Ik mis mijn jongens zo

Ik weet dat niemand me ermee kan helpen, maar ik zit er echt mee. Ik mis mijn kindjes zo erg. Ze zijn pas een week weg en ze komen over 2 weken terug, en dat is zo lang! Van het weekend hebben we mijn vriends zoontje gehad en dat was erg leuk, maar dan mis ik de mijne nog harder... En ik heb ze 2x aan de telefoon gehad en dan doe ik leuk en enthousiast maar ik kan daarna wel janken. Het voelt gewoon zo onnatuurlijk, mijn lieve jongens zo ver weg!

Weet even niet wat ik kan zeggen, heb er geen ervaring mee, maar wil je wel ff een dikke knuffel geven. Dus bij deze!

Het lijkt me ook echt verschrikkelijk moeilijk als je je jongens niet om je heen hebt en ze zo ver weg zitten... En hoewel ik je hier niet mee kan helpen, kan ik je wél een dikke knuffel sturen!

O jee...heb helaas geen tips of adviezen maar ik wil je wel een dikke knuffel geven. het lijkt me heel erg om je lieve jongens zo lang te moeten missen, dat breekt je moederhart gewoon.

pff 3 weken zijn ook wel heel lang!! gelukkig is er al 1/3 voorbij en zit je al bijna op de helft! (klinkt al positiever toch)
sterkte en probeer wat afleiding te zoeken (makkelijk gezegd)

Thanks, ladies.

Het is ook zo stom, ik heb al wen week niet gekookt, doe weinig aan het huishouden (de grootste rotzooimakers zijn ook weg) omdat ik totaal niet de motivatie heb om het voor mezelf te doen, zeg maar.

Bluh.

Zijn de jongens trouwens met hun vader mee op vakantie?

Wat naar! Sterkte!

Mermaid Forest schreef:Zijn de jongens trouwens met hun vader mee op vakantie?

Ja, voor het eerst zijn ze het land uit terwijl ik nog hier ben. Ik vind het helemaal niks. Ze hebben het hartstikke naar hun zin, dus dat is mooi, maar het voelt nu even als 'mijn babies' en ik wil ze gewoon weer lekker bij me hebben

RYW schreef:

Mermaid Forest schreef:Zijn de jongens trouwens met hun vader mee op vakantie?

Ja, voor het eerst zijn ze het land uit terwijl ik nog hier ben. Ik vind het helemaal niks. Ze hebben het hartstikke naar hun zin, dus dat is mooi, maar het voelt nu even als 'mijn babies' en ik wil ze gewoon weer lekker bij me hebben

Snap ik....was daar laatst niet een issue over, met je ex zijn nieuwe vriendin? Dat zij ook mee ging op vakantie en dat je dat liever niet wilde. Hoe is dat afgelopen?

Ach RYW, dikke voor jou!

Ja, dat klopt. Ik heb mijn ex uitgelegd wat ik er voor bezwaren tegen had, en hij begreep dat wel en heeft tegen zijn vriendin gezegd dat hij het eigenlijk wel met mij eens was, en ze is dus nu niet mee. Ze begreep het ergens wel maar baalde er erg van (en was ook best een beetje boos op me), maar ze zijn nu dus met zijn drietjes. Ook wel beter trouwens, want ik zei nog tegen mijn ex: wie weet volgend jaar, en toen zei hij dat hij niet wist of ze dan nog samen waren. Des te meer reden om nu haar niet mee te nemen.

Ik ben er gewoon helemaal een beetje neerslachtig onder, dit gedoe. Niet leuk.

Pfff 3 weken is ook wel héél lang hoor!

RYW schreef:Thanks, ladies.

Het is ook zo stom, ik heb al wen week niet gekookt, doe weinig aan het huishouden (de grootste rotzooimakers zijn ook weg) omdat ik totaal niet de motivatie heb om het voor mezelf te doen, zeg maar.

Bluh.

Oh zo herkenbaar! Mijn dochter is nu ook meer dan een week weg. Heb haar afgelopen week gelukkig wel op kunnen zoeken en zondag ga ik weer, maar zodra ik naar huis ga breekt mijn hart wel weer en dan komt er niks uit mijn handen bij thuiskomst.

Weet nog goed die keer dat ze met papa mee op vakantie ging naar de Antillen. Wat heb ik haar toen gemist zeg. Voel me sowieso altijd (dood)ziek als ze langere tijd weggaat.

Gelukkig voor jou is er al één week voorbij! Sterkte nog de komende twee weken. En zeker weten dat je zoons jou ook verschrikkelijk missen en weer héél blij zijn als ze thuis zijn. Heerlijk moment om naar uit te kijken.

misschien gewoon tijd om lekker vroeg je bed in te duiken en hopen dat je je morgen even beter voelt!! (dat is vaak het enige wat helpt als ik zo'n bui heb)
ik mis mijn zoon nu al, hij is een nachtje bij mijn ouders in friesland (dat is totaal niet te vergelijken haha maar ik probeer aan te geven dat ik het nu met 1 nachtje al heb, dus dat ik begrijp dat 3 weken afschuwelijk moeten zijn!)

Het is heel logisch dat je ze mist! Ze zijn een stukje van jou! En ookal zijn ze in goede handen en hebben ze lol is 't voor jou gewoon rot! 3 weken zijn ook lang hoor. Alleen al hierom zuigen gebroken gezinnen nog t meest!
Hou vol! Nog 2x wat je al hebt opzitten en dan liggen ze weer in hun bedje!

Ik begrijp je helemaal hoor!! En drie weken is dan wel ontzettend lang. Ik kan me voorstellen dat je geen eens puf en zin hebt om voor jezelf te koken. Heel veel sterkte nog de komende twee weken!!

Paper Crown schreef:Het is heel logisch dat je ze mist! Ze zijn een stukje van jou! En ookal zijn ze in goede handen en hebben ze lol is 't voor jou gewoon rot! 3 weken zijn ook lang hoor. Alleen al hierom zuigen gebroken gezinnen nog t meest!
Hou vol! Nog 2x wat je al hebt opzitten en dan liggen ze weer in hun bedje!

Klopt. En zoveel mensen zeggen dan: nou, die jongens boffen maar, die gaan 2x op vakantie! Nou inderdaad, is dat even boffen zeg, gescheiden ouders hebben. Joepie. Ik snap echt niet dat mensen daar zo licht over denken...

Komt wel weer goed. Maar nu voel ik me gewoon even heel erg alleen. Mijn vriend is er ook niet, en die moet van het weekend ook werken, dus die zie ik dan ook niet. Zo stil is het dan

Ik kan me voorstellen dat je ze mist, drie weken is echt lang. Ik mis m'n zoontje al als hij een nachtje bij oma slaapt .

Misschien kun je het weekend lekker iets voor jezelf doen. Naar de schoonheidsspecialiste, een massage nemen, sporten een stapel dvd's erbij en wat lekkers. Misschien gaat de tijd dan wat sneller.

Wat vervelend zeg, veel sterkte nog de komende 2 weken!
Idd zoals aangegeven wordt zou ik leuke dingen plannen voor jezelf om te doen zodat je beetje afleiding hebt. Hopen dat de tijd zo om is en je kindjes weer thuis zijn.
Wel fijn dat zijn vriendin niet mee is gegaan, al is het nog niet leuk natuurlijk dat ze weg zijn, het zal wel een klein beetje een opluchting zijn.