net afgestudeerd

Ik ben sinds afgelopen dinsdag klaar met mijn opleiding. En nu moet ik dus op zoek naar werk. Ik vind het zo vreemd. Nooit meer school enz enz. Ik merk dat ik nu al aan het kijken ben hoe ik verder kan leren. Gelukkig heb ik een baan waarbij het verplicht is maar toch vind ik het vreemd. Weer een periode afgesloten. Ik ben ineens geen student meer maar werkzoekende.
Hoe hebben anderen dit ervaren.

Ik vond het ook raar om opeens geen student te zijn. Ik ben begonnen met invalwerk, gewoon een beetje jobhoppen. Maar als snel was ik gewild in het bedrijf waar ik voor een maand inviel. Uiteindelijk heb ik een contract aangeboden gekregen en ben daar gebleven. Eigenlijk ging het heel natuurlijk; zij vonden mij leuk en ik hun ook. Maar ik mis soms nog steeds wel een beetje "op school zitten" maar eigenlijk leer ik op mijn werk meer dan dat ik op school deed, en dat vind ik veel leuker.

Ik herken het wel. Ben twee jaar geleden afgestudeerd en had toen ook ineens zon gevoel van dat het in een keer voorbij was. Vond het moeilijk te bevatten toen het ineens echt zo was, en heb ook nog heel lang geroepen dat k nog niet klaar was met leren enz. Maar dat nam met de tijd langzaam af. Moest even de omschakeling maken dat je in een baan net zo goed leert, en niet alleen tijdens een studie. Bij mij kwam het ook omdat ik al een baan had. Was al voor m'n afstuderen begonnen met zoeken, dus kon daarna meteen aan de slag. Maar was best raar, het ene moment studeerde ik nog, een week later was ik fulltime aan het werk in een serieuze baan. Achteraf had ik Miss beter na m'n afstuderen kunnen beginnen met zoeken, dan heb je iets meer tijd voor die omschakeling. Maar inmiddels is dat gevoel helemaal weg en ben ik heel blij dat ik niet meer studeer

Het rare is ik ben klaar maar mag eigenlijk ook nog niet zelfstandig werken. Dus het is echt een kromme situatie.

Heel herkenbaar! Ik vond het ook raar. Ineens ben je klaar, ga je solliciteren en werken. Ik heb daar ook wel aan moeten wennen.

Ik vond het vreselijk. Ben toen eerst maar eens voor een half jaar naar t buitenland vertrokken, haha.

Ik merk dat ik dat vluchtgedrag ook wel een beetje heb hoor. Ik ga voor 3 weken naar amerika en ben nu aan het kijken of ik er nog een week/anderhalve week kroatie aan vast kan plakken.

Joh, er zijn zo veel mensen die na hun afstuderen eerst wat anders gaan doen, is dat vluchtgedrag? Tja misschien, maar het kan ook zijn dat jij er gewoon nog niet helemaal aan toe bent en die omschakeling nog moet maken en daar wat meer tijd voor nodig hebt. Doe gewoon wat prettig voelt én wat kan. Je moet nog heel wat jaren werken voor je met pensioen kan, ik kan me best voorstellen dat je eerst rustig afscheid wil nemen van je studententijd!

тыквашка schreef:Joh, er zijn zo veel mensen die na hun afstuderen eerst wat anders gaan doen, is dat vluchtgedrag? Tja misschien, maar het kan ook zijn dat jij er gewoon nog niet helemaal aan toe bent en die omschakeling nog moet maken en daar wat meer tijd voor nodig hebt. Doe gewoon wat prettig voelt én wat kan. Je moet nog heel wat jaren werken voor je met pensioen kan, ik kan me best voorstellen dat je eerst rustig afscheid wil nemen van je studententijd!

Denk dat je hier ook wel gelijk aan hebt. Ik vind het alleen zo raar. Met name mijn eindgesprek is goed geweest voor mijn zelfvertrouwen.... niet dus. Kreeg vrolijk te horen, nou ja brief was slecht, je cv net voldoende en ook met het gesprek presenteerde je je slecht. En bedankt he. Vertel je net dat ik door faalangst mijn stage niet gehaald heb en daarvoor hulp heb gehad van een psych. Dat speelt ook mee. Ik denk ja dan krijg ik dus nooit een baan. Slechte gedachten want ik heb al werk voor 1 dag in de week.

Nee dat helpt niet! Maar is iets waar je toch doorheen zal moeten, anders kun je inderdaad wel op de vlucht gaan maar dan gaat dat nooit over. Ik heb trouwens makkelijk praten, mij lukt het niet me er overheen te zetten. Maar goed, er speelt bij mij wel wat meer.

Het enige wat je kunt doen is gaan solliciteren en in je achterhoofd houden dat de grootste nerd met de hoogste cijfers nog geen goede therapeut hoeft te zijn en dat de persoonlijk met de grootste faalangst misschien de laagste cijfers haalt maar in de praktijk misschien wel beter functioneert dan die nerd! Ik denk dat jij één ding hebt wat belangrijk is en dat is passie voor je vak, als je dat in je voorhoofd houd (en de rest in je achterhoofd ;-)) en uitstraalt moet het volgens mij gewoon goedkomen met je!