Tot 10 tellen

TGR wo 13 jul 2011 - 21:14

Regelmatig pas ik op het kindje van mijn vriendin. Het is een lief kindje en vaak is er ook niets aan de hand. Maar als hij uit het niets begint te brullen, of hij ligt in bed te brullen omdat hij niet wil gaan slapen, dan is mijn lontje af en toe zo kort dat ik echt tot 10 moet tellen voor ik zijn kamertje inloop. Ik schaamde me er best voor en heb het ook tegen mijn vriendin verteld. Vervolgens begon ze te huilen en meldde me dat ze dit ook weleens heeft.

Hoe "normaal" is zo'n kort lontje?

Dolphinne wo 13 jul 2011 - 21:25

Ik heb het zelf ook weleens.
Vooral als ik zelf ook moe ben of gestresst. Als mijn zoontje dan een zeurbui heeft en nergens naar wil luisteren moet ik af en toe echt even mezelf tot rust manen om rustig te blijven naar hem toe.
(dan heb ik het bijvoorbeeld niet mee willen werken bij een schone luier (gaat hij op zn buik liggen ipv rug, of hij blijft zitten.) Niet willen komen als ik hem roep of hard wegrennen/ verstoppen. Alleen maar spelen met eten ipv dooreten etc).

Hier werkt het sinds kort gelukkig om tot 3 te tellen. Ik zeg dan, ik tel tot 3 en anders.... Dank komt hij eraan en zegt: Ik luister wel!!

Ik merk dat hij mij erg aan het uitproberen is. Dat probeer ik ook in mijn achterhoofd te houden. Dit hoort er gewoon bij en mijn taak als moeder is dan om rustig te blijven en de grenzen aan te geven.

Happydobby wo 13 jul 2011 - 21:26

Ik werk in de ouderenzorg, we hebben soms mensen die je wel achter het behang kan plakken.
Ik tel dan ook tot 10 hoor, dat doen we allemaal wel eens.

Gast wo 13 jul 2011 - 21:29

Bij je eigen kindje vind ik dit best normaal. Toen M. een baby was heb ik dit zelden gehad maar nu het een peutertje is des te meer.
Ik zou het eerlijk gezegd niet zo fijn vinden als mijn vriendin eerst tot 10 moest tellen voordat ze mijn zoon zijn kamertje in gaat. Van mezelf accepteer ik dat toch iets meer ofzo.

mauwmauw wo 13 jul 2011 - 21:30

komt hier regelmatig voor hoor.hij heeft nu een manie dat hij omdraait op de commode(erg fijn als je net een poepluier aan het verschonen bent)Ik moet nu ook echt van mezelf leren om rustig te blijven,maar lukt niet altijd.

TGR wo 13 jul 2011 - 21:35

Storm schreef:Bij je eigen kindje vind ik dit best normaal. Toen M. een baby was heb ik dit zelden gehad maar nu het een peutertje is des te meer.
Ik zou het eerlijk gezegd niet zo fijn vinden als mijn vriendin eerst tot 10 moest tellen voordat ze mijn zoon zijn kamertje in gaat. Van mezelf accepteer ik dat toch iets meer ofzo.

Dat snap ik heel goed. Ik vind het ook raar dat ik zo'n kort lontje heb bij m af en toe. Daarom zei ik het ook tegen mijn vriendin.

Kat1980 wo 13 jul 2011 - 21:35

Dolphinne schreef:Ik heb het zelf ook weleens.
Vooral als ik zelf ook moe ben of gestresst. Als mijn zoontje dan een zeurbui heeft en nergens naar wil luisteren moet ik af en toe echt even mezelf tot rust manen om rustig te blijven naar hem toe.
(dan heb ik het bijvoorbeeld niet mee willen werken bij een schone luier (gaat hij op zn buik liggen ipv rug, of hij blijft zitten.) Niet willen komen als ik hem roep of hard wegrennen/ verstoppen. Alleen maar spelen met eten ipv dooreten etc).

