Blagenverbod

Maura schreef:Eigenlijk wilde ik vandaag alleen Dr. Phil door de televisie trekken. Vooral toen hij mensen vroeg of zij kinderen hadden en op die manier probeerde de personen de mond te snoeren.

Ik denk dat hij wel een punt heeft hoor. Mensen die geen kinderen hebben kunnen zich doorgaans slechter inleven in de situatie, en zullen zich dus sneller ergeren aan jengelende kinderen dan moeders die het zelf óók hebben meegemaakt. Ik denk dat er wel een wezenlijk verschil in zit.

Poe CBL, dit is wel écht een punt van frustratie bij je of niet? Vertel eens, hoe vaak heb je er nou werkelijk last van? Zeg maar per jaar? Gemiddeld?

Maura schreef:
Dat gegil gaat soms door merg en been. En als het te lang aanhoudt en de moeder negeert het kind, omdat ze denkt dat het werkt, dan kan ik de ouder soms wel wat.

Ik negeer mijn zoontje ook als hij in de winkelwagen loopt te krijsen. Nou en...wat kan ik anders doen? Tegen hem schreeuwen doe ik niet, ik probeer hem hooguit zachtjes te sussen, maar dan houdt het ook echt op.

Het gaat er ook niet om dat je je als kinderloze niet zou mogen ergeren, maar wel dat mensen zonder kinderen vaak zo de mond ervan vol hebben dat ouders maar gewoon beter moeten opvoeden. Als je kinderen hebt weet je dat je niet altijd alles onder controle kunt hebben en kunt voorkomen. Dat je er soms niks aan kunt doen als je kind huilt, dat je je dan zelf al opgelaten genoeg voelt en dat het ook niet een optie is om binnen te blijven zitten met je kinderen om anderen maar niet tot last te zijn.

Juist negeren helpt vaak het beste volgens mij. (wat ik zo om mij heen hoor).

Susan schreef:Het gaat er ook niet om dat je je als kinderloze niet zou mogen ergeren, maar wel dat mensen zonder kinderen vaak zo de mond ervan vol hebben dat ouders maar gewoon beter moeten opvoeden. Als je kinderen hebt weet je dat je niet altijd alles onder controle kunt hebben en kunt voorkomen. Dat je er soms niks aan kunt doen als je kind huilt, dat je je dan zelf al opgelaten genoeg voelt en dat het ook niet een optie is om binnen te blijven zitten met je kinderen om anderen maar niet tot last te zijn.

Mja precies....het is echt niet altijd een kwestie van opvoeden hoor, al denken vooral de kinderloze en de oudere generatie van wel. Je hebt het gewoon niet altijd in de hand hoe je kind reageert op dingen.

Naja, ik kijk ook terug naar hoe mijn ouders het destijds aanpakten. Als je kind na tien minuten nog aan het krijsen is, zou ik de winkel uitlopen. En als mijn zus en ik vroeger bijv. ruzie maakten in een restaurant en niet te dimmen waren, dan werden we in de auto gezet. Het is ook weer niet zo dat negeren je enige keuze is en ik denk dat het wel degelijk meespeelt wat je belangrijker vindt (je eigen boodschap afronden in de blokker, of anderen niet langdurig overlast bezorgen)

Ik zeg dus niet dat je binnen moet blijven met kind, ik snap ook dat het geen kwestie van opvoeding is en dat het iedere moeder wel eens overkomt, maar ik vind wel dat er verschillende manieren zijn om ermee om te gaan en dat je ook best even mag denken aan de mensen die je op dat moment soms behoorlijk nadrukkelijk stoort , zeker als dat lang duurt.

Zelda schreef:

Susan schreef:Het gaat er ook niet om dat je je als kinderloze niet zou mogen ergeren, maar wel dat mensen zonder kinderen vaak zo de mond ervan vol hebben dat ouders maar gewoon beter moeten opvoeden. Als je kinderen hebt weet je dat je niet altijd alles onder controle kunt hebben en kunt voorkomen. Dat je er soms niks aan kunt doen als je kind huilt, dat je je dan zelf al opgelaten genoeg voelt en dat het ook niet een optie is om binnen te blijven zitten met je kinderen om anderen maar niet tot last te zijn.

