Hij lijkt het meest op....

Houdt dat ooit op
Ik weet nu wel dat l qua uiterlijk niet op mij lijkt, zie zelf ook niets van terug. Maat moet ik dat nog elke keer aanhoren? Altijd als we ergens op visite zijn valt het onderwerp minimaal 1keer.

Herkenbaar?

Ik hoor dat ook vaak, terwijl ik zelf vind dat hij steeds meer op mij gaat lijken. Als ik foto's erbij neem van ons beide rond dezelfde leeftijd, lijkt hij echt meer op mij. Maar nee ik blijf horen, nee joh duidelijk paps ! grr

Haha ja hier ook.
Laatst zei de oma van mijn man: sorry, maar ik zie echt niks van jou terug.

Laatst zei familie van mijn man dat dl echt de mond van hun kant van de familie heeft. Een paar dagen later zei mijn familie exact hetzelfde, maar dan over onze kant.

Of mensen die dan zeggen: ach wat maakt het uit, ze lijkt gewoon het meest op zichzelf.
Haha, ja duuuuhh.

H. is pas vier weken oud, dus ik kan er nog niet zo heel veel over zeggen. Wel merk ik dat veel mensen toch willen kijken op wie H. lijkt. Ik vind het alleen wel onzin. H. heeft nog echt zo'n babyneusje, zo'n mopsneusje zegmaar. En dan beweren mensen dat ze de neus van mijn vriend (smalle rechte neus) heeft. Dat kun je nu toch nog helemaal niet zien?

Maar goed, mensen willen graag dat ze op iemand lijkt, dus volgens mij zeggen ze maar wat en ik lach erom.

och heel herkenbaar. Begon al met de 3d echo's. Idd elke familie zei dat Siem leek op die familie.

Ik zeg wel eens: Siem lijkt op zichzelf.

Al lijkt hij wel erg op zijn vader. Enige wat hij van mij heeft is de ronde vorm van zijn ogen, kleur ogen en zijn oren.

Valt mee, ze hebben nu wel door dat onze dochter een grote mengelmoes is.
Het enige wat mij écht irriteerde was dat volgens mijn schoonouders vaak iets van de tweelingzus van mijn man kwam.
Blond haar, ene oog ietsje verder open dan het andere etc.etc. maar dat heb ik ook.
Daar kon ik niet tegen

Het lijkt me wel rot om steeds maar te moeten horen dat een kind níét op jou lijkt.

Ik hoor ook heel vaak dat onze dochter zo op haar vader lijkt, dat is ook zo en ik stoor me er niet aan als het steeds wordt gezegd.
Van veel mensen hoor ik dat Kian meer op mij lijkt, maar dat hij ook op mijn broer lijkt (dat vind ik zelf ook). De tantes van mijn vriend blijven alleen volhouden dat hij ook echt sprekend op mijn vriend lijkt en echt niet op mij. Dat vind ik soms wel irritant, want hij lijkt helemaal niet sprekend op mijn vriend.

hier zegt iedereen dat hij op mijn man lijkt. ook mijn familie. vind ik juist leuk mijn dochter lijkt juist op mij

Ooojaaaa, wat ik ook zo irritant vind is dat mijn ouders mijn dochter vooral met mijn zus vergelijken.
Want I was net als mijn dochter ook zo ondernemend en gezellig en leergierig.
Alsof ik dat niet was, haha.

Bij J. hoor ik al vanaf de 3d foto dat hij sprekend op mij lijkt. Vind ik niet erg om te horen want het is ook zo en dat was op die foto al heel duidelijk te zien.
Bij M. hoor ik vooral dat mensen niet weten op wie ze lijkt en ze leek toen ze net geboren was ook niet op ons. Inmiddels gaat ze steeds meer op mij en haar broer lijken.

Ach, volgens mijn schoonmoeder lijkt mijn zoon op de hele schoonfamilie Dan lijkt hij weer sprekend op haar, of op mijn schoonzus, ze vind hem zelfs op mijn nichtje lijken. Ik zie zelf wel dat hij erg op mijn vriend lijkt, en krijg dat van anderen ook vaak te horen. Al wordt dat ook al wel minder nu zijn gezichtje wat begint te veranderen(het bolle heeft hij namelijk van mij )

Als ik op een verjaardag kom, worden de kinderen ook met mijn vriend en mij vergeleken. Heel irritant en op een gegeven moment weet ik het wel een keer....

