Niet weten wat je wilt....

chococupcake schreef:Lastig, ik merk dat ik binnen de kinderopvang niet de kansen geboden krijg om me optimaal te ontwikkelen. Zie ook een deel andere topic bonus op het werk. Ik ga dan ook na de bevalling weer kijken op het ROC voor een korte opleiding van 1 á 2 jaar om om te scholen. Ik wil sowieso een ander vakgebied ingaan, zodta ik meer vastigheid krijg voor het kindje uiteindelijk. De bedragen van het ROC liggen vrijwel redelijk laag (500 euro, vergeleken met HBO niet heel erg duur) en ik heb express gekozen niet mijn HBO opleiding af te maken, omdat ik merk dat ik hier echt veel aan moet doen. Dat had ik dan voor de zwangerschap moeten doen, en zie dat met ons kindje niet zitten. Miss. kun jij ook naar zoiets kijken?

ROC maar 500 euro? Is dat dan voor deeltijd? Want een voltijds MBO is geloof ik rond de 1200 euro per jaar.

Ja klopt, dat valt dan onder de BBL opleiding als ik het goed zeg nu hoor... Er zijn ook meerdere varianten hier, een dag naar school, 2 avonden naar school of zelfs 1 avond...

chococupcake schreef:Ja klopt, dat valt dan onder de BBL opleiding als ik het goed zeg nu hoor... Er zijn ook meerdere varianten hier, een dag naar school, 2 avonden naar school of zelfs 1 avond...

Ah ja dan kan het inderdaad wel dat die bedragen anders zijn!

Ik herken mezelf hier wel een beetje in. Ik werk ook in de KO, al ruim 8 jaar, en ik heb meerdere momenten gehad dat ik iets anders wilde. Verschil met jou is, is dat ik nooit goed wist wat. Ik durf ook niet goed die stap te zetten om iets anders te gaan doen, omdat ik nu een vast salaris heb en een opleiding gewoon heel veel tijd gaat kosten. Maar meestal zijn dit bij mij wel fases geweest. Kwam dan vooral door gezeik rondom het werk. Het werk op zich is hartstikke leuk, maar het is de rompslomp eromheen wat me zoveel energie kost en waardoor ik soms met tegenzin naar mijn werk ga.
Succes met het beslissen. Als jij ook echt niet meer kunt genieten van de kinderen, de basis van het werk, dan zou ik idd wel iets anders gaan zoeken.

zo moest even een boel teruglezen:)

Maar het is absoluut niet zo dat ik het laat merken dat ik het niet naar mijn zin heb. ik kreeg laatst nog het compliment dat ik altijd zo vrolijk ben en altijd met een big smile op mn gezcht loop.... dus geloof niet dat het te merken is.
Voor de kindjes ben ik denk ik een hele lieve leidster, en ook naar ouders toe.... zij merken in ieder geval niet dat ik het niet meer naar mn zin heb, dat vind ik ook niet professioneel.
daarnaast zet ik me juist onwijs veel in door extra te werken, langer te blijven etc.... dus met mijn inzet is ook niks mis... wat ik zeg; ik vind het niet professioneel om het te laten merken.

maar het zit me zo ontzettend dwars, ik leef gewoon van week naar week, tel af tot vakanties, en denk de hele dag "poeh, nog zoveel uur, dan mag ik weer naar huis", en ik kon wel janken bij het idee dat ik morgen na 10 dagen vakantie weer aan de slag moet. Allemaal dingen die niet normaal zijn, en waardoor ik nu zoiets heb dat ik écht de stap moeten zetten, want het wordt er voor mezelf niet leuker op zo.

Ik wacht even nog 2 weken de sollicitaties af die ik heb lopen, en dan ga ik me verdiepen in opleidingen.
Ben er nog niet helemaal uit wat ik wil... in ieder geval iets totaal anders....
(lerares engels, pabo, interieurstyliste, makelaar, bloemiste, activiteitenbegeleider....t lijkt me allemaal leuk, en zo kan ik nog wel even doorgaan!)

