Impulsieve gedachtes

_Donnaa schreef:Ik denk ook wel eens 'wat zou er gebeuren als ik nu door rood rij' of inderdaad tegen een boom aanrijden.. Of als W. dood zou gaan, welke plaats ik dan in zou nemen op zijn begrafenis

Ik denk er ook heel vaak aan hoe ik zou reageren als m`n vader dood zou gaan en ik daar telefoon over krijg ofzo.. En hoe m`n vrienden dan zouden reageren.. Ik denk dat bijna dagelijks, het is wel raar eigenlijk, maar ook realistisch..

Dat heb ik ook hoor. Ik kan dan ook bedenken, wat als mijn vriend nu uit het raam valt en dan gaat mijn fantasie met me aan de haal en zie ik hem liggen en moet ik naar beneden rennen en mee naar het ziekenhuis etc. etc. Bizar is dat. Ik ben trouwens heel erg bang voor de dood en voor de dood van geliefden dus ik probeer er zo min mogelijk over na te denken.

- wie zouden er allemaal op mijn begrafenis komen als ik nu dood zou gaan?
- als er ergens veel mensen zijn en iedereen stil is, bijvoorbeeld op een bruiloft of tijdens een presentatie: wat als ik nou heel hard zou gaan gillen of heel hard iets zou roepen ? Gelukkig doe ik het nooit, maar als ik dat soort dingen denk ben ik weleens bang dat ik het doe voordat ik er erg in heb :-)

Ooooh dat heb ik ook Sterre, dat laatste! Dat had ik vroeger altijd in colleges of op de middelbare school in de klas. Wat als ik nu een heel vies woord roep muhahah

Ik heb eens gelezen dat iedereen deze gedachtes heeft met een reden. En dan gaat het om de gedachtes, wat gebeurd er als ik nu...? Deze gedachtes hebben we om ons bewust te maken van de situatie en om ons te waarschuwen voor de gevolgen ervan. Het is heel normaal dat je dit hebt en eigenlijk is het dus ook heel goed.

Ik heb de auto ooit eens voor een ambulance met sirene gegooit, heb die ambulance gewoon over het hoofd gezien!!
Heb toen ook gedacht: wat zou er gebeuren als het daadwerkelijk gebeurt was?? Krijg er meteen weer kippenvel van als ik er aan terug denk :O

Dromertje schreef:laat ik direct maar beginnen dan.. Sinds mijn man weer in de bouw werkt, betrap ik mezelf er wel eens op hoe ik het qua opvoeding, financien, woonruimte e.d. ga doen als mijn man onder een betonblok komt ofzo en het niet na kan vertellen.

Toen ze in het begin dagen achter elkaar van 8 uur 's ochtends tot 22 uur 's avonds aan het huilen was heb ik ijdens het badderen van mijn dochter wel eens gedacht: 'ik laat haar los'. Natuurlijk niet gedaan en het ook nooit serieus van plan geweest, maar wel eens gedacht.

en nu jullie...

Ik herken je gedachte over je dochter..

Toen ik ziek was, vond ik het enorm zwaar met hem.. Ik dacht echt: ik breng hem terug naar mijn zus en zij voedt hem maar op.. ik voelde me zó schuldig dat ik dat dacht, dat ik uren met hem geknuffeld heb

Het zijn inderdaad herkenbare gedachten die hier voorbij komen!
Ik vraag me ook wel eens af in de auto; Wat als ik nu tegen die boom rij? Of wat als ik nu niet de bocht maak, maar gewoon rechtdoor ga? Wat als ik nu de handrem erop doe of als ik nu het sleuteltje uit het contact haal? En je schrikt er vaak zelf van en vraagt je dan af waarom je in godsnaam zulke dingen denkt...
Of bijvoorbeeld; Wat als ik nu al het geld meeneem wat er in huis te vinden is en het eerste het beste vliegtuig pak?
Nog een leuke in het onderwijs; ik betrap mezelf er soms op dat ik het jammer vind dat je sommige kinderen niet gewoon een mep mag verkopen :O OOk dat is iets wat ik nooit zou doen, maar sóms!

*weg*

Ik betrap me erzelf ook weleens op. Inderdaad om ineens de handrem aan te trekken op de snelweg. Of wat er zal gebeuren als ik tegen een client op het werk echt zeg wat ik denk als ik bijvoorbeeld ongeduldig ben.

Gelukkig hebben wij als mens nog zoiets als beheersingsmechanismen! Kun je je voorstellen wat voor wereld het zou zijn als we die niet hadden...

IndianRose schreef:Ik betrap me erzelf ook weleens op. Inderdaad om ineens de handrem aan te trekken op de snelweg. Of wat er zal gebeuren als ik tegen een client op het werk echt zeg wat ik denk als ik bijvoorbeeld ongeduldig ben.

