slaap vragen

Horen jullie ze dan niet als de babyfoon uitstaat? Ik kan mijn kinderen altijd horen en heb daarom ook nooit een babyfoon gehad.

Rataplan schreef:Horen jullie ze dan niet als de babyfoon uitstaat? Ik kan mijn kinderen altijd horen en heb daarom ook nooit een babyfoon gehad.

Nee zonder babyfoon hoor je beneden helemaal niets. Alleen wanneer hij echt helemaal overstuur is, 'gewoon' huilen hoor je niet. Alleen wanneer meneer in brandalarm-modus overschakeld is hij duidelijk e horen.

Rataplan schreef:Horen jullie ze dan niet als de babyfoon uitstaat? Ik kan mijn kinderen altijd horen en heb daarom ook nooit een babyfoon gehad.

Ja, daarom ga ik ook echt iets doen (schoonmaken, strijken, stofzuigen), moet niet gelijk gaan kolven of zitten met eten of kopje koffie, want dan ga ik zitten luisteren en duren die 10 minuten erg lang.

Stofzuiger schreef:

Tania schreef:
Visite zit ook niet echt lekker met een kindje dat helemaal overstuur aan het huilen is door de babyfoon dus dan kan ik maar beter even naar boven gaan.

Ik zet de babyfoon in die 10 min dat ze 'mogen' huilen wel echt uit en ik ga iets doen. Luisteren hoe ze liggen te huilen kan ik niet.

Ja dat zou ik zelf niet doen. Mijn zoontje lag een keer half te stikken doordat hij moest overgeven en toen was ik echt heel erg blij dat ik altijd de babyfoon aan heb. Dat ding gaat hier dus echt nooit uit als hij in bed ligt.

Zonder babyfoon hoor ik hem inderdaad ook niet goed. 'Snachts staat hij ook aan omdat ik anders soms erg slecht wakker wordt als hij roept of huilt.

Printje schreef:

Rataplan schreef:Horen jullie ze dan niet als de babyfoon uitstaat? Ik kan mijn kinderen altijd horen en heb daarom ook nooit een babyfoon gehad.

Nee zonder babyfoon hoor je beneden helemaal niets. Alleen wanneer hij echt helemaal overstuur is, 'gewoon' huilen hoor je niet. Alleen wanneer meneer in brandalarm-modus overschakeld is hij duidelijk e horen.

Hmm, doe mij zo'n huis . Ik kan ze dus altijd horen zelfs met deuren dicht en de tv aan. En ik heb net een nieuw huis...

Tania schreef:

Stofzuiger schreef:

Tania schreef:
Visite zit ook niet echt lekker met een kindje dat helemaal overstuur aan het huilen is door de babyfoon dus dan kan ik maar beter even naar boven gaan.

Ik zet de babyfoon in die 10 min dat ze 'mogen' huilen wel echt uit en ik ga iets doen. Luisteren hoe ze liggen te huilen kan ik niet.

Ja dat zou ik zelf niet doen. Mijn zoontje lag een keer half te stikken doordat hij moest overgeven en toen was ik echt heel erg blij dat ik altijd de babyfoon aan heb. Dat ding gaat hier dus echt nooit uit als hij in bed ligt.

Zonder babyfoon hoor ik hem inderdaad ook niet goed. 'Snachts staat hij ook aan omdat ik anders soms erg slecht wakker wordt als hij roept of huilt.

Tja, daar was ik ook altijd bang voor, maar dan kan je bij wijze van spreken nog niet douchen als ze op bed liggen, stofzuigen of was op hangen op zolder omdat je dan niet alles hoort. Of blijf je ook echt bij de babyfoon? Ik doe dat soort dingen juist als ze slapen, als ze wakker zijn heb ik er de tijd niet voor.

Ik ga ook gewoon naar boven als er visite is en ook als ik net in een spannende film zit.
En natuurlijk baal ik wel eens als ik voor de vierde keer die avond boven lig, maar als mijn zoontje na tien minuten weer op mijn buik in slaap is gevallen en hij weer rustig verder slaapt, zit ik een stuk rustiger en gezelliger bij mijn visite of voor de film.
Ik zou er serieus heel erg gestresst van worden als één van mijn kinderen boven ligt te huilen en ik gezellig wat met mijn visite zit te drinken. Het belang van de kinderen gaat op dit moment voor mijn belangen, mijn tijd komt wel weer. Mijn oudste wordt nu(2,5) zelden meer wakker 's avonds of 's nachts en ik verwacht dat die tijd bij mijn jongste ook komt en op dat moment kan ik de hele avond weer gezellig bij mijn visite zitten of andere dingen doen, waar ik nu niet altijd aan toe kom.
Het is investeren, maar ik geloof zeker dat mijn kinderen en ik er veel voor terug krijgen in de toekomst.