Hier werkt het sinds kort gelukkig om tot 3 te tellen. Ik zeg dan, ik tel tot 3 en anders.... Dank komt hij eraan en zegt: Ik luister wel!!

Ik merk dat hij mij erg aan het uitproberen is. Dat probeer ik ook in mijn achterhoofd te houden. Dit hoort er gewoon bij en mijn taak als moeder is dan om rustig te blijven en de grenzen aan te geven.

+1 Zo gaat het hier precies ook!

Ook werk ik op een kdv, maar daar heb ik het eigenlijk nooit. Maar misschien is dat ook, omdat kinderen daar zich nu eenmaal anders gedragen als thuis. Soms vind ik dus een dagje werken met 7 peuters makkelijker als thuis met 1 peuter en een baby Wink

Gast wo 13 jul 2011 - 21:38

TGR schreef:
Storm schreef:Bij je eigen kindje vind ik dit best normaal. Toen M. een baby was heb ik dit zelden gehad maar nu het een peutertje is des te meer.
Ik zou het eerlijk gezegd niet zo fijn vinden als mijn vriendin eerst tot 10 moest tellen voordat ze mijn zoon zijn kamertje in gaat. Van mezelf accepteer ik dat toch iets meer ofzo.

Dat snap ik heel goed. Ik vind het ook raar dat ik zo'n kort lontje heb bij m af en toe. Daarom zei ik het ook tegen mijn vriendin.

Ik vind het best knap van jouw vriendin dat ze zo begripvol reageerde. Ik zou niet weten wat ik ermee had gemoeten denk ik.
Maar hoe denk je dat het bij jouw eigen kindje straks gaat? Voorzie je problemen daar in?

TGR wo 13 jul 2011 - 21:42

Storm schreef:
TGR schreef:
Storm schreef:Bij je eigen kindje vind ik dit best normaal. Toen M. een baby was heb ik dit zelden gehad maar nu het een peutertje is des te meer.
Ik zou het eerlijk gezegd niet zo fijn vinden als mijn vriendin eerst tot 10 moest tellen voordat ze mijn zoon zijn kamertje in gaat. Van mezelf accepteer ik dat toch iets meer ofzo.

Dat snap ik heel goed. Ik vind het ook raar dat ik zo'n kort lontje heb bij m af en toe. Daarom zei ik het ook tegen mijn vriendin.
Ik vind het best knap van jouw vriendin dat ze zo begripvol reageerde. Ik zou niet weten wat ik ermee had gemoeten denk ik.
Maar hoe denk je dat het bij jouw eigen kindje straks gaat? Voorzie je problemen daar in?

Het is niet dat ik m te lijf zou gaan als ik niet tot 10 tel hoor Wink

Maar ik voel me wel wat driftiger dan ik zou willen. Ik heb gewoon niet altijd zoveel geduld.
En er is geen straks een eigen kindje. Ik denk niet dat het voor mij verstandig is als ik me voortplant. Ik ben en zal er nooit stabiel genoeg voor zijn.

Gast wo 13 jul 2011 - 21:47

TGR schreef:Het is niet dat ik m te lijf zou gaan als ik niet tot 10 tel hoor Maar ik voel me wel wat driftiger dan ik zou willen. Ik heb gewoon niet altijd zoveel geduld.
En er is geen straks een eigen kindje. Ik denk niet dat het voor mij verstandig is als ik me voortplant. Ik ben en zal er nooit stabiel genoeg voor zijn.

Lol nee dat zeg ik ook niet. Misschien overdrijf ik ook wel een beetje hoor, zulke gevoelens zijn natuurlijk heel menselijk.
En dat je nu nog niet stabiel genoeg bent voor een kindje, dat is logisch. Maar wie weet over een aantal jaar wel?

