Collega irritatie

Oeehhhh even mijn frustraties uiten hoor. Even een korte samenvatting. Ik heb altijd voor 2 managers gewerkt. Begin dit jaar werd de ene manager ontslagen en kwam er een andere. Die andere nam haar eigen secretaresse mee. Vond ik heel jammer, want het leek me leuk om voor beide te werken. Maar nu werk ik er voor één, en dat is toch ook heel erg leuk. Nu deel ik dus de kamer met die andere secretaresse.

Maar nu komt het. Zij is dus zooo snel gestresst, dat ze al heel snel denkt dat ze het te druk heeft. Gisteren moest ze 2 afspraken maken en haar notulen uitwerken. Heeft ze tegen haar manager gezegd dat ze de rest van de week er echt niks bij kon hebben! Nu komt haar manager dus bij mij om te vragen of ik dingen voor haar kan doen (wat best veel is) nu kan ik het er wel bij hebben hoor, maar gewoon het feit dat ze hier maar mee weg komt. Maar dan doe ik nu dus het werk voor haar, en dan gaat ze er wel mee bemoeien. Of hele verhalen tegen me aan zitten houden (ze praat namelijk niet met me, maar tegen me) sorry hoor, maar als je het zo druk hebt, dan kan je dat toch niet doen?

En ik ben dan weer zo'n schijterd die daar niks over durf te zeggen om de lieve vrede te bewaren. Dus ik zit nu lekker met een hoop frustraties, omdat ik er zelf niks mee kan.

Wie kan me helpen, met een heldere kijk op de situatie??

Lijkt mij best irritant, ja! Om een escalatie te voorkomen, zou ik toch effe met haar praten. Dat is eng maar lijkt mij de enige oplossing. Probeer het zo feitelijk mogelijk te maken maar wel vanuit je eigen gevoel ('ik heb het gevoel dat'). Vertrek ook vanuit een niet-veroordelende houding maar meer vanuit 'ik merk dat je erg gestresst bent als er taken van de manager bij komen, herken je dit zelf?'. Zeker als je zo close met iemand moet samenwerken, lijkt het me nodig dat je ook open naar mekaar kunt zijn. Misschien apprecieert ze het ook dat je open bent?

Mmm inderdaad, je hebt helemaal gelijk! Maar het lastige is dat ik al eerder met haar in gesprek ben geweest, maar ze herkent niks van haarzelf als ik iets zeg. Ik vond het bijvoorbeeld erg vervelend dat ze iedereen altijd de schuld geeft van dingen die zij 'fout' heeft gedaan.. vaak hele onbenullige dingen, wara niemand over valt. Maar om haar zelf in te dekken ging ze om haar heen slaan. Dus ik zei dat het best vervelend was, maar dat herkend ze dan niet. Ik ben bang dat het weer zo'n gesprek wordt. Toch heb je gelijk hoor, en zit er niks anders op om weer het gesprek aan te gaan....

Heb je het al eens aangekaart bij de managers?

Megara schreef:Heb je het al eens aangekaart bij de managers?

Idd als je het al eens een keer bij haar hebt aangegeven en het heeft geen resultaat gegeven zou ik het bij een van de managers aangeven.

Niet echt een gesprek, ik heb het vanochtend wel gezegd tegen mn manager. Maar die maakte er een soort van grapje van, en lachte het weg. Dus van mijn manager hoef ik niet veel te verwachten ben ik bang

Bubbelicious schreef:Niet echt een gesprek, ik heb het vanochtend wel gezegd tegen mn manager. Maar die maakte er een soort van grapje van, en lachte het weg. Dus van mijn manager hoef ik niet veel te verwachten ben ik bang

Wat balen zeg. Is er niet iemand anders waar je heen kan?
Vertrouwenspersoon of iemand van HR en daar je probleem voorleggen en kijken wat je ermee kunt?

Anders zou ik elke keer als je werk van haar aan het doen bent en ze zich ermee bemoeit iets zeggen van: Als je het zelf zo goed weet, waarom doe je het dan niet zelf?

Beetje eng misschien maar als je niets doet verbetert er ook niets.

Sterkte!