Agressief broertje

Sinds twee maanden woon ik weer thuis, na twee jaar op mezelf te hebben gewoond. Dit is maar tijdelijk, ik hoop deze zomer weer op huizenjacht te gaan. Nu woont mijn broertje (21) ook nog thuis en samenleven met hem is soms zo moeilijk!

Hij is heel agressief in zijn gedrag en taal. Het was net 11.25uur en ik stond op de gang, vlakbij zijn kamer, zachtjes met iemand te praten die weg zou gaan. Ik had twee zinnen (letterlijk!) gezegd en ik hoor: "Mag het effe wat zachter!" En dan niet normaal gevraagd, nee, harde stem, aanvallend. Dus ik zachter, zo goed als fluisterend, hoor ik nog harder: "Ej, dat moet ik eens bij jou flikken, dan word je ook helemaal para!" Ik gaf het dus op en zei niets meer. Komt 'ie net z'n kamer uit met de mededeling: "Wat ben jij irritant zeg. Komende week heb ik ochtenddiensten en als ik je dan hoor, stomp ik je gelijk terug in je kamer."

Ik sta dan echt met een mond vol tanden. Tegenwoordig negeer ik het gewoon. Als ik namelijk redelijk terugpraat, gaat ie er keihard overheen. En met keihard bedoel ik: met harde stem en mij niet uit laten praten, totaal niet redelijk luisteren naar mijn suggestie. Zelfs compromissen kan ik niet afdwingen.

Hij is hier in huis het prinsje, dat is zo gegroeid en daar kan ik niets aan doen. Maar hoe kan ik hem laten weten dat ik me zo niet laat behandelen? Dat zeggen werkt dus niet, daar luistert 'ie niet naar en walst ie overheen. Hij staat sowieso bijna tot niet open voor andere meningen; hij vindt al snel dat ze hem "vertellen wat hij moet doen". Hij stopt, zelfs als mensen een redelijk punt hebben, ze in het loser-hokje en geeft ze lik op stuk. Negeren doe ik al heel veel, maar ik wil nog een uitweg hebben waarbij ik mezelf hooghoud en niet zelf ook in kansloos gedrag verval.

Tips please!!

Ondanks dat hij het prinsje is, moeten je ouders toch wel iets doorhebben? Misschien daar jiij ook weer moet wennen aan jou om zich heen, hoef jij je niet continue aan te passen aan hem.
Praten heeft dus echt geen zin?

Ik denk dat je in ieder geval je niet continue aan hem moet aanpassen. Jij moet daar ook rustig en fijn kunnen wonen, ondanks zijn gedrag.

Aangezien je zelf alle redelijke opties hebt doorlopen, lijkt mij dat jij gewoon je ding moet doen daar in huis. Heeft hij commentaar? Lekker laten lopen. Vindt hij je irritant? Jammer voor hem. Misschien niet de meest volwassen oplossing maar aangezien praten niet werkt, compromissen sluiten niet werkt heb je volgens mij nog maar twee opties. Of je volledig aan hem aanpassen, met het risico dat jij je doodongelukkig voelt, of hem gewoon op de negeerstand zetten.

Ik zou me ook gewoon niet al te veel van hem aantrekken. Bedenk voor jezelf dat jij volwassener bent, en jij dus gelukkig wel weet hoe je je moet gedragen. Misschien kan je proberen om niet zo veel thuis te zijn? Dat is natuurlijk niet gezellig voor je ouders... maar wel fijner voor de sfeer in huis waarschijnlijk. Als jij je de hele tijd ergert worden je ouders daar ook niet blij van. Ga je gang in het huis, en ja.. je zei het zelf ook al; negeren. Ik vrees dat er geen andere oplossing is als er niet met hem te praten valt.

Ik denk niet dat je zijn 'bedreigingen' serieus moet nemen. Ik denk namelijk niet dat hij je werkelijk terug je kamer in stompt. Ik vind het een beetje stoere praat om jou te laten blijken wie hier de baas is, zoals je al aan geeft. Dat je het vervelend vind dat je broertje zo tegen je praat zou ik met je ouders bespreken. Ik zou alleen niet 'kattend' terug reageren, want ik denk dat je alleen maar nog meer popen aan het dansen krijgt. Dus wat de meiden hiervoor mij al zeiden lijkt het me ook beter als je het gewoon negeert.

Bitterkoek_ schreef:Ik denk niet dat je zijn 'bedreigingen' serieus moet nemen. Ik denk namelijk niet dat hij je werkelijk terug je kamer in stompt. .

Waar maak je dat uit op? Ik heb vaak genoeg zaken meegemaakt waarbij dit soort jongetjes wél door het lint gingen hoor. Wil niet zeggen dat het hier zo is, maar zomaar zeggen dat ze het niet serieus moet nemen, alleen omdat het haar broertje is, vind ik wel wat te snel geconcludeerd.

Lilith schreef:

Bitterkoek_ schreef:Ik denk niet dat je zijn 'bedreigingen' serieus moet nemen. Ik denk namelijk niet dat hij je werkelijk terug je kamer in stompt. .

Waar maak je dat uit op? Ik heb vaak genoeg zaken meegemaakt waarbij dit soort jongetjes wél door het lint gingen hoor. Wil niet zeggen dat het hier zo is, maar zomaar zeggen dat ze het niet serieus moet nemen, alleen omdat het haar broertje is, vind ik wel wat te snel geconcludeerd.

Het is ook maar wat ik 'denk' dat het is. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat haar broertje het serieus wel meent.

Mijn broertje heeft dit ook weleens gezegd tegen mij. Ergens in die trant, ongeveer. (in een andere situatie) Van hem weet ik dat hij me niet zo gauw zal slaan. Daarnaast denk ik toch van: Je gaat je eigen zus toch niet in elkaar slaan, omdat jij je zin niet krijgt? Alhoewel ik ook wel op het vorige forum wel andere verhalen gelezen heb. Maar de TO geeft ook aan dat haar broertje in zijn taal gebruik heel dominant en agressief is.