TGR wo 13 jul 2011 - 21:48

Storm schreef:
TGR schreef:Het is niet dat ik m te lijf zou gaan als ik niet tot 10 tel hoor Maar ik voel me wel wat driftiger dan ik zou willen. Ik heb gewoon niet altijd zoveel geduld.
En er is geen straks een eigen kindje. Ik denk niet dat het voor mij verstandig is als ik me voortplant. Ik ben en zal er nooit stabiel genoeg voor zijn.
Lol nee dat zeg ik ook niet. Misschien overdrijf ik ook wel een beetje hoor, zulke gevoelens zijn natuurlijk heel menselijk.
En dat je nu nog niet stabiel genoeg bent voor een kindje, dat is logisch. Maar wie weet over een aantal jaar wel?

Wie weet

Gast wo 13 jul 2011 - 22:47

Hier ook tot 10 tellen hoor...
Ze heeft tot vorige week perfect geluisterd maar zit nu duidelijk in een ik-wil-alles-uitproberen-fase en madame kan daar erg ver in gaan.

En ze heeft al verdraaid goed in de gaten dat ik door de pijn niet zo snel als anders in kan grijpen en daar maakt ze af en toe handig gebruik van.

Pussycat do 14 jul 2011 - 0:01

Ik vind dat gewoon normaal hoor. Ongeacht of je nou de moeder bent of niet.
Je bent ook maar een mens.
Hetzelfde op mijn werk... ik werk met ouderen, maar ook al zijn ze niet mijn opa en oma toch moet ik wel eens tot 10 tellen hoor. En dat verschilt natuurlijk per dag. De ene dag kan je nu eenmaal meer hebben dan een andere.

RiLiJu do 14 jul 2011 - 2:33

Heel herkenbaar hoor.
Ik moet af en toe(ik denk zo´n 40 keer per dag) wel iets verder doortellen dan tien.
Ze luistert op het moment echt voor geen meter en echt alles moet ik wel tien keer herhalen. En dan tegenwoordig ook nog dat groot bekkie erop.(´C.eline ga je even die bananenschil in de vuilnisbak gooien?' 'Neeujj'.
Ik betrap mezelf er nu ook wel eens op dat ik soms schreeuw. Ik vind dat heel erg, maar als ze al een half uur loopt te zeuren, dreinen en janken gebeurd het toch.
Ik moet dan waarschijnlijk nog iets vaker dan 40 keer tot 10 tellen, maar soms heb ik daar echt het geduld niet meer voor.

Gast do 14 jul 2011 - 4:57

RiLiJu schreef:Heel herkenbaar hoor.
Ik moet af en toe(ik denk zo´n 40 keer per dag) wel iets verder doortellen dan tien.
Ze luistert op het moment echt voor geen meter en echt alles moet ik wel tien keer herhalen. En dan tegenwoordig ook nog dat groot bekkie erop.(´C.eline ga je even die bananenschil in de vuilnisbak gooien?' 'Neeujj'.
Ik betrap mezelf er nu ook wel eens op dat ik soms schreeuw. Ik vind dat heel erg, maar als ze al een half uur loopt te zeuren, dreinen en janken gebeurd het toch.
Ik moet dan waarschijnlijk nog iets vaker dan 40 keer tot 10 tellen, maar soms heb ik daar echt het geduld niet meer voor.

Hier kan ik me op dit moment helaas goed in vinden. Mijn oudste 2 luisteren ook bar slecht de laatste weken, en soms begin ik dan ook uit onmacht te schreeuwen tegen ze. Baal daar ook wel van, maar af en toe wordt me dat gewoon even teveel.

Gast do 14 jul 2011 - 6:14

_MamaRosa_ schreef:
RiLiJu schreef:Heel herkenbaar hoor.
Ik moet af en toe(ik denk zo´n 40 keer per dag) wel iets verder doortellen dan tien.
Ze luistert op het moment echt voor geen meter en echt alles moet ik wel tien keer herhalen. En dan tegenwoordig ook nog dat groot bekkie erop.(´C.eline ga je even die bananenschil in de vuilnisbak gooien?' 'Neeujj'.
Ik betrap mezelf er nu ook wel eens op dat ik soms schreeuw. Ik vind dat heel erg, maar als ze al een half uur loopt te zeuren, dreinen en janken gebeurd het toch.
Ik moet dan waarschijnlijk nog iets vaker dan 40 keer tot 10 tellen, maar soms heb ik daar echt het geduld niet meer voor.

