Houden van: wens of verschrikking?

In het begin van veel relaties is het een big deal. Wanneer zeg je 'ik hou van je'? In mijn ogen is dat redelijk overschat, maar dat even terzijde. Toch worden relaties ook vaak uitgemaakt met de mededeling: 'ik hou nog wel van je, maar er is niet meer'. Op een bepaalde manier snap ik heus wel dat er meer nodig is dan 'houden van', maar dan begrijp ik niet waarom het in eerste instantie dan blijkbaar zo belangrijk is om het uit te spreken. Sterker nog: het lijkt bijna een 'verplichting' te worden, waardoor er een enorme druk op komt te liggen en dat is eigenlijk heel bijzonder voor iets wat uiteindelijk te vanzelfsprekend is om er een relatie voor aan te houden.

Zijn er mensen die hier over na (willen) denken of er iets zinnigs over willen/kunnen zeggen? Ik vind het wel interessant .

Of zijn mijn gedachten echt heel erg loos? Dat is ook een mening, dat mag je ook zeggen.

Ik weet niet of het zinnig is, maar ik zeg hem graag dat ik van hem houd (lees: dagelijks), omdat ik het belangrijk vind dat hij dat ten alle tijden weet. Ik vind (romantische) liefde niet vanzelfsprekend, terwijl dat met andere liefdes (ouderlijk bijvoorbeeld) vanzelfsprekender is. Ook niet in alle situaties natuurlijk, maar voor mij wel. Zodra ik mijn vriend als vanzelfsprekend zou gaan zien, dan zou ik de behoefte denk ik minder hebben om het (dagelijks) tegen hem te zeggen.

We zijn nu overigens dik 5 jaar samen en ik hoop dat ik hem nooit als vanzelfsprekend ga zien.

Oh ja, het is overigens niet zo dat ik vind dat je 'vanzelfsprekende' liefde niet hoeft uit te spreken, maar ik vind dat zelf lastiger uit te spreken om redenen die ik niet zou kunnen benoemen.

Voor mij is het meer een kwestie van mijn gevoelens uiten. Als ik boos op hem ben zeg ik dat ook, waarom niet zeggen als je van iemand houdt?

Je kunt het ook zeggen, dat is ook niet zo raar, zelfs helemaal niet. Waarom ligt er dan vaak wel druk op?

June schreef:Je kunt het ook zeggen, dat is ook niet zo raar, zelfs helemaal niet. Waarom ligt er dan vaak wel druk op?

Voor mij is het ook een gevoel uiten. Ik zal het dan ook pas zeggen als ik het écht voel maar ik leg er verder geen druk op. Ik vraag me dat ook af, mooi topic, jammer dat er zo weinig reacties komen!

Ik kon een jongen nog maar 2 weken, en toen zei hij "ik hou van je" nou toen vond ik het wel een big deal. Ik verklaarde hem voor gek, en zei je kent me niet eens! hoe kan je dan van me houden? 2 weken later was het dan ook uit.

Ik wachte altijd na 3 maanden (vaak had ik vriendjes die het vóór die 3 maanden alweer uit hadden gemaakt, of ik maakte er zelf een einde aan) ook omdat ik niet meteen het bed in wou. En daarna wist ik, deze jongen vind mij meer dan leuk lief en aardig of juist niet. En pas daarna zei ik heel voorzichtig ik hou van je. Maar sowieso zeg ik het niet vaak. Niet dagelijks in een smje hvj ofzo.

June schreef:Je kunt het ook zeggen, dat is ook niet zo raar, zelfs helemaal niet. Waarom ligt er dan vaak wel druk op?

Omdat op het moment dat je van iemand houdt je dat ook graag terug zou willen van die persoon en dat is nu net iets waar je geen vat op hebt. Ik kan best goed tegen een blauwtje lopen maar zeggen dat je van iemand houdt en terug te horen krijgen dat hij het nog niet weet is best pijnlijk weet ik uit ervaring. Ik ging toen al enige tijd met mijn ex trouwens, was niet na 1 week ofzo haha maar hij zei eerlijk dat hij het nog niet kon zeggen. Later heeft hij het wel tegen me gezegd maar ik had het er best moeilijk mee.

Mooie, maar ingewikkelde gedachte June.

Het ene moment is het inderdaad het belangrijkste is een relatie, op een ander moment kan dat enige zijn wat je nog bindt.

Ik kan het zelf ook niet goed uitleggen wáárom ik het belangrijk vind, want het is een heel puur gevoel. Voor mij zit houden van in de kleinste maar ook grote dingen. Het is voor mij de basis van een relatie, een soort onvoorwaardelijke liefde, zorg, steun en kracht naar elkaar toe. Zeker in het begin van een relatie is dat een belangrijke stap, omdat je naast te zeggen dat je van iemand houdt, ook die gevoelens er bij geeft. Voor mij is het niet zo zeer een grote stap om het te zeggen, maar meer om de implicaties die daarbij horen. Ik wil dat écht oprecht voelen voordat ik dat zeg.

Ik snap jouw hele beredenering wel June, ik vind soms ook dat het wordt overschat. Ik zou het ook niet fijn vinden dat iemand alleen maar ''ik hou van jou'' zou zeggen, omdat het hoort. Ik wil het ook graag zien, zoals Joy ook zegt, zowel in de kleine dingen als in de grote. Houden van is niet alleen het uitspreken van een paar woordjes, maar het ook laten zien en dat je naar elkaar luistert. Toch denk ik dat het ook wel goed is om je gevoelens te kunnen uitspreken, dat is naar mijn idee de basis van een relatie. Als ik boos ben dan zeg ik dat, dat verwacht ik ook van mijn partner. En zo vind ik het ook belangrijk dat je elkaar kunt vertellen(niet alleen laten zien) dat je van elkaar houdt, want dat doe je immers, waarom dan die gevoelens niet uitspreken/zeggen wat je voelt?