Nieuwsgierige aagjes

Ik kreeg alleen maar de vraag (echt heeeeeeeel vaak per dag, maar het was altijd wel erg lief bedoeld) of manlief al uit het ziekenhuis was en wat ik ging doen op het moment dat dat niet zo was.

Het zou trouwens ook niet in mij opkomen om iemand te gaan vragen of de bevalling stiekem al begonnen zou zijn..
Ik vraag gewoon hoe het gaat, of iemand het nog een beetje trekt!?

Ik zou het ook echt niet zeggen als ik daadwerkelijk met weeen in bed lig... Ze horen het wel als ik bevallen ben
Alleen mijn moeder bel ik, maar dat moet ook wel voor de oppas. Oja en mijn man natuurlijk

Ik weet nog wel dat een vriendin toevallig net belde toen de weeën waren begonnen. Toen nam mijn moeder op en zei: 'Ze heeft nu weeën.' Maar dat was echt puur toeval, die vriendin belde ook gewoon voor een praatje en niet om te vragen of ik al bevallen was.

Ik herken het wel enigszins. Maar had er met vlagen last van. Dan zette ik gewoon lekker de hele middag/avond mijn telefoon uit en hoefde ik mij ook niet te ergeren. De ochtend erna stond ik dan vaak te springen (letterlijk en figuurlijk:lol: ) om een beetje aanspraak en dan belde ik mensen die een berichtje hadden gestuurd gewoon even terug. Oh en ook facebook ben ik een hele tijd niet opgeweest rond de uitgerekende datum/kraamtijd.

Susan schreef:Ik weet nog wel dat een vriendin toevallig net belde toen de weeën waren begonnen. Toen nam mijn moeder op en zei: 'Ze heeft nu weeën.' Maar dat was echt puur toeval, die vriendin belde ook gewoon voor een praatje en niet om te vragen of ik al bevallen was.

Dat kan ik dan idd snappen.

Maar ik zou het wel erg irritant vinden als mensen steeds zouden smsen of het al rommelt of de kleine er al is etc.

Hier zelfs iemand die belde: "he, ben je aan het bevallen? Want ik reed net langs jullie huis en jullie auto.stond er niet!"

Herkenbaar hier... Als ik ook maar even niet reageerde op smsjes/ belletjes/ WA-jes dan dachten mensen alweer dat ik aan het bevallen was, en dat begon al met 35 weken geloof ik... Op een gegeven moment vond ik het ook gewoon irritant worden, ook omdat mensen toch een soort van druk op je leggen met dit soort dingen. Uiteraard is het interesse wat er word getoond en mensen leven met je mee, maar vind ook dat mensen moeten bedenken hoe vervelend het is als 10 mensen het per dag vragen, wnat ze zijn vaak niet de enige. Ik vraag dan ook nooit naar dit soort dingen, ik merk het wel als iemand bevallen is... En daarbij ben ik ook makkelijk ingesteld, ik verwacht ook nooit meteen antwoord terug als ik iemand bel/ mail/ sms of wat dan ook...

Ook presteerde veel mensen het bij mij om me een soort van mede te delen dat ze wel verwachten dat ik ze op de hoogte zou houden als het begonnen was... Heel apart vond ik dat en werd er ook dwars van (hormonen :p)...

Floor schreef:

Lavendel schreef:

Wennes schreef:Ik word echt gek van de nieuwsgierige aagjes of alles nog rustig is of dat ik al aan het bevallen ben.
Continu krijg ik telefoontjes, smsjes of wa of het al aan het gebeuren is. Daar reageer ik dus echt niet gelijk op hoor.
Gelukkig krijg ik ook reacties van mensen die die echt lief en bezorgd zijn waar ik natuurlijk wel gelijk op reageer.

Hoe was dat bij jullie?

Hoezo is het van de rest niet oprecht en geinteresseerd? Dat lijkt me toch, als het ze niks interesseerd zullen ze ook niet bij je informeren lijkt me?

ik spreek even voor mezelf, ik had echt iemand die niet oprecht geïnteresseerd was maar gewoonweg nieuwsgierig. Ik had haar al een paar keer uitgelegd dat ik het wel zou laten weten als ik was bevallen maar ze bleef me maar bellen, weken lang meerdere keren per dag (op de meest onmogelijke tijdstippen) echt gek werd ik er van. Uiteindelijk nam ik niet meer op als ik haar nummer zag, wat deed ze.. ze ging met een geheim nummer bellen Natuurlijk had ik vrij snel door dat ze voortaan belde met een onbekend nummer dus uiteindelijk nam ik geen enkel onbekend nummer meer op, heel wat mensen hebben het antwoordapparaat in moeten spreken en ik heb ze terug moeten bellen maar ik had er gewoon geen zin meer in. De dag na de bevalling toen ze wist dat onze zoon was geboren was het klaar met bellen, wat een rust!

Ik geloof dat ik in zo'n geval zou zeggen: iedereen hoort het wel als het eenmaal zo ver is, maar met jou ben ik klaar en jij hoort niks meer. En het dan wijten aan de zwangerschapshormonen.

Susan schreef:Overigens, als ik erachter zou komen dat iemand bij wie ik wel informeer naar haar zwangerschap of bevalling mij als 'nieuwsgierig aagje' ziet dan zou ik sowieso niks meer laten horen, hooguit nog een kaartje na de bevalling.

Ik vind wel dat er een verschil in zit betreft nieuwsgierige aagjes of iemand er zomaar eens naar vraagt of mij iedere dag bestookt met smsjes terwijl ik de moeilijke weken van mijn zwangerschap niks heb gehoord.

Ik kan me er ook niks bij voorstellen dat ik dat zou doen, de hele dag sms'jes sturen zou ik niet eens doen als een close familielid gaat bevallen, laat staan bij iemand met wie ik blijkbaar niet eens zo close ben. Niet alleen omdat dat voor diegene vervelend zou zijn, maar ook omdat ik niet zo obsessief bezig ben met andermans zwangerschap en bevalling. Misschien later, als ik oma word, maar dan nog zou ik niet de hele dag sms'en, dat deed mijn moeder ook niet bij mij. Bij een verder familielid of een kennis ben ik er sowieso niet dagelijks mee bezig, dan hoor ik het wel als het zover is.