Hoe doen jullie dit?

Gisteren hadden mijn vriend en ik een meningsverschil over afspraken maken. Ik had hem inmiddels al 3 keer gevraagd of hij mee ging naar een bepaald feestje van mijn nichtje, maar hij bleef er een beetje vaag over.
Nu kwam hij er gisteren ineens mee dat hij die avond bier gaat drinken met vrienden. Hij bleef vaag over dat feestje omdat zijn vrienden dingen niet van te voren plannen en hij de opties open wilde houden.

Ik gaf aan dat ik het een beetje raar vind, want dat hij dus gewoon geen afspraken wil maken dat hij zeker weet dat er niks leukers tussendoor komt. Persoonlijk vind ik, je spreekt iets af en als er daarna dan iets komt is dat jammer dan.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het echt prima dat hij met zijn vrienden afspreekt en bier gaat drinken of wat ze dan ook maar willen gaan doen. Maar de manier waarop bevalt me niet echt. Stel ik me aan? Hoe organiseren jullie dit soort dingen?

Prosecco schreef:Gisteren hadden mijn vriend en ik een meningsverschil over afspraken maken. Ik had hem inmiddels al 3 keer gevraagd of hij mee ging naar een bepaald feestje van mijn nichtje, maar hij bleef er een beetje vaag over.
Nu kwam hij er gisteren ineens mee dat hij die avond bier gaat drinken met vrienden. Hij bleef vaag over dat feestje omdat zijn vrienden dingen niet van te voren plannen en hij de opties open wilde houden.

Ik gaf aan dat ik het een beetje raar vind, want dat hij dus gewoon geen afspraken wil maken dat hij zeker weet dat er niks leukers tussendoor komt. Persoonlijk vind ik, je spreekt iets af en als er daarna dan iets komt is dat jammer dan.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het echt prima dat hij met zijn vrienden afspreekt en bier gaat drinken of wat ze dan ook maar willen gaan doen. Maar de manier waarop bevalt me niet echt. Stel ik me aan? Hoe organiseren jullie dit soort dingen?

Dit vind ik ook. Als je iets afgesproken hebt, dan heb je iets afgesproken. Jammer dan als je daarna hoort dat je wat ´leukers´ kunt doen. Ik vind het dan ook best wel een beetje raar dat je vriend niet mee wil, ik had het niet leuk gevonden als mijn vriend het zo aan had gepakt. Ik vind het prima als hij wat met zijn vrienden doet, maar soms zijn er ook andere dingen.

Ik heb ook bij hem aangegeven dat het overkomt dat hij afwacht of er niks leukers te doen is. Hij gaf daarop aan onderscheid te maken in zijn vrienden en mijn vrienden. En dan gaan zijn vrienden dus voor op mijn vrienden. Hij zou het ook niet erg vinden als ik een afspraak met zijn vrienden of zou zeggen omdat ik iets met mijn vrienden ga doen.
Maar ik vind dat erg raar. Voor mij geldt: zijn vrienden zijn mijn vrienden en andersom.

Maar goed, ik heb dus aangegeven dat ik het hier absoluut niet mee eens ben en het komt er op neer dat hij niet van plan is te veranderen. Tja... en dan?

Ik zou met hem bespreken dat je het toch fijn vind om in het vervolg gewoon dingen te kunnen afspreken.. En of hij jou ook iets tegemoed hierin kan komen.
Zelfde als dat jij hem dan ook tegemoed kan komen.

Mijn vriend heeft het ook heel erg, dat hij het lastig vind om dingen vast te leggen.. Hij weet ook van mij dat sommige dingen nou eenmaal "moeten" , en komt mij daarin tegemoed. Andersom ben ik ook naar hem flexibel, en als er dan toch iets anders tussenkomt, waar hij liever na toe wilt, is dat voor mij soms ook een probleem.

Overigs wordt ik er ook altijd kriegelig van dat als mensen zeggen "ja zijn vrienden zijn mijn vrienden nu". Ik zie dat zelf totaal niet zo. Ik ben nu 8 jaar samen met mijn vriend, maar onze vrienden zijn nog wel gescheiden. Ik heb weinig met zijn vrienden en voel ook niet de behoefte om dan maar mee te gaan als hij 's avonds naar zijn vrienden wilt.