Mja precies....het is echt niet altijd een kwestie van opvoeden hoor, al denken vooral de kinderloze en de oudere generatie van wel. Je hebt het gewoon niet altijd in de hand hoe je kind reageert op dingen.

Precies, dat valt mij ook op.

Antibes schreef:Het is ook weer niet zo dat negeren je enige keuze is en ik denk dat het wel degelijk meespeelt wat je belangrijker vindt (je eigen boodschap afronden in de blokker, of anderen niet langdurig overlast bezorgen)

Ik ga niet, als ik al halverwege ben, de winkel uitlopen omdat mijn kind aan het krijsen is nee. Dus in die zin vind ik mijn boodschappen misschien wel belangrijker dan de overlast die mijn kind al dan niet met zijn krijsbui bezorgd.
Wat niet wil zeggen dat ik het niet vervelend vind voor de mensen die er last van hebben, maar eerlijk gezegd vind ik dat ze er maar even mee moeten dealen omdat 1. kinderen soms eenmaal huilen en 2. ik boodschappen aan het doen ben wat echt geen uren duurt.

Ik vind mensen zo intollerant tegenwoordig. Heel vervelend inderdaad als je kind de hele vlucht krijst maar volgens mij valt het allemaal wel mee. Wij hebben ook eens een kind gehad op een vlucht van 11 uur, kind moest afentoe ook huilen.. Nou groot gelijk, zelfs volwassenen vinden zulke lange vluchten ruk,laat staan als kind die het niet begrijpt. Ik let niet eens op huilende kinderen om me heen. Weet je wat pas irritant is, een volwassen die de HELE vlucht hoest, of keihard praat, of zoals wij eens hadden een zieke vrouw achter ons die om de haverklap moest spugen.. en het stonk vreselijk. Wat ik hiermee wil zeggen als je met zoveel mensen in een relatief kleine ruimte bent, kan het niet anders dat er iemand meereist die in jouw ogen vervelend is. Maakt niet uit of het een huilend kind,ziek persoon, of spugend persoon is. Het is maar even denk je dan en waar ik me pas echt boos om kan maken zijn mensen die overduidelijk laten merken dat ze zich ergeren. Verplaats je eens in de schoenen van de ouders met een huilend kind of iemand die weet dat zijn hoest irritant is, en niemand spuugt voor de lol, denk ik dan. Laat het gewoon los en je hebt er bijna geen last van.
Supermarkt, hetzelfde verhaal als hierboven.

In restaurants vind ik het ook wel anders, dan denk ik: je zit hier puur voor je eigen lol en je kind doet lastig omdat hij zich zichtbaar verveeld.

Zelda schreef:

Antibes schreef:Het is ook weer niet zo dat negeren je enige keuze is en ik denk dat het wel degelijk meespeelt wat je belangrijker vindt (je eigen boodschap afronden in de blokker, of anderen niet langdurig overlast bezorgen)

Ik ga niet, als ik al halverwege ben, de winkel uitlopen omdat mijn kind aan het krijsen is nee. Dus in die zin vind ik mijn boodschappen misschien wel belangrijker dan de overlast die mijn kind al dan niet met zijn krijsbui bezorgd.
Wat niet wil zeggen dat ik het niet vervelend vind voor de mensen die er last van hebben, maar eerlijk gezegd vind ik dat ze er maar even mee moeten dealen omdat 1. kinderen soms eenmaal huilen en 2. ik boodschappen aan het doen ben wat echt geen uren duurt.

Dit vind ik echt zo'n nonargument. Ja, kinderen huilen soms. Kinderen slaan soms ook. Thuis moet je doen wat je wilt, maar in een restaurant of iets dergelijks vind ik niet dat je met zo'n argument aan kunt komen. In een supermarkt of in de Blokker vind ik het iets anders, daar komen mensen niet voor hun ontspanning, dat is noodzakelijk en daar ben je geen uren. Maar mensen die met dit argument hun kinderen een heel restaurant bij elkaar laten krijsen, daar kan ik echt niet tegen. Kinderen huilen soms inderdaad, wat dus een hele goede reden is om het niet overal mee heen te nemen.

