Iemand tips?

De laatste tijd heb ik echt last van iets waar ik geen reden of oorzaak voor kan bedenken.

Het loopt eigenlijk al best een poos, maar ik ben ontzettend gespitst op allerlei geluiden en wat dat dan wel niet kan zijn. Dit voornamelijk als ik alleen thuis ben, maar komt ook regelmatig voor als er meer mensen thuis zijn en het is avond (en ik lig op bed). En in alle gevallen denk ik gelijk aan het ergste. Bijvoorbeeld brand, of inbrekers. Ik slaap heel licht, en omdat ik ook snel van de geluiden wakker wordt (ook al staat er maar een auto voor de deur stationair te draaien) dan word ik daar wakker van.

Wat in hemelsnaam kan dit zijn, ik word er zo langzamerhand heel moe en zat van!

Wat het kan zijn, geen idee. Maar je kan misschien met oordopjes gaan slapen?

Naja, het is meer het feit dat ik overal apen en beren zie. Loop ik buiten, heb ik constant het gevoel goed uit te moeten kijken. Gewoon een opgejaagd gevoel maar dan niet gerelateerd aan school/werk o.i.d.

Zit je ergens over in, of loop je te piekeren? Ik heb dat ook op momenten dat ik heel gestrest ben en over veel dingen in zit.

Nee eigenlijk niet Monte. Dat heb ik een tijd terug wel gehad en toen had ik dit ook wel, maar dit gaat niet weg. Ik word er gek van.

Yoyo schreef:Nee eigenlijk niet Monte. Dat heb ik een tijd terug wel gehad en toen had ik dit ook wel, maar dit gaat niet weg. Ik word er gek van.

Super herkenbaar, ik heb precies hetzelfde. Ook geen stress oid maar een onverklaarbare angst voor inbrekers en brand. Ik geef er tegenwoordig aan toe, ga dus even kijken of ik iets zie (als ik durf, anders laat ik mijn vriend kijken ). Ik heb er vooral last van wanneer ik alleen slaap.

Gelukkig is er dus nog iemand.. Ik wil nu ook niet naar bed, wacht liever tot m'n ouders thuis zijn Gelukkig hebben we wel een hond die reageert op gekke dingen.
Maar het is bij mij wel iets van de laatste tijd en waarom dat is weet ik niet en dat frustreert me. Ik wil er wat aan doen!

Dat is heel herkenbaar. Ik denk bij alles heel ver na.

Yoyo schreef:Gelukkig is er dus nog iemand.. Ik wil nu ook niet naar bed, wacht liever tot m'n ouders thuis zijn Gelukkig hebben we wel een hond die reageert op gekke dingen.
Maar het is bij mij wel iets van de laatste tijd en waarom dat is weet ik niet en dat frustreert me. Ik wil er wat aan doen!

Daar kan ik je niet mee helpen, ik slik wel eens valeriaan en dat maakt me wel rustig. Bij mij wordt het nu iets minder maar het blijft komen met vlagen..

Herkenbaar. Mijn vriend draait regelmatig nachtdiensten, dus slaap ik alleen. Bij elk geluidje word ik wakker en denk ik aan inbrekers. Soms ga ik zelfs uit mijn bed om te kijken wat het is. Ik denk dat ik gewoon "bang" ben om alleen te slapen.

Ik had daar in het begin van het 'hier' wonen, ook ontzettend veel last van. Elke auto, elk geluidje of ik was wakker. En weer in slaap vallen? Nee, dat ging natuurlijk niet door. Want ze hadden vast ingebroken bij de buren of bij de kroeg of in een winkel. Of er waren gewonden gevallen of weet ik wat ik allemaal dacht.

Maar ik ben de geluiden gaan accepteren. Ik weet nog niet hoe ik het heb gedaan. Maar ik ben het gaan beschouwen als iets wat bij mijn woning hoort en heb besloten om niet meer in angst te leven, omdat er toch 'nooit' iets gebeurd.

Is gemakkelijker gezegd dan gedaan, daar ben ik me van bewust. Maar licht blijven slapen of met angst slapen is ook zoiets.

_Liv schreef:Herkenbaar. Mijn vriend draait regelmatig nachtdiensten, dus slaap ik alleen. Bij elk geluidje word ik wakker en denk ik aan inbrekers. Soms ga ik zelfs uit mijn bed om te kijken wat het is. Ik denk dat ik gewoon "bang" ben om alleen te slapen.

Hier ook heel herkenbaar! Mijn vriend draait ook regelamtig nachtdiensten en ik ben dan ook gespitst op ieder geluidje, en heb dan altijd de telefoon naast m'n bed liggen