Ziek konijntje

Wat sneu!

Aah, wat verdrietig!
Maar je moet absoluut niet denken dat je iets verkeerd hebt gedaan, hoor! Het klopt inderdaad dat ze pas laat laten zien dat ze ziek zijn, zoals iemand al zei. Vorig jaar ging ik 's avonds ook nog even bij mijn konijntje kijken, maar ik vond hem ook wat futloos. Ik zou de volgende dag de dierenarts gaan bellen. Toen ik later weer even ging kijken, was ie helaas ook al overleden.

heel veel sterkte!

Wat naar. Sterkte!

Nee niet Carlos Godver Sterkte met 't verlies.. En niet twijfelen aan jezelf; je bent een geweldig baasje voor 'm geweest en Carlos was ongetwijfeld 't meest verwende en geliefde konijn dat er rondhuppelde!

Wat ontzettend naar Zo is mijn vriendje ook overleden. Het ging echt heel snel.
Sterkte.

@ Zora: Carlos is ruim 3,5 jaar geworden, helemaal niet oud dus :-( Konijnen kunnen naar mijn weten een jaar of 8 worden.

Ik zit nu ook ineens te denken... Zo'n 1,5 maand geleden ben ik met hem naar de dierenarts geweest omdat hij zo absurd veel moest niezen. Dan niesde hij een halve minuut achter elkaar door en daarna kwam er altijd een raar soort hoestje. Zij deed het toen af als onschuldig, terwijl ik me toch wel zorgen maakte. Maar misschien was dat toch al een symptoom van de longontsteking.
Maar goed, wat Vanilla Queen zegt is natuurlijk wel waar, konijntjes laten vaak pas heel laat zien dat ze ziek zijn.

En de dierenarts heeft gedaan wat ze kon, dat weet ik absoluut zeker.

Wat zouden jullie met de medicijnen doen die ik gisteren kreeg voor hem? Ze zijn al gebruikt, maar weet niet of ik dat zo weg kan gooien of dat ik het misschien nog even mee terug moet nemen naar de dierenarts?

Zometeen gaan we (mijn ouders en ik) Carlos afgeven bij de dierenarts. Hij wordt daar dan opgehaald door mensen van een dierencrematorium. Als hij gecremeerd is zullen ze mij opbellen en dan kan ik zelf kiezen wat ik met de as wil doen. Zij kunnen het uitstrooien daar, of ik kan het zelf doen. Ik kies er voor dat zij het daar doen. Daar hebben ze volgens mijn vader een soort uitstrooiveld, waar veel dieren worden uitgestrooid. Het lijkt me goed als hij daar dan ook wordt uitgestrooid. Zo is het met onze katten van vroeger ook gegaan.

De plek waar zijn hok stond is nu ineens heel leeg en dat voelt toch wel ontzettend raar...



Vorige maand mijn opa en nu mijn lieve konijn. Het is niet te vergelijken, want opa was een mens en Carlos "maar" een konijntje, maar toch vind ik het allebei bijna even erg. En zo snel achter elkaar :-(

Carlos is niet 'maar' een konijntje. Het was je huisdier, waar je veel om gaf, met wie je lekker kon knuffelen en die lekker bij je kwam zitten. Waar je plezier aan beleefde. Het is logisch dat je je dan zo voelt hoor!!

"Maar" een konijntje, moet je niet zeggen hoor, ik snap precies wat je voelt. Ik heb ook konijnen, en eentje hebben we in april laten inslapen, hij had e cuniculli en niet meer te genezen, ik ben er ook een paar dagen kapot van geweest.
Dus ik snap je verdriet heel goed, doe het ook niet af als "maar" een konijntje, voor jou is hij speciaal en dat mag je laten weten ook:-) Sterkte ermee....

Suuske mijn konijn was net een half jaar geworden. Het was echt een heel actief beestje, die in de avond zijn dolle uurtje kreeg. Kwam me groeten als ik ging slapen en ook als ik weer wakker was. At heel goed.
Tot die dinsdag. In de avond een stuk rustiger. Hij kwam me wel nog groeten maar hij was rustig en dat vond ik raar. Zijn voerbakje was niet leeg gegeten. Ik wist niet goed wat er was en dacht dat hij niet helemaal lekker was en wilde de dag erna afwachten om naar de dieren arts te gaan.
Woensdagochtend stond ik op. Liep als eerste naar Bunny om te groeten en het was al te laat. Hij was die nacht overleden in zijn huisje.
Ik was echt verscheurd van verdriet en nu nog steeds. Ik mis hem echt heel erg want het was net mijn hondje. Hij liep altijd los rond, rende me achter na, kwam naast me op de bank liggen, en was gewoon gek maar ook heel mooi.

Het doet pijn om afscheid te moeten nemen. En het doet pijn om je trouwe vriend te laten gaan.
Ik snap je verdriet heel goed. Bij mij is het nu dikke 4 maanden geleden maar ik mis hem nog steeds

Bah k huil met je mee, Suus.. Jouw Carlos is als mijn Frits; veel meer dan 'maar' een huisdier..

