kindje voor klein deel 'bezit' oma's / opa's ?

x

totaal niet, maar wij zijn alle 2 niet zo close met onze ouders.

x

Nee, zo zie ik dat absoluut niet.

Wij gaan er regelmatig heen (met name mijn kant).
En mijn ouders komen regelmatig hierheen.

Mijn schoonvader werkt nog full time en is veel weg naar zijn vriendin en met de motor.
Mijn schoonmoeder neemt ook nauwelijks de tijd om hierheen te komen en de band is bij langen na niet meer wat het geweest is.
We zien haar gemiddeld 1 keer per twee weken ofzo.

Idd dus niet schuldig over voelen.

Geen bezit, maar wel een belangrijk deel van zijn leven. Dus voor hem en onze ouders vinden we het belangrijk dat ze mekaar regelmatig zien. En dat gebeurt dus ook.

Ja, maar het gaat toch beide kanten op?

Jullie hoeven m.i. zeker niet altijd naar de opa's en oma's te gaan, maar ik zou het ook niet volledig van hun laten afhangen. Misschien willen ze zich wel niet opdringen, aangezien jullie niet zo close zijn?

Wij zijn erg close met mijn ouders en die zijn mijn dochter ook vaak, ze wonen ook in de buurt. Dus daar heb ik dat gevoel niet bij.

Tot kort geleden woonden wij bij mijn schoonouders in de buurt en die waren niet zo. Ze kwamen nooit voor onze dochter en als ze er waren keken ze nauwelijks naar haar om. Nu is ze op de leeftijd dat ze dus wel eens "bang" voor ze is, omdat ze die opa en oma niet goed kent. Wij waren altijd degene die naar ze toe gingen, zodat ze haar in ieder geval nog eens zagen. We gingen alleen niet een paar keer per week, meestal één keer per week of twee weken. Zo hebben we voor ons gevoel onze best gedaan om ervoor te zorgen dat beide opa's en oma's hun kleinkind zien. Nu we dus verder weg wonen horen we niets meer, dus binnenkort gaan we maar eens bellen om af te spreken om daar op bezoek te gaan. Het gaat uiteindelijk toch om haar opa en oma.

Ik vind het zeker wel belangrijk dat mijn dochter haar familie regelmatig ziet. Maar niet uit een gevoel van verplichting, maar uit een gevoel dat dat leuk en fijn is voor haar, de familie en ons.

Hmm.. ik voel me ook min of meer verplicht dat mijn schoonouders onze dochter minstens 1 keer per week zien.
Want zodra het langer heeft geduurt dan zeggen ze gelijk dat ze alweer zooo gegroeit is en vragen ze wat er alweer verandert is en dat het alweer zooo lang geleden is.

Maar ja... ik ga niet elke week daarheen want ze staan hier ook wel eens als verrassing voor de deur. Dus ze zorgen er zelf ook wel een beetje voor dat ze haar vaak genoeg zien.

nee ik ervaar het niet als hun bezit
N gaat als ik doordeweeks werk ook altijd naar mijn ouders die passen op
dus we zijn er heel vaak eten ook regelmatig mee. nu wonen ze ook een paar straten verderop maar anders zouden ze heel vaak naar ons gekomen zijn. daarintegen mijn schoonouders zijn heel anders die zien we 1 keer per 2weken. vind het best zo. en hun wonen ook een paar straten verderop.

Ik denk niet dat ik me verplicht ga voelen om ze te bezoeken of hen hier te laten komen. Het zal wel regelmatig gebeuren omdat we elkaar wel gewoon leuk vinden, maar niet zo vaak als de meesten hier denk ik. We zien mijn schoonmoeder nu ook hooguit eens per maand, mijn moeder en stiefvader nog minder (wonen in België) en mijn vader al helemaal weinig (woont in Hongarije). Met mijn moeder en vader gaat er denk ik wel een boel geskype-t worden, dat is nu ook de manier waarop ik mijn neefje en nichtje (kinderen van mijn zus) meestal zie en spreek.

Mijn schoonmoeder is eigenlijk de enige die dichtbij woont (20 km), maar ik verwacht ook niet dat zij ineens elke week op de stoep staat als ons kind er is.

Nee niet als bezit, maar ons zoontje is wel een heel belangrijk voor hun en hij ziet ze dan ook veel.

Twellie schreef:Ik vind het zeker wel belangrijk dat mijn dochter haar familie regelmatig ziet. Maar niet uit een gevoel van verplichting, maar uit een gevoel dat dat leuk en fijn is voor haar, de familie en ons.

+1

sheila123 schreef:

Twellie schreef:Ik vind het zeker wel belangrijk dat mijn dochter haar familie regelmatig ziet. Maar niet uit een gevoel van verplichting, maar uit een gevoel dat dat leuk en fijn is voor haar, de familie en ons.

+1

+1

We zien beide families wel iets vaker ook als voorheen. We zagen ze meestal eens in de 3-4 weken en nu eens in de 1-2 weken gem. maar er gaat nooit meer 2 maanden voorbij zonder ze te zien, dat was voorheen wel eens zo.

Wel zien mijn schouders Joris en Milou als hun bezit. Zo hebben ze zelfs 2 keer letterlijk gezegd dat Joris moest komen logeren want hij was toch ook van hun?! Toevallig hadden wij voor dat weekend (de dag voordat ik dit hoorde) gevraagd of Joris bij mijn ouders mocht logeren omdat we zelf van alles moesten doen overdag in huis, en dan s avonds weg wilden gaan. Dus ik was daar stiekem wel heel blij om! Anders was Joris waarschijnlijk ook niet gekomen, alleen al op die toon. Hij mag er best logeren (gebeurd ook net zo vaak als bij mijn ouders), maar niet zo van, we halen hem op want hij is van ons! Dan heb ik echt zoiets van, hij is geen bezit, maar wij hebben het voor het zeggen over hem.

Onze kinderen zijn heel belangrijk voor de opa's en oma's en voor onze kinderen vind ik het contact met de opa's en oma's ook heel waardevol.
Ik vind het heerlijk om te zien hoe gek ze op elkaar zijn en voel het ook niet als een verplichting om langs te gaan.

Liadan schreef:Onze kinderen zijn heel belangrijk voor de opa's en oma's en voor onze kinderen vind ik het contact met de opa's en oma's ook heel waardevol.
Ik vind het heerlijk om te zien hoe gek ze op elkaar zijn en voel het ook niet als een verplichting om langs te gaan.

+1. Hier ziet Luka mijn schoonouders 3-4 keer per week. Mijn moeder en stiefvader ook zoiets en mijn vader en stiefmoeder ong. 1 keer per week.