Elke dag ben je er weer..

Ik kom mijn bed uit en zie je meteen liggen.. Ik drink een kopje koffie en ga met je aan de slag. Ik aai, veeg en was je. Ik krijg het erg warm en trek mijn vest erbij uit. Ik puf en kreun door het huis heen en voel dat het hoogtepunt bijna bereikt is.. Wat een heerlijk gevoel krijg ik ervan zeg. Ik ben een dik uur verder als ik ons hoogtepunt heb bereikt.. Met een rode kleur op mijn wangen, wat zweet op mijn rug en voorhoofd en met een lach op mijn gezicht plof ik op de bank neer.. Hé Hé dat is fijn.

De volgende dag kom ik mijn bed weer uit, ik kijk om me heen, en ja hoor. Daar ben je weer. Is er dan nooit een dag dat je me niet nodig hebt? Dat je me niet wilt en dat je niet om mijn aandacht vraagt?
Ik ben bang van niet. Een dag geen huishouden is een dag niet geleefd. Want van leven in een huis, ontstaat er vanzelf elke dag weer een huishouden...

Geweldig!!!

Ik vind hem niet leuk, niet mijn humor.