schamen voor iets

Weg

Ik vind je niet dom, maar het lijkt me geen fijne basis. Ik vind niet dat je alles tot in detail over elkaars verleden precies moet weten, maar ik zou het prettig vinden als ik van zulke dingen op de hoogte was (van mijn denkbeeldige vriendje). Als ik drie jaar met iemand samen zou wonen, zou ik het vreemd vinden als hij zoiets 'groots' niet zou weten. Je kunt toch een avond even de tijd nemen en zeggen dat je iets wilt vertellen, maar dat het nu meteen heel groot lijkt, terwijl het dat helemaal niet is en dat je het om die reden ook nooit verteld hebt. En wat als je vriend het raar zou vinden? Heeft hij nooit iets raars gedaan? Gaat hij dan bij je weg, omdat je niet perfect bent? Waarom zou hij aan jou twijfelen als je zegt dat het geen relatie was? Gaat dit vaak zo bij jullie? Dat jij iets vertelt, maar dat hij het toch niet gelooft en er zijn eigen verhaal van maakt of waar baseer je het op?

Weg

Misschien een gekke vraag, maar waarom schaam jij je voor een vriendschap als er verder echt niks gebeurd is? En waarom was je opeens niet meer bevriend met die man?

Weg

Oké, ik vind het namelijk nogal bekrompen. Ik zou het niet voor je houden. Mocht er zich een moment voordoen, dan zou ik tegen hem in gaan en zeggen dat je zelf toevallig twee jaar bevriend bent geweest met iemand van 34 en waarom zijn bekrompen hersenen dat niet aankunnen? Als er verder niks was, zou ik me er al helemaal niet voor schamen. Waarom zou je?

Misschien vindt mijn toekomstige vriendje het wel heel stom dat ik seks heb gehad met mijn beste vriend op de middelbare school, maar dat ga ik dan toch niet verzwijgen. Jammer de bammer, we kunnen het niet altijd eens zijn.

Weg

Het kan ook luchtig toch? Ik heb best vaak dat het in mijn omgeving over leeftijdsverschillen gaat. Dan zou ik iets zeggen als: "O ja, ik ben ook nog eens een tijd bevriend geweest met een wat oudere man in mijn puberteit. Ik heb toen nooit echt wat gemerkt van het verschil in leeftijd." Houd het gewoon een beetje luchtig, boeiend, hij hoeft de details niet te hebben toch? Mochten je ouders er dan eens over beginnen dan is hij in ieder geval op de hoogte en bovendien heb jij niet het gevoel dat je iets verzwijgt.

Mijn vader zou me ook niet geloven als iemand bleef slapen en achttien jaar ouder was overigens. Maar goed, dat zou ook niet mogen waarschijnlijk .

Je hebt helemaal gelijk. Ik doe er veel te moeilijk over.

We speelden continu spelletjes, rollercoaster etc. Gingen naar pretparken enzo.