Blijf een rotgevoel houden (schoonmoeder)

Alles is normaal tussen mij en mijn schoonmoeder (het is nooit vervelend geweest en ik kan goed met haar en mijn schoonvader opschieten), maar ik blijf toch vaker terugdenken aan wat ze laatst heeft gezegd dat mij (en mijn vriend) behoorlijk heeft gekwetst.

Het wat 2e kerstavond en we zaten nog bij ze op de bank. Mijn schoonbroer, zijn vrouw en hun kindje waren al weg. Ik riep ineens: Ik moet nog foliumzuur. Dat moet ik altijd op maandagavond ivm medicatie die ik gebruik op zondagavond. De rest van de avond was normaal en toen we thuis waren had mijn vriend een mail van mijn schoonmoeder: Foliumzuur????? Dat kan maar 1 ding betekenen in mijn ogen, wees nou verstandig, dit hoeft allemaal nog niet, zorg dat je alles op een rijtje hebt, je hebt nog tijd genoeg, en ga zo maar door.

We wisten niet wat we lazen en ik was behoorlijk uit mijn doen, vriend ook. Hij belde haar gelijk op en vroeg waarom ze deze mail stuurde terwijl ze wist waarom ik foliumzuur gebruik. Dat was ze vergeten. Wij waren gekwetst (want wij wilden heel graag een kindje en dat ging niet), zij zei sorry. Eind goed al goed zou je denken... Ik heb ook gezegd dat als ze iets, wat in haar ogen alarmbellen doet rinkelen, het ook gewoon rechtstreeks kan vragen waar ik bij ben

Het blijft mij echter door mijn hoofd spoken. Zij wil niet dat wij een kind krijgen, zijn broer krijgt (werd bekend gemaakt vlak na dit incident) nu zijn 2e kindje. Dit vind ik zo dubbel, waarom "mogen" zij wel en wij niet? Mijn schoonzus is ook ziek, dus het ligt niet aan mijn ziek zijn..

Het gaat inmiddels zo goed met me dat het misschien ook werkelijkheid gaat worden in de (nabije) toekomst. Maar ik bedenk me dan vaker hoe het zal gaan als we het gaan vertellen, als het ooit zover mag zijn. Is ze dan oprecht blij? Ik wil zo graag dat ze ons kindje ook leuk vinden.

Nogmaals, we hebben een leuk contact. Maar soms heeft ze het er weer over en dan laat ze toch op een subtiele manier doorschemeren dat het allemaal niet zo hoeft voor haar... T doet pijn

Bedankt voor het luisteren..

Om te beginnen wat vervelend dat er een opmerking wordt geplaatst waardoor jullie je zo naar voelen Vind het ook verre van netjes op zijn zachts gezegd.

Maar heeft ze ook aangegeven waarom ze dat precies zei op dat moment? Kan het misschien niet zo zijn dat ze overbezorgd is over jullie situatie? En dat ze het wel heel leuk zou vinden zodra het echt goed gaat met je gezondheid of 'hoeft het voor haar echt niet' (beetje cru gezegd)?

Ik weet niet wat verder jullie situatie is en hoe oud jullie zijn?
Misschien vinden ze jullie nog te jong? Of hebben jullie inderdaad nog niet alles op orde in haar ogen ofzo?

Toen wij bekend maakten dat ik zwanger was, toen was mijn schoonmoeder echt 10 minuten stil... nou dat is zij echt nóóit kan je je voorstellen wat voor indruk het maakte.
Zij vond ons te jong in haar ogen. We hadden net een huis gekocht ze was zooo bang dat we het allemaal niet zouden redden en weet ik het wat.

Nou ook allemaal niet bepaald leuk om te horen als je vertelt dat je al zwanger bent... maar goed.
Maar ze begon het steeds leuker te vinden en is nu niet meer weg te slaan bij onze dochter en kan niet wachten tot er een tweede komt, dus het is allemaal goed gekomen hoor. Kan me niet voorstellen dat opa's en oma's niet gek worden op hun kleinkinderen dat komt echt wel.

Hopelijk komt jullie wens ook gauw uit en komt alles ook goed bij jullie. Soms zouden (schoon)ouders het liefste nog alles willen bepalen, maar dat gaat nou eenmaal niet. Jullie contact is normaal gesproken gewoon goed schrijf je.... dan komt het wel goed hoor. Misschien gaat het dan niet op de manier die zij wil, maar ze wennen er echt wel aan.