Gelukkig hebben wij als mens nog zoiets als beheersingsmechanismen! Kun je je voorstellen wat voor wereld het zou zijn als we die niet hadden...

Pfoeh, dan zou de wereld helemaal naar de kl*te gaan!

Tesita schreef:

Sannanas schreef:Het zijn inderdaad herkenbare gedachten die hier voorbij komen!
Ik vraag me ook wel eens af in de auto; Wat als ik nu tegen die boom rij? Of wat als ik nu niet de bocht maak, maar gewoon rechtdoor ga? Wat als ik nu de handrem erop doe of als ik nu het sleuteltje uit het contact haal? En je schrikt er vaak zelf van en vraagt je dan af waarom je in godsnaam zulke dingen denkt...
Of bijvoorbeeld; Wat als ik nu al het geld meeneem wat er in huis te vinden is en het eerste het beste vliegtuig pak?
Nog een leuke in het onderwijs; ik betrap mezelf er soms op dat ik het jammer vind dat je sommige kinderen niet gewoon een mep mag verkopen OOk dat is iets wat ik nooit zou doen, maar sóms!

I know !!!!

Erg he, bij sommige kinderen zou dat echt de enige oplossing zijn denk ik soms! En dat terwijl ik in Zuid-Afrika met de tranen in mijn ogen stond toen een kind voor mijn ogen geslagen werd. Maar dat was compleet onterecht. Sommige van die koters hier in NL zou je toch soms echt wel willen wurgen, met hun grote mond en rotmentaliteit... Oh en als we dan toch aan het meppen gaan, doen we de ouders ook even

Ja dat heb ik ook regelmatig. Bijvoorbeeld wat er zou gebeuren als ikzelf of iemand anders een hele erge ziekte zou krijgen of dood zou gaan.
Wat er zou gebeuren als mijn vader/moeder ernstig ziek word en wat mijn zus en ik dan allemaal moeten regelen.
En ik steek dagelijks met de auto een voorrangsweg over, waar ik dan altijd moet stoppen. Voor en na die weg rijd ik ongeveer 80 km/h dan denk ik ook weleens, wat als ik nu gewoon met 80 die weg oversteek.

Darcy schreef:Ooooh dat heb ik ook Sterre, dat laatste! Dat had ik vroeger altijd in colleges of op de middelbare school in de klas. Wat als ik nu een heel vies woord roep muhahah

"HEE, IS HIER WAT TE DOEN OFZOOOW???" Dat wil ik zo graag een keertje roepen..

De weg die ik altijd van mijn werk naar huis rijdt is veranderd.... de weg loopt nu rechtdoor, maar voorheen maakte die een bochtje naar links (daar rijden nu de auto's die de tegenovergestelde richting van mij rijden)... ik heb aan het begin heel lang gedacht, wat als ik nu toch naar links stuur (als het ware de oude weg volg en dus op een tegemoedkomende auto knal)

Ik heb hier laatst iets over gelezen. Het schijnt dat iedereen dat soort gedachten wel eens heeft en dat het heel normaal is. Ik weet niet meer wat er nou precies achter zat.

Ik woon op 10-hoog en vraag me wel eens af wat ik zou voelen als ik naar beneden zou springen.
Verder wil ik weten wat er gebeurt als ik tijdens en begrafenis of tentamen heel hard ga gillen of een begeleider van het tentamen een klap verkoop.
Ik denk wel eens na over wat ik allemaal zou moeten regelen als mijn ouders broer en zusje omkomen in het vliegtuig.
En wat ik ergst van mezelf vind is dat ik soms hoop dat mensen in de politiek doodgeschoten worden omdat ik het gigantisch niet met hun eens ben en niet snap waarom ze vinden wat ze vinden.

mozzarella schreef:Oh god ik lijk wel gestoord dat ik dit post maar als ik met 140 op de snelweg rijd denk ik wel eens hoe zou het zijn als ik het stuur nu gewoon omgooi?

Doodeng!

Oh, dit herken ik inderdaad. Doodeng inderdaad!

Ik vraag me wel eens af hoe het voelt als ik dood ga.....

Hahaha jaaa, in een grote ruimte met mensen die allemaal stil zijn keihard beginnen te gillen ofzo Heerlijk lijkt me dat haha!

Ik heb heel vaak rare gedachten, maar daar ga ik het maar niet over hebben verder. Ik herken wel veel dingen trouwens.

Ik heb cavia's en soms denk ik wel eens wat als ik zo'n beestje nou laat vallen, dat overleeft ie nie.. of als ik te hard knijp etc..

CherrieLola schreef: Of als ik achter zo'n vrachtwagen rij waar allemaal boomstammen op liggen "wat gebeurd er als er nou een kabel breekt?"

Dat heb ik wel eens gehad, alleen was het een tractor. Ik reed toen nog scooter en had gelukkig voldoende afstand, maar ik schrok me dood, dat wel!