AngelNyn schreef:Ik zou met hem bespreken dat je het toch fijn vind om in het vervolg gewoon dingen te kunnen afspreken.. En of hij jou ook iets tegemoed hierin kan komen.
Zelfde als dat jij hem dan ook tegemoed kan komen.

Mijn vriend heeft het ook heel erg, dat hij het lastig vind om dingen vast te leggen.. Hij weet ook van mij dat sommige dingen nou eenmaal "moeten" , en komt mij daarin tegemoed. Andersom ben ik ook naar hem flexibel, en als er dan toch iets anders tussenkomt, waar hij liever na toe wilt, is dat voor mij soms ook een probleem.

Overigs wordt ik er ook altijd kriegelig van dat als mensen zeggen "ja zijn vrienden zijn mijn vrienden nu". Ik zie dat zelf totaal niet zo. Ik ben nu 8 jaar samen met mijn vriend, maar onze vrienden zijn nog wel gescheiden. Ik heb weinig met zijn vrienden en voel ook niet de behoefte om dan maar mee te gaan als hij 's avonds naar zijn vrienden wilt.

Het is ook niet zo dat ik altijd mee wil naar zijn vrienden. Als hij daar lekker bier gaat drinken wil ik er juist niet bij zijn, hou maar lekker een mannen avondje, geen probleem. Maar het is meer dat ik ook mijn best doe om geintresseerd in hun te zijn, dat ik naar verjaardagen ed ga als ik daar voor wordt uitgenodigd. Ik mag ze allemaal graag, dus waarom zou ik er dan geen moeite voor doen?

Natuurlijk is 'afspraak-afspraak' maar hij heeft helemaal niet gezegd dat hij mee zou gaan toch? Hij bleef er toch vaag over?

Zoals ik het lees had hij geen zin om te gaan, blijft vaag en heeft nu een 'geldige reden' gevonden om niet mee te hoeven gaan. Dat zijn vrienden dan ineens voor die van jou gaan lijkt me een geweldig-excuus-argument ;-) Had ie het idee dat ie mee moest van jou? En hoe is hij verder met afspraken?

Daar kan ik echt slecht tegen. Ik hou niet van vaagheid. Ga mee, ga niet mee, maar maak een beslissing!! Ik vind het al helemaal een slechte reden dat er mogelijk iets beters langs komt.

Vind dat je gelijk hebt, afspraak is afspraak en nu lijkt het inderdaad of hij afwacht of er niet iets leukers voorbij komt.
Misschien kan je afspreken dat hij gelijk duidelijk zegt of hij wil gaan of niet? Dus als hij eigenlijk niet zoveel zin heeft in dat feestje van je nichtje, dat hij dat dan gelijk zegt? Dan weet jij waar je aan toe bent iig en heb je niet van dat vage gedoe.

Supertalentje schreef:Natuurlijk is 'afspraak-afspraak' maar hij heeft helemaal niet gezegd dat hij mee zou gaan toch? Hij bleef er toch vaag over?

Zoals ik het lees had hij geen zin om te gaan, blijft vaag en heeft nu een 'geldige reden' gevonden om niet mee te hoeven gaan. Dat zijn vrienden dan ineens voor die van jou gaan lijkt me een geweldig-excuus-argument ;-) Had ie het idee dat ie mee moest van jou? En hoe is hij verder met afspraken?

Hoe bedoel je?

Hij moet natuurlijk helemaal niks, maar ik heb een hekel aan dat vage gedoe. Ik heb hem 3 keer gevraagd of hij mee ging en wel duidelijk gemaakt dat ik het leuk zou vinden als hij mee ging, maar dat is iets anders dan moeten.

Het is ook niet zo dat hij de afspraak nu afzegt, want er was inderdaad geen afpspraak. Maar deze manier van regelen geeft mij wel het gevoel dat mijn dingen alleen maar kunnen als er echt niks interessanters te doen is.

Ik ben het wel met je eens.

