ex was, was er een keer brand in de kapsalon schuin onder het appartement waar wij woonden. Ik weet wel dat ik toen uit het raam keek en rook zag en dat ik zo op mijn sokken de straat op ben gerend met mijn ex. De brand was wel vrij snel onder controle, behalve de rook die ik uit het raam zag heb ik er niet zoveel van gemerkt.

Ik heb nooit zoiets meegemaakt maar ik ben er nu al erg bang voor. Zeker in flats, je hebt er dan zelf geen controle over zeg maar.

Hebben ze geen hulp aangeboden?

wc-eend schreef:Ik heb nooit zoiets meegemaakt maar ik ben er nu al erg bang voor. Zeker in flats, je hebt er dan zelf geen controle over zeg maar.

Hebben ze geen hulp aangeboden?

In een huis is het ook wel heel erg, alleen inderdaad als je er boven woont dan weet je niet wat er onder gaande is zegmaar en rook etc. stijgt toch op.

Nee ze hebben geen hulp aangeboden. Alleen direct na de brand vroegen ze of ze nog slaapplaatsen moesten regelen. Maar we hebben zoveel mensen in de buurt waar dat zou kunnen dat we dat hebben afgeslagen.

Misschien is slachtofferhulp een idee. Volgens mij hoort de politie je dit ook aan te bieden nadat dit gebeurd is. Het kan zijn dat ze dit vergeten zijn.

Lady1984 schreef:Misschien is slachtofferhulp een idee. Volgens mij hoort de politie je dit ook aan te bieden nadat dit gebeurd is. Het kan zijn dat ze dit vergeten zijn.

Ja, maar misschien is dat wel niet gebruikelijk om te vragen..
We werden wel doorgestuurd naar de ambulance, om te kijken hoeveel koolmonoxide we hadden ingeademd. Dan lijkt het me wel aannemelijk dat ze het dan ook wel gevraagd zullen hebben. Of naderhand maar we hebben tot op heden niets gehoord.

Net even gekeken op de site van slachtofferhulp maar daar gaat het om misdrijven. Daar staat verder geen informatie op over brand of iets dergelijks.

Moon schreef:

Lady1984 schreef:Misschien is slachtofferhulp een idee. Volgens mij hoort de politie je dit ook aan te bieden nadat dit gebeurd is. Het kan zijn dat ze dit vergeten zijn.

Ja, maar misschien is dat wel niet gebruikelijk om te vragen..
We werden wel doorgestuurd naar de ambulance, om te kijken hoeveel koolmonoxide we hadden ingeademd. Dan lijkt het me wel aannemelijk dat ze het dan ook wel gevraagd zullen hebben. Of naderhand maar we hebben tot op heden niets gehoord.

Ze horen slachtoffer hulp aan te bieden inderdaad, vandaar dat ik vroeg of ze geen hulp hadden aangeboden! Je kan ook altijd zelf bellen natuurlijk. Zodat je tenminste zelf rustig kan slapen etc!

wc-eend schreef:Ik heb nooit zoiets meegemaakt maar ik ben er nu al erg bang voor. Zeker in flats, je hebt er dan zelf geen controle over zeg maar.

Hebben ze geen hulp aangeboden?

+1

Ik check eigenlijk bijna overal waar rookmelders zitten en hoe ik zo snel mogelijk weg kan komen. Ik heb het ook bij mn huidige huis (woon op 5 hoog), dat ik mn in het begin niet heel veilig voelde. Maar dit is gelukkig wel snel over gegaan. En er zijn hier gelukkig ook nog geen grote branden geweest.

Misschien moet je het even de tijd geven. en ik denk dat het wel helpt dat je gaat verhuizen, alhoewel je dan mss wel beetje bang blijft in appartementen en flats.

Serena schreef:

wc-eend schreef:Ik heb nooit zoiets meegemaakt maar ik ben er nu al erg bang voor. Zeker in flats, je hebt er dan zelf geen controle over zeg maar.

Hebben ze geen hulp aangeboden?

