Ik ben zo moe

Ik ben echt zo vreselijk moe. J. slaapt al weken zo ontzettend slecht en als hij al slaapt ligt hij bij ons in bed. Maar voordat hij dan eindelijk slaapt ligt hij eerst heel lang te draaien, letterlijk rondjes draaien. Ik slaap met een beetje mazzel een uur of 4 per nacht. En dan slaap ik nog niet eens echt lekker omdat hij het halve bed in beslag neemt.
We gingen net naar bed (want hij gaat tegenwoordig ook niet meer eerder slapen dan dat wij naar bed gaan) en hij lag weer zo te draaien en deed me pijn (per ongeluk natuurlijk) en ik kon er even niet meer tegen. Ik moest huilen en zei dat hij nou eindelijk is moest gaan slapen. M'n man vond het maar onzin dat ik moest huilen. Hij was toch ook moe, ja alleen slaapt hij veel meer dan ik omdat hij er vaak gewoon doorheen slaapt. Dus nu zit ik alleen op de bank te huilen, ik voel me echt zo kut.
Het zou zoveel schelen als ik af en toe een nachtje lekker kon slapen maar m'n man wil nog niet dat J. ergens gaat logeren. Nou zou ik het ook echt vreselijk vinden als het andersom was en hij zou J. toch ergens laten logeren dus dat is geen optie.

Jullie kunnen hier niks mee maar ik moest het even kwijt.

Waarom slaapt hij bij jullie in bed dan? Is toch gevaarlijk om een kind tussenin te hebben liggen... En ook niet echt bevorderlijk voor jullie priveleven.

Mimpie schreef:Waarom slaapt hij bij jullie in bed dan? Is toch gevaarlijk om een kind tussenin te hebben liggen... En ook niet echt bevorderlijk voor jullie priveleven.

Omdat hij anders gewoon helemaal niet slaapt. Als hij bij ons in slaap valt leggen we hem wel vaak in z'n eigen bedje maar zodra hij wakker wordt (soms is dat al meteen als we hem neerleggen) gaat hij 9 van de 10 keer niet meer slapen. Soms heeft hij een goede nacht en dan gaat hij weer slapen als we z'n speentje hebben gegeven maar meestal blijft hij huilen.

Ja mimpie dat wil ze horen.

He meid dat is zo Kl*te, ik weet hoe je je voelt en het kan je slopen. Alle tips en trucs ken je vast ook al wel.
Als je man J nergens wil laten slapen dan neemt hij hem zaterdag maar heel de dag mee en dan ga jij is lekker uitslapen en op je gemak douche etc.
Rust moet je op een bepaald punt wel hebben anders word je echt gek en alleen maar prikkelbaarder. Ik vind het geen onzin dat je moest huilen, ik heb ook echt wel is jankend aan de bed rand gezeten met mijn middelste.

Wel zou ik echt proberen om hem toch weer op een vaste tijd in bed te doen en niet 's avonds pas met jullie mee naar bed. Ookal gaat hij niet slapen, toch het ritueel erin houden.

Mamsie schreef:Ja mimpie dat wil ze horen.

He meid dat is zo Kl*te, ik weet hoe je je voelt en het kan je slopen. Alle tips en trucs ken je vast ook al wel.
Als je man J nergens wil laten slapen dan neemt hij hem zaterdag maar heel de dag mee en dan ga jij is lekker uitslapen en op je gemak douche etc.
Rust moet je op een bepaald punt wel hebben anders word je echt gek en alleen maar prikkelbaarder. Ik vind het geen onzin dat je moest huilen, ik heb ook echt wel is jankend aan de bed rand gezeten met mijn middelste.

Wel zou ik echt proberen om hem toch weer op een vaste tijd in bed te doen en niet 's avonds pas met jullie mee naar bed. Ookal gaat hij niet slapen, toch het ritueel erin houden.

Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik vroeg het me gewoon af, of er een bepaalde reden voor was.

De reden dat hij in zijn eigen bed niet slaapt is misschien puur omdat hij gewend is tussenin te liggen en dat veel prettiger vind. Ik heb hetzelfde bij mijn zus gezien. Die heeft mijn nichtje vanaf de geboorte al tussenin liggen, en nu ze 1,5 jaar is wil ze niet in haar eigen bed omdat ze dat niet gewend is. En ze lopen mijn zus en zwager te knokken om het mijn nichtje af te leren, en haar in haar eigen bed te leren slapen... en dat lukt niet.