Wat goed van je dat je de stap gaat zetten. Dit lijkt me niet echt een gezonde situatie. Misschien kun je eens meelopen met iemand die doet wat jou leuk lijkt? Misschien dat dat de doorslag kan geven, of juist niet

Starla schreef:Wat goed van je dat je de stap gaat zetten. Dit lijkt me niet echt een gezonde situatie. Misschien kun je eens meelopen met iemand die doet wat jou leuk lijkt? Misschien dat dat de doorslag kan geven, of juist niet

dat is inderdaad het lastige; ik kan iets wel leuk vinden, maar het is fijn als je met iemand mee kunt lopen om te kijken of het ook echt is wat ik ervan verwacht. dus dat wil ik inderdaad wel gaan regelen ja....

JaneDoe schreef:

Starla schreef:Wat goed van je dat je de stap gaat zetten. Dit lijkt me niet echt een gezonde situatie. Misschien kun je eens meelopen met iemand die doet wat jou leuk lijkt? Misschien dat dat de doorslag kan geven, of juist niet

dat is inderdaad het lastige; ik kan iets wel leuk vinden, maar het is fijn als je met iemand mee kunt lopen om te kijken of het ook echt is wat ik ervan verwacht. dus dat wil ik inderdaad wel gaan regelen ja....

Je hebt ook open avonden in het land gericht op deeltijd, ik weet niet of dat iets voor je is? Anders moet je even op sites van roc's snuffelen wat hun open dagen zijn. De meeste zijn in Januari/Februari.. Misschien krijg je zo een goed beeld?

Heeft de organisatie waar je voor werkt een loopbaanadviseur in huis?
Ik werkte 5 jaar in de hulpverlening, maar zat totaal niet meer op mijn plek. Ik had geen idee waar ik het wel moest zoeken. Uiteindelijk heb ik dit met mijn manager besproken en heeft ze me doorgestuurd naar een loopbaanadviseur. Met haar heb ik verschillende testen, opdrachen gedaan. Uit één van die testen kwam inderdaad dat ik niet goed op mijn plek zat. Dat wist ik natuurlijk al, maar het was prettig om het nu ook op papier te zien, het was toen niet meer alleen maar mijn gevoel.
Uiteindelijk kwam ik er achter waar ik het wel moest zoeken. Ik was ook bereid om me om te scholen, maar dat hoefde uiteindelijk niet. Ik heb een baan gevonden, echt iets totaaaal anders. Ik heb 5 jaar geleden de HBO opleiding MWD gedaan. Maar toen ik ergens op gesprek kwam maakte dat totaal niet uit. Het ging hem voornamelijk om mijn niveau, dat het zo'n specifieke opleiding was, dat maakte hem dus niet uit.

Ik herken dit wel, hoewel ik nog niet zo lang aan het werk ben.
Heb zelf de Pabo gedaan, maar in het derde jaar twijfelde ik al of het wel de opleiding voor mij was. Heb hem toch maar afgemaakt, omdat ik het zonde vond om te stoppen. Inmiddels is het financieel voor mij niet meer mogelijk een nieuwe opleiding te volgen, dus ben ik toch maar in het onderwijs aan het werk.
Ga vanuit hier wel verder zoeken, maar dat is tegenwoordig sowieso al niet makkelijk en al helemaal niet met zo'n beperkt diploma eigenlijk.

@Linda, geen idee of mijn werkgever een loopbaanadviseur in huis heeft, maar.... ik durf dit ook eigenlijk niet zo goed via mijn werk te regelen. Zij hebben geen idee dat ik het niet naar mijn zin heb, althans, niet zo erg dat ik er ook echt weg wil. Dit wil ik graag zo houden....je bent je baan al niet zeker in de kinderopvang op dit moment, en al helemaal niet als ze weten dat je toch eigenlijk weg wilt...
zijn er andere manieren om met een loopbaanadviseur in contact te komen? fb,hyves kan ook niet, want daar zitten collega's op....

@arwyn, wat vind je niet leuk aan het onderwijs/pabo? Dat is namelijk 1 van de opleidingen de me leuk lijkt....