+1

Ik check eigenlijk bijna overal waar rookmelders zitten en hoe ik zo snel mogelijk weg kan komen. Ik heb het ook bij mn huidige huis (woon op 5 hoog), dat ik mn in het begin niet heel veilig voelde. Maar dit is gelukkig wel snel over gegaan. En er zijn hier gelukkig ook nog geen grote branden geweest.

Misschien moet je het even de tijd geven. en ik denk dat het wel helpt dat je gaat verhuizen, alhoewel je dan mss wel beetje bang blijft in appartementen en flats.

Onze nieuwe woning is ook een appartement. Maar het scheelt wel dat het weer een ander pand is denk ik.
We hebben voor ons nieuwe huis ook voor 100 euro uitgegeven aan 2 brandblussers, een blusdeken, een koolmonoxide melder en 2 rookmelders. En er komt nog een 'vlucht ladder'. Dat geeft mij, en mijn vriend ook wel meer rust. En nu maar hopen dat elke bewoner daar aan denkt...

Ik herken het wel.
Twee weken geleden is er brand geweest in de achtertuin van mijn moeder. Het schuurtje stond bij haar in lichte laaien. Ik woon in een straat achter haar en rook ineens brand. Toen ik uit het raam keek, zag ik dus hoge vlammen boven het dak uitkomen en was ik totaal in paniek omdat ik dus direct door had dat het bij mijn moeder vandaan kwam. Ik dacht dus ook dat het haar woning was. Ik ben toen naar buiten gerend en tegelijkertijd stond mijn moeder gelukkig voor de deur.

Sindsdien schrik ik ook telkens wanneer ik sirenes hoor of geuren ruik. Ik kijk telkens even uit het raam. Maar ben nu ineens thuis ook een beetje bangig. Het zijn oude huizen het had te maken met kortsluiting. Ik laat dus ook echt niks meer aanstaan als ik nu weg ben.

In mijn 1e studentenhuis heb ik het gehad. 3 appartementen verder (3e verdieping) had iemand op een gasfles proberen te koken, die was ontploft. Muur naar de buren eruit geklapt. Huis ernaast zwart. En wij als eerste in het rijtje alleen maar rookschade. Een huisgenootje is een aantal maanden later verhuisd omdat ze de geur niet uit haar kamer kreeg.

Ik ben er vrij nuchter mee omgegaan. Ik hoorde op een gegeven moment veel sirenes, dus keek uit het raam, waarbij ik recht in het gezicht van een groot publiek stond, achter een afzetlintje om mijn huis heen. Huigenootje geroepen en ons maar bij dat publiek gevoegd. Volgende dag kregen we een luchtzuiveraar van de verzekering en dat was het. Bang ben ik nooit geweest, alleen de volgende dag direct en inboedelverzekering geregeld.

Nobucta schreef:In mijn 1e studentenhuis heb ik het gehad. 3 appartementen verder (3e verdieping) had iemand op een gasfles proberen te koken, die was ontploft. Muur naar de buren eruit geklapt. Huis ernaast zwart. En wij als eerste in het rijtje alleen maar rookschade. Een huisgenootje is een aantal maanden later verhuisd omdat ze de geur niet uit haar kamer kreeg.

Ik ben er vrij nuchter mee omgegaan. Ik hoorde op een gegeven moment veel sirenes, dus keek uit het raam, waarbij ik recht in het gezicht van een groot publiek stond, achter een afzetlintje om mijn huis heen. Huigenootje geroepen en ons maar bij dat publiek gevoegd. Volgende dag kregen we een luchtzuiveraar van de verzekering en dat was het. Bang ben ik nooit geweest, alleen de volgende dag direct en inboedelverzekering geregeld.

Ik denk dat het hem bij mij ook zit in het feit dat ik zo uit mijn slaap ben gekomen, en dat ik weet dat het ook anders had kunnen aflopen omdat de brandweer in onze slaapkamer een veel te hoog koolmonoxide gehalte heeft gemeten. Ik denk ook steeds in wat als mijn vriend de vroege dienst had, wat als we niet zo alert waren etc... Gelukkig was het niet zo maar het gevoel dat je door het oog van de naald gekropen bent is zo bizar.
En hoe de brand onstaan is, (door een droger) maakt dat het zo weer kan gebeuren zolang mensen nog steeds niet goed omgaan met hun droger.

lijkt me wel heftig om een brand in/bij je huis te hebben en dan ook dat met koolmonoxide.

