slaap vragen

Sinds 2.5 week is het hier een drama met slapen overdag geen probleem maar de avond is een drama. Hij huilt/gilt het uit, soms wordt hij stil als ik de kamer inloop of alleen al de gang lamp aan doe de andere keer is hij ontroostbaar.
Dan pak ik hem uiteindelijk op, troost hem en leg hem weer neer en hij begint weer te gillen. Laten huilen ook al geprobeert maar na een half uur is het alleen maar erger.
En duurt het nog langer om het weer rustig te krijgen.
Hebben hem ook overdag langer wakker gehouden maar dat maakt geen verschil.
Uiteindelijk valt hij uit ellende toch maar in slaap maar met een beetje pech is dat pas rond half 1 en in het ergste geval 3 uur.

Maken jullie je kindjes overdag wakker uit de slaapjes of laat je ze zelf wakker worden?
Zal een papfles verschil maken?
Hoelang laten jullie je kindje huilen?

Iemand nog tips/advies?

Zit hij in een sprongetje?

Hier zijn ze in het ziekenhuis gestart met rijstebloem in de laatste fles, toen sliepen ze opeens door, heerlijk!

Ik laat ze 10 min huilen. Ik leg ze in bed, speentje, muziekje op de timer, kusje, duidelijk welterusten + naam zeggen en ik loop weg, of ze stil zijn of niet.
Na 10 min zet ik de babyfoon aan, als ze dan nog erg huilen troost ik ze. Hand op het hoofdje, hand op de buik tot ze kalmeren. Niet wrijven, niet praten, geen oogcontact, dat activeert een kindje juist weer.
Zodra het huilen over is (of na 10 min) weer hetzelfde ritueel: Speentje, muziekje, kusje enz en gaan de 10 min weer in enz enz tot ze slapen. Ze hebben nu door wat er komen gaat, en dat geeft hun rust en mij houvast.

Ik ben hier ook vrij 'hard' in. Als ik merk dat er verder niets aan de hand is laat(en liet) ik hem gewoon huilen, vaak is het dan zo over. Toen hij een stuk kleiner was ging ik er na 10 minuutjes heen, aai over de bol maar eruit kwam hij niet meer.

Ik ga altijd naar de kinderen toe als ze huilen. Misschien is er wel 'niets aan de hand', maar een kind huilt niet voor niets. En zeker niet als hij of zij vier maanden oud is.
Ik zou hem lekker bij je pakken, tegen je aan houden en wiegen tot hij slaapt en hem dan weg proberen te leggen.
Op deze manier is het het eerste jaar erg veel investeren, maar ik vind het gevoel(veiligheid en geborgenheid) wat ik ze op dat moment kan geven goud waard.
Maar iedereen staat hier anders in, het is maar net waar je jezelf prettig bij voelt. Volg je gevoel, dat is altijd goed!

Dat deed ik ook altijd, gelijk naar ze toe, troosten etc. Maar tijdens de opname in het ziekenhuis zijn de pedagogen voor deze aanpak gegaan, en het is een wereld van verschil!

Dat geloof ik ook wel hoor stofzuiger
En ik heb makkelijk praten, ik heb er maar eentje per keer!
Met twee kindjes wordt deze aanpak sowieso al een stuk lastiger, zo niet onmogelijk.
Ik lees van TO dat ze hem even troost en dan weer weglegt, als dat niet werkt, kan je volgens mij twee dingen doen.
Of je laat hem huilen, af en toe even terug gaan en dan valt hij vanzelf een keer in slaap, of je blijft bij hem tot hij slaapt.
Ik voel me persoonlijk heel prettig bij de laatste oplossing en mijn kinderen doen het op deze aanpak allebei ook heel goed, het is te proberen.

stofzuiger is dit bij ieder kindje aan te bevelen, of is dit een persoonlijke aanpak voor jouw kindjes?

ik loop nogal te vogelen met het in slaap brengen van K, als hij een keer om 2 uur slaapt (snachts) dan mag ik in mijn handjes knijpen.

joyce0606 schreef:stofzuiger is dit bij ieder kindje aan te bevelen, of is dit een persoonlijke aanpak voor jouw kindjes?

ik loop nogal te vogelen met het in slaap brengen van K, als hij een keer om 2 uur slaapt (snachts) dan mag ik in mijn handjes knijpen.