Het heeft niks met mogen te maken, jullie mógen ook, want daar heeft zij helemaal niks over te zeggen. Misschien dat ze ook liever had gezien dat zijn broer nog even had gewacht, misschien vindt ze juist wel dat hij er te vroeg aan is begonnen en wil ze jullie daarvoor behoeden. Ik ben het helemaal met je eens dat zij hier nul komma nul inspraak in heeft, dat ze buiten haar boekje is gegaan door die mail te sturen en dat het absoluut niet leuk is om dat soort dingen te horen of te lezen, maar ik zou hier niet direct uit concluderen dat ze je zwager en schoonzus beter vindt, betere ouders, volwassener, beter op de rit, enzovoort. En mogen is al helemaal niet aan de orde.

Verder is het natuurlijk zo dat het voor aanstaande ouders een enorme stap is om aan kinderen te beginnen, maar voor aanstaande grootouders ook. Misschien heeft ze gewoon plaatsvervangend koudwatervrees. Dat moet ze dan niet zo aan jullie laten merken, maar probeer het niet op te vatten alsof ze jou geen geschikte moeder vindt of zo.

Susan schreef:Het heeft niks met mogen te maken, jullie mógen ook, want daar heeft zij helemaal niks over te zeggen. Misschien dat ze ook liever had gezien dat zijn broer nog even had gewacht, misschien vindt ze juist wel dat hij er te vroeg aan is begonnen en wil ze jullie daarvoor behoeden. Ik ben het helemaal met je eens dat zij hier nul komma nul inspraak in heeft, dat ze buiten haar boekje is gegaan door die mail te sturen en dat het absoluut niet leuk is om dat soort dingen te horen of te lezen, maar ik zou hier niet direct uit concluderen dat ze je zwager en schoonzus beter vindt, betere ouders, volwassener, beter op de rit, enzovoort. En mogen is al helemaal niet aan de orde.

Verder is het natuurlijk zo dat het voor aanstaande ouders een enorme stap is om aan kinderen te beginnen, maar voor aanstaande grootouders ook. Misschien heeft ze gewoon plaatsvervangend koudwatervrees. Dat moet ze dan niet zo aan jullie laten merken, maar probeer het niet op te vatten alsof ze jou geen geschikte moeder vindt of zo.

Mooi verwoord, ik kan me hier alleen maar bij aansluiten.

Ik denk ook inderdaad dat ze bezorgd is. Het is wel zo dat schoonvader 1x per week de kleine van zijn broer opvangt en schoonmoeder is er dan wel bij, maar alles komt wel neer op schoonvader.

Toen zij zwanger waren was schoonmoeder ook stil, en het eerste wat zei zei was: maar we blijven wel op vakantie gaan, hoe dan ook.. (Ze gaan 2x per jaar 4 tot 6 weken weg). Schoonvader wil het liefst 10 kleinkinderen geloof ik

Volgens haar zei ze dat omdat ze snel conclusies trekt, en dat ze vindt dat we nog tijd genoeg hebben. Zelf is zij ook later aan haar kinderen begonnen. En tussen mijn vriend en zijn broer zit 4 en een half jaar verschil. Maar wij zijn onderhand bijna even oud als zijn broer toen zij een kindje verwachtten.

Maar het is wel pijnlijk als je zo'n mail krijgt, en een maand later dient zich bij mijn schoonbroer de 2e aan en daar wordt niks gezegd. Bij mijn schoonbroer is het ook zo dat ze eigenlijk geen kinderen had verwacht.

Ik probeer een beetje iedereen tegelijk te beantwoorden

Wij wonen samen dus dat is het ook niet. Ik heb geen baan meer, door mijn ziekte, maar die baan zal er ook niet komen want als het beter gaat (zoals nu eindelijk), gaan er dus hopelijk kindjes komen en ik kan het niet allebei tegelijk. Maar het gaat er ook niet om wat je doet, wij zijn samen heel gelukkig, mijn vriend wil geen ander en we hebben heel veel liefde voor elkaar en willen dat graag ook geven aan een kindje.

ik zou eens met haar gaan praten... Volgens mij beseft ze niet dat ze mensen kwetst met de reactie die ze geeft (ook als eerste reactie geven als je vertelt dat je zwanger bent 'nou, wij blijven wel op vakantie gaan'...)...

