Stotteren

Mijn zoontje van bijna 3 stottert. Hij praat heel goed. Daarom besteedde ik er eerder niet echt aandacht aan. Het was vooral als hij enthousiast was of teveel tegelijk wilde zeggen. Dan kwam hij niet goed uit zijn woorden.

We helpen hem niet of vullen hem niet aan. Laten hem alleen weten dat hij rustig kan bedenken wat hij wil zeggen, dat wij naar hem luisteren.

Alleen nu stottert hij bijna bij elke zin en bij veel woorden in een zin. Hij heeft er verder geen last van. Het irriteert hem niet, hij voelt zich ook niet belemmerd in het praten. Soms zegt hij wel eens na lang proberen: nee het lukt me niet.

Nou vraag ik me af of ik de huisarts moet inschakelen of dat het wel overgaat. Ik weet dat kinderen kunnen stotteren bij het ontwikkelen van spraak, maar hij stottert wel heel veel...

Stotteren komt ook vaak doordat mensen te snel willen praten. Ik zou wel even de huisarts inschakelen en dan door naar de logopedist heel vroeg aanpakken ook voor hij naar school gaat.

2CKC2 schreef:Stotteren komt ook vaak doordat mensen te snel willen praten. Ik zou wel even de huisarts inschakelen en dan door naar de logopedist heel vroeg aanpakken ook voor hij naar school gaat.

+1

stotteren kan sowieso niet gediagnosticeerd worden op deze leeftijd, dat kan pas vanaf een jaar of 5, 6. Bijna alle kinderen maken in meerdere of mindere mate zo'n periode mee. Het niveau van de taalontwikkeling is op dit moment vaak nog niet toereikend voor alles wat kinderen willen vertellen, ze moeten overal nog over nadenken, over de manier van vervoegen, over welke meervoudsvorm je voor een bepaald woord gebruikt, welke verkleinvorm je gebruikt, of er een woord bestaat voor de fantasie die ze jou willen vertellen. Heel erg vaak gaat dit 'gewoon' weer over, omdat het niveau van de taalontwikkeling zich ontwikkelt tot het niveau van wat hij wil vertellen. Pas wanneer hij met een jaar of 5, 6 nog steeds stottert zou ik hulp gaan zoeken. Er zijn wel logopedisten die jongere kinderen die stotteren behandelen, terwijl dit in heel veel gevallen gewoon niet nodig is. Je legt de nadruk er op dat moment op, wat vaak maakt dat het kind door krijgt dat het iets verkeerds is, iets dat niet hoor en dan angst gaan ontwikkelen om te spreken. Alleen om dat te voorkomen, zou ik al even wachten. Mocht hij er wel echt last van krijgen, dan kun je altijd nog een verwijzing vragen.

Ik zou het wel even aankaarten. Heb een aantal kindjes op m'n werk gehad (kdv) die ook stotterde. De ouders zijn wel terecht gekomen bij een logopedist. Zij kregen vooral informatie en tips om er het beste mee om te gaan en op welke manier zij het beste konden reageren wanneer hun kindje niet uit de woorden kwam.
Dan heb je deze stap tenminste al gehad en hoeft dat niet allemaal nog in gang te worden gezet wanneer hij wat ouder is en het blijkt nog nodig te zijn.

Ik heb vroeger heel erg gestotterd. Ik vermeed woorden of 'slikte' woorden in zodat ik ze niet hoefde te zeggen, omdat ik stotterde.
Het is bij mij vanzelf overgegaan, soms stotter ik nog wel, maar lang niet zo erg meer als voorheen.


Ik zou het wel even aankaarten bij de huisarts denk ik.

Mijn oudste begon met stotteren na de geboorte van de tweede. Dit was toen ineens en ook best wel erg. Hij kwam niet uit zijn woorden en slikte ze in. Hij had er verder geen last van en schaamde zich ook niet. Hij vroeg gewoon als hij het niet meer wist en er niet meer uit kwam. Hij heeft toen anderhalf jaar logopedie gehad. Begin van dit jaar is hij geholpen aan de amandelen en kreeg buisjes. Daarna zijn we weer met logopedie gestart en inmiddels kan ik zeggen dat het steeds beter wordt. Het is nu nog vooral het uitspreken van woorden wat nog wat lastig is, maar het hele grove stotteren is weg. Het kan dus wel even tijd nodig hebben.

Als ik jou was zou ik deze screeningslijst invullen http://www.stotteren.nl/view.php?p=265&segment=2

Het is heel goed dat je hem laat uitpraten. Je ziet juist dat stotteren vaak voorkomt bij kinderen die heel goed kunnen praten. Omdat ze vaak zo enthousiast zijn en veel willen zeggen ze soms wat haperen/stotteren. Ik zou goed naar je gevoel luisteren en als je je na het invullen van de lijst toch nog zorgen maakt zou ik langs de huisarts gaan. Die zou je dan eventueel als het nodig is door kunnen verwijzen naar een logopedist.

Om mee heen zie ik dat veel peuters en kleuters een stotterperiode hebben. Mijn oudste had er een paar maanden terug ook 'last' van, het is nu alweer bijna over.

Die test heb ik gedaan en daar kwam uit dat hij erg zou stotteren... (bij 11 moet je actie ondernemen en hij had 17 geloof ik)

Ik weet dat het fases zijn, maar je leest ook vaak dat je het niet te snel moet afdoen en hoe vroeger je erbij bent hoe beter. Ik ga morgen gewoon voor de zekerheid even bellen.

Goed dat je voor de zekerheid even gaat bellen. Lijkt me voor hemzelf ook vervelend als hij zich ervan bewust is. Als hij zegt nee lukt niet, best zielig. Succes!

Mijn broertje stotterde ook heel erg, hij heeft toen logopedie gehad ( ook op vrij jonge leeftijd) en nu stottert hij bijna niet meer.
Goed dat je even gaat bellen.

26 april kan ik terecht. Ze was niet echt onder de indruk (positief), maar zei wel dat ze wellicht een handvat kan geven hoe we hem kunnen helpen hiermee. Dus ik ben helemaal blij!!

J heeft hier ook een tijd gestotterd, denk toen hij ongeveer 2,5 was. Hij wilde dan uit enthousiasme ook heel veel vertellen en kwam dan niet uit zijn woorden. Wij hebben net als jullie ook nooit zijn zinnen afgemaakt en hem gewoon in alle rust laten vertellen wat hij wilde.
Ik heb toentertijd het cb gebeld en ze vertelden me dat het wel vaker voorkomt op die leeftijd. Ze zeiden dat ik het even een paar maanden aan moest kijken en als het bij het consult van 2 jaar en 9 maanden nog niet over was, zouden ze me doorverwijzen. Bij J was het na een maand of 3 over.

Als ik dit zo lees, is dit primair stotteren. Dit gaat in de meeste gevallen gewoon vanzelf over.

Anders kun je mij wel even PM'en als hij er last van blijft houden.