Volgens mij wordt dat bij ieder kindje dat slecht slaapt aangeraden. Ook de nanny op tv doet het zo. Ik ken ook verschillende baby;s/kinderen die slaaptraining kregen. De ouders moesten de kinderen ook gewoon in bed laten liggen en na bijv 10 minuten terug, aai over de bol herhalen dat het bedtijd is en weg. En in de tussentijd gewoon laten huilen, na enkele dagen sliepen al deze kinderen door.

Ze hebben het zo in de gaten als je iedere keer je kindje eruit haalt. tenminste hier al vanaf kleins af aan.

joyce0606 schreef:stofzuiger is dit bij ieder kindje aan te bevelen, of is dit een persoonlijke aanpak voor jouw kindjes?

Dat durf ik niet te zeggen. Het dagschema is voor allebei hetzelfde, dus ik misschien dat het een standaard schema is voor een huilbaby? Je kan altijd via het CB vragen naar een pedogoog toch?

Als bronvermelding staat er "Baby's in beeld, Video- hometraining en video interactie begeleiding bij kwetsbare baby's". Auteur Marij Eliens.

Misschien kan je daar iets mee?

Stofzuiger schreef:Zit hij in een sprongetje?

Hier zijn ze in het ziekenhuis gestart met rijstebloem in de laatste fles, toen sliepen ze opeens door, heerlijk!

Ik laat ze 10 min huilen. Ik leg ze in bed, speentje, muziekje op de timer, kusje, duidelijk welterusten + naam zeggen en ik loop weg, of ze stil zijn of niet.
Na 10 min zet ik de babyfoon aan, als ze dan nog erg huilen troost ik ze. Hand op het hoofdje, hand op de buik tot ze kalmeren. Niet wrijven, niet praten, geen oogcontact, dat activeert een kindje juist weer.
Zodra het huilen over is (of na 10 min) weer hetzelfde ritueel: Speentje, muziekje, kusje enz en gaan de 10 min weer in enz enz tot ze slapen. Ze hebben nu door wat er komen gaat, en dat geeft hun rust en mij houvast.

Zo doe ik het ook. Gelukkig slaapt l. heel makkelijk in. Ik vertel dat we in zijn slaapkamer zijn en lekker gaan slapen, leg hem in bed, zet de mobiel aan en zeg welterusten tot straks en loop weg. Heel af en toe huilt hij, maar dan is dat maar voor een paar minuutjes.

Hier krijgt hij trouwens ook een papfles om 19.00u en slaapt door tot de volgende ochtend 7.00u.

Riliju dat oppakken en vasthouden tot hij slaapt werkt niet. Zodra hij voelt dat hij wordt neergelegd dan gaan z'n ogen open en zet gelijk weer een keel op.

Het frusterende vind ik dat ik hem vanmiddag op bed leg, hoor hem nog 5 sec brabbelen en ff daarna ligt hij te slapen. Waaromkan dat 's avonds niet??

Heb net met mijn man overlegd en gaan stofzuiger haar methode proberen. Ben benieuwd hoop zo dat het werkt. Werkt dit na een paar dagen of ben je er een paar weken mee bezig voor ze het doorhebben? De korte nachten breken je zo op.

Fiebje schreef:Heb net met mijn man overlegd en gaan stofzuiger haar methode proberen. Ben benieuwd hoop zo dat het werkt. Werkt dit na een paar dagen of ben je er een paar weken mee bezig voor ze het doorhebben? De korte nachten breken je zo op.

Hier zijn ze 13 nachten weg geweest, en de laatste paar nachten sliepen ze door op die papfles. Het huilen werd na een dag of 6 vlg mij een stuk minder, maar zeker weten doe ik het niet meer, ze waren natuurlijk opgenomen, en dan hoor je niet alles precies terug.

O ja, ben vanavond begonnen met een dchepje rijstebloem.

Sprongetje weet ik niet, dan heeft hij er flink last van als het zo is.

Laced, hiervoor hebben we ook helemaal geen last van gehad. Je legde hem op bed en hij sliep soms gaf hij 3 kreeuwen en sliep.