Laatst hadden we het ook over trouwen. Zij vond zoals mijn vriend zijn broer het had gedaan prima. En ook leuk voor ons. Gewoon normale kleren aan, alleen ouders en broers/zussen uitnodigen en dan stukje vlaai eten en klaar prima. Ze zijn getrouwd toen schoonzus hoogzwanger was.

Mijn schoonmoeder haar eigen bruiloft was wel met alles erop en eraan.
Ik wil dat ook en we sparen ervoor.. Toch denk ik dat zij daar ook niet blij mee zou zijn.

Dus ik zie al tegen 2 (waarschijnlijk onvermijdelijke) dingen op.
Vertellen: We gaan trouwen!
Vertellen: We krijgen een kindje!

Moet zeggen dat deze uitlaatklep fijn is!Ik wil alleen niet overkomen als een zeur

Whoa, je moet echt niet je leven laten leiden door je schoonmoeder hoor!

Haha dat doe ik ook niet! Deze punten houden mij wel soms bezig.
Verder heb ik een heel leuk leven dat ik zelf bepaal

Dat klinkt een beetje raar. Ik bedoel dat ik mijn schoonmoeder niets laat bepalen, maar ik merk dat ik toch waarde hecht aan wat zij zegt en vindt.
En dat ik het leuk zou vinden als zij ook blij was met onze blijdschap als deze 2 dingen gaan gebeuren.

Nou, zie je wel, bij je zwager reageerde ze ook niet heel enthousiast. Ik had dat in ieder geval niet echt een leuke reactie gevonden van die vakantie. Ze komt over als iemand die nogal vanuit zichzelf redeneert. Probeer daar gewoon op voorbereid te zijn, dat scheelt al een heel stuk in de teleurstelling.

Mijn schoonmoeder heeft weleens gezegd "ik ben nog veel te jong om oma te worden", maar heb haar wel meteen laten weten dat zij niet degene is die daarover gaat. Toen zij ze ook wel weer dat dat waar was en wij lekker moesten doen wat we wilden

Ja dat is ook zo.. Je moet het zelf bepalen. Wil alleen gewoon een leuke reactie...

Ze is geloof ik 62 en mijn schoonvader 68, dus dat is wel een leeftijd om oma/opa te zijn.

Ik word over 3 weken 29 jaar, en mijn vriend wordt een paar maanden later dat ook.

ik denk dat je het eens tegen haar moet zeggen als ze een 'negatieve' reactie geeft op zulk leuk nieuws..!

Ja eigenlijk wel, ik ben gewoon zo verbaasd en dan even erna (als we al weg zijn) dringt het pas door.. Ik moet gewoon gelijk wat zeggen dan...

Net super nieuws gehad bij de reumatoloog, na 5 jaar is mijn bloed zo goed dat een baby werkelijkheid kan worden!

Ben helemaal in de wolken!

Wat vervelend dat je schoonmoeder zo doet. Probeer er niet al te veel van aan te trekken ook al is dat moeilijk.
Jij en je vriend leiden jullie eigen leven op de manier waarvan jullie denken dat goed is en wat jullie
gelukkig maakt. Probeer je daaraan vast te houden.
Als het je dwars blijft zitten dan zou ik gewoon eens een gesprek met haar aan gaan en vragen
waarom ze zo doet en dat ze niet jullie leven kan bepalen.

Wat leuk dat jullie zulk goed nieuws hebben gekregen .
Nu maar hopen dat het snel raak mag zijn.

Goed nieuws!

Laat je blijdschap niet overschaduwen door de opmerking van je schoonmoeder.

Wat een lieve reacties!

Het is zo onwerkelijk! Ik voelde al een hele tijd dat het zoveel beter gaat, maar ik dacht echt: na al die jaren kan dit niet.. Zal wel even zijn en dan weer slecht.

Het was zo slecht met mijn handen dat de zenuwen klem zaten van de zwellingen, en ze vonden geen geschikte medicijnen combinatie. En nu met deze combi lukt het wel (infuus 4x pj, spuit 1x pw en dan nog 2 pilletjes pd en eens in de 3 weken acupunctuur). Dit heeft dus letterlijk meer dan 4 jaar geduurd, dus het moet nog even bezinken.

Ik ben natuurlijk niet pijn vrij maar ik kan weer van alles zelf
In het ziekenhuis maakten ze samen met mij een dansje haha.

Met hier typen (dat kon ik dus eerst ook niet), heb ik geen psycholoog nodig hahaha!