Ik vind dat je wel iets af moet kunnen spreken samen. Ik kan me voorstellen dat hij onderscheid maakt in jouw vrienden en zijn vrienden maargoed, maar snap dat jij ook wil weten waar je aan toe bent.

Zelf heb ik een keer iets soortgelijks meegemaakt :
Ik had met 2 vriendinnen + aanhang een bbq afgesproken, wat ook al een tijdje vast stond. Maar ongeveer een week voor de bbq bleek mijn vriend een kaartje te kunnen krijgen (gratis) voor een feestje. Hij wilde daar erg graag heen. Ik was not amused want ja, dit stond al lang(er) vast dus vond dat hij het niet kon maken om niet mee te gaan naar de bbq. Maar goed, ik dwing hem nergens toe en uiteindelijk is hij dus niet meegeweest.

Hij zag dit totaal anders als mij, en vond dat een bbq iets was wat je wel vaker kon doen. En dat feest was "eenmalig" blabla Ik denk sowieso dat mannen daar iets 'makkelijker' in zijn...

Prosecco schreef:

Supertalentje schreef:Natuurlijk is 'afspraak-afspraak' maar hij heeft helemaal niet gezegd dat hij mee zou gaan toch? Hij bleef er toch vaag over?

Zoals ik het lees had hij geen zin om te gaan, blijft vaag en heeft nu een 'geldige reden' gevonden om niet mee te hoeven gaan. Dat zijn vrienden dan ineens voor die van jou gaan lijkt me een geweldig-excuus-argument ;-) Had ie het idee dat ie mee moest van jou? En hoe is hij verder met afspraken?

Hoe bedoel je?

Hij moet natuurlijk helemaal niks, maar ik heb een hekel aan dat vage gedoe. Ik heb hem 3 keer gevraagd of hij mee ging en wel duidelijk gemaakt dat ik het leuk zou vinden als hij mee ging, maar dat is iets anders dan moeten.

Het is ook niet zo dat hij de afspraak nu afzegt, want er was inderdaad geen afpspraak. Maar deze manier van regelen geeft mij wel het gevoel dat mijn dingen alleen maar kunnen als er echt niks interessanters te doen is.

Je geeft aan dat hij zegt dat hij niet van plan is dit te veranderen. Is hij altijd zo vaag met afspraken en ben je van plan hem binnen afzienbare tijd in de regen buiten te zetten, dan zou ik er nog eens voor gaan zitten. Als dit weinig voorkomt en alles verder goed/leuk loopt dan zou ik hier niet zo'n probleem van maken, vandaar dat ik me afvroeg hoe hij verder met afspraken is.

Ik denk echt nog steeds dat ie helemaal niet van plan was mee te gaan omdat ie geen zin heeft, maar dat is niet leuk om te zeggen als je vriendin zegt dat ze het zo leuk vindt als je wel mee gaat. Je gaat mi een beetje uit van een afspraak, die dus helemaal niet stond. Ik denk niet dat het een kwestie is van iets leukers tegenkomen, maar wel van een excuus waarmee hij niet hoeft te zeggen dat hij geen zin heeft. Hij gaat gewoon niet de confrontatie aan, doet ineens net alsof zijn vrienden belangrijker zijn en deed vaag of hij mee wilde naar je nichtje.

Ik vind dat je je afhankelijk opstelt in zijn wel of niet mee gaan. Jij wilt gaan, dus jij gaat, ongeacht of hij wel of niet gaat. Ik zou het 1 keer vragen en als hij geen ja zegt (dus 'nee' of vaag doet) dan zou ik ervanuit gaan dat hij niet mee gaat.

Hier is er bij J geen touw aan vast te knopen. Maar over het algemeen is hij wel eerlijk. Het gebeurt zelfs regelmatig dat hij me opbelt om te vragen of ik dan en dan iets bedacht had voor ons tweeen en of hij dan met iemand af kan spreken. Haha. Nu hebben we maar ingesteld dat hij een kalender in de keuken heeft hangen waar ik alle afspraken op schrijf. Moet zeggen dat scheelt wel. Maar als ik graag wil dat hij ergens mee naar toe gaat doet hij dat vaak wel. Anders om ook wel alleen gebeurt dat niet zo snel dat ik ergens met tegenzin heen ga. Ik kan prima met zijn vrienden/familie dus dat is meestal geen discussie. (heb zelfs samen met zijn schoonzus haar verjaardagstaart gemaakt)

