Wat is zwaarder

Eens met Zelda.

Maar ook alleenstaand mama zijn is niet altijd even leuk en makkelijk.
Ondanks dat ik de last van een slechte relatie niet meer draag is dit ook zwaar.
Ook nu voel ik me vaak toch eenzaam. En wanneer ik b.v. Ziek ben en mijn ventje is bij mij ik toch alle kracht bij elkaar rapen en doorgaan. Of wanneer hij mega dwars is moet ik echt tot in mijn tenen moet zoeken naar geduld en kan dan niet even afwisselen.

Maar ook heeft hij wel eens momenten dat hij zegt dat hij naar papa wil omdat mama niet lief is. Op zo'n moment breekt mijn hart echt. Zal hij vast ook bij papa doen maar toch.

Ik ben blij als ik het dadelijk weef fatsoenlijk kam delen. Samen naar een speeltuin gaan of pretpark ect. Of gewoon samen de normaal eenzame weekenden door brengen.

Stella_ schreef:
Ik ben blij als ik het dadelijk weef fatsoenlijk kam delen. Samen naar een speeltuin gaan of pretpark ect. Of gewoon samen de normaal eenzame weekenden door brengen.

Ik hoop het ook echt voor jou ik zou jou zoveel meer geluk in de liefde gunnen. Een lieve, betrouwbare man en een goede stiefpapa voor S.

Zelda schreef:

Stella_ schreef:
Ik ben blij als ik het dadelijk weef fatsoenlijk kam delen. Samen naar een speeltuin gaan of pretpark ect. Of gewoon samen de normaal eenzame weekenden door brengen.

Ik hoop het ook echt voor jou ik zou jou zoveel meer geluk in de liefde gunnen. Een lieve, betrouwbare man en een goede stiefpapa voor S.

Lief van je !! En dat terwijl ik me toch gelukkig voel. En helemaal niet mag klagen vind ik.

Stella_ schreef:

Zelda schreef:

Stella_ schreef:
Ik ben blij als ik het dadelijk weef fatsoenlijk kam delen. Samen naar een speeltuin gaan of pretpark ect. Of gewoon samen de normaal eenzame weekenden door brengen.

Ik hoop het ook echt voor jou ik zou jou zoveel meer geluk in de liefde gunnen. Een lieve, betrouwbare man en een goede stiefpapa voor S.

Lief van je !! En dat terwijl ik me toch gelukkig voel. En helemaal niet mag klagen vind ik.

Je kunt toch zo je eenzame momenten hebben, dat is heel normaal. En nee je mag niet klagen want je doet het super als mama zonder man!

Zelda schreef:

Stella_ schreef:

Zelda schreef:

Stella_ schreef:
Ik ben blij als ik het dadelijk weef fatsoenlijk kam delen. Samen naar een speeltuin gaan of pretpark ect. Of gewoon samen de normaal eenzame weekenden door brengen.

Ik hoop het ook echt voor jou ik zou jou zoveel meer geluk in de liefde gunnen. Een lieve, betrouwbare man en een goede stiefpapa voor S.

Lief van je !! En dat terwijl ik me toch gelukkig voel. En helemaal niet mag klagen vind ik.

Je kunt toch zo je eenzame momenten hebben, dat is heel normaal. En nee je mag niet klagen want je doet het super als mama zonder man!

Dank je !! Heel lief van je !

Ik weet het niet.. Ben alleenstaand moeder geweest en dat was soms echt wel zwaar en ik ben blij dat we nu alles kunnen delen maar het lijkt me ook echt onwijs frustrerend als je in een slechte relatie zit en alleen voor veel dingen opdraait. Dan heb je dat je alles zelf moet doen + frustratie. Maar idd, wat RYW zegt, hij brengt dan nog wel wat centjes binnen enzo.

Lotje schreef:
Mag ik vragen Muus wanneer jouw relatie slechter isgeworden? Was die ook al voor de geboorte van je dochter slecht of is het daarna gekomen?

De relatie was niet optimaal, maar we zijn zo snel uit elkaar gegroeid na de geboorte van haar. En ik kon niet tot hem doordringen. Ja toen het te laat was. Op dat moment was ik al zo op zijn gedrag afgeknapt dat ik voor mij en mijn dochter heb gekozen. En dat was de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt.

Heb je het idee dat je relatie momenteel niet zo goed verloopt?

Oh nee hoor het was zomaar een interesse vraag op hetgeen jij schreef.

Lotje schreef:Oh nee hoor het was zomaar een interesse vraag op hetgeen jij schreef.

Het had gekund natuurlijk, omdat je dit topic opende.

Dat had idd gekund. Dit topic is uit pure belangstelling, zat hier zo eens over na te denken.
Hey zal vast niet overal rozengeur en maneschijn zijn.

Ik denk ook het tweede. Als je wel een man in huis hebt en die doet niets, loop je alleen maar te ergeren en te mopperen (denk ik) . Je blijft toch bepaalde verwachtingen houden.
Als je alleenstaand bent dan is het gewoon zo en moet je het sowieso alleen doen. Dan is er verder niemand om je aan te ergeren en dat zal een stuk makkelijker zijn.

Voor mij persoonlijk is absoluut het tweede zwaarder. Mijn ex bracht dan wel inkomen binnen maar verder was alles mijn taak, hij werkte ' s middags tot ' s avonds laat en hij vond dat hij dus tot 12u in zijn bed kon blijven liggen en het huishouden was mijn taak.
C. sliep onwijs slecht dus ik stond aan zijn bedje, soms wel ieder uur. Buiten het werk was het emotioneel ook zwaar omdat we gewoon een slechte relatie hadden.
Nu ben ik alleen en loop ik ook tegen de problemen aan waar RYW het over heeft, alles is mijn verantwoordelijkheid, en dat is inderdaad zwaar, maar ik vind het niet als een dusdanige last voelen, alleen als alles tegelijk komt en ik heb het zelf superdruk met school dan vind ik het wel eens lastig, en met verjaardagen bijv. Zorgen dat alles schoon is, alles in huis is, versierd, tussendoor gaat het leven gewoon verder, de verjaardagen zijn meestal de meeste stressdagen bij ons
Maar ik voel mij zelf nu veeeeeeeel beter en gelukkiger en daarom zeg ik dat ik het tweede echt veel moeilijker en zwaarder vind. Als je alleenstaand bent is het niet anders, dan doe je wat je moet doen omdat niemand anders het doet, in een relatie blijf je toch proberen en dat maakt het dus moeilijker denk ik.

Charlie schreef:Dat tweede. Je kan je eenzamer voelen in een slechte relatie dan als single.

+1