Dus ik denk dat je streng moet zijn voor jezelf en voor je zoontje, en hem toch echt in zijn eigen bed moet leggen, en de regelmaat erin houden. En tsja jammer dan slaapt hij maar een nacht niet, en dan heb je maar een rotnacht met een huilend kind, maar die rotnacht(en) heb je nu ook omdat je zelf niet slaapt. Hij wordt vanzelf echt wel moe.

En hiermee probeer ik niet bemoeizuchtig over te komen, als dat door sommigen misschien zo opgevat wordt.

Mamsie schreef:Ja mimpie dat wil ze horen.

He meid dat is zo Kl*te, ik weet hoe je je voelt en het kan je slopen. Alle tips en trucs ken je vast ook al wel.
Als je man J nergens wil laten slapen dan neemt hij hem zaterdag maar heel de dag mee en dan ga jij is lekker uitslapen en op je gemak douche etc.
Rust moet je op een bepaald punt wel hebben anders word je echt gek en alleen maar prikkelbaarder. Ik vind het geen onzin dat je moest huilen, ik heb ook echt wel is jankend aan de bed rand gezeten met mijn middelste.

Wel zou ik echt proberen om hem toch weer op een vaste tijd in bed te doen en niet 's avonds pas met jullie mee naar bed. Ookal gaat hij niet slapen, toch het ritueel erin houden.

Ja dat probeer ik ook echt om te doen elke avond, maar hij gaat gewoon niet meer slapen als hij wakker is. Ik heb al uren en uren naast z'n bed gezeten. Soms lukt het een keertje en dan heb ik weer de hoop dat het beter gaat maar de volgende dag begint alles weer overnieuw.
Laten huilen en om de paar minuten z'n speentje geven helpt ook niet, hij raakt dan helemaal overstuur.

Vanavond heeft hij een uurtje geslapen en daarna de hele avond gespeeld. Hij was echt met geen mogelijkheid meer in slaap te krijgen.

Bedankt voor je lieve reactie. Van het weekend gaan we naar centerparcs met m'n ouders maar morgen voordat ik moet werken is J. op het kinderdagverblijf dus misschien heb ik dan even wat tijd voor mezelf.

Mimpie schreef:

Mamsie schreef:Ja mimpie dat wil ze horen.

He meid dat is zo Kl*te, ik weet hoe je je voelt en het kan je slopen. Alle tips en trucs ken je vast ook al wel.
Als je man J nergens wil laten slapen dan neemt hij hem zaterdag maar heel de dag mee en dan ga jij is lekker uitslapen en op je gemak douche etc.
Rust moet je op een bepaald punt wel hebben anders word je echt gek en alleen maar prikkelbaarder. Ik vind het geen onzin dat je moest huilen, ik heb ook echt wel is jankend aan de bed rand gezeten met mijn middelste.

Wel zou ik echt proberen om hem toch weer op een vaste tijd in bed te doen en niet 's avonds pas met jullie mee naar bed. Ookal gaat hij niet slapen, toch het ritueel erin houden.

Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik vroeg het me gewoon af, of er een bepaalde reden voor was.

De reden dat hij in zijn eigen bed niet slaapt is misschien puur omdat hij gewend is tussenin te liggen en dat veel prettiger vind. Ik heb hetzelfde bij mijn zus gezien. Die heeft mijn nichtje vanaf de geboorte al tussenin liggen, en nu ze 1,5 jaar is wil ze niet in haar eigen bed omdat ze dat niet gewend is. En ze lopen mijn zus en zwager te knokken om het mijn nichtje af te leren, en haar in haar eigen bed te leren slapen... en dat lukt niet.

Dus ik denk dat je streng moet zijn voor jezelf en voor je zoontje, en hem toch echt in zijn eigen bed moet leggen, en de regelmaat erin houden. En daarmee probeer ik niet bemoeizuchtig over te komen, als dat door sommigen misschien zo opgevat wordt.

Hoe zie je dat voor je streng zijn voor mezelf en m'n zoontje? Moet ik hem de hele nacht laten krijsen ofzo?

En nee, hij ligt niet vanaf z'n geboorte bij mij in bed, de eerste week na z'n geboorte lag hij alleen in het ziekenhuis en daarna lag hij heel snel ingebakerd (puckababy). Sinds dat niet meer mocht, rond een maand of 3-4 gaat het slapen slechter. Maar de laatste weken is het echt hopeloos.