SuperGrover schreef:

Zelda schreef:

Antibes schreef:Het is ook weer niet zo dat negeren je enige keuze is en ik denk dat het wel degelijk meespeelt wat je belangrijker vindt (je eigen boodschap afronden in de blokker, of anderen niet langdurig overlast bezorgen)

Ik ga niet, als ik al halverwege ben, de winkel uitlopen omdat mijn kind aan het krijsen is nee. Dus in die zin vind ik mijn boodschappen misschien wel belangrijker dan de overlast die mijn kind al dan niet met zijn krijsbui bezorgd.
Wat niet wil zeggen dat ik het niet vervelend vind voor de mensen die er last van hebben, maar eerlijk gezegd vind ik dat ze er maar even mee moeten dealen omdat 1. kinderen soms eenmaal huilen en 2. ik boodschappen aan het doen ben wat echt geen uren duurt.

Dit vind ik echt zo'n nonargument. Ja, kinderen huilen soms. Kinderen slaan soms ook. Thuis moet je doen wat je wilt, maar in een restaurant of iets dergelijks vind ik niet dat je met zo'n argument aan kunt komen. In een supermarkt of in de Blokker vind ik het iets anders, daar komen mensen niet voor hun ontspanning, dat is noodzakelijk en daar ben je geen uren. Maar mensen die met dit argument hun kinderen een heel restaurant bij elkaar laten krijsen, daar kan ik echt niet tegen. Kinderen huilen soms inderdaad, wat dus een hele goede reden is om het niet overal mee heen te nemen.

Als je goed leest heb ik het ook over een supermarkt en niet over een restaurant.

Zelda schreef:

SuperGrover schreef:

Zelda schreef:

Antibes schreef:Het is ook weer niet zo dat negeren je enige keuze is en ik denk dat het wel degelijk meespeelt wat je belangrijker vindt (je eigen boodschap afronden in de blokker, of anderen niet langdurig overlast bezorgen)

Ik ga niet, als ik al halverwege ben, de winkel uitlopen omdat mijn kind aan het krijsen is nee. Dus in die zin vind ik mijn boodschappen misschien wel belangrijker dan de overlast die mijn kind al dan niet met zijn krijsbui bezorgd.
Wat niet wil zeggen dat ik het niet vervelend vind voor de mensen die er last van hebben, maar eerlijk gezegd vind ik dat ze er maar even mee moeten dealen omdat 1. kinderen soms eenmaal huilen en 2. ik boodschappen aan het doen ben wat echt geen uren duurt.

Dit vind ik echt zo'n nonargument. Ja, kinderen huilen soms. Kinderen slaan soms ook. Thuis moet je doen wat je wilt, maar in een restaurant of iets dergelijks vind ik niet dat je met zo'n argument aan kunt komen. In een supermarkt of in de Blokker vind ik het iets anders, daar komen mensen niet voor hun ontspanning, dat is noodzakelijk en daar ben je geen uren. Maar mensen die met dit argument hun kinderen een heel restaurant bij elkaar laten krijsen, daar kan ik echt niet tegen. Kinderen huilen soms inderdaad, wat dus een hele goede reden is om het niet overal mee heen te nemen.

Als je goed leest heb ik het ook over een supermarkt en niet over een restaurant.

Ja dat zie ik, het is ook niet direct tegen jou gericht, daarom zeg ik ook dat ik het anders vind in de Blokker of supermarkt. Maar jij zegt hier precies wat ik zo vaak gehoord heb van ouders in restaurants waar ik werkte, daarom haal ik jouw quote aan.

Ja het is vervelend, maar goed het zijn kinderen, dus so be it!

Als ik me er aan ga irriteren heb ik alleen mezelf er maar mee.

VeryCherry schreef:Vanwaar de shock? Haar gedrag of mijn reactie?

Bij mij allebei. Beide reacties vind ik overdreven. Die vrouw bemoeit zich met een situatie waar ze niks mee te maken heeft, maar waar ze zich wel aan ergert. Jij reageert door je te bemoeien met een situatie waar je niks mee te maken hebt, maar waar je je wel aan ergert.