Zoooooo herkenbaar, en het meest irritante is nog dat mijn schoonfamilie graag wil dat hij op mijn man lijkt, terwijl als je een babyfoto van mij naast hem houdt echt op mij lijkt als 2 druppels water...

In het begin trok ik me dat erg aan, en nu denk en zeg ik dat hij opzich zelf lijkt...

Wij horen dat ook vaak, terwijl wij zelf vinden dat hij nog steeds het meest op mij lijkt. Als ik foto's erbij neem van ons beide rond dezelfde leeftijd, lijkt hij echt meer op mij. Maar nee ik blijf horen, nee joh duidelijk paps ! grr

Onze zoon is morgen 5 maanden. Hij lijkt in alles op zijn vader, kan dingen heel snel (hij kan dus ook al veel) en hij lijkt qua uiterlijk ook op hem.
Telkens als er weer iemand op visite komt, 'goh hij lijkt niet op jou he', 'je kunt echt niet zien dat hij van jou is, hij lijkt echt sprekend op (mans naam)'

Ja ik denk dat je dat je levenlang zult blijven horen, later misschien wat minder. Zelfde als 'wat is hij/zij groot geworden'. Maargoed ikzelf doe het ook weleens hoor (krijg ik nu straf ?) want ik vind het gewoon grappig als je echt duidelijk een kloon van 1 van de ouder in het kind ziet, dan kun je er bijna niet omheen om daar een opmerking over te maken. Maarja als iedereen dat dan doet (en verschillende meningen heeft) wordt het inderdaad soms een beetje irritant.

Ik denk dat dat komt omdat de (schoon)familie verschillende trekjes herkent. Zelf kun je alleen maar foto's naast elkaar leggen, maar schoon(ouders) kennen ook de trekjes die jij (of je man) vroeger vertoonde.

Ik vind het eigenlijk niet meer dan logisch dat schoonfamilie alleen trekjes van die kant van de familie herkent. Jou kant kennen ze immers minder goed.

Mijn kinderen zijn overduidelijk kinderen van mijn familie, bijna eng is dat eigenlijk maar als je de kinderen van mijn broer , nicht en mij allemaal bij elkaar plak is het net een 6 ling( met leeftijdsverschil)

Dt is weer precies hetzelfde als dat mijn nichtjes en broer allemaal erg op elkaar lijken, van mijn nicht en mij werd altijd gedacht dat we 2 ling waren

Maar mijn schoonfamilie kan daar niet tegen en zoeken net zolang tot ze iets van hun kant gevonden hebben..

Ja, vandaag nog.. vind het verder niet erg dat ze zeggen dat hij op mijn vriend lijkt, zelf doe ik dat volgens mij ook wel tegen anderen zeggen..

L. lijkt bij familie van mijn man op hem en bij familie van mij weer heel erg op mij.
Hij zal dus wel een mengelmoesje zijn hahaha.
Mijn schoonmoeder vergelijkt l. altijd met het broertje van mijn man en dat begin ik zat te worden , voor de rest maak ik me er niet druk om.

Hier heel vaak de vraag waar ze haar krullen van heeft. Ze heeft namelijk een hoop blonde pijpenkrulletjes, terwijl het haar van mij en mijn man zo steil is als 't maar kan.

S. lijkt op ons beide eigenlijk. Zowel innerlijk als uiterlijk. Wel gaat hij qua uiterlijk wel steeds meer op mij lijken

Hier ook hoor, vanaf de geboorte lijkt D heel erg op zijn vader. T is ook gewoon zo, het enige wat ik van mezelf terug zie in hem is zijn guitige lach. Ik vind het niet erg om te horen, het is nu eenmaal zo. Qua gedrag is D lekker rustig en ik hou mezelf voor dat ie dat van mij heeft

Zulke dingen blijf je meestal wel horen. Hier is het dan toevallig zo dat ik van iedereen hoor hoeveel ze wel niet op mij lijkt Dat is trouwens ook echt zo. Zelfs de vader van A. vindt het, al probeert hij natuurlijk wel trekjes te benoemen die ze echt van hem moet hebben

Ik heb een geadopteerde vriendin, maar zij is gewoon geboren in Nederland maar haar biologische moeder was zo jong dat ze haar ter adoptie heeft afgestaan. Vervolgens zijn haar ouders toen ze drie was verhuisd naar de andere kant van het land, dus bijna niemand wist daar dat ze geadopteerd was. En zelfs zij kreeg / krijgt vaak te horen: 'Je lijkt ook zó op je moeder.' Als je gelijkenis wilt zien, is er dus altijd wel wat te ontdekken.