Tania schreef:

Mimpie schreef:

Mamsie schreef:Ja mimpie dat wil ze horen.

He meid dat is zo Kl*te, ik weet hoe je je voelt en het kan je slopen. Alle tips en trucs ken je vast ook al wel.
Als je man J nergens wil laten slapen dan neemt hij hem zaterdag maar heel de dag mee en dan ga jij is lekker uitslapen en op je gemak douche etc.
Rust moet je op een bepaald punt wel hebben anders word je echt gek en alleen maar prikkelbaarder. Ik vind het geen onzin dat je moest huilen, ik heb ook echt wel is jankend aan de bed rand gezeten met mijn middelste.

Wel zou ik echt proberen om hem toch weer op een vaste tijd in bed te doen en niet 's avonds pas met jullie mee naar bed. Ookal gaat hij niet slapen, toch het ritueel erin houden.

Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik vroeg het me gewoon af, of er een bepaalde reden voor was.

De reden dat hij in zijn eigen bed niet slaapt is misschien puur omdat hij gewend is tussenin te liggen en dat veel prettiger vind. Ik heb hetzelfde bij mijn zus gezien. Die heeft mijn nichtje vanaf de geboorte al tussenin liggen, en nu ze 1,5 jaar is wil ze niet in haar eigen bed omdat ze dat niet gewend is. En ze lopen mijn zus en zwager te knokken om het mijn nichtje af te leren, en haar in haar eigen bed te leren slapen... en dat lukt niet.

Dus ik denk dat je streng moet zijn voor jezelf en voor je zoontje, en hem toch echt in zijn eigen bed moet leggen, en de regelmaat erin houden. En daarmee probeer ik niet bemoeizuchtig over te komen, als dat door sommigen misschien zo opgevat wordt.

Hoe zie je dat voor je streng zijn voor mezelf en m'n zoontje? Moet ik hem de hele nacht laten krijsen ofzo?

En nee, hij ligt niet vanaf z'n geboorte bij mij in bed, de eerste week na z'n geboorte lag hij alleen in het ziekenhuis en daarna lag hij heel snel ingebakerd (puckababy). Sinds dat niet meer mocht, rond een maand of 3-4 gaat het slapen slechter. Maar de laatste weken is het echt hopeloos.

Ik zeg ook helemaal niet dat hij vanaf zijn geboorte bij jullie in bed ligt.

En met streng zijn bedoel ik inderdaad hem in zijn eigen bed leggen, en laten krijsen (zoals jij het noemt) ja.
Dan is het maar een rotnacht, maar die heb je nu ook omdat je zelf niet slaapt, en je man en je zoontje wel.

Maar heb je enig idee waarom hij zo onrustig is? Tandjes, krampjes... etc?

Mimpie schreef:

Tania schreef:

Mimpie schreef:

Mamsie schreef:Ja mimpie dat wil ze horen.

He meid dat is zo Kl*te, ik weet hoe je je voelt en het kan je slopen. Alle tips en trucs ken je vast ook al wel.
Als je man J nergens wil laten slapen dan neemt hij hem zaterdag maar heel de dag mee en dan ga jij is lekker uitslapen en op je gemak douche etc.
Rust moet je op een bepaald punt wel hebben anders word je echt gek en alleen maar prikkelbaarder. Ik vind het geen onzin dat je moest huilen, ik heb ook echt wel is jankend aan de bed rand gezeten met mijn middelste.

Wel zou ik echt proberen om hem toch weer op een vaste tijd in bed te doen en niet 's avonds pas met jullie mee naar bed. Ookal gaat hij niet slapen, toch het ritueel erin houden.

Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik vroeg het me gewoon af, of er een bepaalde reden voor was.

De reden dat hij in zijn eigen bed niet slaapt is misschien puur omdat hij gewend is tussenin te liggen en dat veel prettiger vind. Ik heb hetzelfde bij mijn zus gezien. Die heeft mijn nichtje vanaf de geboorte al tussenin liggen, en nu ze 1,5 jaar is wil ze niet in haar eigen bed omdat ze dat niet gewend is. En ze lopen mijn zus en zwager te knokken om het mijn nichtje af te leren, en haar in haar eigen bed te leren slapen... en dat lukt niet.