Rataplan schreef:

Printje schreef:

Rataplan schreef:Horen jullie ze dan niet als de babyfoon uitstaat? Ik kan mijn kinderen altijd horen en heb daarom ook nooit een babyfoon gehad.

Nee zonder babyfoon hoor je beneden helemaal niets. Alleen wanneer hij echt helemaal overstuur is, 'gewoon' huilen hoor je niet. Alleen wanneer meneer in brandalarm-modus overschakeld is hij duidelijk e horen.

Hmm, doe mij zo'n huis . Ik kan ze dus altijd horen zelfs met deuren dicht en de tv aan. En ik heb net een nieuw huis...

hahahhaa of misschien word ik wel gewoon stokdoof hahahaha kan het ook nog zijn;)
Nee hoor ik weet niet hoe het komt, want we hebben zelfs een open trap, maar we horen hem niet huilen.

Heb hier ook geen babyfoon nodig als hij op de sirenestand staat. Maar als hij beetje ligt te mopperen hoor ik het niet. Het is idd maar beter om wat te gaan doen want die 10 min duren nu ook lang.
Denk ook wel dat ieder moet doen waar je je goed bij voelt. En ik ben zelf ook van het troosten en erbij blijven maar zie nu dat het gewoon niet werkt.
Misschien dat een andere aanpak dan wel werkt, dacht al om hem van de week bij mijn moeder te laten logeren misschien dat het de cyclus doorbreekt.

Stofzuiger schreef:

Tania schreef:

Stofzuiger schreef:

Tania schreef:
Visite zit ook niet echt lekker met een kindje dat helemaal overstuur aan het huilen is door de babyfoon dus dan kan ik maar beter even naar boven gaan.

Ik zet de babyfoon in die 10 min dat ze 'mogen' huilen wel echt uit en ik ga iets doen. Luisteren hoe ze liggen te huilen kan ik niet.

Ja dat zou ik zelf niet doen. Mijn zoontje lag een keer half te stikken doordat hij moest overgeven en toen was ik echt heel erg blij dat ik altijd de babyfoon aan heb. Dat ding gaat hier dus echt nooit uit als hij in bed ligt.

Zonder babyfoon hoor ik hem inderdaad ook niet goed. 'Snachts staat hij ook aan omdat ik anders soms erg slecht wakker wordt als hij roept of huilt.

Tja, daar was ik ook altijd bang voor, maar dan kan je bij wijze van spreken nog niet douchen als ze op bed liggen, stofzuigen of was op hangen op zolder omdat je dan niet alles hoort. Of blijf je ook echt bij de babyfoon? Ik doe dat soort dingen juist als ze slapen, als ze wakker zijn heb ik er de tijd niet voor.

De babyfoon gaat mee de badkamer in en ook mee naar zolder als ik de was ophang. Ik vind het een kleine moeite om mee te nemen en voel me daar prettiger bij. Overigens was dit niet heel vaak nodig omdat mijn zoontje gewoon amper sliep overdag dus hij ging meestal mee de badkamer in of ik ging douchen voordat mijn man weg ging en de was doe/deed ik dan alleen als mijn man thuis was.

Misschien een rare vraag, maar vanaf wanneer laat je de babyfoon dan wel uit? Als je kind 2 is, of 4, of 16? Niet vervelend bedoeld, maar er kan toch op elke leeftijd wat gebeuren, waar leg je dan voor jezelf de grens?

Hier staat de babyfoon vrijwel nooit aan, als ze huilt horen we dat normaal gesproken beneden wel. Het eerste kwartier staat hij sowieso uit omdat we niet naar gehuil willen luisteren en ze soms toch even huilt voor ze in slaap valt. (En soms gaat dan zelfs de tv wat harder zodat we haar niet horen, want ik kan er ook niet goed tegen).
Ik geloof best dat er veel onderzoeken zijn gedaan en dat je kinderen voor een half jaar niet kunt verwennen (als zal die grens ook niet zo vast liggen), maar wij voelen ons er prettig bij om het op onze manier te doen. We laten haar echt geen uur huilen en ze slaapt wel erg goed en overdag ook steeds een paar uur. Als we wel op elk huiltje zouden reageren zou ze juist veel minder slapen.
Ik zou me ook niet prettig voelen als ik ergens op bezoek ging en ze zouden bij elk huiltje lang naar boven gaan, maar ik denk dat diegene die dit doen ook niet bij mij op bezoek willen zijn als we haar juist wel een tijdje laten huilen.