Ik kan me wel voorstellen dat je schoonmoeder zich zorgen maakt. Het gemak waarmee je dingen zegt als 'ik mag nu geen kinderen maar straks wel' en 'ik heb nu geen baan en die komt er hopelijk ook niet meer' vind ik wel opvallen. Het klinkt in ieder geval niet enorm stabiel bij jullie nu, met jouw ziekte en het niet kunnen/willen werken. Daar zou ik ook bezorgd om zijn, als ik in zo'n situatie zou horen dat iemand een kind wil krijgen.

Vast niet verkeerd bedoeld, maar ik vind het wel begrijpelijk. En nee, ze heeft er niets over te zeggen en ze kan haar mening beter voor zich houden, maar toch.

Ik ga nu ook niet aan kinderen beginnen, pas als ik zeker weet dat dit zo goed blijft.

Mijn vriend heeft een vaste baan, ik had een eigen bedrijf.
Ik heb nergens gezegd dat ik niet wil werken, ik was een werkduivel en ik mis het heel vaak.
Ik kan alleen dat werk niet meer doen en heb geen idee wat dan wel in de toekomst.

Maar nu hebben wij het financieel ook niet slecht dus het is ook geen must.
Ik kan nu gaan uitzoeken wat ik graag zou willen doen.

Ik ben het echt totaal oneens met Eucalypta. Jeetje wat een domper zo'n reactie.
Bovendien heeft ze niet eens goed gelezen...

@kylie: wat fijn dat je groen licht hebt gekregen van de reumatoloog om zwanger te mogen worden. Heftig dat je het zo erg hebt. Maar zo te lezen kunnen jullie het samen goed aan. Het zou toch heel oneerlijk zijn dat jij vanwege je reuma geen kinderen zou mogen krijgen.
Jouw schoonmoeder klinkt een tikje egocentrisch. Zou toch echt proberen om wat betreft trouwen en kindjes wat afstand van haar te nemen, zodat je beter tegen negatieve reacties kunt. Wellicht is ze bang dat ze vanwege jouw reuma veel moet bijspringen ofzo??

Dank je wel voor je lieve reactie Le Chat Noir.

Ik begrijp ook wel waar Eucalypta vandaan komt...

Mijn reumatoloog heeft inderdaad gezegd dat er ooit een mix van medicatie komt die WEL helpt.
Ik bleef hopen, samen met mijn lieve vriend, ouders en vrienden. Het is eindelijk zover en ik kan het gewoon niet geloven! Maar de reumatoloog zei wel gelijk: We moeten maar eens om de tafel gaan zitten voor een baby-plan. Dat kan ik btw ook nog steeds niet geloven! Ik een baby? Ik heb die droom toch allang half gedwongen (want anders trok ik het niet) opzij/weg moeten schuiven?

Mijn vriend is volkomen gezond, hij is er ook om me te helpen natuurlijk
Hij doet nu ook in het huishouden natuurlijk veel, maar ik kan tegenwoordig weer meehelpen.
Eerst kwam het alleen op hem en de poetsvrouw neer.

Mijn moeder is huisvrouw en komt me helpen als ik dat nodig heb met het evt kindje, ik heb ontzettend lieve vrienden, mijn schoonouders zullen me vast ook helpen.
Maar het is zaak dat ik het ook ALLEEN kan, en dat begint erop te lijken. Zolang dat niet ging kwam er zeer zeker geen kindje. Hoeveel gemis wij dan ook hadden, we hebben het samen ook heel erg fijn!

Dat mijn schoonmoeder niet actief zal bijspringen weet ik dus daar gaan we ook niet van uit. Maar ik denk gewoon dat ik haar langzaam moet laten wennen aan het idee dat het er toch waarschijnlijk ooit van gaat komen. En dat we geen rekening houden met hun bijspringen, maar dat het wel altijd mag

We zien ze ook minstens 1x per week, schoonvader komt wel vaker ivm klusjes in het huis (we wonen net in een nieuw huis). Dus ik denk wel dat het goedkomt.

Wat ik trouwens nog wil zeggen op het werk gebied: Mijn vriend heeft liever dat ik nu eens ga genieten van (veel) minder pijn, en leuke dingen. En dan vindt hij het ook nog eens belangrijker dat als we een kindje krijgen dat dat prioriteit nr 1 is voor mijn handen. En niet eerst werken en dan niks meer kunnen.