Dus ik denk dat je streng moet zijn voor jezelf en voor je zoontje, en hem toch echt in zijn eigen bed moet leggen, en de regelmaat erin houden. En daarmee probeer ik niet bemoeizuchtig over te komen, als dat door sommigen misschien zo opgevat wordt.

Hoe zie je dat voor je streng zijn voor mezelf en m'n zoontje? Moet ik hem de hele nacht laten krijsen ofzo?

En nee, hij ligt niet vanaf z'n geboorte bij mij in bed, de eerste week na z'n geboorte lag hij alleen in het ziekenhuis en daarna lag hij heel snel ingebakerd (puckababy). Sinds dat niet meer mocht, rond een maand of 3-4 gaat het slapen slechter. Maar de laatste weken is het echt hopeloos.

Ik zeg ook helemaal niet dat hij vanaf zijn geboorte bij jullie in bed ligt.

En met streng zijn bedoel ik inderdaad hem in zijn eigen bed leggen, en laten krijsen (zoals jij het noemt) ja.
Dan is het maar een rotnacht, maar die heb je nu ook omdat je zelf niet slaapt, en je man en je zoontje wel.

Maar heb je enig idee waarom hij zo onrustig is? Tandjes, krampjes... etc?

Hoe wil jij het noemen dan? Sorry hoor, maar je gaat een baby van 7 maanden toch niet de hele nacht laten krijsen? En na 1 nacht is echt niet zo dat hij daarna perfect gaat slapen hoor.

Hij krijgt tandjes inderdaad, maar ik heb niet echt het idee dat dat de enige reden is waardoor hij zo slecht slaapt. Volgens mij is hij gewoon veel te onrustig om te slapen. Hij blijft maar bewegen, met z'n beentjes trappen, met z'n armpjes slaan enz.

Ik las dat een osteopaat soms kan helpen bij slaapproblemen. Heeft iemand daar ervaring mee?

Wat rot dat hij zo slecht slaapt en dat je er zo moe door bent. Kan het me goed voorstellen dat je er doorheen zit!

Heb hier hetzelfde, maar gelukkig overdag ipv 's nachts. Dus minder vermoeiend. Maar omdat het toch niet echt goed is ben ik dus met mijn dochtertje naar de osteopaat gegaan. Vanwege het slechte slapen overdag, maar ook voor het vele krijsen en haar krampjes.

Ben nu 2x geweest en merk al wel verbetering. Ze slaapt voor haar doen nu redelijk goed overdag, hoewel het per dag nog sterk kan wisselen. Moet als het goed is nog 1x terug en dan heeft hij het maximale bereikt bij haar, dit kan trouwens ook per kindje verschillen. Ik ben tot nu toe positief over de osteopaat in elk geval!

Succes / sterkte en hopelijk kan je snel je rust een beetje pakken!

PapillonRose schreef:Wat rot dat hij zo slecht slaapt en dat je er zo moe door bent. Kan het me goed voorstellen dat je er doorheen zit!

Heb hier hetzelfde, maar gelukkig overdag ipv 's nachts. Dus minder vermoeiend. Maar omdat het toch niet echt goed is ben ik dus met mijn dochtertje naar de osteopaat gegaan. Vanwege het slechte slapen overdag, maar ook voor het vele krijsen en haar krampjes.

Ben nu 2x geweest en merk al wel verbetering. Ze slaapt voor haar doen nu redelijk goed overdag, hoewel het per dag nog sterk kan wisselen. Moet als het goed is nog 1x terug en dan heeft hij het maximale bereikt bij haar, dit kan trouwens ook per kindje verschillen. Ik ben tot nu toe positief over de osteopaat in elk geval!

Succes / sterkte en hopelijk kan je snel je rust een beetje pakken!

Dan denk ik dat ik volgende week toch is ga bellen. We kunnen het in ieder geval proberen.

Bedankt voor je reactie en jij ook succes met je meisje!

Ik denk niet dat Mimpie het rot bedoelt. Ze probeert alleen maar te helpen.

Buiten het moeilijke slapen van je kindje om vind ik ook de egoïstische houding van je man nogal zorgelijk. Het klinkt alsof jij voelt dat je er alleen voorstaat. Hij klinkt niet bepaald begripvol. Als hij niet wil dat J. uit logeren gaat, dan gaat hij toch lekker een nachtje met J. spelen? Kan jij even lekker slapen. Nu komt het allemaal op jou, jij hebt er veel meer last van, maar hij beslist wel even dat er niet gelogeerd wordt. Raar.