Wij doen hetzelfde als RiLiJu. Wij willen onze kinderen niet alleen laten huilen.
Onze zoon slaapt overdag meestal ook vrij makkelijk in, 's avonds kost dat vaak meer moeite. Hij valt bij mij in slaap en als ik hem in zijn bedje leg dan wordt hij wakker en is hij vaak overstuur. Wat hier vaak helpt is met hem op bed gaan zitten in het donker. Hij valt dan op onze buik in slaap en als hij slaapt leggen we hem over in bed.
Vaak wordt hij dan na 5 minuten weer huilend wakker en dan beginnen we weer opnieuw. Meestal herhaalt zich dit een paar keer en dan valt hij voor de nacht in slaap (die onderbroken is door een paar voedingen maar na die voedingen valt hij meestal snel weer in slaap).
Soms is er een periode dat hij dit bovenstaande ook niet wil en dan leg ik hem in ons bed en blijf bij hem liggen totdat hij slaapt.

Wat lastig zeg, zeker omdat het eerst dus wel goed ging.
Ik moet zeggen dat wij L.otte wel een kwartiertje laten huilen, en als ze dan niet stil is gaan ik wel kijken om haar te troosten.
Ik heb wel eens gehoord dat je ze eigenlijk niet uit bed moet halen, maar er gewoon bij zijn en troosten, maar ik haal haar er dan wel uit, vaak is het ook een boertje ofzo wat dwars zit.

Een papfles lijkt me niet de oplossing omdat het inslapen het probleem is en niet het doorslapen.

Stofzuiger schreef:

Fiebje schreef:Heb net met mijn man overlegd en gaan stofzuiger haar methode proberen. Ben benieuwd hoop zo dat het werkt. Werkt dit na een paar dagen of ben je er een paar weken mee bezig voor ze het doorhebben? De korte nachten breken je zo op.

Hier zijn ze 13 nachten weg geweest, en de laatste paar nachten sliepen ze door op die papfles. Het huilen werd na een dag of 6 vlg mij een stuk minder, maar zeker weten doe ik het niet meer, ze waren natuurlijk opgenomen, en dan hoor je niet alles precies terug.

Dat is ook zo. We gaan er iig mee aan de slag.
De eerste 10 min zijn zo voorbij, duurt het trouwens lang voor ze dan getroost zijn ? Hebben ze voldoende aan alleen je aanwezigheid?

Niet als aanval hoor, maar mama's die bij de kindjes blijven, hoe doen jullie dat als er visite is, je graag iets op tv wilt kijken etc,
Kan me voorstellen dat als je er zolang mee bezig bent het ook niet leuk is voor eventuele visite.

Als er visite is dan ga ik toch naar boven en blijft mijn vriend bij het bezoek. Is al meerdere keren voorgekomen hier als er vrienden waren en die maken er geen probleem van. Meestal ben ik binnen een half uur weer beneden.
Als er iets op tv komt wat ik wil zien, dan gaat mijn vriend naar boven en andersom of we hebben gewoon dikke pech en moeten het later maar terugkijken via uitzending gemist ofzo.

Er wordt door pedagogen ook gezegd dat een baby de eerste zes maanden, zeker NIET verwend kan worden met het oppakken en troosten van de baby, wanneer het huilt. Wetenschappelijk is het aangetoont dat het stressniveau bij baby's stijgt, op het moment dat een baby niet getroost wordt als het verdriet heeft(om wat voor reden dan ook).

Fiebje schreef:

Stofzuiger schreef:

Fiebje schreef:Heb net met mijn man overlegd en gaan stofzuiger haar methode proberen. Ben benieuwd hoop zo dat het werkt. Werkt dit na een paar dagen of ben je er een paar weken mee bezig voor ze het doorhebben? De korte nachten breken je zo op.

Hier zijn ze 13 nachten weg geweest, en de laatste paar nachten sliepen ze door op die papfles. Het huilen werd na een dag of 6 vlg mij een stuk minder, maar zeker weten doe ik het niet meer, ze waren natuurlijk opgenomen, en dan hoor je niet alles precies terug.

Dat is ook zo. We gaan er iig mee aan de slag.
De eerste 10 min zijn zo voorbij, duurt het trouwens lang voor ze dan getroost zijn ? Hebben ze voldoende aan alleen je aanwezigheid?