@ Printje:

Maar er zit toch een verschil tussen 'bij elk huiltje naar boven gaan' en je kindje een kwartier laten huilen? Ik loop echt niet bij elk kikje naar boven maar ik hoor echt wel het verschil tussen echt verdrietig zijn of even jammeren. Als hij een beetje huilerig is als hij net in bed ligt, loop ik niet meteen terug z'n kamer in. Dan is dat meestal na twee minuten wel over. Maar als hij echt verdrietig is dan ga ik wel naar hem toe. Ik lig zelf ook niet graag verdrietig alleen in bed.

Wat betreft tot wanneer de babyfoon aangaat, nou 16 lijkt me wat overdreven, niet? Maar mijn zoontje is anderhalf en dan lijkt het me toch nog best prettig om te horen wat er gebeurt terwijl ik beneden zit (want ik hoor het hier beneden dus bijna niet als hij huilt of roept). Tegen de tijd dat hij zelf z'n bedje uit kan komen en naar me toe kan komen als er iets is dan kan hij wel uit.

Ik bedoelde het niet zo lullig als het er stond hoor, en was ook niet als aanval bedoeld. Ik heb alleen in mijn omgeving wel meegemaakt dat iemand op 18 jarige leeftijd overleed aan een epileptische aanval (en dat was de eerste die hij ooit gehad had). Sommige dingen gebeuren en daar kun je niks aan doen, bij mij past het niet om daarom nu maar altijd de babyfoon aan te zetten, ik vertrouw er maar op dat als ze slaapt dat het dan goed is. Bij het verslikken zou een kindje als hij 4 is nog steeds misschien niks anders kunnen doen.
Maar ik zou de babyfoon ook zeker altijd aan hebben staan als ik het beneden niet goed zou horen, gelukkig is dat hier niet het geval.

Natuurlijk kan er altijd wat gebeuren. Er kan met mij ook iets gebeuren terwijl mijn zoontje ligt te slapen. Alles uitsluiten kan nou eenmaal niet en dat probeer ik ook niet. Maar eerlijk gezegd denk ik wel dat als jij je kindje zo had horen stikken als mijn zoontje je nu ook je babyfoon op z'n hardst zou hebben staan. En daarmee wil ik niet zeggen dat het niet goed is dat je dat niet doet, want iedereen moet doen wat ze denken dat het beste is voor hun kindje, maar wel dat dat gewoon heel eng is.
Buiten dat staat hij ook aan omdat ik dan beter hoor als z'n speen valt ofzo als hij dan wakker wordt en een beetje begint te jammeren weet ik dat ik die even moet gaan geven want als het te lang duurt gaat hij z'n hele bed doorzoeken en wordt hij te wakker en dan duurt het veel langer voordat hij weer gaat slapen. En aangezien ik al lang blij ben dat ik tegenwoordig meer dan 3/4 uur slaap, wil ik dat graag zo houden

Zo en nu ga ik weer verder duimen dat ons dochtertje een wat minder lange gebruiksaanwijzing krijgt wat betreft slapen

Waarschijnlijk zou je hier dan niet graag op bezoek zijn dan inderdaad, haha.
Andersom zou ik me waarschijnlijk ook niet echt prettig voelen.
Ik word er letterlijk misselijk van als mijn kinderen huilen en ik niet naar ze toe ga. (dat klinkt wel heel erg, maar het is echt zo.) Het gaat gewoon zo tegen mijn gevoel in.
Bij andere kinderen heb ik dat gevoel(wel in mindere mate) ook wel eens, als kinderen huilen. Afgelopen week was ik in de supermarkt en daar was ook een kindje van rond de twee maanden zo erg aan het huilen in zijn maxicosi.
Dat moet ik echt niet te lang horen, want dan begin ik zelf ook, haha.
Ook een reden dat ik de kinderen altijd in een draagdoek had. Ik voel zo'n onmacht als mijn kind in een maxicosi in de supermarkt ligt te krijsen en ik het niet even makkelijk tegen me aan kon houden en troosten.

Ook voor mijn kinderen vind ik het zo belangrijk dat ze weten dat wij er altijd voor ze zijn. Of dat nou voor een vieze luier, buikpijn of 'huidhonger' is. Wij hopen ze op deze manier de veilige basis te geven, waaruit ze zichzelf kunnen ontdekken, de wereld kunnen verkennen, met die basis waar ze vanaf hun eerste dag altijd al zeker van kunnen zijn.