Verder: als je eenmaal bent uitgerust, zal je denk ik toch moeten gaan investeren in hem laten wennen aan zijn eigen bed. Ik snap dat je nu in je vermoeide staat even kiest voor de weg van de minste weerstand, maar ik zou, na wat rust voor jou, er toch op gaan insteken. Liever nu dan over een half jaar, echt.

Inderdaad een slaapritueeltje kan al veel doen, of dit veranderen als je het al hebt. Van te voren lekker laten badderen, altijd dat ene zelfde liedje zingen. Het ritueel dat je nu hebt verbindt hij aan niet slapen, omdat dat tot nog toe zo ging. Maak een nieuw ritueel met een nieuw einddoel: slapen.

Ook kan je een tussenstap doen, bijvoorbeeld zijn bedje op jullie kamer als de ruimte er is, en dan daaraan wennen.

Slaapt hij overdag ook slecht? En heeft hij iets lichamelijks zoals krampjes, of is het puur de gewenning? Ik denk namelijk dat meer kinderen en ouders hier last van hebben, en dat het voor jezelf heel prettig is om te kijken welke stappen je zelf kan ondernemen en voor welke je externe hulp nodig hebt. Maar ik denk dat nu het belangrijkste is dat je man jouw vermoeidheid, frustratie en verdriet serieus gaat nemen en aan jouw kant gaat staan, dan voel je je in elk geval gesteund. Sterkte!

kan het ook niet te maken hebben met dat ie gewend was aan het ingebakend slapen? dat geeft nattuurlijk een heel veilig en bescherm gevoel voor zo'n kleintje, en als dat van de ene op de andere dag niet meer gebeurd, dan is dat misschien wel wennen voor hem....? ik snap heel goed dat je daarmee gestot bent hoor, maar misschien heeft het er wel mee te maken?

ik kan me heel goed voorstellen dat je er doorheen zit, en daarbij maakt de houding van je man het extra pittig voor jou denk ik...leuk en aardig dat hij er doorheen slaapt, maar hij mag wel wat meer begrip proberen te tonen voor jou.
wat je er op dit moment mee moet...weet ik niet zo goed, maar je kunt inderdaad proberen een afspraak te maken met een osteophaat, heb daar ook wel eens goede verhalern over gehoord.

en ik zou hem, hoe moeilijk ook, wel proberen te laten wennen aan zijn eigen bedje....want nu wens hij steeds meer aan het tussen jullie in slapen, en hoe langer dat zo is, hoe moeilijker straks de overgang naar zijn eigen bed weer wordt....
als hij eenmaal tussen jullie in in slaap is gevallen, leg je hem dan wel over in zijn eigen bedje of niet?

nou ja wat ik zeggen wil....t lijkt me zwaar, en geen idee of bovenstaande zinnig klinkt....suc6!

Lieve Tania,

Ik wilde je alleen even heel veel sterkte wensen. Vermoeidheid kan zo rot zijn! Logisch dat je er even doorheen zit, en echt niet vreemd dat je er van moet huilen hoor. Mannen hebben wat dat betreft makkeijk praten, volgens mij kunnen zij toch wat makkelijker 'afstand' nemen van het probleem (en vervolgens lekker verder slapen ).

En ik vind het heel goed dat je er níet voor kiest om je kleintje te laten krijsen! Kom op zeg, hij is 7 maanden oud. Ik ben ervan overtuigd dat een kindje niet zomaar niet tot rust kan komen en moet huilen; volgens mij is het ook echt een goed idee om eens naar een ostheopaat te gaan.

Ik hoop dat je de komende week een beetje tot rust kan komen, en dat je de zorg voor je kleintje even met anderen kunt delen (dat scheelt vaak al zo veel!).

Sterkte!

Nou Tania, ik kan het me helemaal voorstellen en ik heb niet eens een kind! Soms ben ik wel eens bang dat ik ook een kindje krijg die moeilijk slaapt en ik kan gewoon niet functioneren zonder slaap.. Ik ben dan echt een zombi!

