Houden van: over- of ondergewaardeerd?

Ik merk dat mensen over het algemeen heel veel waarde hechten aan het zeggen van "ik hou van je". In principe wordt het alleen tegen de partner gezegd, misschien tegen de kinderen. Echter, onder de jongere generatie lijkt er nu een trend op te komen om kleine berichtjes zoals op facebook af te sluiten met ik hou van je, hvj etc.. En hier wordt houden van juist weer ondergewaardeerd gevonden. Want houden van zeg je toch alleen tegen mensen die heel speciaal zijn?
Ik hou van mensen, als ik ze graag zie, wanneer ik het fijn vind om bij ze te zijn en ze ook mis als ik ze een tijdje niet zie. Dit spreek ik niet uit omdat ik het raar vind om te zeggen. Ik ben dus van mening dat houden van wel wat gewoner mag worden en dat het overgewaardeerd wordt. Maar het moet ook weer niet iets zijn wat je tegen elke kennis zegt, want dan stelt het niets meer voor. Hoe ervaar jij dit?

Ik zeg tegen heel weinig mensen "ik hou van je". Ik zeg dit eigenlijk alleen maar tegen mijn vriend. Ik zie het wel regelmatig op Facebook voorbij komen bij berichten van vriendinnen onderling, maar ik heb daar niet zoveel mee.

Ik zeg het ook niet zo snel, omdat ik het iets 'speciaals' vind en het dus niet tegen elke kennis, vriendin etc. wil zeggen. Het is voor mij ook wel een beetje een beladen onderwerp, ik zeg bijvoorbeeld ook nooit tegen mijn vader of moeder "ik hou van je". Ik ervaar mijn houden van voor mijn vriend ook heel anders dan voor mijn ouders. Ik hou denk ik zelfs meer van mijn vriend dan van mijn ouders.

Ik zeg het tegen mijn vriend, soms tegen mijn moeder, heeeeeeel soms tegen 1 vriendin en weer wat vaker tegen een andere vriendin. Die laatste, daar moest ik wel aan wennen. Ze zij ineens zo 'ik hou van jou!' ik schrok daar van, omdat ik dat niet gewend ben, en het bijna nooit uitspreek naar vriendinnen. Maar aan de andere kant vond ik het superlief en fantastisch om te horen Nu zeg ik het ook makkelijker tegen haar en ik meen het ook.

Ik had ooit een vriendin die dat echt tegen iedereen zei. Ook in elk smsje of Facebookberichtje. Sloot ze af met hvj oid. Vond ik altijd wel bijzonder.

Ik zeg tegen niemand ik hou van je, behalve tegen mijn vriend en heel soms tegen mijn dochter ("Love you!", wat zij nu ook kan zeggen). Van mijn ouders weet ik dat ze van mijn houden, evenals dat ik dat weet van mijn andere dierbaren. Het voelt voor mij ongemakkelijk om dat herhaaldelijk te zeggen, misschien alleen als de situatie ernaar is, maar verder zeg ik het hen dus nooit. Ik weet dat er van me gehouden wordt, net als dat zij weten dat ik van hen houd.

Bij mijn vriend werd/wordt het bijna dagelijks gezegd door zijn moeder. Het is daar zo'n gewoonte geworden dat je bij wijze van spreken gaat denken dat er niet van je gehouden wordt als het een keer niet gezegd wordt. Het speciale is er vanaf in mijn ogen.

Tegen vrienden zeg ik eigenlijk eerder Love you (of nog erger; wuv you, God daar komen we ook nooit meer vanaf...) Ik ben wat voorzichtiger geworden met 'hou van je' zeggen, op 't moment is m'n broertje eigenlijk de enige tegen wie ik 't zeg.

Die trend is toch alweer een tijdje over?

VeryCherry schreef:Bij pubers niet

Ohja, die zitten nu ook op Facebook natuurlijk haha. Hyves is uit

Als ik oprecht van iemand houd, zeg ik dat ook gewoon. Da's toch fijn om te horen?

Ik zeg het alleen tegen mijn vriend.

Hou wel echt veel van mijn ouders maar spreek dat nooit letterlijk uit naar hun.

tegen mijn ouders zelden. mijn moeder zegt het wel vaker nu ik het huis uit ben.

Tegen mijn vriend zeg ik het ook niet dagelijks, zou dat ook niet willen omdat het dan voor mij niet persoonlijk is.
heeft ook wel even geduurd voordat we het tegen elkaar zeiden.
nu komt het spontaan naar boven op momenten

Ik zeg het ook alleen tegen mijn man. Maar dat heeft er denk ik vooral mee te maken dat ik nogal moeilijk mijn gevoelens uit. Tegen mijn ouders en vooral broers zou ik het best graag af en toe willen zeggen, maar ik krijg het domweg m'n strot niet uit. Op papier gaat dat beter, dus af en toe op een kaartje lukt het nog wel, haha. Tegen vriendinnen zeg ik het dus helemaal niet, maar vind dat ook niet zo nodig, laat staan tegen kennissen...