Hier kan ik me op dit moment helaas goed in vinden. Mijn oudste 2 luisteren ook bar slecht de laatste weken, en soms begin ik dan ook uit onmacht te schreeuwen tegen ze. Baal daar ook wel van, maar af en toe wordt me dat gewoon even teveel.

Ook hier herkenbaar en ik vind het ook vreselijk als ik uitval. Maar alles wat ik vraag doet Ciske niet, alles wat ik niet wil, doet hij wel. Het begint zodra hij wakker wordt en stopt pas als hij in slaap valt.
Als hij iets niet mag, gaat hij gillen en op de grond liggen en zeker als hij moe is, is het een drama maar dan heb ik er wel weer iets meer begrip en geduld voor. Het stomme is dat ik het weer niet kan hebben als mijn man tegen hem uitvalt.

PiP do 14 jul 2011 - 8:23

Dolphinne schreef:Ik heb het zelf ook weleens.
Vooral als ik zelf ook moe ben of gestresst. Als mijn zoontje dan een zeurbui heeft en nergens naar wil luisteren moet ik af en toe echt even mezelf tot rust manen om rustig te blijven naar hem toe.
(dan heb ik het bijvoorbeeld niet mee willen werken bij een schone luier (gaat hij op zn buik liggen ipv rug, of hij blijft zitten.) Niet willen komen als ik hem roep of hard wegrennen/ verstoppen. Alleen maar spelen met eten ipv dooreten etc).

+1

RiLiJu do 14 jul 2011 - 9:41

Sunprincess schreef:
_MamaRosa_ schreef:
RiLiJu schreef:Heel herkenbaar hoor.
Ik moet af en toe(ik denk zo´n 40 keer per dag) wel iets verder doortellen dan tien.
Ze luistert op het moment echt voor geen meter en echt alles moet ik wel tien keer herhalen. En dan tegenwoordig ook nog dat groot bekkie erop.(´C.eline ga je even die bananenschil in de vuilnisbak gooien?' 'Neeujj'.
Ik betrap mezelf er nu ook wel eens op dat ik soms schreeuw. Ik vind dat heel erg, maar als ze al een half uur loopt te zeuren, dreinen en janken gebeurd het toch.
Ik moet dan waarschijnlijk nog iets vaker dan 40 keer tot 10 tellen, maar soms heb ik daar echt het geduld niet meer voor.

Hier kan ik me op dit moment helaas goed in vinden. Mijn oudste 2 luisteren ook bar slecht de laatste weken, en soms begin ik dan ook uit onmacht te schreeuwen tegen ze. Baal daar ook wel van, maar af en toe wordt me dat gewoon even teveel.

Ook hier herkenbaar en ik vind het ook vreselijk als ik uitval. Maar alles wat ik vraag doet Ciske niet, alles wat ik niet wil, doet hij wel. Het begint zodra hij wakker wordt en stopt pas als hij in slaap valt.
Als hij iets niet mag, gaat hij gillen en op de grond liggen en zeker als hij moe is, is het een drama maar dan heb ik er wel weer iets meer begrip en geduld voor. Het stomme is dat ik het weer niet kan hebben als mijn man tegen hem uitvalt.

Ik kan het inderdaad ook zeer slecht hebben als mijn vriend tegen haar uitvalt.
Ik vind het stiekem belachelijk dat hij moet uitvallen terwijl hij haar maar een uur ziet van de dag. De rest van de tijd zit hij heerlijk te genieten op zijn werk. Slaat nergens op, maar zo voelt het voor mij wel. Ik vind hem dan ook vreselijk zeuren als hij zich na een kwartier al loopt te ergeren. Maar ondertussen wel doen alsof ik een luizenleventje heb(zit nog in mijn verlof) en hij denkt serieus dat ik de hele dag lekker tijd heb voor mezelf en voor leuke dingen :shock:

Zo, dit is even lekker, haha!