Je hebt gedaan wat je kon en Carlos heeft 't bij je getroffen..

Bazinga schreef:Bah k huil met je mee, Suus.. Jouw Carlos is als mijn Frits; veel meer dan 'maar' een huisdier..

Je hebt gedaan wat je kon en Carlos heeft 't bij je getroffen..

Het klinkt misschien een beetje overdreven, maar Carlos was inderdaad echt wel een beetje mijn kindje. Ik begreep het nooit zo als mensen dat zeiden, maar toen Carlos bij me kwam wonen voelde dat ook meteen zo.

Vooral het thuiskomen zal raar worden. Het eerste dat ik deed als ik thuiskwam was hem begroeten, tegen hem praten terwijl ik de lampen aandeed en hem over zijn hoofdje kriebelen terwijl hij nieuwsgierig om zich heen stond te kijken.

Ook de momenten dat ie lekker bij me lag ga ik missen. Hij kon zo lekker lui zijn samen met mij, samen op de bank liggen en een beetje knikkebollen ;-) Daar waren wij samen heeeuuul goed in!

Koester de herinneringen! En ik vind 't niet raar of zo hoor; Frits is ook mijn kindje en m'n wereld zou instorten als ik 'm zou verliezen..

Als je het er voor over hebt om het konijntje te laten cremeren is hij echt wel meer dan maar een konijntje hoor. Als ik het zo lees, was je hartstikke dol op Carlos. Dan moet je nu ook gewoon doen wat voor jou goed voelt.

Wij hebben een aantal jaren geleden onze kat ook (individueel) laten cremeren. Cisca was zo'n bijzonder beestje dat we haar niet met destructie mee wilden laten gaan. Heben toen haar as ook terug gekregen en die heb ik in een poezenspaarpot in de kast gezet. Onze andere kat hebben we begraven in de tuin, precies op het plekje waar ze graag lag. Het voelde goed, dus ben blij dat we het zo gedaan hebben.

Konijnen kunnen idd. veel ouder worden, 10 jaar is geen uitzondering.

Wat naar! Ergens wel mooi dat ie bij jou ingeslapen is, dan voelde hij zich heel veilig bij je! Die medicijnen zou ik idd bij de dierenarts inleveren. Sterkte!

Ach wat sneu! Hij heeft zo te horen geboft met een baasje zoals jij en jij met zo'n konijn als Carlos. Je hebt alles gedaan wat je kon en hebt samen fijne momenten gehad dus het is begrijpelijk dat je verdrietig bent. Sterkte!

Normaal doet het me niet zo veel als een huisdier van iemand anders overlijd. Ik vind het sneu natuurlijk en ken het verdriet wel, maar 't is niet mijn beest.
Maar op de een of andere manier zit ik me hier toch een paar traantjes weg te pinken!! Gewoon omdat je zo gek op dat beestje was, zo vaak over hem schreef. Ik vind het echt heel rot om te lezen hoe het gegaan is!!

Ach wat verdrietig. Heel veel sterkte met je verlies, ik snap heel goed dat je heel verdrietig bent.
Denk je dat je wel weer een konijntje wilt? Om de leegte een beetje op te vullen?

He wat naar zeg. Sterkte. Ik heb al veel konijnen gehad, maar het blijft vreselijk als ze dood gaan.

Ahhw 3,5 jaar pas Alhoewel het voor het verdriet niet veel uitmaakt denk ik, hoe lang hij bij je heeft mogen zijn. Carlos was zo cool! Shit!

Ow Suuske Wat zielig... Sterkte

Wat sneu! Sterkte, ik weet hoe je je voelt!

тыквашка schreef:Normaal doet het me niet zo veel als een huisdier van iemand anders overlijd. Ik vind het sneu natuurlijk en ken het verdriet wel, maar 't is niet mijn beest.
Maar op de een of andere manier zit ik me hier toch een paar traantjes weg te pinken!! Gewoon omdat je zo gek op dat beestje was, zo vaak over hem schreef. Ik vind het echt heel rot om te lezen hoe het gegaan is!!

Ik las gisteravond in bed nog even op mijn telefoon alle reacties en ik vind jullie allemaal zo lief reageren!

En bij bovenstaande reactie kreeg ik tranen in mijn ogen, wat lief!

Ik hoop steeds dat het allemaal maar een nare droom is. Net ook, sta ik op en dan loop ik naar de woonkamer en dan verwacht ik bijna dat hij daar gewoon nog zit en weer heen en weer springt en met me gaat knuffelen. De plek waar hij stond is nu zo leeg.

@ Sorella: ik wil voorlopig geen nieuw konijntje. Geen enkel konijn kan Carlos vervangen. Geen enkel konijntje is zo lief of zo mooi als Carlos. En ik wil voorlopig dit niet nog een keer meemaken. Misschien over een paar maanden of misschien zelfs pas over een jaar of over nog langer wil ik wel weer een konijntje of ander diertje, maar voorlopig nog niet.

Maar het is wel heel stil zo alleen in huis

Die lege plek is inderdaad akelig. Toen mijn Kees was overleden vond ik dat en de stilte bij het thuiskomen zo erg.