Ik vind dat je het gewoon met respecteren en accepteren. Hij heeft nooit toegezegd dat hij mee zou gaan. Waarschijnlijk deed hij dat omdat hij verwachtte dat er nog andere plannen zouden komen voor die avond, maar omdat die nog niet concreet waren kon hij niet precies aangeven wat hij zou gaan doen. Blijkbaar plannen zijn vrienden niet zo ver vooruit, en heeft hij zelf ook die behoefte niet. Je kan niet gaan afdwingen dat ze ineens wel alles vooruit gaan plannen. Dat is nou eenmaal niet hun manier van doen. Zolang hij niet op deze manier met belangrijke afspraken om gaat zou ik er niet moeilijk over doen.

Ava schreef:Ik vind dat je het gewoon met respecteren en accepteren. Hij heeft nooit toegezegd dat hij mee zou gaan. Waarschijnlijk deed hij dat omdat hij verwachtte dat er nog andere plannen zouden komen voor die avond, maar omdat die nog niet concreet waren kon hij niet precies aangeven wat hij zou gaan doen. Blijkbaar plannen zijn vrienden niet zo ver vooruit, en heeft hij zelf ook die behoefte niet. Je kan niet gaan afdwingen dat ze ineens wel alles vooruit gaan plannen. Dat is nou eenmaal niet hun manier van doen. Zolang hij niet op deze manier met belangrijke afspraken om gaat zou ik er niet moeilijk over doen.

Ook al verwachtte hij andere plannen te hebben, dan kan hij dat toch zeggen? 'Ik weet niet of ik kan, want ik verwacht nog andere plannen'. Lijkt me niet zo moeilijk toch?

Supertalentje schreef:

Prosecco schreef:

Supertalentje schreef:Natuurlijk is 'afspraak-afspraak' maar hij heeft helemaal niet gezegd dat hij mee zou gaan toch? Hij bleef er toch vaag over?

Zoals ik het lees had hij geen zin om te gaan, blijft vaag en heeft nu een 'geldige reden' gevonden om niet mee te hoeven gaan. Dat zijn vrienden dan ineens voor die van jou gaan lijkt me een geweldig-excuus-argument ;-) Had ie het idee dat ie mee moest van jou? En hoe is hij verder met afspraken?

Hoe bedoel je?

Hij moet natuurlijk helemaal niks, maar ik heb een hekel aan dat vage gedoe. Ik heb hem 3 keer gevraagd of hij mee ging en wel duidelijk gemaakt dat ik het leuk zou vinden als hij mee ging, maar dat is iets anders dan moeten.

Het is ook niet zo dat hij de afspraak nu afzegt, want er was inderdaad geen afpspraak. Maar deze manier van regelen geeft mij wel het gevoel dat mijn dingen alleen maar kunnen als er echt niks interessanters te doen is.

Je geeft aan dat hij zegt dat hij niet van plan is dit te veranderen. Is hij altijd zo vaag met afspraken en ben je van plan hem binnen afzienbare tijd in de regen buiten te zetten, dan zou ik er nog eens voor gaan zitten. Als dit weinig voorkomt en alles verder goed/leuk loopt dan zou ik hier niet zo'n probleem van maken, vandaar dat ik me afvroeg hoe hij verder met afspraken is.

Ik denk echt nog steeds dat ie helemaal niet van plan was mee te gaan omdat ie geen zin heeft, maar dat is niet leuk om te zeggen als je vriendin zegt dat ze het zo leuk vindt als je wel mee gaat. Je gaat mi een beetje uit van een afspraak, die dus helemaal niet stond. Ik denk niet dat het een kwestie is van iets leukers tegenkomen, maar wel van een excuus waarmee hij niet hoeft te zeggen dat hij geen zin heeft. Hij gaat gewoon niet de confrontatie aan, doet ineens net alsof zijn vrienden belangrijker zijn en deed vaag of hij mee wilde naar je nichtje.