ProudMom do 14 jul 2011 - 9:44

Dolphinne schreef:Ik heb het zelf ook weleens.
Vooral als ik zelf ook moe ben of gestresst. Als mijn zoontje dan een zeurbui heeft en nergens naar wil luisteren moet ik af en toe echt even mezelf tot rust manen om rustig te blijven naar hem toe.
(dan heb ik het bijvoorbeeld niet mee willen werken bij een schone luier (gaat hij op zn buik liggen ipv rug, of hij blijft zitten.) Niet willen komen als ik hem roep of hard wegrennen/ verstoppen. Alleen maar spelen met eten ipv dooreten etc).

Hier werkt het sinds kort gelukkig om tot 3 te tellen. Ik zeg dan, ik tel tot 3 en anders.... Dank komt hij eraan en zegt: Ik luister wel!!

Ik merk dat hij mij erg aan het uitproberen is. Dat probeer ik ook in mijn achterhoofd te houden. Dit hoort er gewoon bij en mijn taak als moeder is dan om rustig te blijven en de grenzen aan te geven.

+1. Zo gaat het hier precies hetzelfde, en ben het verder ook helemaal met het laatste stukje eens.

Printje do 14 jul 2011 - 9:49

Thuis heb ik gelukkig maar zeer weinig van deze momenten. Ik zeg ook altijd tegen hem 1--2--3 maar meestal hoef ik maar tot 2 te tellen en heeft meneer al geluisterd.

Op mijn werk, ik ben kleuterjuf, moet ik wel soms tot 10 tellen vooral zo de laatste weken van het schooljaar pffff maar gelukkig nu vakantie Laughing

ProudMom do 14 jul 2011 - 9:51

Sunprincess schreef:
Ook hier herkenbaar en ik vind het ook vreselijk als ik uitval. Maar alles wat ik vraag doet Ciske niet, alles wat ik niet wil, doet hij wel. Het begint zodra hij wakker wordt en stopt pas als hij in slaap valt.
Als hij iets niet mag, gaat hij gillen en op de grond liggen en zeker als hij moe is, is het een drama maar dan heb ik er wel weer iets meer begrip en geduld voor. Het stomme is dat ik het weer niet kan hebben als mijn man tegen hem uitvalt.

Ook zo herkenbaar dit stukje.. Met B.randon gaat het precies hetzelfde, soms gaat het een dag iets beter dan de andere dag. Maar hij zit echt ''lekker'' in de peuterpubertijd.. Ooh en dat laatste, hahaha, dat heb ik ook. Als ik soms heel moe ben (omdat meneertje nog steeds elke nacht wakker word..) en m'n geduld even op is, en B.randon ligt te schreeuwen op de grond, dan kan ik soms ook wel eens tegen hem uitvallen. Maar voel me dan meteen heel rot, en dan gebeurd het ook niet meer.. Embarassed

Maar als m'n vriend eens tegen hem uitvalt, of gewoon iets strenger is dan normaal, dan kan ik dat echt niet hebben, en begin er dan ook over als B.randon er niet bij is. Haha, erg toch eigenlijk..

Flemy vr 15 jul 2011 - 2:05

Ik heb dat ook hoor, maar wel alleen als ik zelf moe ben. Dan ben ik snel geïrriteerd en dus sneller boos.
Als ik zelf voldoende uitgerust ben kan ik veel meer hebben en heb ik ook veel meer geduld. Het houdt natuurlijk wel een keer op, ook al ben ik genoeg uitgerust, maar ik merk voor mezelf dat verschil wel.

Gesponsorde inhoud

Tot 10 tellen

Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen

Re: Tot 10 tellen