Mijn zusje was ook een baby die gewoon moeilijk sliep. Op een gegeven moment heeft mijn moeder haar ledikantje uit de babykamer gehaald en tegen d'r eigen bed gezet en dan ging ze gelijk naar bed met mijn zusje en dan stopte mijn moeder 1 hand/arm bij mijn zusje en daar werd ze rustig van en ging ook gewoon slapen. Verre van ideaal maar goed, het hielp en op een gegeven moment doe je gewoon alles om je rust te pakken. Is dat een idee? Want je slaapt gewoon niet lekker met een baby in je bed, je bent onbewust bang dat je hem plet of dat er iets gebeurd.

En je man zal er ook wel doorheen zitten en daarom zo naar je toe reageren. Laat gewoon gaan..

En breng anders je zoontje een ochtendje/middagje weg. Mijn nicht stond om half 8 wel eens bij ons voor de deur, met haar dochter, gaf dr af en ging thuis slapen en als ze wakker was, kwam ze dr kind weer halen!

Bedankt voor jullie lieve reacties.

Ik heb J. net naar het kinderdagverblijf gebracht. We zijn lekker gaan lopen met de draagzak, hij was vanmorgen zo onrustig en ik vond het een vervelend idee om hem zo naar het kinderdagverblijf te brengen. In de draagzak wordt hij altijd lekker rustig, gelukkig hielp het ook en tegen de tijd dat we er waren was hij weer helemaal vrolijk.
Ik ga nu tot een uur of 11 even lekker zitten, dan de spullen inpakken voor het weekend en dan nog even slapen voordat ik moet werken vanavond. Morgenochtend moeten we om half 7 naar m'n ouders, mijn man moet dan nog werken en wij gaan vast naar centerparcs. Dus als we aankomen mag J. lekker verwend worden door opa en oma en ik ga even bijslapen

Veel tips die jullie geven heb ik al geprobeerd. Het enige wat ik nog niet gedaan heb is zijn bedje bij ons op de kamer zetten. Dat past ook bijna niet denk ik, maar misschien kan ik proberen om het campingbedje neer te zetten, die kan ik weer wat makkelijker weg halen. In het begin heeft hij ook bij ons op de kamer geslapen in een wiegje, maar op een gegeven moment vond hij dat niet meer prettig en is hij op z'n eigen kamertje gaan slapen en dat ging in 1 keer goed, maar toen lag hij nog in de puckababy.

Mijn gevoel is dat hij te onrustig is om te slapen. Hij blijft maar bewegen, hij kan gewoon niet stil liggen en heeft geen rust om zichzelf in slaap te laten vallen. Dat inbakeren hielp daar dus wel tegen, maar ja dat mag natuurlijk niet meer.

Waarom
Mag inbakeren niet meer op die leeftijd?

Liva schreef:Waarom
Mag inbakeren niet meer op die leeftijd?

Als ze draaien mag je niet meer inbakeren.

Mamsie schreef:

Liva schreef:Waarom
Mag inbakeren niet meer op die leeftijd?

Als ze draaien mag je niet meer inbakeren.

Idd, en hij draaide al met 6 weken maar toen kon hij het nog niet met de puckababy aan, dus heb ik hem nog wel aangedaan. Met 3-4 maanden lukte het ook met de puckababy aan, dus toen mocht het niet meer.

Tania schreef:

Mamsie schreef:

Liva schreef:Waarom
Mag inbakeren niet meer op die leeftijd?

Als ze draaien mag je niet meer inbakeren.

Idd, en hij draaide al met 6 weken maar toen kon hij het nog niet met de puckababy aan, dus heb ik hem nog wel aangedaan. Met 3-4 maanden lukte het ook met de puckababy aan, dus toen mocht het niet meer.

Slaapzakje? Of hem heel strak indekken in bed? Maar hij worstelt zich denk ik los..

Ligt hij in een slaapzak?
We zijn bij J.uul aan het afbouwen met inbakeren en dat was de eerste weken echt ramzalig, ik gaf haar toen een dun slaapzakje aan maar ze bleef haarzelf wakker slaan en in haar gezichtje wrijven. Toen heb ik haar in een dikke slaapzak met mouwtjes gelegt en nu slaapt ze overdag perfect. 's nachts slaapt ze nog wel ingebakerd maar dat gaan we binnenkort ook vervangen door een slaapzak. Ik denk dat ze nu wat minder bewegingsvrijheid en meer warmte heeft in deze slaapzak en daardoor rustiger wordt.