Ik vind dat je je afhankelijk opstelt in zijn wel of niet mee gaan. Jij wilt gaan, dus jij gaat, ongeacht of hij wel of niet gaat. Ik zou het 1 keer vragen en als hij geen ja zegt (dus 'nee' of vaag doet) dan zou ik ervanuit gaan dat hij niet mee gaat.

Ik denk dat je gelijk hebt en hij ook geen zin had om mee te gaan en dit nu als excuus gebruikt. Maar waarom dat niet zeggen: sorry ik heb geen zin dus ik ga niet. Dat is wat mij irriteert.

En vind je het echt afhankelijk opstellen ja? Ik bedoel, zelf ga ik sowieso, dat is niet afhankelijk van of hij gaat of niet. Ik vind alleen de manier van afspraken maken op deze manier een beetje apart. Maar dat afhankelijk opstellen is iets wat m'n ex mij heel erg heeft kwalijk genomen, dus wel iets om aandacht aan te besteden. Maar zelf zie ik dat niet helemaal geloof ik

Oh, ik zou dat ook irritant vinden hoor, vooral omdat hij er eerst zo vaag over blijft. Zeg dan gewoon dat je er eigenlijk niet zo'n zin in hebt en liever wat anders gaat doen, dan is het voor jou ook gelijk duidelijk en hoef je niet steeds weer te vragen of hij nou wel of niet mee gaat.

Feestjes van zijn familie zijn 'verplicht' bij hen, dus automatisch zal hij niet onder die van de mijne uit proberen te komen.

Behalve als hij geen vrij kan krijgen.

Moet nog denken aan een stel en die hadden thuis een kalender waarop alle afspraken geschreven werden. Wie het eerste zijn of haar afspraak erop zette, die afspraak werd het dan ook. Dus ook al had je al iets afgesproken maar er niet opgezet, jammer dan.. Wel een beetje kinderachtig vind ik zelf, maar voor hun werkte het

Prosecco schreef:Ik denk dat je gelijk hebt en hij ook geen zin had om mee te gaan en dit nu als excuus gebruikt. Maar waarom dat niet zeggen: sorry ik heb geen zin dus ik ga niet. Dat is wat mij irriteert.

En vind je het echt afhankelijk opstellen ja? Ik bedoel, zelf ga ik sowieso, dat is niet afhankelijk van of hij gaat of niet. Ik vind alleen de manier van afspraken maken op deze manier een beetje apart. Maar dat afhankelijk opstellen is iets wat m'n ex mij heel erg heeft kwalijk genomen, dus wel iets om aandacht aan te besteden. Maar zelf zie ik dat niet helemaal geloof ik

Ja, als we dat eens wisten... Ik weet alleen maar waarom mijn man in het begin vaak rotsmoezen verzon (tot het stoom uit mn oren kwam) en dat was omdat ie de discussie die ik dan aanging niet wilde ("waarom heb je geen zin? Vind je haar niet aardig? We hoeven maar een uurtje te gaan hoor. Ach, als je er bent vind je het vast heel gezellig" etc) en sowieso vind mijn man het moeilijk om ergens 'nee' op te zeggen. Ondertussen heb ik het wel door, als ie vaag gaat doen dan spreek ik hem daarop aan en geef ik aan dat ie echt niet mee hoeft en dat gewoon kan zeggen. Nu zegt ie het wel, maar in 'de fase' dat ik niet meer in discussie ging maar hij wel ging draaien om een afspraak zei ik gewoon dat ik het vervelend vond en ging er daarna gewoon van uit dat ie niet meeging. Eigenlijk zul je hem moeten vragen waarom hij zo vaag doet...

Nee, ik vind het niet echt afhankelijk opstellen... Meer dat je een beetje zeurderig overkomt omdat hij antwoord moet geven en dan graag een duidelijke 'ja' of 'nee'. Soms weet je het gewoon niet, soms moet je er nog even overnadenken, soms liggen andere dingen nog niet vast, soms 'durf' je geen 'nee' te zeggen, soms wil je de ander niet teleurstellen, soms zit je met je gedachten ergens anders, kortom, allemaal redenen die ik voor mezelf kan verzinnen om geen duidelijk antwoord te geven en het gewoon even te laten...