Vaak zijn ze met een paar minuten stil. Zodra ik wegloop beginnen ze soms weer, maar het is steeds vaker zo dat het, als ik de babyfoon na 10 min aanzet, gewoon stil is en ze lekker slapen.

Als ze echt huilen omdat er iets is, boertje, vuile luier, pijn oid haal ik er uiteraard eruit.

Het troosten, bij je kindje blijven etc wilde ik ook graag en klinkt ook veel beter vind ik, maar hier werkte het gewoon totaal niet.

Liadan schreef:Als er visite is dan ga ik toch naar boven en blijft mijn vriend bij het bezoek. Is al meerdere keren voorgekomen hier als er vrienden waren en die maken er geen probleem van. Meestal ben ik binnen een half uur weer beneden.
Als er iets op tv komt wat ik wil zien, dan gaat mijn vriend naar boven en andersom of we hebben gewoon dikke pech en moeten het later maar terugkijken via uitzending gemist ofzo.

+1
Visite zit ook niet echt lekker met een kindje dat helemaal overstuur aan het huilen is door de babyfoon dus dan kan ik maar beter even naar boven gaan.

Hier was dat ook met 4 maanden. Ik heb hem rijstebloem gegeven in de laatste fles. In t begin maar 1 schepje. Vanaf toen sliep hij weer heerlijk door. Op een nachtje na dat hij last heeft van doorkomende tandjes.

RiLiJu schreef:Er wordt door pedagogen ook gezegd dat een baby de eerste zes maanden, zeker NIET verwend kan worden met het oppakken en troosten van de baby, wanneer het huilt. Wetenschappelijk is het aangetoont dat het stressniveau bij baby's stijgt, op het moment dat een baby niet getroost wordt als het verdriet heeft(om wat voor reden dan ook).

In mijn situatie vonden de de pedagoog en kinderarts dat het qua stress voor de kindjes juist beter was om ze even te laten gaan. Door te huilen konden ze hun 'ei even kwijt' en gingen daarna beter slapen. Die huil- tijd hebben ze ook echt nodig om in slaap te vallen, als ik ze oppakte ging die tijd opnieuw in, met als gevolg dat ze in die cirkel bleven hangen. Structuur werkt hier gewoon het beste, ik denk dat het per kindje ook wel kan verschillen waar ze 'behoefte' aan hebben.

In het begin voelde ik me ook echt schuldig en rot om ze te laten huilen, maar als ik zie wat een tevreden en blije mannetjes het nu zijn... Een wereld van verschil. (net als mama )

Tania schreef:
Visite zit ook niet echt lekker met een kindje dat helemaal overstuur aan het huilen is door de babyfoon dus dan kan ik maar beter even naar boven gaan.

Ik zet de babyfoon in die 10 min dat ze 'mogen' huilen wel echt uit en ik ga iets doen. Luisteren hoe ze liggen te huilen kan ik niet.

Stofzuiger schreef:

RiLiJu schreef:Er wordt door pedagogen ook gezegd dat een baby de eerste zes maanden, zeker NIET verwend kan worden met het oppakken en troosten van de baby, wanneer het huilt. Wetenschappelijk is het aangetoont dat het stressniveau bij baby's stijgt, op het moment dat een baby niet getroost wordt als het verdriet heeft(om wat voor reden dan ook).

In mijn situatie vonden de de pedagoog en kinderarts dat het qua stress voor de kindjes juist beter was om ze even te laten gaan. Door te huilen konden ze hun 'ei even kwijt' en gingen daarna beter slapen. Die huil- tijd hebben ze ook echt nodig om in slaap te vallen, als ik ze oppakte ging die tijd opnieuw in, met als gevolg dat ze in die cirkel bleven hangen. Structuur werkt hier gewoon het beste, ik denk dat het per kindje ook wel kan verschillen waar ze 'behoefte' aan hebben.

In het begin voelde ik me ook echt schuldig en rot om ze te laten huilen, maar als ik zie wat een tevreden en blije mannetjes het nu zijn... Een wereld van verschil. (net als mama )

Ik sluit me aan bij Stofzuiger. En onze babyfoon is wat dat betreft ideaal...die kan uit hahahahahhaa

Hier werkte het gewoon ook zoveel beter om hem ff te laten mopperen.