En ergens solliciteren met de kans dat zij de opleiding voor je gaan betalen?

Yes!! Kreeg net in mijn mail een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek voor de baan waar ik zó enthousiast over ben.
Het is voor de functie van activiteitenbegeleider in de bejaardenzorg. Toch iets anders, waarvoor ik geen opleiding hoef te volgen.

Ze hadden 3 vacatures; 1 van 12 uur en 2 van 16 uur, en ik heb in mijn brief gevraagd of het mogelijk is om deze te combineren zodat ik alsnog aan minimaal 30 uur kom.... dus ik ben benieuwd.

Misschien een stomme vraag.... maar ik wil dus niet dat ze op mijn werk weten dat ik heb gesolliciteerd. Nu is het gesprek volgende week onder werktijd..... ik ga het écht niet vertellen tegen mijn baas, dus zal helaas met een smoesje moeten komen.....
Ze is zó ontzettend moeilijk, ik zal echt met iets goed willen komen wil ik vrij kunnen krijgen...... iemand tips????

Ik heb een keer op mijn werk verteld dat ik naar de maag lever darm arts moest, om te kijken of er nog verder onderzoek nodig was naar mijn lactose intolerantie..
Nu liep ik ook wel in dat traject, maar de echte afspraak had ik een keer buiten werktijd om

Wat goed dat je een sollicitatie hebt lopen! Nu maar hopen dat het was is voor je.
Ik begrijp dat je het niet wilt zeggen tegen je werkgever. Kun je niet gewoon vrij vragen? Je hoeft toch geen reden op te geven? Bij ons is het zo, dat je als je vrij wilt en het rooster is het al, je zelf een invaller mag regelen. Ik zou dit gewoon doen.(als het bij jou ook zo gaat) Dus gewoon iemand regelen en dat doorgeven dat die en die voor je werkt en dat jij vrij bent.

Tinus schreef:Wat goed dat je een sollicitatie hebt lopen! Nu maar hopen dat het was is voor je.
Ik begrijp dat je het niet wilt zeggen tegen je werkgever. Kun je niet gewoon vrij vragen? Je hoeft toch geen reden op te geven? Bij ons is het zo, dat je als je vrij wilt en het rooster is het al, je zelf een invaller mag regelen. Ik zou dit gewoon doen.(als het bij jou ook zo gaat) Dus gewoon iemand regelen en dat doorgeven dat die en die voor je werkt en dat jij vrij bent.

Helaas werkt dit bij oons niet zo makkelijk. Mijn collega haar oom is overleden,en ze kan er niet heen omdat er geen inval id. Dus ik moet wel echt met een heeeeele goede reden komen.....

JaneDoe schreef:

Tinus schreef:Wat goed dat je een sollicitatie hebt lopen! Nu maar hopen dat het was is voor je.
Ik begrijp dat je het niet wilt zeggen tegen je werkgever. Kun je niet gewoon vrij vragen? Je hoeft toch geen reden op te geven? Bij ons is het zo, dat je als je vrij wilt en het rooster is het al, je zelf een invaller mag regelen. Ik zou dit gewoon doen.(als het bij jou ook zo gaat) Dus gewoon iemand regelen en dat doorgeven dat die en die voor je werkt en dat jij vrij bent.

Helaas werkt dit bij oons niet zo makkelijk. Mijn collega haar oom is overleden,en ze kan er niet heen omdat er geen inval id. Dus ik moet wel echt met een heeeeele goede reden komen.....

Waaaaaaat? Dat vind ik echt schandalig!!
Kunnen de collega's onderling ook niets regelen?

Ik ben blij dat mijn werkgever niet zo is, die laat je in geval van nood gewoon gaan, en onderling lossen we het dan op met elkaar. Voort wat, hoort wat..

Ik vind het ook echt schandalig!! Arme meid was helemaal in tranen,logisch! Ik ben ook nog een rondje langs collegas gegaan om te vragen of we echt geen oplossing konden bedenken met zn allen, maar zo oncolegiaal is het nou bij mij (wil er niet voor niets weg).

