Gebroken nachten baby elf maand

Wie heeft er tips voor mij om een einde te maken aan de gebroken nachten van dochterlief?

Ze word in de avond vaak al wakker, dan geven we haar een fles, maar vervolgens word ze ook nog wel één of twee keer midden in de nacht wakker. Een speen geven pikt ze op zo'n moment niet, en een fles wel, al is dat maar een minimale hoeveelheid. Maar goed, ik zou er zo graag vanaf willen. Het laten huilen vind ik een moeilijk ding. Maar hoe kun je zoiets afbouwen met een kindje?

Het is hier nooit gelukt. Dochter is nu 2,5 en wordt nog steeds elke nacht een paar keer wakker. Laten huilen midden in de nacht doen we niet, we gaan altijd meteen erheen om te kijken wat er is. Meestal gaat ze dan weer slapen, soms ook niet. Tis wel pittig maar ik zou niet weten wat eraan te doen.

Wij zijn op een gegeven moment water gaan geven ipv melk, ze krijgt nog steeds regelmatig een slokje drinken. Verder één tip: accepteer het, dat maakt het voor jullie een stuk minder vermoeiend. Onze dochter slaapt weer bij ons op de kamer, in de co-sleeper. Dan kan ik direct reageren op het moment dat ze wakker wordt, vaak is even laten weten dat we er zijn al voldoende.

Ja water geven gaan we vannacht voor het eerst proberen. Want zo zei het cb, melk is een dikmaker... , En er aan toegeven doe ik ook al wel hoor. Maar af en toe dan ben je zo moe, en dan wil je graag een oplossing voor dit hebben. Maaaar goed, onze zoon had dit toen hij wat kleiner was ook wel. En slaapt nu ook keurig de nacht door. Yes er is hoooop!

een tipje: geef lauw/warm water!

accepteren is inderdaad de beste tip. Hier gaat het pas sinds 2 a 3 maandjess beter, maar hier is hij ook vaak wakker snachts, (speentje of gewoon overstuur en troost ik hem even) en vroeg wakker (5:00-6:00). Heb echt ALLES geprobeerd, om depressief van te worden...
En de enige tip die helpt: accepteren....Sommige kinderen hebben dat nu eenmaal!
Is niet wat je wilt horen, maar het werkt wel...

Als ze ect huilt alleen maar om bij JOU te zijn kan je haar wel laten huilen. Hebben wij hier ook een periode gehad...Elke keer even bij hem kijken, aai over zijn bol en weggaan. Wel zeker weten dat hij NERGENS fysiek last van had. En dan laten huilen...Man, wat heb ik zelf zitten huilen, midden in de nacht! Maar na een week was DAT voorbij!

Speentje etc, is niks aan te doen hier...we leggen er zo'n 8 in zijn bed in de hoop dat hij ze zelf vindt! haha

Mijn dochter is ook een slechte slaapster, althans, ze wordt vaak wakker. Gelukkig valt ze na het voeden dan weer heel snel in slaap, dus dat scheelt.

Accepteren is inderdaad de beste oplossing. Mijn dochter begint nu een beetje door te slapen, maar meestal wordt ze tussen 04.00 en 05.00 een keer wakker. Maar 1 keertje wakker worden vind ik niet zo erg, tot voor kort werd ze nog zo'n 2 a 3 keer per nacht wakker.

Tis doodvermoeiend, dat wel.. Ik duik regelmatig op tijd mijn bedje in en in het weekend doe ik wel eens een middagdutje.

Hier helpt het ook het best om het te accepteren. Onze zoon begint 's nachts in de co-sleeper en ligt uiteindelijk meestal dicht tegen me aan te slapen. Hij wordt ongeveer 5 keer op een nacht wakker, de helft van de tijd krijgt hij een voeding de andere keren krijg ik hem zo getroost. Hij wil vaak gewoon bij mij zijn en daar geef ik aan toe, laten huilen doen we in ieder geval niet.

Bij onze zoon was ik na een maand of 8 ook wel zat; hij at overdag heel slecht, maar wilde 's nachts wel twee flessen als het aan hem lag. Wij wilden hem niet laten huilen, maar wel dat hij overdag beter ging eten, zodat hij 's nachts niets hoefde in te halen.

Op advies van een oud-collega logopedist, heb ik hem op een gegeven moment serieus toegesproken. Ik heb hem toen heel vastberaden verteld dat we vanaf nu alleen nog overdag zouden eten en 's nachts niet meer. De nacht daarop werd hij wakker. Ik herhaalde dat hij geen drinken zou krijgen, maar troostte hem wel. Vervolgens legde ik hem terug in zijn bedje en bleef daarnaast zitten tot hij sliep. Ik geloof dat hij zo in twee nachten van de nachtvoeding af was. Echt zo bizar, maar heerlijk!

Geen idee of het aan het 'gesprek' heeft gelegen, of mijn vastberadenheid vanaf dat moment niks meer te geven en op die manier het stukje gewenning eruit te krijgen. Maar wie weet is zoiets wel het proberen waard. Vaak is je eigen houding hierin denk ik wel iets dat je kindje aanvoelt.

Als ze weinig van haar fles drinkt zal ze niet komen omdat ze honger heeft. Ik zou de melk ook verdunnen en zo overgaan op water.
Misschien is het een idee om een lampje aan te laten op de gang zodat ze het niet te donker vindt?
Onze zoon heeft ook heel lang niet doorgeslapen (pas na 15 a 16 maanden) en doet dit nu alleen als er licht brand op de gang, anders vind hij het te donker en gaat hij huilen.

Ons mannetje heeft af en toe periodes dat hij s'nachts wakker wordt en wat gaat huilen. We laten hem zoveel mogeljk gewoon in zijn bedje en troosten daar, soms wat water geven. Soms nemen we hem even in bed maar eigenlijk laten we hem gewoon liggen. Soms gilt hij dan even alles bij elkaar maar meneer weet precies wat hij wil, namelijk bij ons in bed en vooral mijn man wil dat gewoon niet.

Nu hij zijn laatste kiezen krijgt is hij weer steeds wakker vd pijn en dan leggen we hem wel tussen ons in en als hij slaapt dragen we hem terug.