CKC schreef:

Tania schreef:

Mamsie schreef:

Liva schreef:Waarom
Mag inbakeren niet meer op die leeftijd?

Als ze draaien mag je niet meer inbakeren.

Idd, en hij draaide al met 6 weken maar toen kon hij het nog niet met de puckababy aan, dus heb ik hem nog wel aangedaan. Met 3-4 maanden lukte het ook met de puckababy aan, dus toen mocht het niet meer.

Slaapzakje? Of hem heel strak indekken in bed? Maar hij worstelt zich denk ik los..

Ja matrozenbedje ook al geprobeerd (heel hoog opmaken zodat hij bovenin ligt). Slaapzakje, hebben we wel maar maakt niet zoveel verschil meer. Door het vele draaien gaat het slaapzakje ook helemaal gedraaid zitten dus hij slaapt nu weer zonder. Strak instoppen heeft hij voordat ik de kamer ben alweer los.
Nou moet van de week ook de bodem van z'n bedje nog naar beneden dus ik ben benieuwd hoe het dan gaat. Dan kan ik ook niet echt meer met m'n arm in z'n bedje de hele tijd om hem te troosten. Misschien met m'n hand door de spijlen ofzo.

Fiwen schreef:Ligt hij in een slaapzak?
We zijn bij J.uul aan het afbouwen met inbakeren en dat was de eerste weken echt ramzalig, ik gaf haar toen een dun slaapzakje aan maar ze bleef haarzelf wakker slaan en in haar gezichtje wrijven. Toen heb ik haar in een dikke slaapzak met mouwtjes gelegt en nu slaapt ze overdag perfect. 's nachts slaapt ze nog wel ingebakerd maar dat gaan we binnenkort ook vervangen door een slaapzak. Ik denk dat ze nu wat minder bewegingsvrijheid en meer warmte heeft in deze slaapzak en daardoor rustiger wordt.

Ja we hebben zelfs de puckabag, die is iets smaller dan gewone slaapzakjes. In het begin hielp dat nog wel redelijk. Toen was hij een maand of vier dus kon hij daarin nog wat minder bewegen omdat het nog best groot was en de onderkant nog met een touwtje werd dichtgebonden net als bij de puckabag. Maar nu maakt het niks meer uit of hij met of zonder slaapzak slaapt. Ook andere slaapzakken nog geprobeerd, maar het maakt hem allemaal weinig uit geloof ik.

ik zou denk ik proberen om het bedje bij je op de kamer te zetten als dat past en dan strak naast bed. Op die manier is hij wel heel dicht bij jullie, maar wordt je niet wakker als hij tegen je aan draait. Wordt hij rustig van aaien of een pink in de mond ofzo? Dan kun je dat misschien door de spijltjes heen doen. Ik denk dat als hij eenmaal daar rustig slaapt, dat de stap om terug te gaan naar zijn eigen kamer ook makkelijker wordt.

Hoe slaapt hij overdag trouwens? OF had je dat al gezegd?

Dromertje schreef:ik zou denk ik proberen om het bedje bij je op de kamer te zetten als dat past en dan strak naast bed. Op die manier is hij wel heel dicht bij jullie, maar wordt je niet wakker als hij tegen je aan draait. Wordt hij rustig van aaien of een pink in de mond ofzo? Dan kun je dat misschien door de spijltjes heen doen. Ik denk dat als hij eenmaal daar rustig slaapt, dat de stap om terug te gaan naar zijn eigen kamer ook makkelijker wordt.

Hoe slaapt hij overdag trouwens? OF had je dat al gezegd?

Hij slaapt overdag beneden in de woonkamer, meestal op de bank nadat hij bij mij in slaap is gevallen. Ook niet de perfecte oplossing, ik weet het maar ook overdag slaapt hij anders niet. Als ik hem slapend in z'n bed leg en hij wordt wakker dan gaat hij ook niet meer verder slapen, maar beneden krijg ik hem dan vaak nog wel weer in slaap.

Ik denk dat ik het inderdaad maar is met een bedje naast ons bed ga proberen. Alleen slaapt hij dan waarschijnlijk 'savonds nogsteeds niet altijd. Maar ja, dan leert hij in ieder geval misschien in z'n eigen bedje slapen.
In centerparcs het weekend slaapt hij sowieso bij ons op de kamer en z'n campingbedje gaat mee dus dan kunnen we misschien meteen kijken of dat iets beter gaat.