Vandaar.....ik dus met een heeeeeeele goede reden moet komen om vrij te vragen. Durf echt niet te bekennen dat ik een sollicitatiegesprek heb....als ik niet wordt aangenomen weet ze dat ik weg wil,en dat komt de sfeer niet ten goede vrees ik...

Of kan ik de organisatie waar ik volgende week het gesprek heb bellen om te vragen of het eventueel op vrijdag (dat is mijn vrije dag) kan? Of is dat echt not done?

JaneDoe schreef:Of kan ik de organisatie waar ik volgende week het gesprek heb bellen om te vragen of het eventueel op vrijdag (dat is mijn vrije dag) kan? Of is dat echt not done?

Toen ik tijdens een sollicitatie een keer vroeg of het misschien op een andere dag kon, omdat ik die dag gewoon moest werken werd me vol verontwaardig gevraagd of ik de baan dan wel echt wilde..
Was er gelijk klaar mee..

Lejow schreef:

JaneDoe schreef:Of kan ik de organisatie waar ik volgende week het gesprek heb bellen om te vragen of het eventueel op vrijdag (dat is mijn vrije dag) kan? Of is dat echt not done?

Toen ik tijdens een sollicitatie een keer vroeg of het misschien op een andere dag kon, omdat ik die dag gewoon moest werken werd me vol verontwaardig gevraagd of ik de baan dan wel echt wilde..
Was er gelijk klaar mee..

ja....daar ben ik dus ook een beetje bang voor.....
maar heb ook een hekel aan liege op het werk...

Je kunt het natuurlijk wel proberen om het te verschuiven. Uitleggen dat je erg graag wilt komen maar dat het wel wat problematisch wordt en of het niet op vrijdag kan. We hadden afgelopen oktober ook wel sollicitanten die niet op een bepaalde dag konden en wij hadden daarom ook op meerdere dagen gesprekken ingeplant

rapa nui schreef:Je kunt het natuurlijk wel proberen om het te verschuiven. Uitleggen dat je erg graag wilt komen maar dat het wel wat problematisch wordt en of het niet op vrijdag kan. We hadden afgelopen oktober ook wel sollicitanten die niet op een bepaalde dag konden en wij hadden daarom ook op meerdere dagen gesprekken ingeplant

sja er stond wel in de advertentie "gesprekken vinden plaats in week 1 en 2" , dus ga er wel vanuit dat ze meerdere gesprekken gepland hebben....

Als je nog geen dag/tijdstip afgesproken hebt, kun je toch prima aangeven dat vrijdag jou heel goed uitkomt, omdat je heel moeilijk vrij kan krijgen op je huidige werk?

Ik zou me dan ziek melden... Ziek is ziek


Ik herken mezelf absoluut erin dat ik ook niet weet wat ik wil. Nooit geweten en ik dacht altijd dat ik het op een gegeven moment wel weet. Nu ben ik 28 en ik weet het nog niet en nu ben ik op een punt dat ik er wss ook niet achter zal komen. Dat komt omdat ik te veel dingen leuk vind. Ik heb van alles gedaan, kappersopleiding, grafisch vormgeven, voeding en nu werk ik in een hotel als receptionist. Ik ben nu ook opzoek naar iets anders wat wel aansluit bij wat ik nu doe maar met andere tijden. Ik ben het zat om steeds te bedenken wat ik nu weer moet gaan doen of welke studie ik kan beginnen. Ik werk nu gewoon voor geld. Ik moet het wel een beetje naar mijn zin hebben natuurlijk maar ik ben het gestress zat van het zoeken.

Fijn dat je een sollicitatie hebt! Op zich kan je met bepaalde ervaringen die je in je huidige functie ook op andere functies solliciteren. Alleen als je echt een hele andere kant op wilt zou je dus wel aan een studie moeten beginnen. Miss zou je dan een thuis studie kunnen doen zodat je dat in de avond uren kan doen en gewoon blijven werken bij je huidige baan tot je je diploma hebt. Ik ken ook mensen die zich op deze manier hebben omgeschoold. Het kost alleen veel tijd en discipline.