Ik wil uiteraard ook alleen maar goeds voor mijn kind en ik wil dat hij weet dat ik er altijd voor hem ben maar , misschien is mijn ventje daar dan anders in, maar wanneer hij in bed huilt omdat hij niet naar bed wil, werkt get niet om gewoon maar bij hen te blijven. Als ik gewoon ga is het veel eerder
Als ji.
Ieder kind is daar anders in denk ik. Misschien bij een tweede heb ik wel dezelfde aanpak. Vaag verhaal nu maar als jij móet achter dezelfde aanpak staan maar mob werkt niet mee..

Printje schreef:Vaag verhaal nu maar als jij móet achter dezelfde aanpak staan maar mob werkt niet mee..

Heel duidelijk verwoord Printje

Ik zet hier trouwens alleen de babyfoon uit in de eerste 10 min, en bij eventuele volgende rondes van 10 minuten. Daarna staat de babyfoon gewoon aan.
s Nachts is de babyfoon wel uit, maar slapen ze in de kamer naast ons en dan hoor ik ze altijd. De babyfoon is zo gevoelig dat hij aanslaat bij ieder zuchtje en bij voorbij rijdende auto's etc, dan slaat het licht en geluid iedere keer aan met als gevolg dat wij wakker zijn en op de babykamer het licht van de infrarood camera ook aan springt. Dat is voor hun rust ook niet prettig.

Printje schreef:Ik wil uiteraard ook alleen maar goeds voor mijn kind en ik wil dat hij weet dat ik er altijd voor hem ben maar , misschien is mijn ventje daar dan anders in, maar wanneer hij in bed huilt omdat hij niet naar bed wil, werkt get niet om gewoon maar bij hen te blijven. Als ik gewoon ga is het veel eerder
Als ji.
Ieder kind is daar anders in denk ik. Misschien bij een tweede heb ik wel dezelfde aanpak. Vaag verhaal nu maar als jij móet achter dezelfde aanpak staan maar mob werkt niet mee..

Ik begrijp dat (bijna) alle ouders het beste willen voor hun kind en daar ook naar handelen. Ik vind mensen die het anders benaderen ook zeker geen slechtere ouders, integendeel.
Het is alleen wel zo dat ik me bij bijvoorbeeld jouw benadering niets kan voorstellen.(We hebben het nu over een baby toch?) Mijn dochter van 2,5 wil ook wel eens niet naar bed, maar dat betekent natuurlijk niet dat ze niet naar bed gaat. Ik laat haar zichzelf alleen niet in slaap huilen. Ik leg duidelijk uit waarom ze moet gaan slapen en dat accepteert ze. (misschien heb ik geluk dat ze dat doet, maar ik denk dat duidelijk uitleggen ook heel veel drama's voorkomt)
Ze zit nu in een fase dat ze wel eens nachtmerries heeft en dan mag ze 's nachts ook rustig bij ons komen liggen. Ze zoekt op dat moment die veiligheid en die wil ik haar dan geven.
Onze zoon van bijna negen maanden die slaapt ook nog bij ons en ook hem laat ik niet huilen. Met een baby is het alleen niet mogelijk om via gesprekken te communiceren, dus zorg ik dat ik er ben op het moment dat er 'iets' is.
Totdat ik ook met hem via gesprekken kan communiceren, waardoor 'het er zijn' andere vormen aanneemt.

Leg ik het zo een beetje duidelijk uit? haha. Het klinkt misschien een beetje vaag. Weet even niet hoe ik het beter op moet schrijven.

De babytijd ging ik er ook wel anders mee om dan wanneer hij nu huilt. Hij snapt nu als ik uitleg hoe en wat. Maar hij is altijd van kleins af aan, net als ik,geen slaapkop en kon als baby erg mopperen wanneervhij naar bed moest.

Ik denk eigenlijk niet dat het per kind verschillend is maar dat het meer per ouder verschillend is wat 'werkt'.
Printje, jij staat niet achter hoe wij het doen, dan zal het ook niet gaan werken als je het wel zou doen.
Ik sta niet achter hoe jij het doet en voor mij werkt het heel zeker niet om het zo te doen.
Yara is het er ook heel regelmatig niet mee eens om naar bed te gaan, maar we laten haar niet huilen in bed. Het naar bed brengen duurt nu alleen wat langer omdat we nog een boekje extra lezen, ze nog wat wil drinken, haar muziekjes nog 10 keer aan moeten en we gaan nog even bij haar liggen. Het duurt langer maar blijft wel gezellig voor ons.

Spuit elf reactie zie ik, want je zei het zelf ook al dat het per ouder verschilt.....