Ik heb één keer (en das één teveel natuurlijk) brand meegemaakt, op mijn werk. Was op een vrijdagmiddag, stond in de winkel en toen werd er door een klant op een hele onwerkelijke manier gewaarschuwd dat er brand was en dat het pand ontruimd zou worden. Pas toen er andere collega's van achter gerend kwamen wisten we dat het menens was en dat ook echt iedereen eruit moest.

(Het hele pand is overigens in een uur of 4 volledig uitgebrand)

Wat een vervelende situatie, kan me voorstellen dat je erg geschrokken bent!

Ik heb zelf een keer vlam in de pan gehad, daarbij is mijn afzuigkap en 2 kastdeurtje in mijn keuken verbrand. Zelf had ik mijn hand verbrand. Ik heb nog steeds wat angst voor vuur, maar niet meer zo erg als toen het net gebeurd was.

Het lijkt me goed om er met iemand over te praten, eventueel samen met je vriend. Als slachtoffer hulp geen optie is, kan je altijd naar een psycholoog o.i.d. gaan. Sterkte!

Heb net nog nooit in de buurt van mijn huis gehad. Wel een keer op een boot. Toen stond de machinekamer in brand. Ik stond samen met alle andere mensen al op het dek met reddingsvest aan maar we hoefden er uiteindelijk niet af. Ik ga nooooit meer op een boot. (en ook ik kijk sindsdien altijd in bijvoorbeeld hotels waar de nooduitgangen zijn) Dus ik kan me goed voorstellen wat voor impact het heeft ( en dat het heeel erg stinkt).

Ik herken het ook wel. Ruim 4 jaar geleden is er brand geweest bij het huis van onze buren. Mijn vriend werd midden in de nacht wakker van een raar tikkend geluid. Bij nadere inspectie bleek er brand te zijn bij de schoorsteen van de buren. We zijn toen naar buiten gegaan, hebben bij de buren aangebeld en hebben de brandweer gebeld. De buurvrouw zat gelukkig nog beneden tv te kijken, dus die reageerde direct op de bel.

De brandweer maakte jammer genoeg niet zo'n haast, omdat zij van 'brand bij de schoorsteen' 'schoorsteenbrand' hadden gemaakt, wat niet erg urgent is. Het gevolg is dat we uiteindelijk tot 7 uur 's ochtends buiten hebben staan toekijken hoe het huis van de buren volledig afbrandde (brandweer was er uiteindelijk uiteraard wel, maar te laat om de brand nog onder controle te krijgen).

Aan ons huis was vooral water- en rookschade en het dak boven de badkamer was ingestort, waardoor ons huis onbewoonbaar is verklaard. We hebben toen een tijd bij m'n schoonvader in huis gewoond in afwachting van de reparatie van ons huis, maar dat werd een slepende kwestie omdat in tussentijd de huisbaas overleed, dus uiteindelijk zijn we maar op zoek gegaan naar een andere huurwoning.

Maar ik moet zeggen dat ik er nog steeds wel eens last van heb. Het is nu vier jaar geleden, maar ik krijg echt een naar gevoel van binnen als ik ergens iets zie branden (in het echt of op tv) en als ik brandgeur ruik en ik kan het niet traceren, moet ik echt moeite doen om niet in paniek te raken. Het is wel al veel minder dan 4 jaar geleden, maar ik denk dat je zo'n ervaring nooit helemaal kwijtraakt.

Ik ben ook bang dat je altijd wel een bepaald gevoel houd maar ik hoop dat het wel wat minder wordt.
Het heeft ook voordelen. Ik neem bijvoorbeeld geen droger en ik let wel veel beter op.

Heh bah.
Wat eng zeg!

Een klasgenootje van mij had ook zoiets soortgelijks laatst dat ik haar hoorde vertellen..
Lijkt me erg eng, hopelijk kun je er goed samen met je vriend over praten en kom je er weer overheen.