Geweldig idee


Hahaha nee wat een onzin. Er zijn gewoon plaatsen waar kinderen in mijn ogen niet horen te komen. (Luxe restaurants sowieso.. Wat moet een kind daar?) Of je moet weten dat je kind ontzettend stil is. Mijn zus hebben ze vroeger wel eens in een luxe restaurant in de maxicosi onder tafel geschoven omdat de oppas op het laatste moment ziek was. Ze heeft geen kick gegeven

Meestal erger ik mij ook niet dood aan de kinderen maar aan de ouders van die typische schreeuwkinderen. Dan denk ik ja dat kind kan er niets aan doen, die denk dat het normaal is. Dus rol ik eerder met mijn ogen om de ouders. (niemand die dat ziet hoor.. alleen mijn vriend en ik.. Want wij krijgen natuurlijk engeltjes )

Nouja al met al.. vind ik niet dat je een verbod kan instellen op laawaaige kinderen want dat is niet 1 soort groep in mijn ogen.

Ik heb niet snel last van kinderen, ook niet als ze huilen of schreeuwen of zich niet rustig houden als dat wel moet. Eerder van ouders die bepaald gedrag toelaten en hun schouders dan ophalen. Dat kun je een kind vrijwel nooit aanrekenen, die zoeken nou eenmaal grenzen op.

Een volwassene die zich idioot gedraagt in het openbaar, daar erger ik me wel kapot aan.



Edit: ik ben vergeten te melden ( maar dat lijkt me wel duidelijk ) dat ik dit verbod als een tang op een varken vind slaan.

SuperGrover schreef:

VeryCherry schreef:Vanwaar de shock? Haar gedrag of mijn reactie?

Bij mij allebei. Beide reacties vind ik overdreven. Die vrouw bemoeit zich met een situatie waar ze niks mee te maken heeft, maar waar ze zich wel aan ergert. Jij reageert door je te bemoeien met een situatie waar je niks mee te maken hebt, maar waar je je wel aan ergert.

Ik geloof dat ik ook zo gereageerd had als VeryCherry.

Jolicious schreef:

SuperGrover schreef:

VeryCherry schreef:Vanwaar de shock? Haar gedrag of mijn reactie?

Bij mij allebei. Beide reacties vind ik overdreven. Die vrouw bemoeit zich met een situatie waar ze niks mee te maken heeft, maar waar ze zich wel aan ergert. Jij reageert door je te bemoeien met een situatie waar je niks mee te maken hebt, maar waar je je wel aan ergert.

Ik geloof dat ik ook zo gereageerd had als VeryCherry.

Ik ook. En als ik de moeder van het kindje was, had ik het ook wel heel prettig gevonden als iemand op die manier voor me op zou komen.

Jolicious schreef:

SuperGrover schreef:

VeryCherry schreef:Vanwaar de shock? Haar gedrag of mijn reactie?

Bij mij allebei. Beide reacties vind ik overdreven. Die vrouw bemoeit zich met een situatie waar ze niks mee te maken heeft, maar waar ze zich wel aan ergert. Jij reageert door je te bemoeien met een situatie waar je niks mee te maken hebt, maar waar je je wel aan ergert.

Ik geloof dat ik ook zo gereageerd had als VeryCherry.

Ik zou dat ook gedaan hebben, vooral als die vrouw echt zo aan het schreeuwen was geweest tegen dat peutertje en die moeder.

Zelda schreef:

Jolicious schreef:

SuperGrover schreef:

VeryCherry schreef:Vanwaar de shock? Haar gedrag of mijn reactie?

Bij mij allebei. Beide reacties vind ik overdreven. Die vrouw bemoeit zich met een situatie waar ze niks mee te maken heeft, maar waar ze zich wel aan ergert. Jij reageert door je te bemoeien met een situatie waar je niks mee te maken hebt, maar waar je je wel aan ergert.

Ik geloof dat ik ook zo gereageerd had als VeryCherry.

Ik zou dat ook gedaan hebben, vooral als die vrouw echt zo aan het schreeuwen was geweest tegen dat peutertje en die moeder.

Ik ook wel denk ik.

Susan schreef:

Jolicious schreef:

SuperGrover schreef:

VeryCherry schreef:Vanwaar de shock? Haar gedrag of mijn reactie?

Bij mij allebei. Beide reacties vind ik overdreven. Die vrouw bemoeit zich met een situatie waar ze niks mee te maken heeft, maar waar ze zich wel aan ergert. Jij reageert door je te bemoeien met een situatie waar je niks mee te maken hebt, maar waar je je wel aan ergert.

Ik geloof dat ik ook zo gereageerd had als VeryCherry.

Ik ook. En als ik de moeder van het kindje was, had ik het ook wel heel prettig gevonden als iemand op die manier voor me op zou komen.

Precies..